«Το κουτσομπολιό είναι το εθνικό μας σπορ» είχε πει πριν λίγα χρόνια στην Ελλάδα ο αείμνηστος ηθοποιός Σάκης Μπουλάς και πολλοί είναι αυτοί που έσπευσαν να συμφωνήσουν μαζί του.

Η αλήθεια είναι ότι η συνήθεια του κουτσομπολιού δεν γεννήθηκε πρόσφατα και δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των Ελλήνων.

«Πολλοί λαοί, από τους Ασιάτες μέχρι τους Αγγλοσάξονες και τους υπόλοιπους ευρωπαίους φαίνεται να επιδίδονται στο συγκεκριμένο «σπoρ», αν κρίνει κανείς από τα θεατρικά και τα τηλεοπτικά προϊόντα των τελευταίων δεκαετιών», εξηγεί στο «Νέο Κόσμο» ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης και ηθοποιός, Γεώργιος Κατσιμπρής, ο οποίος πρόκειται να ανεβάσει το Σάββατο 22 Οκτωβρίου το θεατρικό έργο του συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά «Ο Κουτσομπόλης» (1968), που διαδραματίζεται στο γραφικό ελληνικό νησί της Αντίπαρου.

Το εν λόγω έργο αναφέρεται σε έναν άντρα που αρέσκεται στο να σχολιάζει τα πάντα και να διασύρει τους πάντες χωρίς να όμως να δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε όσα συμβαίνουν μέσα στο ίδιο του το σπίτι, με αποτέλεσμα να χάσει τελικά τη σύζυγο του η οποία τον εγκαταλείπει για τον καλύτερο του φίλο.

«Πρωταθλήτριες» του αθλήματος αλλά και θύματα της κακής αυτής συνήθειας επί τω πλείστον οι γυναίκες οι οποίες κουβαλούν συχνά την ταμπέλα της «αθεράπευτης κουτσομπόλας», αφήνοντας τους άνδρες στην αφάνεια, ως λιγότερο επιρρεπείς.

Ή μήπως τελικά υποκύπτουν και οι τελευταίοι στον πειρασμό;

«Χωρίς να θέλω να θίξω και να επιπλήξω το αντρικό φύλο, όπως συμβαίνει και στο έργο, έτσι και στη ζωή, οι άντρες είναι αυτοί που για μένα επιδίδονται στην τέχνη του κουτσομπολιού περισσότερο και από τις γυναίκες» εξηγεί ο κ. Κατσιμπρής ο οποίος ανέβασε για πρώτη φορά το έργο του Ψαθά στην Αδελαΐδα το 1976.

«Το συγκεκριμένο έργο έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα, αφενός, γιατί είχα την τύχη να μιλήσω με τον ίδιο τον Δημήτρη Ψαθά και να λάβω τις σκηνοθετικές του οδηγίες πριν το ανεβάσω και, αφετέρου, γιατί στάθηκε αφορμή με τα χρήματα που συλλέξαμε από τις εισπράξεις της πρώτης παράστασης, να χτιστεί το πρώτο ελληνικό γηροκομείο «Ridleyton Greek Home for the Aged» της Νότιας Αυστραλίας», εξηγεί ο σκηνοθέτης ο οποίος αποτελεί σημαντική μορφή για την γέννηση και την πορεία του παροικιακού θεάτρου στην πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας.

Παιδί μεταναστών που έφυγαν από την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο, και με σπουδές μετέπειτα στο Εθνικό θέατρο και το θέατρο Καρόλου Κουν, ο 76χρονος σήμερα σκηνοθέτης, συνεβρέθη επί σκηνής με ηθοποιούς όπως ο αλησμόνητος Μάνος Κατράκης, η μοναδική Κατίνα Παξινού και η Αλίκη Βουγιουκλάκη.

«Για μένα το θέατρο είναι σχολείο από το οποίο θεατές και ηθοποιοί μπορούν να πάρουν σημαντικά μαθήματα ζωής», εξηγεί ο κ. Κατσιμπρής ο οποίος από το 1969 έως σήμερα έχει στο ενεργητικό του πάνω από 60 θεατρικές παραστάσεις.

Πέραν αυτού, όμως, αυτό που ικανοποιεί τον σκηνοθέτη και σαν καλλιτέχνη αλλά και σαν άνθρωπο είναι το γεγονός ότι μέσα από την τέχνη του κατορθώνει να απασχολεί άτομα κάθε ηλικίας τα οποία μπορεί να μην έχουν πάει καν στην δραματική σχολή αλλά έχουν δίψα για μάθηση και αγάπη για το σανίδι.

«Είναι υπέροχο συναίσθημα να φέρνω σε επαφή τους μεγαλύτερους σε ηλικία συμπαροίκους με τα νέα μας παιδιά και να βρίσκουν όλοι μαζί ένα σημείο ταύτισης και μια χαρούμενη διέξοδο στην δημιουργικότητα τους» μας λέει.

Τί είναι όμως τελικά το κουτσομπολιό και γιατί πολλοί συνάνθρωποι μας αρέσκονται στο να «σπέρνουν» ανυπόστατες φήμες που σε κάποιες περιπτώσεις ξεφεύγουν σε τέτοιο βαθμό που γίνονται ικανές να χαλάσουν σχέσεις και να διασύρουν ένα ανυποψίαστο άτομο;

Μεγάλη μερίδα κλινικών ψυχολόγων συντείνει στο συμπέρασμα πως εκείνοι που κουτσομπολεύουν είτε «ενώπιος ενωπίω» σε καφετέριες και δημόσιους χώρους είτε -ακόμα χειρότερα- κεκαλυμμένοι και φοβισμένοι πίσω από το απρόσωπο πληκτρολόγιο του υπολογιστή τους, είναι κατά βάση και επί της ουσίας πολύ πιο δυστυχισμένοι από τα «θύματα» τους.

Οι κουτσομπόληδες μέσα στην δυστυχία τους νιώθουν τόσο άσχημα για τον ίδιο τους τον εαυτό που χαίρονται να σχολιάζουν αρνητικά και να μειώνουν τους άλλους, αποσπώντας με αυτό τον τρόπο, έστω και προσωρινά, την προσοχή και την αποδοχή των συνομιλητών τους. Η προσοχή που απολαμβάνουν σε μια απέλπιδα προσπάθεια να νιώσουν κι εκείνοι προσωρινά έστω ως μέλη μιας ομάδας κάνει τους τελευταίους να νιώθουν ανώτεροι και άρα σημαντικοί. Αυτό που όμως αδυνατούν να καταλάβουν είναι πως κανείς από τους συνομιλητές τους δεν τους έχει επιλέξει για την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα τους.

Αυτό, λοιπόν, το θέμα θα θίξει και θα αναδείξει η κωμωδία «Ο Κουτσομπόλης» που θα ανέβει στην Αδελαΐδα.