Τα τελευταία χρόνια όσοι από τους συμπαροίκους στην Αυστραλία γενικότερα επισκέφθηκαν την Ελλάδα τα καλοκαίρια ή από τους ελληνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς που αναμεταδίδουν εκτός Ελλάδας, θα παρατήρησαν ότι μεταδίδονταν σωρεία τουρκικών τηλεοπτικών σήριαλ και, κυρίως, σαπουνόπερες. Φυσικά, στην κορυφή της τηλεθέασης βρισκόταν η τηλεοπτική μεταφορά της ζωής και των ημερών του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.
Η διαχρονική πορεία της Τουρκίας έχει να επιδείξει μικρή στον πολιτισμό. Εκ της καταγωγής του, ο λαός αυτός ως νομαδικός που ήταν, βάσιζε από τους αρχαίους χρόνους την επιβίωσή του, επεκτεινόμενος από τις στέπες της Μογγολίας, που έλκει την καταγωγή του, στις κατακτήσεις και κατοχές εδαφών άλλων χωρών μέσω πολέμων και, μάλιστα, ιδιαίτερα σκληρών.
Η εισαγωγή αυτή, θεωρώ ότι κρίνεται απαραίτητη, για την αναφορά στα δρώμενα των ημερών αυτών και, ειδικότερα, στις δύο συνεχόμενες εκδηλώσεις που διοργάνωσε, αφενός, η ΣΕΚΑ (Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) Σίδνεϊ, σε συνεργασία με την Κυπριακή Κοινότητα της πόλης.
Την περασμένη Κυριακή, 17 Ιουλίου 2016, στην αίθουσα της Κυπριακής Κοινότητας στο Stanmore, ο δόκτωρ Αντώνης Δρακόπουλος, επίκουρος καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Σίδνεϊ, μίλησε για το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο. Ο ομιλητής αναφέρθηκε επιγραμματικά στα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στο προδοτικό πραξικόπημα και την απόπειρα σε βάρος της ζωής του τότε προέδρου του νησιού, αρχιεπισκόπου Μακαρίου και τις παραμέτρους και τις συνθήκες που οδήγησαν στο προδοτικό εκείνο πραξικόπημα, που κατευθύνθηκε από τη χούντα του Ιωαννίδη που κυβερνούσε τότε την Ελλάδα. Βεβαίως, στην ομιλία του ο κ. Δρακόπουλος, αναφέρθηκε και στις ευθύνες της πολιτικής, κυρίως,της Βρετανίας, ως «εγγυήτριας» δύναμης που οδήγησε στο πραξικόπημα και της πολιτικής της Τουρκίας.
Στη συνέχεια, τόνισε ότι η ενέργεια αυτή της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας, που ήταν και πολιτική, έδωσε πρόσφορο έδαφος στον τουρκικό επεκτατισμό, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, να προχωρήσει στην εισβολή στο βόρειο τμήμα του νησιού, τη διχοτόμηση, τον πόλεμο και τις συνέπειες τις οποίες εξακολουθεί να πληρώνει ο κυπριακός λαός και ο ελληνισμός, επικαλούμενος την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων.
Ο καθηγητής αναφέρθηκε και στο περίφημο Σχέδιο «Ανάν» το οποίο περισσότερα δεινά θα επέφερε στον κυπριακό λαό, παρά την ποθούμενη λύση και αποκατάσταση της ενότητας και της λειτουργίας της μεγαλονήσου, σαν ένα ανεξάρτητο και δημοκρατικό κράτος.
Ακολούθησε μουσική εκδήλωση με απόδοση τραγουδιών σχετικών με την τραγωδία της Κύπρου αλλά και ευρύτερα «πολιτικών» τραγουδιών γραμμένων από μεγάλους συνθέτες όπως οι Μίκης Θεοδωράκης και Μάριος Τόκας, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, Οδυσσέα Ελύτη κ.ά. Οι παριστάμενοι συμμετείχαν θερμά στις εκδηλώσεις και σημαντική ήταν η παρουσία πέντε μαθητών από την Κύπρο με τον καθηγητή τους, οι οποίοι τίμησαν με την παρουσία τους τις εκδηλώσεις, προερχόμενοι από τη Μελβούρνη, όπου συμμετείχαν σε διεθνή διαγωνισμό ρομποτικής. Ο χαιρετισμός του καθηγητή τους, αλλά και των ίδιων των μαθητών ήταν συγκινητικός και το παριστάμενο κοινό, ένιωσε ρίγη συγκίνησης και δάκρυα κύλησαν από τα μάτια όλων μας.
Όλα αυτά ήταν το πρώτο μέρος των ετήσιων εκδηλώσεων για το Κυπριακό. Εδώ στο Σίδνεϊ, οι εκδηλώσεις θα συνεχιστούν την επόμενη εβδομάδα, με την καθιερωμένη δοξολογία και αρχιερατικό μνημόσυνο στο ναό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, την πορεία διαμαρτυρίας στο Δημαρχείο Σίδνεϊ και, εν συνεχεία, στο κτίριο της Κυπριακής Κοινότητας όπου θα συνεχιστούν οι εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τη μαύρη επέτειο. Έτσι θα ολοκληρωθεί το σύνολο των εκδηλώσεων για την περίοδο αυτή, που φυσικά θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
Πρέπει να τονισθεί, ότι φέτος όλα αυτά, έχουν μια ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία, διότι πέραν των προσπαθειών που γίνονται μέσα από το διάλογο για την επίλυση του Κυπριακού, όπου τουλάχιστον φαίνεται η τουρκοκυπριακή πλευρά να είναι πιο διαλλακτική -αν και είναι δύσκολο να γίνει πειστική-, οι εκδηλώσεις γίνονται και στον απόηχο του θεατρικού, κατά την άποψή μου, πραξικοπήματος στην Τουρκία που εκδηλώθηκε στις 15 Ιουλίου 2016.
Άποψη του κοινού που παραβρέθηκε στην εκδήλωση
Θεωρώ, ότι όλο αυτό το σκηνικό στήθηκε και εξελίχθηκε ως μια επιχείρηση εκκαθάρισης και ισχυροποίησης της θέσης του απόλυτου -καθώς φαίνεται- σουλτάνου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η θέση του και μέσω των σκανδάλων για την υποστήριξή του στο Ισλαμικό Κράτος και τις δοσοληψίες μαζί του και με τον νεομουσουλμανικό φονταμενταλισμό που προωθεί, σε συνδυασμό και με την ουσιαστική κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και την επιστροφή του σκοταδισμού της σαρίας, είναι τελικά εξαίρετα επισφαλής.
Με μία αποτυχημένη εξωτερική πολιτική, με σχετική δυσαρέσκεια, έστω και προσωρινή από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με κακές σχέσεις με τη Ρωσία του Πούτιν παρά την ταπεινωτική του συγγνώμη, μόνη η συμμαχία του με τη Γερμανία και το Ισλαμικό Κράτος, δεν αρκούν για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχει στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας του. Η προσπάθεια ισχυροποίησης της θέσης μέσω του show του πραξικοπήματος, που αντιμετωπίστηκε με αγριότητα και αποκεφαλισμούς ανίδεων εν πολλοίς απλών στρατιωτών είναι η αρχή του κακού. Πρόκειται, μάλλον, περί παράνοιας, επικίνδυνης στο άμεσο μέλλον για την αποδυναμωμένη Ελλάδα και την Κύπρο. Φυσικά και υποκινείται όλο αυτό και από τους βόρειους συμμάχους του Ερντογάν, όπου δεν καλοβλέπουν τη συμμαχία της Ελλάδας με άλλες μεσογειακές χώρες για την εκμετάλλευση του υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου και της Κύπρου.
Πάνω σ’ όλα αυτά στην Τουρκία της «μεταπραξικοπηματικής» περιόδου, ο Γκιουλέν κατηγορεί τον Ερντογάν ότι αυτός οργάνωσε το πραξικόπημα…
