Ήταν το ωραιότερο δώρο που μπορούσαν να δώσουν οι σημερινοί ηγέτες της Κρητικής Αδελφότητας σε εκείνους που έβαλαν το πρώτο λιθαράκι για να χτιστεί ο περήφανος αυτός και δραστήριος οργανισμός της Μελβούρνης πριν 60 χρόνια. Σε εκείνους, αλλά και στους νεότερους που κατέκλυσαν την αίθουσα του Rennaisance Theatre την περασμένη Παρασκευή για να απολαύσουν ένα μοναδικό θέαμα. Σε εκείνους, επίσης, που βρέθηκαν στην επίσημη χοροεσπερίδα του οργανισμού και την τελετή αδελφοποίησης της Κρητικής Αδελφότητας με τους «Βιγλάτορες», αλλά και σε όσους ήταν στην ελληνική πλατεία της Μελβούρνης στο Oakleigh, την περασμένη Πέμπτη.

Δώδεκα χορευτές με τον χοροδιδάσκαλο και ιδρυτή του συλλόγου, Ιωσήφ Βιγλάκη, τέσσερις μουσικοί, ανάμεσά τους και ο λυράρης πατήρ Γεώργιος Σεργάκης, και ο μάγος της ασκοπαντούρας Λευτέρης Σταφυλυράκης. Όλοι τέλειοι στην ερμηνεία των 20 τόσων κρητικών χορών που ερμήνευσαν, των ριζίτικων και της παράδοσης, που με τόσο προσήλωση και σεβασμό στις λεπτές αποχρώσεις, μετέφεραν κοντά μας.

ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΘΕΑΜΑ

Την Παρασκευή το βράδυ, σε απόσταση αναπνοής από τη σκηνή, είχα την ευκαιρία να απολαύσω ένα σπάνιο θέαμα, μαζί με 420 ομογενείς που είχαν κατακλύσει την αίθουσα του Rainnaisance.

Από την πρώτη στιγμή μου έκανε εντύπωση το ύφος των χορευτών και των μουσικών. Η σεμνότητα, η φυσικότητα, η αρμονία, η προσήλωση στη λεπτομέρεια, το πάθος και η άψογη εκτέλεση των χορών.

Ήταν πραγματικά ένα πρωτοφανές θέαμα που συγκίνησε βαθιά, ιδιαίτερα τους δεμένους με την παράδοση, εκείνους που είχαν βιώματα από τον τόπο που εξέφραζε και προερχόταν ο κάθε χορός.

«Ευτυχώς, είμαι εδώ» ακούστηκε η ψιθυριστή φωνή μιας υπερήλικης κυρίας που καθόταν δίπλα μου.

Ήταν μια λιτή, λιγόλογη έκφραση που απέδιδε την αλήθεια.

«Τι συγκίνησε τόσο πολύ;» ρωτώ τον Σήφη Μανατάκη, έναν από τους στυλοβάτες της Κρητικής Αδελφότητας, για δεκαετίες τώρα, που έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στην πραγματοποίηση του μοναδικού αυτού θεάματος.

«Τι να πω; Δεν περιγράφεται με λόγια. Ζητούσαμε να φέρουμε για τους εορτασμούς των 60 χρόνων της Αδελφότητας μουσικούς και χορευτές που σέβονται την παράδοση και γνωρίζουν πώς να την εκφράσουν. Που τη μελετούν με προσήλωση και την εκφράζουν με πάθος και επαγγελματισμό συγχρόνως. Είμαστε τυχεροί που το επιτύχαμε.

Θέλαμε να κάνουμε ένα ιδιαίτερο δώρο στους πρωτεργάτες του οργανισμού μας, αλλά και στην πλατύτερη ομογένεια γενικότερα. Από ό,τι φάνηκε αυτήν τη μέρα, αλλά και σ’ όλες τις εμφανίσεις της ομάδας Βιγλάτορες, το επιτύχαμε. Πολλοί θυμήθηκαν τα πανηγύρια στο χωριό τους, δεμένα με ωραίες μοναδικές μνήμες. Είχαμε μπροστά μας μια ομάδα νέων ανθρώπων που με την πιστή προσήλωση στην παράδοση, μας έκαναν να ζήσουμε μοναδικές στιγμές».

«Ένιωσα δυνατή συγκίνηση καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης» θα πει η γραμματέας της Κρητικής Αδελφότητας, Εύα Γκότση, η οποία, επίσης, έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στην επίτευξη του στόχου «να έλθουν οι Βιγλάτορες στη Μελβούρνη».

«Ήταν εκεί οι τρεις γενιές και, όπως είδατε, μετά την παράσταση, ανέβηκαν με πρόσκληση των πρωταγωνιστών της εκδήλωσης στη σκηνή για να εκφράσουν, μέσα από το χορό, το θαυμασμό και τον ενθουσιασμό τους για ό,τι είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν.

Χορεύω κρητικούς χορούς από επτά χρόνων, όπως και πολλοί άλλοι της δεύτερης γενιάς.

Αρκεί να σας πω ότι το μισό Διοικητικό Συμβούλιο απαρτίζεται από μέλη που είμαστε μαζί από πέντε χρόνων. Για μας ήταν πραγματικά μια μεγάλη στιγμή να δούμε την παράδοση να εκφράζεται με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο και να βρίσκει πλήρη ανταπόκριση από το κοινό».

ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

«Για μας η παράδοση είναι τρόπος ζωής» θα πει ο Ιωσήφ Βιγλάκης, ιδρυτής του μουσικοχορευτικού συλλόγου «Οι Βιγλάτορες», δάσκαλος και πρωτοχορευτής ο ίδιος.

«Για μας δεν μετράει μόνο η σωστή απόδοση των παραδοσιακών χορών του νησιού και της υπόλοιπης Ελλάδας που εκτελούμε, αλλά ο απόλυτος σεβασμός στην παράδοση. Τα μέλη μας, που αριθμούν γύρω στα 200 σήμερα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η παράδοση είναι τρόπος ζωής και όχι απλώς η σωστή απόδοση των παραδοσιακών μας χορών.

Κοντά μας μένουν όσοι μπορούν να το νοιώσουν αυτό και να το αφομοιώσουν. Τι σημαίνει;

Βασικός κανόνας να σέβεσαι τον άλλον, να έχεις ήθος και σεμνότητα.

Η αδελφοποίηση του συλλόγου μας με την Κρητική Αδελφότητα, που ήταν και ένα δυνατό κίνητρο για το ταξίδι μας στην Αυστραλία, έχει μεγάλη σημασία, για το λόγο ότι εκφράζει την ένωση των δυνάμεών μας για την μετάδοση της παράδοσης στις επόμενες γενιές με τον πλέον πιστό και ειλικρινή τρόπο. Υποδηλώνει ακόμη τους άρρηκτους δεσμούς μεταξύ Κρήτης και απόδημου ελληνισμού».

Στη συνέχεια, ο λεβεντόκορμος Κρητικός μιλά με θαυμασμό για το έργο της πρώτης γενιάς να κρατήσει ζωντανή την πολιτιστική μας παράδοση και να την μεταδώσει στις νεότερες γενιές: «Είναι αξιοθαύμαστοι, γιατί σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, μπόρεσαν να διατηρήσουν ατόφια την πολιτιστική μας κληρονομιά και να τη μεταδώσουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους, ιδιαίτερα σε έναν τόπο ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ποικιλομορφία εθνοτήτων και πολιτισμικών στοιχείων.

Μας εντυπωσίασε, επίσης, η ζεστή και εγκάρδια υποδοχή και φιλοξενία. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς» δήλωσε, φανερά συγκινημένος, ο Ιωσήφ Βιγλάκης.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΠΕΤΥΧΕ

«Είχαμε έναν στόχο ο οποίος πέτυχε. Θέλαμε οι εορτασμοί για τα 60 χρόνια της Αδελφότητας να έχουν έναν έντονο συμβολισμό» λέει ο πρόεδρος της Κρητικής Αδελφότητας, Δημήτρης Παπαδημητρίου.

«Οι ιδρυτές και πρωτεργάτες του οργανισμού εργάστηκαν σκληρά για τη διατήρηση της παράδοσης στις νεότερες γενιές. Σήμερα έχουμε 180 παιδιά, ηλικίας από 4 έως 25 χρόνων που ανήκουν σε πέντε χορευτικά συγκροτήματα. Διατηρούμε ζωντανή την παράδοση και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε στην πρώτη γενιά.

Ο ερχομός του μουσικοχορευτικού ομίλου «Οι Βιγλάτορες» στην πόλη μας, εκφράζει με έναν έντονο και πραγματικό τρόπο τις προθέσεις μας, αλλά και τα βαθιά πιστεύω μας.

Είμαι πολύ συγκινημένος και απόλυτα ικανοποιημένος που το διάβημά μας επέτυχε και επιπρόσθετα έγινε η αδελφοποίηση μεταξύ των δύο οργανισμών που εμπεριέχει έναν έντονο συμβολισμό: την κοινή μας πορεία με στόχο τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ατόφιας και ζωντανής» λέει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Να σημειωθεί, ότι εκτός από την κρητική πατριά, τους Βιγλάτορες απόλαυσαν και όλοι εκείνοι που βρέθηκαν στην πλατεία του Oakleigh, την περασμένη Πέμπτη, όταν η ομάδα τραγούδησε παλιές καντάδες και ριζίτικα, υπό βροχή… που δεν υπολόγισε.

Ένα μεγάλο εύγε και ένα από καρδιάς ευχαριστώ στους Βιγλάτορες αλλά και την Κρητική Αδελφότητα για το σπάνιο αυτό δώρο που μας χάρισαν.