Καθώς ο πληθυσμός της Μελβούρνης αυξάνεται με ιλλιγιώδη ταχύτητα και η πόλη επεκτείνεται στα εξωτερικά προάστια, η βουλιμία των επενδυτών, αλλά και οι ανάγκες νέων κατοικιών που αναφύονται, βάζουν σε κίνδυνο την παραγωγή φρούτων και λαχανικών, αλλά και πουλερικών.
Σύμφωνα με σχετική έρευνα, τα τρόφιμα που παράγονται στην περιοχή Werribee Peninsula έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το 41% των αναγκών της Μελβούρνης τη δεδομένη στιγμή.
Ωστόσο, το ποσοστό αυτό ενδέχεται να μειωθεί στο 18% αν συνεχιστεί η εξάπλωση του πληθυσμού προς τις εξωτερικές, αγροτικές περιοχές της Μελβούρνης.
Η Δρ Rachel Carey από το Victorian Eco Innovation Lab του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, είπε ότι πολλοί δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του θέματος.
«Στην πραγματικότητα, το 47% των λαχανικών που παράγονται στη Βικτώρια, παράγονται στην περιοχή που βρίσκεται γύρω από τη Μελβούρνη. Επίσης, παράγουμε το 81% περίπου των πουλερικών και μεγάλο ποσοστό αυγών».
Η ίδια δήλωσε ότι, όσο η Μελβούρνη εξαπλώνεται προς τα εξω τόσο η απειλή για την παραγωγή λαχανικών, φρούτων και πουλερικών θα απειλείται σοβαρά.
«Σύμφωνα με στοιχεία της μελέτης που διεξάγαμε, αν ο πληθυσμός της Μελβούρνης, σύμφωνα με τις προβλέψεις, φθάσει τα 7-8 εκ. μέχρι το 2050, τότε θα χρειαζόμαστε 60% περισσότερα τρόφιμα. Εκείνο που προβληματίζει είναι ότι θα έχουμε λιγότερη γη για τη καλλιέργειά τους, αφού σήμερα κτίζουμε εκεί σπίτια – για να το θέσω απλά».
Εκείνο το οποίο πρότεινε η ερευνητική επιτροπή είναι να τεθεί μια συγκεκριμένη, διαχωριστική γραμμή μεταξύ της αγροτικής γης και εκείνης που προορίζεται για οικοδόμηση κατοικιών.
«Είχαμε διαχωριστική γραμμή, η οποία όμως μετακινείται διαρκώς, δημιουργώντας αβεβαιότητα και άγχος. Γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να είναι σταθερή από δω και πέρα» τόνισε η Δρ. Carey.
