TH μια ριπή μετά την άλλη από ειδησεογραφικές καταιγίδες δέχθηκα χθες το πρωί, με το που άνοιξα την εφημερίδα και τον υπολογιστή μου, να ενημερωθώ και να επιλέξω τι θα σχολιάσω.
ΜΕ το καλημέρα, πάνω από δεκαπέντε ειδήσεις, εικοσιπέντε φωτογραφίες και πέντε βαρυσήμαντα άρθρα έπιασαν σειρά για σχολιασμό, με αποτέλεσμα, περισσότερο να συγχυστώ, παρά να αποφασίσω τι θα γράψω.
ΓΙΑ να καταλάβετε σε τι λούκι μπαίνω κάθε Παρασκευή που κάθομαι να γράψω τούτη τη στήλη, θα δημοσιεύσω σήμερα ένα μέρος του καταλόγου των θεμάτων που έχουν θέσει υποψηφιότητα για σχολιασμό να τα διαλέξουμε μαζί.
ΕΧΟΥΜΕ λοιπόν και λέμε: πρέπει να δημοσιεύσω ή όχι τη φωτογραφία του νερού Ασιάτη που τίμησε το αλβανικό έπος και το «Όχι» μας, φορώντας την τιμημένη φουστανέλα που δόξασε την πατρίδα μας;
ΚΑΙ αν δημοσιεύσω τη συγκεκριμένη φωτογραφία, πώς να αφήσω απ’ έξω τόσες άλλες; Μια ατελείωτη παρέλαση φωτογραφιών, παιδιών με φουστανέλες και κοριτσιών που ήταν ντυμένες Αμαλίες, ήταν γεμάτη (για άλλη μια φορά!) η προχθεσινή μας έκδοση.
ΚΑΙ ας πούμε ότι αυτές τις άφηνα απ’ έξω. Να μη δημοσιεύσω δυο φωτογραφίες από την 104η επέτειο της απελευθέρωσης της Λήμνου, μιας και την γιόρτασαν, φορώντας τις ιδιαίτερες εθνικές τους ενδυμασίες, που μόνο που τις βλέπεις τις λιμπίζεσαι; Άσχετο αν εμένα μου θυμίσουν Πόντιους ντυμένους σε λευκά…
ΣΥΝΕΧΙΖΩ: Πρέπει ή δεν πρέπει να γράψω δυο κουβέντες (συνοδευόμενες με φωτογραφίες…) ότι ο ελληνισμός της Μελβούρνης τιμά μαζικά σήμερα και αύριο το «Όχι» και τα Φεστιβάλ του, που είναι αφιερωμένα στο φαγητό, τη μουσική και την… κουλτούρα;
ΝΑ μη σας πω ότι χάρηκα όταν διάβασα, ότι σήμερα και αύριο, που η Ελληνική Κοινότητα Όκλι θα γιορτάσει τους δύο Ανάργυρούς της, με σουβλάκια, χορούς, σημαίες και περίπτερα για τα γούστα κάθε συλλογικότητας, ο καιρός θα είναι καλός και όχι όπως πέρυσι που έβρεχε κάθε εικοσάλεπτο…
ΟΠΟΙΑ προσωπική άποψη και αν έχω για όλα αυτά (συμπεριλαμβανομένου και του διαγωνισμού των… λουκουμάδων στο πανηγύρι της Κοινότητας Όκλι), είναι δυνατόν, ένας ακτιβιστής της δημοσιογραφίας σαν εμένα, να παραβλέπει τις δράσεις και τα happening της παροικίας και να μην πει (έστω…) δυο λόγια, για τα βραβεία του Ελληνικού Μαθητικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου; Αμ, δεν είναι…
ΚΑΙ δεν είναι, για έναν επιπλέον λόγο: γιατί πολλές από τις… δράσεις των Οργανισμών της παροικίας –ακόμα και των πιο σοβαρών εξ αυτών– γίνονται για να βρίσκονται σε δουλειά και να τους εξασφαλίζουν φωτογραφίες και δημοσιότητα…
ΓΙΑ όλα αυτά, δηλαδή, με τα οποία ασχολούνται πια τα social media, ζουν τα Μέσα Ενημέρωσης και, ώς ένα βαθμό, σιτίζομαι και εγώ που τους ασκώ… κριτική. Έτσι ήταν πάντα και έτσι παραμένει τούτος ο κόσμος: ψεύτικος και εφήμερος…
ΚΑΙ μιας και έτσι είναι ο κόσμος, θα πρέπει να συνεχίσω να εξιστορώ και εγώ τον πόνο μου: τι τραβώ δηλαδή, να γράφω στη στήλη για πράγματα, τα οποία, όχι μόνο δεν καταγράφει η επίσημη ιστορία, αλλά ξεχνάτε και εσείς σε λίγα δευτερόλεπτα από τη στιγμή που τα διαβάσετε. Συνεχίζω…
ΚΑΙ, εντάξει, ας υποθέσουμε ότι ξεπερνάω ασχολίαστα τα περισσότερα από τα πιο πάνω θέματα, να μην αφιερώσω μια παράγραφο (μετά φωτογραφίας…) στους συμπάροικους, στους οποίους απονεμήθηκαν διακρίσεις στο Κυβερνείο της Βικτώριας;
ΜΕ βαριά καρδιά και πληγωμένη τη δημοσιογραφική μου συνείδηση, θα το κάνω και αυτό, λόγω έλλειψης χωροχρόνου, για να σταθώ σε τρία-τέσσερα θέματα, που πρέπει να γραφούν έξι κουβέντες παραπάνω.
ΠΡΙΝ, όμως, παρασυρθώ εντελώς από τον επαγγελματισμό μου, να σας πω ότι για χάρη σας (δηλαδή, για να προλάβω να τελειώσω τη στήλη) έχασα τη… χρυσή ευκαιρία να παρακολουθήσω χθες βράδυ, το «Greeklish Project» του Κυριάκου Gold…
ΚΑΙ για να μη μείνει με την εντύπωση ο οργανωτής και οι κριτο-συντελεστές προσκεκλημένοι του (είτε φορούν φουστανέλα είτε όχι) ότι δεν πήγα, γιατί συγκαταλέγομαι μεταξύ αυτών που ισχυρίζονται ότι τα Greeklish υποβαθμίζουν την ελληνική γλώσσα και την παροικία, τους λέω ξεκάθαρα ότι στηρίζω το project, κάνοντάς τους μια ερώτηση και μια πρόταση.
Η ερώτηση: μήπως μπορούν να με πληροφορήσουν -αν ξέρουν βέβαια-, ποιος είναι ο πρόεδρος ή ο διευθυντής, τέλος πάντων, του Φεστιβάλ Αντίποδες και ποιοι άλλοι (εκτός του Λεωνίδα Βλαχάκη) είναι οι… συνεπικεφαλείς; Ευχαριστώ…
ΚΑΙ η πρόταση: προτείνω από εδώ και στο εξής, να καλείται στο πάνελ των κριτών και ο γνωστός παπαγάλος Κόκι, που μιλά και τραγουδά στα Greeklish και, μάλιστα, με καλαματιανή προφορά πάνω στην οποία θεμελιώθηκαν τα Greeklish…
ΑΣΕ που έχω αρχίσει να πιστεύω, ότι δεν θα αργήσει να έλθει η μέρα, που τα Greeklish, θα αντικαταστήσουν στην Αυστραλία την αγγλική γλώσσα…
ΛΙΓΟ οι γλωσσικές αναλύσεις του Θωμά (Ηλιόπουλου), λίγο οι ακατάπαυστες εκδηλώσεις των παροικιακών μας Συλλόγων για την απελευθέρωση των χωριών τους, λίγο οι παρελάσεις μας με εθνικοτοπικές ενδυμασίες και πολλές σημαίες και από κοντά ο υποβόσκων… αριστερός εθνικισμός μου, άρχισα να βλέπω οράματα…
ΣΥΓΝΩΜΗ, αλλά πόσα να αντέξει ένας άνθρωπος σε τούτη την παροικία, που λατρεύει την πατρίδα περισσότερο από τους μη μεταναστεύοντες Έλληνες, πριν σαλτάρει; Αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, ξαναξεφυλλίστε τον προχθεσινό «Νέο Κόσμο» για να καταλάβετε πόσα… δρώμενα και εθνικές γιορτές δεν κατάφερα να σχολιάσω.
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να τα προλάβω όλα, να σας πω στα πεταχτά, ότι ή δεύτερη γενιά απέτυχε πανηγυρικά να πάρει τα ηνία του Παπαφλέσσα, να ξεκολλήσει την πρώτη γενιά από τις καρέκλες της εξουσίας και να τη συνταξιοδοτήσει…
ΚΑΙ αυτοί που εξελέγησαν, από την δεύτερη γενιά, εξελέγησαν με ψήφους που τους έδωσε η πρώτη γενιά σαν… φιλοδώρημα. Και για να πάρετε μια ιδέα για τη συντριβή των νέων μας, να σας πω ότι ο ηγέτης τους πήρε μόνο 47 ψήφους, από τους 142 που ψήφισαν συνολικά, ενώ ο απερχόμενος πρόεδρος και ηγέτης των… αρχαίων Μεσσηνίων, πήρε 97 ψήφους.
ΑΥΤΟ σημαίνει ότι από το σύνολο των 40.000 Καλαματιανών που ζουν στη Μελβούρνη οι 39.858 δεν κατέβηκαν να ψηφίσουν, γιατί δεν γούσταραν κανέναν από τους υποψήφιους. Ούτε όσους επέζησαν από τη μάχη στο Μανιάκι…
ΑΝ, μάλιστα, δεν είχαν στηρίξει τον απερχόμενο (και κατά πάσα πιθανότητα και νέο) πρόεδρο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινότητας Μελβούρνης, που έχουν το know how σε παρόμοιες αναμετρήσεις και δεν είχαν επιστρατευτεί (κατόπιν υπόδειξής τους) και… ετεροδημότες, δηλαδή γαμπροί και νύφες, δεν θα ψήφιζαν πάνω από 60 βέροι Καλαματιανοί. Πάμε πιο κάτω!
ΠΡΟΧΘΕΣ το πρωί μου τηλεφώνησε ένας νεοφερμένος συμπατριώτης μας επιστήμονας, να διαμαρτυρηθεί και, μάλιστα, έντονα, για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) να κρίνει αντιδημοκρατικό το νόμο της Τσιπροκαμμένης κυβέρνησης για τις τηλεοπτικές άδειες.
ΠΑΡ’ ΟΤΙ διαφώνησα μαζί του και πιο κάτω θα σας εξηγήσω «γιατί», τον καταλαβαίνω τον χριστιανό, μιας και μετά από τα όσα δήλωσε, πριν δύο εβδομάδες στη Βουλή, ο αρμόδιος υπουργός, Νίκος Παπάς, ένα μέρος των 250 εκατομμυρίων ευρώ, που θα έπαιρνε το ελληνικό Δημόσιο από την πώληση των τεσσάρων επίσημων αδειών, θα δίνονταν για να επιστρέψουν στην Ελλάδα προσοντούχοι επιστήμονες.
ΤΑ είχε πάρει ο έρμος τα λόγια του υπουργού τοις μετρητοίς, είχε ετοιμάσει τις βαλίτσες του και περίμενε ότι σε τρεις-τέσσερις μήνες (το πολύ…) θα επαναπατριζόταν, για να φροντίζει και τη μάνα του που είναι άρρωστη. Έλα, όμως, που λογάριαζε και αυτός χωρίς να συμβουλευτεί το ΣτΕ…
ΕΓΩ, από την άλλη πλευρά, μόνο κωλοτούμπες δεν έκανα όταν πληροφορήθηκα για την απόφαση που πήραν οι αδέκαστοι δικαστές του ΣτΕ, πάνω στις πλάτες των οποίων στηρίζεται το Σύνταγμα και το θεσμικό οικοδόμημα που κρατά ακόμα τη χρεοκοπημένη χώρα στα πόδια της.
ΚΑΙ για να αντιληφθείτε την τεράστια σημασία που είχε για την πατρίδα μας και τον περήφανο νομοταγή λαό της, η απόφαση του ΣτΕ, θα σας θέσω τα εξής απλά ερωτήματα και θα σας παρακαλέσω να απαντήσετε, βάζοντας το χέρι στην καρδιά σας.
ΥΠΑΡΧΕΙ κανείς που να πιστεύει ότι η πατρίδα μας αυτή τη στιγμή έχει περισσότερη ανάγκη από τα 250 εκατομμύρια ψωροευρώ, απ’ όση έχει να προστατεύσει και να στηρίξει, έναντι όποιου τιμήματος, τη Δημοκρατία, την ελευθερία του λόγου, την ανεξαρτησία των θεσμών και την αλήθεια, που μόνο τα ιδιωτικά κανάλια μπορούν να εγγυηθούν; Δεν νομίζω…
ΠΑΝΩ σε αυτά τα οκτώ κανάλια στηρίζεται για 27 ολόκληρα χρόνια το Σύνταγμα, η Δημοκρατία, οι νόμοι και, προπαντός, το πολιτικό σύστημα της χώρας, που με τη βοήθεια των ιδιωτικών καναλιών έχει θωρακίσει τη χώρα από τη διαπλοκή και τη διαφθορά που αυτή παράγει.
ΤΑ κανάλια καλλιέργησαν τη σημερινή δημοκρατική κουλτούρα του λαού μας, τον οποίο εκπροσωπούν σήμερα στη Βουλή επτά κόμματα, μεταξύ των οποίων οι ΑΝΕΛ, η Χρυσή Αυγή, ο Λεβέντης και δεκάδες άλλοι… λεβέντες.
ΚΑΙ η σημερινή κυβέρνηση από την πολιτική κουλτούρα των ιδιωτικών καναλιών γαλουχήθηκε. Πώς θα μπορούσε να αγνοήσει, λοιπόν, την προσφορά τους στην πατρίδα, τη… Δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου το ΣτΕ;
ΣΤΟ κάτω-κάτω της γραφής, είναι ή δεν είναι δουλειά του ΣτΕ να ερμηνεύει τους νόμους του Συντάγματος; Ως εκ τούτου: Respect…
