ΕΝΤΑΞΕΙ, σας καταλαβαίνω…
ΔΕΝ είναι και λίγο πράγμα να έχεις στηθεί μπρος στην τηλεόραση, φορώντας τη… φουστανέλα σου, να έχεις πάρει τα πατριωτικά σου… αναβολικά, να έχεις ήδη ιππεύσει στο άτι του… ναρκισσισμού, με το που βλέπεις την ελληνική αποστολή να μπαίνει με τη γαλανόλευκη πρώτη στο Μαρακανά και…
ΞΑΦΝΙΚΑ και εντελώς απρόβλεπτα, να βγαίνει ο… ακατονόμαστος παρουσιαστής του Channel 7, να σου στραπατσάρει την προετοιμασία, να σου τσαλακώνει τη… φουστανέλα και να σου κάνει τον ψυχισμό κουρέλια…
ΑΥΤΟ, από μόνο του, είναι μεγάλη ήττα και δεν ξεπλένεται ούτε με 30 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια. Και εγώ να βρισκόμουν αυτή την καταραμένη στιγμή, στη θέση του Παναγιώτη Ιασωνίδη, θα έσπαγα και θα έτρωγα την τηλεόραση…
ΟΠΩΣ με πληροφόρησαν, το ίδιο έκαναν στη Θεσσαλονίκη, ο Άνθιμος, ο Παπαθεμελής και ο Ψωμιάδης…
ΔΕΝ λέω, καλά είναι τα διπλωματικά διαβήματα και οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, αλλά έτσι και χυθεί το γάλα δεν το μαζεύεις. Άσε που δεν ξέρεις και τι να κάνεις την καρδάρα μετά…
ΜΕΓΑΛΗ ζημιά σας λέω, που δεν επανορθώνεται με τίποτα. Όσες εγκυκλοπαίδειες και αν στείλουμε στο Channel 7, όσα φροντιστήρια ιστορίας και αν κάνουμε στους σχολιαστές και δημοσιογράφους του, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει…
ΕΔΩ ανιστόρητος πιάστηκε και ο Ελληνοαμερικανός σχολιαστής, Bob Kostas, του παντοδύναμου αμερικανικού καναλιού NBC, που βάφτισε και αυτός τους ακατονόμαστους «Μακεδόνες», περιμένατε ότι ο Andrew Gaze, δεν θα αποκαλούσε Σκοπιανό ολυμπιονίκη τον Φίλιππο Β’;
ΑΛΛΑ μιας και το έφερε η κουβέντα και θέλατε δεν θέλατε, εσείς οι απανταχού απόδημοι, με αναγκάζετε να ξαναφορέσω τις… ανθελληνικές μου παρωπίδες, για να με βοηθήσουν να εστιάσω αποτελεσματικότερα στην ιστορία και στο «πνεύμα» των Ολυμπιακών Αγώνων.
ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που θα αναφερθώ σε αυτό το περιφερόμενο τσίρκο, που γεννήθηκε τον όγδοο αιώνα (πριν τον Χριστούλη μας) σε τούτο τον τόπο που κάνω τις διακοπές μου…
ΚΑΙ το κάνω, γιατί ανιστόρητοι, για το τι πραγματικά αντιπροσώπευαν και τότε και τώρα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν είναι μόνο οι «ξένοι», αλλά για διαφορετικούς λόγους και οι περισσότεροι εξ ημών, που οφείλουμε να ξέρουμε καλύτερα, μιας και είναι made in Greece, the know how of the Olympic Games…
ΜΙΑ γρήγορη ματιά αν ρίξετε, για το τι έλεγαν και τι έγραφαν πριν 2.500 χρόνια, αυτοί που γνώριζαν τον ψυχισμό και την τότε κουλτούρα της φυλής μας, και όχι μόνο αυτοί που γέμιζαν τα στάδια χειροκροτώντας τους… αθλητές και όσους τους στεφάνωναν, θα καταλάβετε…
ΜΕΧΡΙ και Ρωμαίοι ιστορικοί και ποιητές 400 χρόνια αργότερα, έσερναν τα εξ αμάξης στους δικούς τους αθλητές που λάμβαναν μέρος σε αθλητικούς αγώνες και αρματοδρομίες, που οργανώνονταν σε ολόκληρη την επικράτεια της Αυτοκρατορίας…
ΚΑΙ δεν θα μπορούσε, βέβαια, να γίνει διαφορετικά αφού οι Ρωμαίοι ήταν αυτοί, που εμπέδωσαν καλύτερα από τον καθένα, ότι άρτος χωρίς θεάματα δεν φτάνει…
ΕΔΩ, μέχρι και ο τρελός αυτοκράτορας Νέρωνας, όπως εξιστορεί σε ένα χλευαστικό του ποίημα, ο συμπατριώτης μας ποιητής Λουκίλλιος, κατάφερε να κερδίσει πάνω από 1.000 έπαθλα το 66 και 67 μ.Χ., λαμβάνοντας μέρος σε ιπποδρομίες και διεκδικώντας μάλιστα και έπαθλα στην ποίηση, τη φιλοσοφία και τη μουσική…
ΦΥΣΙΚΑ και τα κέρδιζε όλα, χωρίς να κάνει χρήση, όπως οι σημερινοί α(θ)ληταράδες απαγορευμένων ουσιών. Δεν χρειαζόταν, άλλωστε, αφού δεν υπάρχει ισχυρότερο αναβολικό από την εξουσία…
ΑΝΤΕ τώρα να είσαι ανταγωνιστής του σε αγώνα ιπποδρομίας και να τον κερδίσεις; Κάηκε η γούνα σου…
ΕΔΩ έβαλε φωτιά και έκαψε τη Ρώμη για να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο της πυρομανίας και για 2.000 χρόνια συνεχίζει και κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ…
ΟΙ αθλητές και ο αθλητισμός, γενικότερα, είναι ο ισχυρότερος κρίκος που συνδέει το λαό και τους κάθε είδους χειροκροτητές με την εξουσία.
ΤΟΥΣ Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο χρησιμοποίησε και ο Αδόλφος Χίτλερ, για να προπαγανδίσει την οργανωτική (και όχι μόνο) δύναμή του, την τάξη και την πειθαρχία του γερμανικού λαού, που λάτρευε τα γυμνασμένα σώματα, τον αθλητισμό και τις νίκες…
ΤΟ Ολυμπιακό αθλητικό πνεύμα και όχι ο Όμηρος και ο Αριστοτέλης, ήταν αυτό που θαύμαζε ο Χίτλερ από την αρχαία Ελλάδα και το έδειξε, αφού ήταν ο άνθρωπος που επινόησε τις λαμπαδηδρομίες για να μεταφέρει την ιερή φλόγα, από την Αρχαία Ολυμπία σε κάθε πόλη που θα οργανώνει τους Αγώνες…
ΔΥΟ αδέλφια της μητέρας μου, που έλαβαν μέρος στη λαμπαδηδρομία του 1936, όταν η φλόγα περνούσε από το χωριό μας, είχαν κρατήσει για ενθύμιο τη μεταλλική λαβή της δάδας, πάνω στην οποία ήταν χαραγμένος ο χάρτης της διαδρομής από την Ολυμπία ώς το Βερολίνο.
Η ναζιστική Γερμανία, επίσης, ήταν η πρώτη που έχτισε το πρώτο και μεγαλύτερο στάδιο για τους Αγώνες και το πρώτο (απ’ ό,τι ξέρω) οργανωμένο Ολυμπιακό Χωριό για να φιλοξενηθούν οι αθλητές.
ΟΙ αγώνες του Βερολίνου, ήταν η πρώτοι που είχαν λεπτομερειακά σκηνοθετηθεί για τον κινηματογράφο από την αγαπημένη σκηνοθέτρια του Χίτλερ, Λένι Ρίφενσταλ, η οποία είχε πάει και στην Ολυμπία να σκηνοθετήσει την πρωτόγνωρη μέχρι τότε τελετή της αφής, η οποία ακόμα θεωρείται υπόδειγμα αθλητικής προβολής.
ΜΕ δύο λόγια, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όπως τους ξέρουμε σήμερα, επινοήθηκαν και σχεδιάστηκαν στην φασιστική Γερμανία. Αυτή είναι η θετή τους μητέρα, η οποία και ανέλαβε την ανατροφή του ολυμπιακού «πνεύματος», από τη φτωχή και ανήμπορη μητέρα του. Την Ελλαδίτσα μας…
ΝΑ υπογραμμίσω εδώ, ότι το άψογο και καλά μελετημένο χιτλερικό know how, χρησιμοποίησαν για τη διεθνή προβολή τους, όλες οι χώρες που ανέλαβαν στη συνέχεια την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
ΟΣΟ για το αν οι Αγώνες συμβάλλουν στην… αδελφοσύνη των λαών, τη φιλία, την ειρήνη και τις υπόλοιπες μεγαλοστομίες, δεν έχετε παρά να δείτε τι συμβαίνει στον κόσμο και θα καταλάβετε ότι πρόκειται για βερμπαλισμούς και ευχολόγια για να λέμε ότι κάτι κάνουμε για το… καλό του κόσμου…
ΟΙ Ολυμπιακοί Αγώνες όπως όλες οι μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις είναι στην ουσία μια τεράστια βιομηχανία που βοηθά πολλές εταιρίες να διαφημίζουν τα προϊόντα τους, να εξασφαλίζουν ένα καλό μισθό και την απαραίτητη προβολή στους αθλητές και τους αξιωματούχους που τους διαχειρίζονται…
ΓΙΑ την ιστορία να αναφέρω εδώ, ότι στους χιτλερικούς Αγώνες στη Γερμανία, είχαν λάβει μέρος 49 χώρες, εκ των οποίων οι 30 κέρδισαν μετάλλια. Η Γερμανία είχε κερδίσει 33 χρυσά μετάλλια, οι ΗΠΑ 24, η Νέα Ζηλανδία 1 και η Αυστραλία με το ζόρι ένα χάλκινο. Η Ελλάδα παρ’ ότι δεν κέρδισε κανένα, δοξάστηκε πιο πολύ…
ΚΑΙ για να μη σας κουράσω, τελειώνω με μια μόνο στροφή από το ποίημα που είχε γράψει ο μεγάλος μας τραγωδός, Ευριπίδης, ειδικά για τους αθλητές των Ολυμπιακών, που τα λέει όλα με δέκα κουβέντες: «Μύρια κακά υπάρχουν στην Ελλάδα κι απ’ όλα το χειρότερο των αθλητών το γένος».
ΛΟΓΩ επικαιρότητας, αφήνω για την άλλη βδομάδα τη μεγάλη και ασίγαστη κόντρα των αποδήμων με τους εδώ ιθαγενείς. Να είστε καλά…
