Την περασμένη Κυριακή, 4 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 13ου διετούς Συνεδρίου της Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, το οποίο έλαβε χώρα στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης .

Το Συνέδριο, ως γνωστόν, διοργανώθηκε από το Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου La Trobe και ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του ευεργέτη του Προγράμματος, Αναστασίου Βασιλογιάννη, ο οποίος, με διαθήκη του, άφησε ένα σταθερό ετήσιο εισόδημα για τη στήριξη των Ελληνικών Σπουδών και της Έρευνας προς όφελος των Ελλήνων φοιτητών.

Η διοργάνωση, τη γενική ευθύνη της οποίας είχε η Δρ Μαρία Ηροδότου, ήταν κατά γενική ομολογία άψογη και άφησε άριστες εντυπώσεις.

Οι ανακοινώσεις και εισηγήσεις οι οποίες χαρακτηρίζονταν από ποικιλομορφία και υψηλό επίπεδο, ήταν εποικοδομητικές.

ΕΝΑ «ΚΑΥΤΟ» ΘΕΜΑ

Κύριο θέμα του Συνεδρίου ήταν «Οι Νεοελληνικές Σπουδές σε μεταβατικό στάδιο».

H κατάσταση των Ελληνικών Σπουδών στα Πανεπιστήμια της Αυστραλίας και το μέλλον τους, είναι ένα «καυτό» θέμα που απασχολεί τόσο τους άμεσα εμπλεκόμενους, διδάσκοντες και φοιτητές, όσο και την ευρύτερη παροικία. Αυτός είναι και ο λόγος που παρουσιάστηκαν πολλές πλευρές του με τις ανακοινώσεις και εισηγήσεις που έγιναν, καθώς και τις συζητήσεις που ακολούθησαν.

Εδώ θα πρέπει να τονιστεί, ότι μεγάλη έμφαση δόθηκε στο θέμα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στα σχολεία και, κυρίως, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεδομένου ότι το θέμα θα πρέπει να εξετάζεται σφαιρικά, αφού τα διάφορα επίπεδα διαπλέκονται και αλληλοεξαρτώνται.

Ο κύριος ομιλητής, καθηγητής της Σχολής Γλωσσών και Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, John Hajek, αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι γλώσσες -συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής- σε όλα τα επίπεδα του εκπαιδευτικού συστήματος της Αυστραλίας. Ο ίδιος, ανάγει το πρόβλημα στις πολιτικές που εφαρμόζονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, πολιτικές οι οποίες, όπως τόνισε, προτείνονται από άτομα τα οποία είναι μονόγλωσσα και δεν κατανοούν τη σημασία της εκμάθησης άλλων γλωσσών.

Τα άτομα αυτά τα οποία βρίσκονται σε υψηλές θέσεις και θεωρούν ότι η γνώση της Αγγλικής είναι αρκετή για να εξασφαλίσει το μέλλον μαθητών και φοιτητών, δυστυχώς επηρεάζουν αρνητικά τη λήψη θετικών αποφάσεων

Ο κ. Hajek τόνισε ότι η Αυστραλία υστερεί κατά πολύ στην εκπαιδευτική της πολιτικής που αφορά την εκμάθηση γλωσσών σε σύγκριση με άλλες αναπτυγμένες χώρες.

Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, είπε ότι βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, γι’ αυτό χρειάζεται ισχυρή πολιτική πίεση για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΓΛΩΣΣΩΝ

Ο καθηγητής Hajek, σε μία άλλη εισήγησή του, αναφέρθηκε στην προώθηση και διαφήμιση των γλωσσών, τονίζοντας τη σημασία του marketing.

Χρειάζεται να διατεθούν κονδύλια, από τις διάφορες γλώσσες, είπε, ώστε να δοθεί έμφαση στη σπουδαιότητά τους για επαγγελματικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς λόγους, ακόμη και για λόγους υγείας.

Ο ίδιος αναφέρθηκε σε αποτελέσματα πρόσφατων ερευνών τα οποία έδειξαν ότι στα πολύγλωσσα άτομα μειώνονται οι πιθανότητες της νόσου Alzheimer.

Έμφαση δόθηκε από τον ίδιο εισηγητή και στην ανάγκη συνεχούς αλλαγής του εκπαιδευτικού υλικού που χρησιμοποιείται και των μεθοδολογιών που εφαρμόζονται στη διδασκαλία των γλωσσών, ώστε να προσαρμόζονται στις ανάγκες του κάθε επιπέδου και του εκάστοτε μαθητικού η φοιτητικού πληθυσμού.

«Τα μαθήματα πρέπει να γίνουν ευχάριστα, ενδιαφέροντα και σχετικά με τις ανάγκες τους» τόνισε ο καθηγητής.

ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Ειδική συνεδρίαση είχε αφιερωθεί σε σύντομες αναφορές, από τους επικεφαλής των πανεπιστημιακών τμημάτων, προκειμένου να δοθεί μια γενική εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στις Νεοελληνικές Σπουδές σε όλες τις Πολιτείες της Αυστραλίας, δηλαδή Βικτώρια, Νέα Νέα Ουαλία, Νότια και Δυτική Αυστραλία και Βόρεια Περιοχή.

Τα προβλήματα φαίνεται να είναι κοινά: Μείωση του αριθμού φοιτητών σε επίπεδο προχωρημένων (μετά το VCE / HSC) και αύξηση του αριθμού των αρχαρίων, παρακολούθηση των μαθημάτων από φοιτητές -κυρίως ελληνικής καταγωγής-, πανεπιστημιακές πολιτικές συρρίκνωσης προγραμμάτων γλωσσών και Ανθρωπιστικών Σπουδών γενικότερα, μείωση του προσωπικού.

ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μερικές από τις προτάσεις που έγιναν ήταν:

-Ανάγκη μεγαλύτερης ανάπτυξης διατμηματικών μαθημάτων που να πλαισιώνουν τα μαθήματα γλώσσας, ώστε να προσελκύονται φοιτητές μη ελληνικής καταγωγής από άλλα Τμήματα/Προγράμματα.

-Συμμετοχή του προσωπικού σε επιτροπές λήψης αποφάσεων.

-Αύξηση, ανανέωση και φροντίδα διαδοχής του προσωπικού.

-Οικονομική στήριξη της παροικίας, ώστε τα Προγράμματα Νεοελληνικών Σπουδών να είναι ανεξάρτητα.

Ιδιαίτερα ικανοποιημένη από τις εργασίες και τα πορίσματα του Συνεδρίου, δήλωσε και η γενική διοργανώτρια, Δρ Μαρία Ηροδότου, η οποία είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Το Συνέδριο δεν περιορίστηκε στην κατάσταση των Νεοελληνικών Σπουδών και τα προβλήματά τους. Πολλές συνεδρίες είχαν θέματα που σχετίζονται με την έρευνα που γίνεται σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις Νεοελληνικές Σπουδές. Οι ανακοινώσεις έδειξαν ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον στην έρευνα και ένα ευρύ φάσμα σε θέματα ιστορίας και οργάνωσης της ελληνικής παροικίας, θέματα μετανάστευσης, ταυτότητας, διεθνών σχέσεων, της ελληνικής οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της, καθώς επίσης και σε λογοτεχνικά και φιλοσοφικά θέματα».

Η ίδια τόνισε ότι «το πλήθος εκδόσεων βιβλίων και των δημοσιευμάτων από το προσωπικό των πανεπιστημιακών τμημάτων, δείχνουν ότι οι Ελληνικές Σπουδές, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, έχουν να επιδείξουν και ένα πλούσιο έργο».

Πολύ ενθαρρυντικό υπήρξε επίσης το γεγονός ότι στο Συνέδριο έλαβαν μέρος με ανακοινώσεις μεταπτυχιακοί φοιτητές, κάτι που δείχνει ότι υπάρχει ενδιαφέρον από τη νέα γενιά.

Η Δρ Ηροδότου τόνισε ότι εκείνο που προέχει είναι η εξασφάλιση της συνέχισης των Τμημάτων. Αυτό θα επιτευχθεί με τη διεύρυνση των προγραμμάτων, την ανανέωση και φροντίδα διαδοχής του προσωπικού και με την οικονομική τους ανεξαρτησία.

«Η δημιουργία εξωτερικών foundations από την παροικία πρέπει να είναι ο επόμενος άμεσος στόχος μας» κατέληξε.