Ιδιαίτερα σημαντική και ξεχωριστή αποδείχθηκε πριν λίγες Κυριακές η τέλεση της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας από τον π. Ιωάννη Δασκαλάκη, την 17η Ιουλίου 2016, καθώς αναγνωρίστηκε η προσφορά του με την 53χρονη ιερατική του ζωή και τον 50χρονο μόχθο του στην Ενορία-Κοινότητα Ταξιάρχου Μιχαήλ Πανορμίτου Crows Nest Σίδνεϊ.
Ο αρχιεπίσκοπος κ.κ. Στυλιανός χειροθέτησε στον π. Ιωάννη, με το Οφφίκιο του Πρωτοπρεσβύτερου, σε αναγνώριση της πολύχρονης τίμιας Ιεροσύνης του και της επίσης πολύχρονης διακονίας του στην Ενορία Προαστίων Βορείων Ακτών Σίδνεϊ.
Στην προσφώνησή του, ο σεβασμιότατος αναφέρθηκε στην πολύτιμη προσφορά του π. Ιωάννη στον αμπελώνα του Κυρίου, αλλά και στις δοκιμασίες, πικρίες και αδικίες που ο π. Ιωάννης αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της διακονίας του, σε μια ενορία μεγάλη σε έκταση αλλά μικρή σε αριθμό ενοριτών.
«Aγαπητέ και φίλτατε πάτερ Ιωάννη, συμπατριώτη και κληρικέ πολύτιμε της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας…». Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την ομιλία του ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας και συνέχισε λέγοντας «Ό,τι κι αν έκανες μέχρι σήμερα ήταν χαμηλών τόνων γιατί είσαι άνθρωπος σεμνός. Ακόμη κι εγώ άργησα να αντιληφθώ ότι έπρεπε να σου έχω δώσει νωρίτερα το οφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου…
Τα πάντα τα εδέχθης. Η σημερινή ημέρα δικαιωματικά σου ανήκει καθώς τόσα χρόνια υπέμεινες τα καθήκοντά σου χωρίς ποτέ να γογγύξεις. Η σεμνότητα η δική σου είναι υπόδειγμα.
Ευλογημένη ενορία που σε αγαπά και σε τιμά. Σε συγχαίρω, εσένα, την πρεσβυτέρα, τα παιδιά σου…»
Ολοκληρώνοντας, ο σεβασμιότατος ευχήθηκε «…ο Θεός να μας αξιώσει επί μακρόν ακόμη να χαρούμε αυτή την ιερή συνεργασία εις τον αγρόν του Κυρίου».
Με σεμνότητα, αποδεχόμενος το Οφίκκιο τού Πρωτοπρεσβύτερου, ο π. Ιωάννης ευχαρίστησε τον σεβασμιότατο για την μεγάλη τιμή και αναγνώριση, τονίζοντας πως το Οφίκκιο που τού δόθηκε ανήκει κατ’ αρχάς στην οικογένειά του, στην ακούραστη πρεσβυτέρα του, στα παιδιά και στα εγγόνια του, τα οποία πολλές φορές τον στερήθηκαν.
«Θέλω να ευχαριστήσω» είπε ο πρωτοπρεσβύτερος πλέον κ. Ιωάννης Δασκαλάκης, «όλα τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων και των Κυριών της Φιλοπτώχου, για την στενή συνεργασία και σύμπραξη καθ’ όλην την διάρκεια αυτών των πεντήκοντα ετών, και εν εκτάσει να ευχαριστήσω όλους τους Ενορίτας μου. Δεν θα παύσω ποτέ να προσεύχομαι διά κάθε έναν χωριστά και δι’ όλους, όπως ο Πανάγαθος Θεός δια Πρεσβειών τού Αρχαγγέλου Μιχαήλ τούς χαρίζει υγεία και πνευματική πρόοδο».
