Μια ακόμη φωνή προστέθηκε σε όσους θεωρούν ότι η διενέργεια δημοψηφίσματος για την ισότητα στον γάμο δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση. Ο λόγος για την Dr. Grainne Healy, συνδιευθύντρια της εκστρατείας υπέρ του «Ναι» κατά τη διεξαγωγή του σχετικού δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία. 

Παρά το ότι η ίδια εκπροσωπεί το στρατόπεδο που νίκησε, με 62,07%, επιβάλλοντας την αλλαγή του ιρλανδικού συντάγματος, ώστε να περιλαμβάνει τη διεύρυνση του δικαιώματος στο γάμο σε όλους τους Ιρλανδούς πολίτες, ανεξαρτήτως φύλου, αυτή η νίκη δεν ήταν χωρίς συνέπειες. 

Η Δρ. Healy χαρακτηρίζει τη συνολική εμπειρία ως ‘βάναυση’ για τους ομοφυλόφιλους ανθρώπους και τις οικογένειές τους, καθώς βρίσκονταν καθημερινά εκτεθειμένοι σε μηνύματα και αφίσες με μειωτικούς χαρακτηρισμούς για τις οικογένειες με γονείς του ιδίου φύλου. Απευθύνοντας επιστολή στον πρωθυπουργό, Malcolm Turnbull και σε όλους τους Αυστραλούς βουλευτές, η Δρ. Healy εξηγεί ότι οι εθελοντές που εργάστηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία χρειάστηκε να ζητήσουν ψυχολογική υποστήριξη, καθώς έπεσαν θύματα λεκτικής βίας και κακομεταχείρισης από εκπροσώπους του αντίπαλου στρατοπέδου και καλεί την πολιτική ηγεσία της Αυστραλίας, να προστατέψει τη χώρα από μια παρόμοια περιττή τραυματική εμπειρία. 

Υπό τον μανδύα της ανταλλαγής επιχειρημάτων, αυτό που συμβαίνει είναι να εκφέρεται ένας διχαστικός λόγος, σε συνθήκες πόλωσης, που προκαλεί μεγάλη ζημιά στην κοινωνική συνοχή, λέει η Δρ. Healy, άποψη την οποία συμμερίζονται πολλοί πολέμιοι της ιδέας ενός δημοψηφίσματος για το θέμα, δεδομένου άλλωστε ότι, στην περίπτωση της Αυστραλίας, το αποτέλεσμα δεν θα είναι δεσμευτικό, αλλά θα έχει απλώς συμβουλευτικό ρόλο. 

Εκτός αυτού, σύμφωνα με τις οδηγίες της Αυστραλιανής Εκλογικής Επιτροπής, προϋπόθεση για την ομαλή διεξαγωγή δημοψηφίσματος είναι η έκδοση ειδικού κυβερνητικού φυλλαδίου, στο οποίο θα εκτίθενται τα επιχειρήματα υπέρ και κατά της πρότασης, το οποίο πρέπει να αποσταλεί σε περισσότερα από δέκα εκατομμύρια νοικοκυριά, διαδικασία η οποία είναι πολύπλοκη και πολυδάπανη. 

Υπολογίζεται ότι ο χρόνος προετοιμασίας του είναι τουλάχιστον 29 εβδομάδες, κάτι που στενεύει πολύ τα χρονικά περιθώρια, αν η κυβέρνηση προχωρήσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος τον Φεβρουάριο του 2017. 

Αυτή η δαπάνη θεωρείται εντελώς περιττή από τους πολίτες, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήγαγε η εταιρεία Essential και δόθηκε στη δημοσιότητα προχθές. Τα δύο τρίτα των ερωτώμενων διαφωνούν με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, καθώς θεωρούν ότι υπάρχουν πιο σημαντικά ζητήματα που απαιτούν από την κυβέρνηση Turnbull να δαπανήσει χρήματα, όπως είναι το σύστημα υγείας (45%), η εθνική ασφάλεια και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας (37%), η ανεργία (31%), η φοροδιαφυγή των μεγάλων επιχειρήσεων (31%) και οι τιμές των ακινήτων (31%). Στην ίδια δημοσκόπηση, η οποία έλαβε χώρα την περίοδο 19 έως 22 Αυγούστου σε δείγμα 1.022 πολιτών, οι ερωτώμενοι απάντησαν ότι είναι υπέρ της διεύρυνσης του δικαιώματος στο γάμο σε ποσοστό 62%, κάτι που δείχνει ότι η ισότητα ως προς τον γάμο κερδίζει έδαφος, με τα σχετικά ποσοστά να βρίσκονται σε συνεχή άνοδο. 

Ως εκ τούτου, η πλέον ενδεδειγμένη κίνηση για την αντιμετώπιση του ζητήματος θα ήταν η ανοιχτή ψηφοφορία κατά συνείδηση στη Βουλή, κάτι στο οποίο συμφωνούν πολλοί από τους βουλευτές, κυρίως του Εργατικού Κόμματος.

O ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Bill Shorten, μιλώντας στο National Press Club την Τετάρτη, εξέφρασε τις ανησυχίες του για τα οφέλη ενός δημοψηφίσματος, το οποίο χαρακτήρισε «γελοίο» και «ανόητο», δεδομένου ότι, αν και η ψήφος σ’ αυτό θα είναι υποχρεωτική, το αποτέλεσμα δεν θα είναι δεσμευτικό για την κυβέρνηση. «Πότε αποφασίσαμε να ξοδέψουμε 160 εκατομμύρια γι’ αυτό; Είναι υψηλή τιμή για τη δουλειά ενός ανθρώπου», δήλωσε ο Bill Shorten, αφήνοντας αιχμές για τον πρωθυπουργό, λέγοντας ότι προτού αναδειχθεί στο αξίωμα τον περασμένο Σεπτέμβριο, ήταν υπέρμαχος της ψηφοφορίας κατά συνείδηση. «Ο Malcolm Turnbull ξέρει πιος είναι ο σωστός δρόμος, αλλά είναι αιχμάλωτος. Τού έχω μιλήσει γι’ αυτό. Ο μόνος λόγος που οι Φιλελεύθεροι σκέφτονται το δημοψήφισμα είναι ως παρελκυστική τακτική», δήλωσε και επικαλέστηκε το επιχείρημα του πρώην Ανώτατου Δικαστή Michael Kirby, οποίος τόνισε ότι ένα δημοψήφισμα αποτελεί λοξοδρόμηση από τον τρόπο με τον οποίο νομοθετεί η Αυστραλία τα τελευταία εκατό χρόνια. Αναφερόμενος δε στο ζήτημα της ρητορικής μίσους, ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος διερωτήθηκε: «Τι θα οφελήσει τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων, το να περάσουν όλη αυτήν τη διαδικασία της στοχοποίησης και θυματοποίησης;». 

Κάπως έτσι, το Εργατικό Κόμμα βρέθηκε να ηγείται ενός μπλοκ βουλευτών το οποίο είναι διατεθειμένο να αντιταχθεί στο ζήτημα του δημοψηφίσματος και να παρεμποδίσει την έγκρισή του από το Κοινοβούλιο. Της ίδιας άποψης είναι σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα των Πράσινων, καθώς και ο Νικ Ξενοφών, αλλά και ο ανεξάρτητος Derryn Hinch. Και οι δύο έκαναν πρόσφατα δηλώσεις στις οποίες απορρίπτουν τον δημοψήφισμα ως δαπανηρή λύση, λέγοντας ότι οι κρατικοί πόροι είναι προτιμότερο να διατεθούν αλλού. Όσο για τον αρχηγό των Πράσινων, σε δηλώσεις του, κάλεσε τον πρωθυπουργό να δώσει τέλος στην κοροϊδία, τις καθυστερήσεις και τις διακρίσεις εις βάρος ανθρώπων που θέλουν απλώς να γιορτάσουν την αγάπη τους. 

Συνολικά, το Εργατικό Κόμμα, οι Πράσινοι, ο Ξενοφών και ο Hinch έχουν 39 ψήφους στη Γερουσία, ικανές να σταματήσουν τη νομοθεσία περί δημοψηφίσματος. Στην πρόθεσή τους αυτή, έχουν και την υποστήριξη της κοινής γνώμης. Σε διαδικτυακή ψηφοφορία του ABC, το 88% των ερωτηθέντων θεώρησε ότι το ζήτημα πρέπει να επιλυθεί με ανοιχτή ψηφοφορία στη Βουλή και όχι με δημοψήφισμα. 

Δεν είναι λίγοι όμως εκείνοι που θεωρούν ότι είναι πλέον αργά για την κυβέρνηση να κάνει πίσω, καθώς η παραπομπή του ζητήματος για ψήφο στο Κοινοβούλιο θα θεωρηθεί διάψευση των προεκλογικών υποσχέσεων του Malcolm Turnbull, ο οποίος τώρα φαίνεται εγκλωβισμένος σε μία λύση που είναι πολυδάπανη και θα δημιουργήσει συνθήκες πόλωσης στη χώρα. Οι ίδιοι κύκλοι θεωρούν την επιλογή του δημοψηφίσματος -που πρώτα υιοθετήθηκε από τον Tony Abbott- ως υπεκφυγή, με στόχο την ικανοποίηση μίας συντηρητικής μειοψηφίας και την απέκδυση της κυβέρνησης από τις ευθύνες της αλλαγής της νομοθεσίας προς το δημοκρατικότερο.