Τις τελευταίες εβδομάδες, έχω την αίσθηση ότι δεν βρίσκομαι στην Ελλάδα, αλλά μέσα σε ένα μεγάλο στούντιο παραγωγής τηλεοπτικών εκπομπών…
Όχι, βέβαια, ότι δεν ήταν και πριν έτσι η κατάσταση, αλλά το κακό παράγινε από τη στιγμή που οι κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών εστίασαν στις μετασεισμικές δονήσεις που προκάλεσε η δαπανηρή τηλεμαχία των υποψήφιων καναλαρχών…
Τους ασκούς του Αιόλου, βέβαια, άνοιξε ο άψογα… μελετημένος διαγωνισμός, που προκήρυξε η κυβέρνηση και, στη συνέχεια, η όλη ιστορία πέρασε σε συνταγματολόγους, ειδικούς στα βοσκοτόπια, πράκτορες της δημοσιογραφίας, τραπεζίτες και σε όποιον άλλο έχει άποψη πάνω στο θέμα…
Το τι έγινε, τι γίνεται και τι πρόκειται να ακολουθήσει, ξεπερνά κάθε λογική και μόνο σε μια χώρα σαν την Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει…
Τα βοσκοτόπια που έδωσε ως εγγύηση ο Καλογρίτσας, οι μεταμφιεσμένοι με μακιγιάζ και περούκες δημοσιογράφοι των καναλιών (Alpha και Star) που παρακολουθούσαν τον… αρχιτέκτονα υπουργό του διαγωνισμού, Νίκο Παππά, δεν είναι τίποτα μπρος στις αποκαλύψεις που, ενδεχομένως, ακολουθήσουν με την Τράπεζα Αττικής…
Αν τελικά αποδειχθεί, ότι μετά τα όσα λάμβαναν χώρα για τέσσερις δεκαετίες και έφεραν τη χώρα εδώ που βρίσκεται σήμερα, συνέχιζαν να συμβαίνουν και μετά το 2010, σημαίνει ότι η κρίση δεν μας δίδαξε τίποτα…
Πάνω από 40 δισεκατομμύρια ευρώ στοίχισε μέχρι τώρα η ανακεφαλοποίηση των τραπεζών και την ίδια στιγμή η Tράπεζα Αττικής (αν αποδειχτούν βέβαια τα όσα λέγονται) συνεχίζει ανεξέλεγκτα να δίνει θαλασσοδάνεια…
Να σας πω, επίσης, ότι, όσα περισσότερα βλέπω, ακούω και διαβάζω τόσο λιγότερο καταλαβαίνω τι συμβαίνει στη χώρα…
