Η ευχάριστη έκπληξη του περυσινού NPL, αν μη τι άλλο, ήταν το Oakleigh. Η ελληνική ομάδα των ανατολικών προαστίων με βάση την μέτρια πορεία της προηγούμενης χρονιάς, κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να παρουσιάσει μια θαυμάσια αγωνιστική εικόνα.

Η μεταμόρφωση αυτή οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στους δύο προπονητές Πίτερ Τσολάκη και Κώστα Ταγκαλάκη, και τον βοηθό τους, Μαρκ Τσιόρλα.

Το 2015 η παρουσία των αξιόλογων προπονητών Miron Bleiderg, στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος και, αργότερα, του Θανάση Πάππα, δεν έφεραν την άνοιξη για τα «Κανόνια» του Oakleigh, με την διοίκηση να καταλήγει σε μια πρωτότυπη λύση δίνοντας την θέση του προπονητή σε δύο άτομα που, όπως λένε και οι ίδιοι, ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.

«Είμαστε υπερήφανοι για την περυσινή πορεία του Oakleigh, αλλά πολύ περισσότερο για το ότι ο Παναγιώτης Τσολάκης με τον Κώστα Ταγκαλάκη είναι κομμάτι αυτής της ομάδας. Το 2016 ήταν η πιο επιτυχημένη χρονιά της ιστορίας του συλλόγου και αυτό γιατί, πέρα από την παρουσία μας στον τελικό του NPL, επανήλθε στην ομάδα το άριστο κλίμα και η ομοιογένεια» θα πει σε συνομιλία μας ο γενικός διευθυντής των «Κανονιών», Άκης Ιωννάς.

Ένα από τα επίσης θετικά για τους Cannons ήταν στον οικονομικό τομέα καθώς η ομάδα με κύριο ρυθμιστή συμβολαίων τον Κώστα Ταγκαλάκη, μείωσε τον προϋπολογισμό της στα συμβόλαια των παικτών κατά 40% και η χρονιά «έκλεισε» με οικονομικό πλεόνασμα για τον ελληνικό σύλλογο.

«Στο Oakleigh θέσαμε ως κύριο στόχο να αλλάξουμε τη φιλοσοφία στο παιχνίδι και οι παίκτες να παίζουν για την φανέλα και όχι για τα χρήματα. Η σπατάλη δεν σου εξασφαλίζει επιτυχία, αντιθέτως πιστεύω ότι πολύ εύκολα δημιουργούνται αντιδικίες καθώς κάποιοι παίκτες πληρώνονται περισσότερο από άλλους και έτσι δημιουργείται τις περισσότερες φορές αρνητικό κλίμα» θα πει στη συζήτησή μας ο Κώστας Ταγκαλάκης.

Για τον Παναγιώτη Τσολάκη, τουλάχιστον οι παλαιότεροι θα θυμούνται τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες και την θετική του παρουσία στα γήπεδα της Αυστραλίας με την Ελλάς και τον Αλέξανδρο. Πλέον, με την περυσινή πορεία του Oakleigh, πιστοποιείται και η ικανότητά του ως προπονητή, η οποία προς στιγμήν αμφισβητήθηκε από την όχι ιδιαίτερα καλή παρουσία του πριν τρία χρόνια στον πάγκο της Ελλάς.

Η ομάδα μετά την μέτρια εικόνα στις πρώτες τρεις αγωνιστικές και αν εξαιρέσει κανείς τις οδυνηρές ήττες από την Ελλάς στο Lakeside και την Green Gully, το Oakleigh έδειξε σπουδαίο αγωνιστικό πρόσωπο με παίκτες που αποκάλυψαν την ποδοσφαιρική τους αξία, όπως ο Dusan Bosnjak, που αν και αγωνίστηκε ως κεντροεπιθετικός σημείωσε 23 τέρματα και με εκτελεστική δεινότητα στα απευθείας χτυπήματα φάουλ. Τα «Κανόνια» κατάφεραν να κερδίσουν δύο φορές τους Premiers της σεζόν, Bentleigh Greens, την πρωταθλήτρια Ελλάς Μελβούρνης και να μην ηττηθούν από τον αξιόμαχο Αλέξανδρο.

«Όταν πέρυσι αναλάβαμε την ομάδα με τον Κώστα, θέσαμε ως μακροπρόθεσμο στόχο να δημιουργήσουμε βάσεις για μια καλή ομάδα στα επόμενα χρόνια. Τελικά, πέσαμε έξω καθώς το καλό αποτέλεσμα ήρθε πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι περιμέναμε» θα πει ο Παναγιώτης Τσολάκης. Και καταλήγει: «Γνωρίζαμε τις ικανότητες των παικτών μας, αλλά θέλαμε να βεβαιωθούμε ότι θα έλθει η αλλαγή νοοτροπίας στο παιχνίδι της ομάδας και η καλή συμπεριφορά στα αποδυτήρια. Υπάρχει άφθονο ταλέντο στους Cannons. Ο Bosnjak είναι μεγάλης αξίας παίκτης που θα έπρεπε να παίζει σε ομάδα του A’ League. Ο Χώνος με πείρα από το ελληνικό πρωτάθλημα, υπεράσπισε επάξια την εστία της ομάδας, ο Χατζημουράτης είναι ικανός σκόρερ που αποκτήσαμε πέρυσι από το Sydney Olympic, οι Στρατομήτρος, Lovemore, Abdalla Okud, Πέρι Λαμπρόπουλος, Anthony Rizk και όλα τα παιδιά έδωσαν φέτος τον καλύτερό τους εαυτό. Του χρόνου πιστοποιώ ότι θα είμαστε ακόμα καλύτεροι. Κρατήσαμε όλους τους παίκτες μας ενώ στη μεταγραφική περίοδο φέραμε στο Oakleigh τους Jawadi και Foster που θα βοηθήσουν πολύ την ομάδα.

Μέρος της επιτυχίας, πρέπει να πω, έχει το Δ.Σ. της ομάδας καθώς ό,τι ζητήσαμε πραγματοποιήθηκε, ενώ η συνεργασία μας με τον Άκη Ιωννά ήταν άψογη. Με τον Άκη είχαμε τακτική επικοινωνία, πολλές συζητήσεις για το πώς θα φτιάξουμε μια πολύ καλή ομάδα. Δουλεύει πολύ σκληρά για το Oakleigh, κάτι που δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού» ήταν τα λόγια του Πίτερ Τσολάκη, με τον συνάδελφό και αδελφικό του φίλο Κώστα Ταγκαλάκη, να συμπληρώνει λέγοντας:

«Όπως σας είχα πει πριν την έναρξη της σεζόν στόχος μας είναι να παίξουμε γρήγορο απελευθερωμένο ποδόσφαιρο και να δώσουμε ευκαιρία σε νέα παιδιά της ομάδας. Είχαμε μια πολύ πετυχημένη χρονιά, πήγαμε θα έλεγα καλύτερα ακόμα και απ’ ό,τι εγώ περίμενα. Στην επόμενη σεζόν πιστοποιώ στον κόσμο της ομάδας ότι θα είμαστε ακόμα καλύτεροι.

Ο μέσος όρος ηλικίας στο Oakleigh είναι τα 22 χρόνια και θέλουμε να προωθήσουμε ακόμα περισσότερους νέους παίκτες. Έχουμε τακτική επικοινωνία με τους προπονητές των ομάδων νέων και από φέτος, μάλιστα, προπονούνται τρία νεαρά παιδιά από την ομάδα Κ18 που μπορούν να προσφέρουν στην ομάδα ακόμα και φέτος. Επίσης, αποκτήσαμε δύο νέους ποδοσφαιριστές από τους νέους της Melbourne City. Αν εξαιρέσουμε τους πεπειραμένους Γιάννη Χώνο, Στιβ Παντελίδη και Goran Zoric, που είναι απαραίτητη στη ομάδα όλα τα άλλα παιδιά είναι νέα στην ηλικία».

Η ομάδα έφτασε στον τελικό, αλλά για τρίτη φορά στην ιστορία της δεν κατάφερε να σηκώσει τον τίτλο του πρωταθλητή. Έδειξε τρομερά αποθέματα αγωνιστικότητας στα τελικά, κερδίζοντας τους πράσινους του Green Gully στο Jack Edwards και την σπουδαία ομάδα του Παγκύπριου στο Kingston Heath, αλλά δεν είχε ανάλογη απόδοση στον τελικό με την Ελλάς.

«Ναι, τα παιδιά προσπάθησαν αλλά η απόδοση δεν ήταν το ίδιο καλή. Αλλά πιστεύω ότι ήταν άδικο που ο αγώνας έγινε στη φυσική έδρα της Ελλάς Μελβούρνης και αυτό μας επηρέασε πολύ» θα πει ο Πίτερ Τσολάκης.

Βέβαια, δεν έλειψαν και οι άτυχες στιγμές. Η ομάδα ισοφαρίστηκε δυο φορές στην έδρα της από υποδεέστερα συγκροτήματα Richmond και Pascoe Vale, ενώ στον κρίσιμο αγώνα για τους 16 του Κυπέλλου αποκλείσθηκε την τελευταία στιγμή στο Jack Edwards από τους Melbourne Knights.

«Στο ποδόσφαιρο πρέπει να έχεις και λίγη τύχη. Αν και ομολογώ ότι είμασταν τυχεροί από σοβαρούς τραυματισμούς στην χρονιά που πέρασε την ίδια στιγμή ήμασταν άτυχοι στον αγώνα αυτό του κυπέλλου. Ακόμα δεν μπορούμε να πιστέψουμε πώς αποκλειστήκαμε από τη συνέχεια του Κυπέλλου. Εφέτος θέλω να δω την ομάδα στους 32 του FFA Cup» θα πει ο Κώστας Ταγκαλάκης.

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ

Η φιλία των δύο προπονητών ξενικά από την δεκαετία του 1970, όταν υπήρξαν συμπαίκτες στη Νέα Ελλάς, τότε που με προπονητή τον Στράτο Καλογήρου από την ομάδα ξεπετάχτηκε μία σπουδαία φουρνιά ποδοσφαιριστών. Πέρα από τους Πίτερ Τσολάκη και Κώστα Ταγκαλάκη η Νέα Ελλάς στα τέλη του 1970 και αρχές της δεκαετίας του 1980 «έβγαλε» ποδοσφαιριστές όπως οι Mehmet Durakovic, Τζο Παλατσίδης, Andrew Zinni, Michael Petersen, Άκης Κοτζαμιχάλης, Γιώργος Καλογήρου, Μιχάλης και Χρήστος Χαμακιώτης, Νίκος Παπανικολάου, Γιώργος Σβήγκος κ.ά.

Οι προπονητές του Oakleigh έχουν έναν καλό λόγο για τον πρώτο τους προπονητή: «Θυμάμαι μέχρι σήμερα τον κ. Καλογήρου, ως έναν σημαντικό άνθρωπο που μας δίδαξε σωστά τα πρώτα βήματα στο ποδόσφαιρο. Έχει μείνει ακόμα μέχρι σήμερα στη μνήμη μου η εικόνα αυτού του ανθρώπου και, νομίζω, ότι όλα τα παιδιά που πέρασαν τότε από τη Νέα Ελλάς, έχουν την ίδια γνώμη» θα πει ο Κώστας Ταγκαλάκης, με τον συνάδελφό του Πίτερ Τσολάκη, να συμπληρώνει, λέγοντας: «Ήταν από τους ανθρώπους που είχε μεγάλη θέληση να μας μεταδώσει την αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Με βοήθησε τόσο πολύ ως ποδοσφαιριστή αλλά και στην προπονητική μου πορεία».