Tα εργοστάσια της Ford στο Broadmeadows της Μελβούρνης και στο Geelong από το μεσημέρι της Παρασκευής 9 Οκτωνρίου δεν υπάρχουν πλέον. Οι εγκαταστάσεις τους θα παραμένουν εκεί για λίγο καιρό ακόμα, φαντάσματα μίας άλλης εποχής, μίας εποχής που η αυστραλιανή βιομηχανία ανθούσε και μαζί της ανθούσαν οι τοπικές κοινωνίες που ζούσαν απ’ αυτή. Το μέλλον των εγκαταστάσεων παραμένει άγνωστο προς το παρόν, όπως είπε στο «Νέο Κόσμο», η ομοσπονδιακή βουλευτής του Εργατικού Κόμματος Μαρία Βαμβακινού, η οποία εκλέγεται στην έδρα Calwell, έδρα που συμπεριλαμβάνει και την ευρύτερη περιοχή του Broadmeadows, όπου και έκτισαν τις ζωές τους χιλιάδες άνθρωποι, ως επί το πλείστον μετανάστες, που εργάστηκαν στο εργοστάσιο της Ford.

«Υπάρχουν σκέψεις να γίνει εκπαιδευτικό ή κοινοτικό κέντρο» δήλωσε η κ. Βαμβακινού, λίγες ώρες πριν η μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία κατεβάσει τους διακόπτες της μονάδας παραγωγής της στο Broadmeadows.

H ανεργία στην ευρύτερη περιοχή αγγίζει το 22% και η πλειοψηφία των κατοίκων της είναι εργάτες. Είναι αναμενόμενο, όχι μόνο οι 600 εργάτες της Ford που χάνουν σήμερα τη δουλειά τους, αλλά και η ουρά των άλλων χιλιάδων ανέργων που τους ακολουθεί από άλλες μικρές βιομηχανικές μονάδες που εφοδίαζαν την Ford με τα εξαρτήματα που χρησιμοποιούνταν στα αυτοκίνητα που παρήγαγε το εργοστάσιο, να νοιώθουν ανασφάλεια και ανησυχία για το μέλλον τους.

Αυτήν την ανησυχία εισπράττει σε καθημερινή βάση η ομογενής πολιτικός. «Ανησυχούν για το δικό τους μέλλον αλλά κυρίως ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους. Γνωρίζοντας την ασφάλεια που παρέχει μία εργασία με έναν αξιοπρεπή μισθό, βλέπουν ότι αυτές οι ευκαιρίες πεθαίνουν για τα παιδιά τους. Το εργοστάσιο της Ford στο Broadmeadows συνεισέφερε σε πολλά επίπεδα στην τοπική κοινωνία» αναφέρει η κ. Βαμβακινού και διερωτάται τι μέλλει γενέσθαι.

«Για την τοπική κοινωνία το εργοστάσιο της Ford ήταν το μέρος που οι άνθρωποί της βρήκαν την πρώτη τους δουλειά, το μέρος που έκαναν φίλους, το μέρος που συνάντησαν τους συντρόφους τους. Χιλιάδες μετανάστες πέρασαν από εκεί. Τους έδωσε μία σταθερή δουλειά και χρήματα για να αγοράσουν τα σπίτια τους, για να κτίσουν τις ζωές τους στην Αυστραλία και για να καταστούν ενεργοί και παραγωγικοί πολίτες της χώρας. Ήταν πηγή ζωής για την κοινωνία της περιοχής» λέει, προσθέτοντας ότι οι συνέπειες στην κοινωνία θα είναι αρνητικές και όχι μόνο από οικονομικής άποψης.

«Στην ευρύτερη περιοχή του Broadmeadows εγκαθίστανται πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες. Πολλοί απ’ αυτούς είναι ειδικευμένοι αλλά έως ότου να αναγνωριστούν τα πτυχία και τα προσόντα τους από την αυστραλιανή Πολιτεία, το εργοστάσιο της Ford ή οι άλλες μικρές βιομηχανίας που ζούσαν απ’ αυτό τους προσέφεραν εργασία και την ευκαιρία να αρχίσουν να χτίζουν τη ζωή τους στην Αυστραλία. Αυτό δεν υπάρχει πλέον».

Οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία αυτών των ανθρώπων, καθώς και άλλα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργεί η ανεργία είναι οι άλλοι παράμετροι του αντίκτυπου που θα έχει το κλείσιμο μίας μεγάλης βιομηχανικής μονάδας στην περιοχή. «Σπάει ένας από τους συνδετικούς κρίκους της τοπικής κοινωνίας και δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια» λέει χαρακτηριστικά.

Ο ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

Στα ερωτήματά τους για το τι θα γίνει στο μέλλον με τον βιομηχανικό τομέα της χώρας ή για το ποιες θα είναι οι δουλειές του μέλλοντος, οι δουλειές που θα κάνουν τα παιδιά τους, οι κάτοικοι της περιοχής δεν έχουν την αποκλειστικότητα. Και ο βιομηχανικός τομέας έστω και αν χθες δέχθηκε ένα τεράστιο πλήγμα, συνεχίζει να είναι μία σημαντική λύση για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

«Το εργοστάσιο της Ford συμβολίζει τη βιομηχανία της Αυστραλίας, τα χρυσά της χρόνια, αλλά και τα μαύρα της χρόνια. Και ναι, μπορεί να σβήνουν σήμερα τα φώτα, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι «αυτό ήταν και πάμε παρακάτω». Πολύ απλά, κανένας δεν έχει μέχρι σήμερα ορίσει ποιο είναι αυτό το ‘παρακάτω’. Ο πρωθυπουργός στηρίζει τα start – ups, αλλά θα ήθελα να εξηγήσει στους ανθρώπους της περιοχής μου, και σε όλους τους πολίτες της χώρας, τι είδους δουλειές θα φέρουν τα start-ups και πόσες. Θα είναι ο αριθμός αυτών τόσο μεγάλος όσο μεγάλος είναι ο αριθμός των θέσεων εργασίας που προσέφεραν τα εργοστάσια;».

Έως το 2020 ο πληθυσμός της Μελβούρνης θα φτάσει τα 5 εκατ. και οι προβλέψεις των ειδικών μιλούν για πληθυσμιακή έκρηξη και μετά το 2020 στη Μελβούρνη. Αυτοί οι άνθρωποι κάπου θα πρέπει να εργαστούν και όχι μόνο για να ζήσουν οι ίδιοι αλλά και μέσω των φόρων τους να «ζήσουν» τις μη παραγωγικές ομάδες της κοινωνίας (ηλικιωμένους, κυρίως, που ο αριθμός τους αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς).

«Το γεγονός ότι η κυβέρνηση αποφάσισε μετά από πολλές πιέσεις να κατασκευάσει τα υποβρύχια της χώρας στην Αυστραλία είναι μία πολύ θετική κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά πάρθηκε μετά από τεράστιες πιέσεις. Οι πολίτες πιστεύουν ότι η βιομηχανία έχει μέλλον στην Αυστραλία και θέλουν να έχει μέλλον. Πρέπει να τους ακούσουμε. Υπάρχουν και άλλοι εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν το μέλλον του βιομηχανικού τομέα στη χώρα, αλλά αν δεν μπορούμε να επιτύχουμε τα ίδια ποσοστά απασχόλησης με τα start-ups ή άλλους τομείς θα πρέπει να στηρίξουμε τον βιομηχανικό τομέα. Γι’ αυτό μας εκλέγουν οι πολίτες για να απαντήσουμε στα καυτά ερωτήματα και να βρούμε λύσεις ώστε να τους εξασφαλίσουμε μία αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτός θεωρώ ότι είναι ο ρόλος μας. Αν κατεβάσει σήμερα τα ρολά η Ford και αύριο η Holden και πάει λέγοντας και μείνουμε εκεί στο να θρηνούμε κάτι που χάσαμε και σιγά σιγά να το ξεχάσουμε, τότε θα βρεθούμε μπροστά σε αδιέξοδα που δεν θα μπορούμε πλέον να αντιμετωπίσουμε» κατέληξε η κ. Βαμβακινού.

Μια μέρα πριν το κλείσιμο των εργοστασίων, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Bill Shorten, επισκέφθηκε την περιοχή του Broadmeadows, για να συζητήσει την επόμενη μέρα της περιοχής.

Την ημέρα του κλεισίματος, όμως, στο εργοστάσιο της Ford, οι 600 εργαζόμενοι είπαν μόνοι τους και χωρίς πολιτικούς, το τελευταίο αντίο στους γνώριμους χώρους του, στους χώρους που φιλοξένησαν τα όνειρα και τις προσδοκίες τους για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.