Η ιστορία της οικογένειας Χάρπα θα μπορούσε να είναι λογοτεχνικό βιβλίο με ανεξάντλητα κεφάλαια από τη ζωή, τις περιπέτειες, τις επιτυχίες και τις στενοχώριες της Ελλάδας και του Παναγιώτη, δύο δασκάλων που έζησαν στην Κύπρο τη μελανή περίοδο της τουρκικής εισβολής.
«Έχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμα ταράζομαι όταν τα θυμάμαι» λέει σήμερα η 72χρονη κ. Χάρπα στο «Νέο Κόσμο».
Ήταν το εφιαλτικό 1974 όταν ο τουρκικός στρατός και τα τανκς εισέβαλαν στην επαρχία Αμμοχώστου, καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους και αιχμαλωτίζοντας τους άντρες της περιοχής. Και, φυσικά, κατέλαβαν και εξακολουθούν να κατέχουν το ένα τρίτο του νησιού.
«Ο γιος μου Γιάννης, θυμάται ακόμα τους Τούρκους στρατιώτες να εισβάλουν στο εξοχικό μας σπίτι στο Ριζοκάρπασο, να του παίρνουν το νεροπίστολο και να το ποδοπατούν με μανία. Τόσο μίσος μπροστά στα μάτια ενός παιδιού που ήταν μόλις έξι χρόνων».
Σύμφωνα με την μαρτυρία της κ. Χάρπα, οι κάτοικοι της περιοχής ταλαιπωρήθηκαν και βασανίστηκαν πολύ με τις λεηλασίες των Τούρκων και τις ασθένειες που έφεραν μαζί τους. Τα γυναικόπαιδα άρχισαν να αρρωσταίνουν.
«Εμπύρετος ο γιος μου χρειαζόταν ιατρική παρακολούθηση και άμεση φροντίδα. Ο γιατρός του Ερυθρού Σταυρού σε συνεργασία με τον τότε πρόεδρο Κληρίδη κατάφερε μετά από πιέσεις και διαπραγματεύσεις να πιέσει τους Τούρκους να μεταφερθεί το παιδί μου σε νοσοκομείο στην Λευκωσία», θυμάται με συγκίνηση η συμπάροικος, η οποία έως σήμερα παραμένει πρόεδρος των κυπριακών ραδιοφωνικών προγραμμάτων στον τοπικό παροικιακό ραδιοφωνικό σταθμό εθνοτήτων της Αδελαΐδας 5EBI-FM.
Η κατάσταση της υγείας του Γιαννάκη βελτιώθηκε και η οικογένεια επανενώθηκε λίγο αργότερα. Έχοντας χάσει τα πάντα, οι δύο δάσκαλοι, με την οκτάχρονη κόρη τους και τον μικρό Γιάννη, πήραν την απόφαση να εγκαταλείψουν το νησί και να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία.
«Θέλαμε να φύγουμε από έναν τόπο που δεν θύμιζε πλέον σε τίποτα τον δικό μας και ήρθαμε στην Αδελαΐδα μετά από πρόσκληση συγγενών μας που βρίσκονταν ήδη εδώ» εξηγεί.
Το ζευγάρι βρήκε αμέσως δουλειά σε κυβερνητικά σχολεία της Νότιας Αυστραλίας όπου και δίδαξαν τα Ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα για πάνω από 25 χρόνια. Παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, η οικογένεια κατόρθωσε να ορθοποδήσει και έγιναν δραστήρια και πολύ χρήσιμα μέλη της παροικίας.
«Επιστρέψαμε το 1979 στην Κύπρο, αλλά όταν είδαμε τον τόπο μας πλημμυρισμένο από τουρκικές σημαίες, η πληγή και η απογοήτευση ήταν τόσο μεγάλη που δεν μας έκανε καρδιά να μείνουμε εκεί» λέει η Ελλάδα, η οποία πήρε το όνομά της με αφορμή την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τη γερμανική μπότα.
«Γεννημένος το 1900 ο φιλόπατρις πατέρας μου Ανδρέας, ο οποίος υπήρξε από τους πρώτους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ήθελε τόσο πολύ την απελευθέρωση της Ελλάδας και το 1945 την ημέρα που εγώ γεννιόμουν έληξε ο πόλεμος. Στο άκουσμα της καμπάνας, η μητέρα μου τον ρώτησε αν ήθελε να με ονομάσουν Ελευθερία ή Νίκη αλλά εκείνος αναφώνησε «Ελλάδα και πάλι Ελλάδα».
Δυστυχώς, τα βάσανα για την οικογένεια δεν σταμάτησαν με τον ερχομό τους στην Αυστραλία.
Ο 77χρονος σήμερα Παναγιώτης Χάρπας, πάσχει από την νόσο του Πάρκινσον ενώ ο γιος τους Γιάννης, διαγνώστηκε πριν λίγο καιρό με σκλήρυνση κατά πλάκας η οποία προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Μετά από πέντε διαφορετικούς νευρολόγους και ένα χρόνο εντατικής θεραπείας, η κατάσταση της υγείας του 48χρονου δεν βελτιώθηκε.
«Οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια ψηλά και μας εξήγησαν ότι δεν μπορούν πλέον να κάνουν κάτι περισσότερο για να βοηθήσουν, αλλά ευτυχώς ο Γιάννης μας έγινε δεκτός για θεραπεία σε παγκοσμίου φήμης νοσοκομείο της Ρωσίας, που ύεται στην θεραπεία της εν λόγω ασθένειας».
Ο πατέρας δύο ανήλικων παιδιών και λογιστής στο επάγγελμα, πρέπει να παρουσιαστεί στη ρωσική κλινική τον Μάρτιο του 2017 για να υποβληθεί σε κυτταρολογική επεξεργασία-καθαρισμό και πέντε ημέρες εντατικής χημειοθεραπείας.
Το ποσό της θεραπείας του ανέρχεται στα $100,000 δολάρια.
Στο άκουσμα αυτό, οι πάντα ευαισθητοποιημένοι ομογενείς της παροικίας μας, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να οργανώσουν έρανο με στόχο να συλλέξουν το ποσό που χρειάζεται η οικογένεια.
«Είναι καθήκον όλων μας να βοηθάμε σε τέτοιες περιπτώσεις ειδικά όταν πρόκειται για τον πατέρα δύο μικρών παιδιών και μια οικογένεια ομογενών που έχει με τη σειρά της προσφέρει πολλά στην παροικία μας και τώρα υποφέρει» λέει στο «Νέο Κόσμο» ο πρόεδρος της ερανικής επιτροπής κ. Χρίστος Ιωάννου, ο οποίος διατέλεσε οκτώ χρόνια πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας και πλέον είναι πρόεδρος του Πολιτιστικού Ομίλου και του Συλλόγου Συνταξιούχων και Ηλικιωμένων. Μαζί του και ο Γυναικείος Σύλλογος Κυπριακής Κοινότητας καθώς και πολλά μέλη της παροικίας μας, ελληνικής και κυπριακής καταγωγής.
«Είχαμε παλαιότερα βοηθήσει ακόμα μια νεαρή συμπάροικο, ονόματι Έμη Γεωργίου, που έπασχε από την ίδια ασθένεια και μετά από θεραπεία στο ίδιο νοσοκομείο κατάφερε να καταπολεμήσει την ασθένειά της. Αυτό μας κάνει ιδιαίτερα αισιόδοξους για τη θεραπεία στην οποία πρόκειται να υποβληθεί ο Γιάννης.
Η ερανική επιτροπή έχει προγραμματίσει γεύμα στην αίθουσα εκδηλώσεων της Κυπριακής Κοινότητας, την Κυριακή, 29 Ιανουαρίου, αλλά παρακαλεί όλους τους συμπαροίκους να βοηθήσουν, προσφέροντας τον οβολό τους για να κερδίσει τη μάχη ο Γιάννης Χάρπας.
«Κάνουμε έκκληση σε όλους να τείνουν ένα χέρι βοηθείας για έναν νέο άνθρωπο που προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά του. Μαζί μπορούμε όλοι να βοηθήσουμε» καταλήγει ο κ. Ιωάννου.
Λογαριασμός καταθέσεων
Commonwealth Bank με αριθμό BSB 065 – 106
Account Number 10444610
Όνομα John Harpas
Προσφέροντας την οικονομική σας βοήθεια θα σας δίνεται απόδειξη.
