Φέτος, και για πρώτη φορά στα χρονικά, παρ’ ολίγον να μην δοθούν καθόλου μποναμάδες! Όπως μου ανακοίνωσε σε λιτό του μήνυμα ο Αϊ-Βασίλης, η απόφασή του αυτή –που λίγο έλειψε να πραγματοποιηθεί– ελήφθη εν θερμώ, αμέσως μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να μοιράσει πριν την πρωτοχρονιά τον 13ο μισθό στους Έλληνες συνταξιούχους (δηλαδή περίπου 300 ευρώ στον καθένα), κάνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο… χρέη Αϊ-Βασίλη, χωρίς την συγκατάθεσή του! Επειδή, όπως μου γράφει ο αγαπημένος μου Άγιος, θεώρησε αυτή την άκομψη κι αψυχολόγητη ενέργεια ως «αντιποίηση αρχής», αποφάσισε – ως ένδειξη διαμαρτυρίας – ότι φέτος θα έκανε λευκή απεργία και δεν θα μοίραζε δώρα, όπως κάθε χρόνο, αφού ο ανεκδιήγητος Τσίπρας επέλεξε να τον αντικαταστήσει. Τελικά, προσθέτει ο Αϊ-Βασίλης, η απόφασή του ανετράπη στο παρά πέντε χάρη στη διαμεσολάβηση του… Μπούλη, όπως τον αποκαλεί τελευταία ο πρωθυπουργός. «Πράγματι ο Πάνος (Καμμένος) με πλησίασε την τελευταία στιγμή, λίγο πριν εκδώσω Δελτίο Τύπου, και (πάντα με τον προσήκοντα σεβασμό στην ιερά μας παράδοση και την ευθύτητα που τον διακρίνει) μου είπε σταράτα: “Άγιε μου Βασίλη, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, εγώ πριν λίγο καιρό ήμουν έτοιμος να ρίξω την κυβέρνηση για χάρη του Ιερώνυμου, και δεν θα τον κάνω για σας – τον πιο αγαπημένο άγιο της Ορθοδοξίας μας; Ένα μόνο νεύμα σας μου αρκεί. Στας διαταγάς σας…” Έτσι, μετά από διαβουλέυσεις με τον “σύντροφο” Αλέξιο, ο Μπούλης μού ανακοίνωσε ότι ο Πρωθυπουργός τού ορκίστηκε σε ό,τι ιερό και όσιο έχει (δηλαδή στον Μαρξ) ότι δεν προέβη σ’ αυτή την ενέργεια για να μου τη σπάσει (κατά το κοινώς λεγόμενον), ή για να μου πάρει τα πρωτεία, αλλά μήπως βελτιώσει κάπως την καταρρέουσα δημοσκοπική του εικόνα.

Κάπως έτσι απεφεύχθη το μοιραίον. Μετά απ’ όσα ανήκουστα συμβαίνουν στην Ευρώπη και τον κόσμο, δεν θα ήθελα – εγώ ένας Άγιος της Αγάπης – να ρίξω λάδι σε μια ακόμα φωτιά. Άλλωστε, τα δικά μου δώρα είναι πάντα συμβολικά, ουδόλως χρηματικά σαν του λαϊκιστή Τσίπρα. “Με τα χρήματα όμως δεν μπορείς να αγοράσεις την αγάπη” (“Money can’t buy love”), όπως συνήθιζε να λέει ο τέως τσάρος της ελληνικής Οικονομίας Γιάνης (με ένα νι) Βαρουφάκης στον Ντάισελμπλουμ. Το πολύ-πολύ να εξαγοράσει κάποια ψηφουλάκια, που όμως δεν σε σώζουν με τίποτα. Αλλά ας μην πολιτικολογούμε μέρες που ’ναι…

Λοιπόν ιδού η λίστα με τους φετινούς “μετα-μποναμάδες” μου. Σε καλή μεριά!

Άντε, χρόνια πολλά, και του χρόνου με υγεία! Και, βέβαια, καλά μυαλά σε όλους… Αμήν!

*

Προκόπη Παυλόπουλο: Στον εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας χαρίζω το Λεξικό της Οξφόρδης που ανακήρυξε φέτος, ως λέξη της χρονιάς, την “post-truth” («μετα-αλήθεια»). Σημειωτέον ότι η «μετα-αλήθεια», κατά το εγκυρότερο λεξικό του κόσμου, είναι όρος «που σχετίζεται ή χαρακτηρίζει καταστάσεις στις οποίες τα αντικειμενικά γεγονότα ασκούν λιγότερη επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης συγκριτικά με εκκλήσεις σε συναισθήματα και σε προσωπικές πεποιθήσεις». Σκεπτικό της επιλογής του δώρου; Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ενώ βρισκόταν στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας, τον ρώτησε ξαφνικά εάν… κοιμάται στο Προεδρικό Μέγαρο. Αιφνιδιασμένος ο Πάκης απάντησε: «Όχι. Κοιμάμαι στο σπίτι μου». Προφανώς ξέχασε ή απέφυγε να του εξηγήσει μια… «μετα-αλήθεια»: Ότι δηλαδή, ενίοτε το Προεδρικό Μέγαρο μεταβάλλεται σε, και χρησιμοποιιείται ως… καπνιστήριο για τους θεριακλήδες εθνοπατέρες όταν συνευρίσκονται για να συσκευθούν και συναποφασίσουν για το μέλλον της κατακαημένης χώρας…

Αλέξη Τσίπρα: Στον Έλληνα πρωθυπουργό χαρίζω δύο δώρα: Πρώτον, ένα φυλαχτό για το… μάτισμα, από τον Πανάγιο Τάφο (που επισκέφθηκε πρόσφατα, αλλά ως… πολιτικός μηχανικός, για να ελέγξει τη… στατικότητα του παμπάλαιου οικοδομήματος, και ουχί ως ευλαβής προσκυνητής, καθότι άθεος). Ιδιαίτερα μετά το δημοσίευμα του περ. «People» που τον συγκαταλέγει στην πεντάδα των πιο σέξι πολιτικών διεθνώς! Μάλιστα, κάτω από τη φωτογραφία του φιγουράρει η χαρακτηριστικλή λεζάντα: «Αλέξης Τσίπρας, 42. Ο επαναστάτης μαθητής που έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Μας ενέπνευσε για το σλόγκαν… “Έλα, Aλέξη, για μια Ελλάδα που είναι σέξι”». (Ποιος είπε ότι η Ελλάς δεν θριαμβεύει διεθνώς;…). Το φυλαχτό συνοδεύεται και από ένα σιντί με το αγαπημένο δημοτικό τραγούδι του Πρωθυπουργού («Ψηλά στην Κωστηλάτα στα κρύα νερά») που το χορεύει πάντα λεβέντικά, σε γάμους και πανηγύρια.

Πάνο Καμμένο: Στον Μπούλη τουρκοφάγο, αρχηγό των ΑΝΕΛ και συν-κυβερνήτη του μπαταρισμένου σκάφους «Η Μοιραία Ελλάς», χαρίζω ένα σπαθί-ρεπλίκα του Θόδωρου Κολοκοτρώνη, μαζί με την μπλούζα της γνωστής ακτιβίστριας Αυγής Βουτσινά που έγραφε: «Παριστάνετε τους κόκορες αλλά είστε κότες»! (Σημ.: Πρόκειται για τη γυναίκα που πέταξε μια λευκή… κότα στην καγκελόπορτα του Μεγάρου Μαξίμου βαφτίζοντάς την… «Αλέξη» και της είπε: «Μπες μέσα, Αλέξη…» Ήταν την ημέρα που επρόκειτο να συναντηθούν Σαμαράς-Τσίπρας στο Μαξίμου, για την παράδοση-παραλαβή, μετά την εκλογική νίκη του τελευταίου).

Νίκο Βούτση: Στον πρόεδρο της Βουλής χαρίζω μια γιγαντοαφίσα με την επιγραφή «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ ΤΟ ΚΑΠΝΙΖΕΙΝ» για να την αναρτίσει στην κεντρική είσοδο της Βουλής. Κι αυτό μετά την έντονη διαμαρτυρία της κ. Νίκης Κεραμέως (της ΝΔ) η οποία δήλωσε ότι ο μόνος χώρος της Βουλής που δεν ντουμανιάζουν είναι η… αίθουσα της ολομέλειας, για να συμπληρώσει: «Εντευκτήριο, αίθουσες κομμάτων, γραμματείες, διάδρομοι, τουαλέτες, παντού τσιγάρο», είπε, καθώς πριν από λίγους μήνες ήταν έγκυος, ούσα βουλευτής. «Με λύπη και απογοήτευση σας καταθέτω ότι πάσχιζα να βρω χώρο εντός του Κοινοβουλίου στον οποίο αναγκαζόμουν να υποστώ, και εγώ και το έμβρυο, τον καπνό των καπνιστών. Πήγαινα από καρέκλα σε καρέκλα, από καναπέ σε καναπέ, γιατί όλο και κάποιος κάπνιζε δίπλα μου», είπε η βουλευτής με πόνο ψυχής, ζητώντας από το Προεδρείο της Βουλής να εφαρμόσει επειτέλους τον αντικαπνιστικό νόμο.

Ευκλείδη Τσακαλώτο: Στον υπουργό Οικονομικών, καθότι, ως γνωστόν, αντιμετωπίζει προβλήματα με την ελληνική γλώσσα και με τα σύνθετα, χαρίζω το βιβλίο τού Γιώργου Μπαμπινιώτη «Λεξικό των παραγώγων και συνθέτων της νέας ελληνικής» μήπως και μελλοντικά αποφύγει τα σαρδάμ. Αντί δηλαδή να λέει «φύλλο συκής», να μη μπερδεύεται και λέει «σύκο φυλής»! Ωστόσο στον Γιούκλιντ (όπως προφέρεται αγγλιστί το αρχαιοπρεπές όνομά του – Euclid) πρέπει να πιστωθεί ότι διαπρέπει στις ελληνικές βρισιές. Κάτι είναι κι αυτό…

Αλέκο Φλαμπουράρη: Στον υπουργό Επικρατείας και πνευματικό πατέρα του Αλέξη Τσίπρα, χαρίζω ένα καρβουντιστήρι. Για να το επισείει στους Ευρωπαίους πιστωτές, κάθε φορά που πιέζουν την κυβέρνηση για επιπρόσθετα μέτρα. Ιδίως μετά τη ρήση του ότι «το ελληνικό χρέος είναι αέρας και θα το πληρώσουμε με αέρα…»! Ένας ακόμη Έλληνας που πιστεύει ακράδαντα ότι φταίει πάντα ο δανειστής• ποτέ ο δανεισθής. Βέβαια, ως ναυτικός λαός, οι Έλληνες είναι εθισμένοι στα θαλασσοδάνεια – εξού και το σκεπτικό Φλαμπουράρη.

Κώστα Ζουράρι: Στον υφυπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αρχηγό της Πυρικαύστου Ελλάδος και φανατικό αρχαιολάτρη, χαρίζω ένα ποίημα του Καβάφη. Ο κ. Ζουράρις είναι γνωστός στο πανελλήνιο για τους εξής λόγους: (i) Γιατί κανείς δεν γνωρίζει εάν υπήρξε ποτέ καθηγητής πανεπιστημίου στη Γαλλία, όπως ισχυρίζεται στα βιογραφικά του. (ii) Για το γεγονός ότι όταν αγορεύει στη Βουλή, μιλάει στην… αρχαία ελληνική γλώσσα, αντί της νεότερης. (iii) Για την γνωστή φράση του ότι οι Ευρωπαίοι, και ιδιαίτερα οι Γερμανοί «μας έχουν ζαλίσει τα μέζεα…» (θεωρώ ότι μετάφραση της λέξης, εκ μέρους μου, περιττεύει). (iv) Για την πρόσφατη δήλωσή του ότι όσοι ισχυρίζονται πως ο Φιντέλ Kάστρο δεν ήταν μεγάλος ηγέτης είναι «μ@λ@κες»! (Ας σημειωθεί ότι ο κ. Κώστας Ζουράρις τυγχάνει υιός του διάσημου Έλληνα σεξολόγου Γεωργίου Ζουράρι – πράγμα που, ως ένα σημείο, εξηγεί και την κληρονομική προδιάθεσή του να ρέπει προς τις επιστημονικές ερμηνείες περί μ@λ@κί@ς κτλ). Εξού και το καβαφικό ποίημα που του χαρίζω είναι το «Βυζαντινός Άρχων, Εξόριστος Στιχουργών»: «Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν / Στα σοβαρά ήμουν πάντοτε / επιμελέστατος. Και θα επιμείνω / ότι καλύτερά μου δεν γνωρίζει / Πατέρας ή γραφάς…» (δηλαδή τας γραφάς του Μαρξ, του «Κεφαλαίου», κτλ).

Όλγα Γεροβασίλη: Στην συμπαθεστάτη πρώην κυβερνητική εκπρόσωπο, συγχωριανή του Αλέξη Τσίπρα (αμφότεροι από το Αθαμάνιο Άρτας) και αρχοντορεμπέτισσα, χαρίζω μια… Ρομά για να την μάθει σωστό τσιφτετέλι και να το χορεύει μαζί με τα αγαπημένα της άσματα: «Γεννήθηκες για την καταστροφή», «Ιούδας», «Πριγκιπέσα» και «Μου ’φαγε όλα τα δαχτυλίδια. Σκεπτικό: Η Όλγα θεωρείται ως η «καλύτερη χορευταρού» στην κυβέρνηση ΣυριζΑνέληδων, με δεύτερο τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος χόρευε στο χωριό του από ηλικίας 5 ετών. (Αυτό εξηγεί γιατί ξέρει, επίσης, πώς να χορεύει τόσο επιδέξια ολόκληρη τη χώρα στο ταψί – αντί τους Ευρωπαίους εταίρους). Η Όλγα, άλλωστε, λέει υπερήφανα για τις χορευτικές επιδόσεις της: «Κατέχω τον χορό, το έχω στο είναι μου, είμαι αυτοδίδακτη και μπορώ να χορέψω τα πάντα, από παραδοσιακό, ζεϊμπέκικο, ως και χασάπικο». Καιρός να τη βοηθήσει η Ρομά (μια φυλακισμένη που σκότωσε τον άντρα της με… κατσαβίδι!) να μάθει και τσιφτετέλι – όπως έμαθε και τον Γιάννη Πανούση. Όσο για τις μομφές στο Διαδίκτυο (ενώ δηλαδή η χώρα καίγεται, αυτή να τα σπάει και να τα καίει στα σκυλάδικα), η μπουζουκομανής «πριγκιπέσα Αρτινιά» απαντά θυμοσοφικά: «Οι άνθρωποι πρέπει κάποια στιγμή να εκτονώνονται, αυτό έκανα κι εγώ χορεύοντας ζεϊμπέκικο, είχα χαρά, έκανε καλό στην ψυχή μου […] Εδώ χορεύει όλη η Αθήνα […] ο δικός μου χορός τους πείραξε;». Έλα ντε…

Νίκο Παππά: Στον τέως υπουργό Επικρατείας χαρίζω τους εύγλωττους και διδακτικούς στίχους των «παπατζήδων», που ρεαλιστικά και διαχρονικά καυτηριάζουν το απόστημα της κοινωνικής, ίσως και πολιτικής απάτης: «Ήρθαν τα μαντάτα σου, πάτησες τη γάτα σου. Επήγες κι έπεσες μες στους ατσίδες και σου τα φάγανε οι παπατζήδες […] Σαν κορόιδο πιάστηκες, να τα χάσεις βιάστηκες. Φύλαγαν στη γωνιά οι τσιλιαδόροι, και σου τα τρώγανε οι αβανταδόροι […] Αυτό που έπαθες, μην το ξεχάσεις και απ’ την οδό Αθηνάς να μην περάσεις… Όπου κι αν πας, όπου κι αν πας, εδώ παπάς εκεί παπάς. Πού είν’ ο παπάς, πού είν’ ο παπάς; Να ο παπάς, να ο παπάς!».

Παύλο Πολάκη: Στον τσαμπουκαλή υπουργό Υγείας, ιατρό το επάγγελμα και ταυτόχρονα θεριακλή καπνιστή, χαρίζω ένα σιντί με την εξής μαντινάδα η οποία εξυμνεί τα επιτεύγματά του στον πολύπαθο χώρο της υγείας. Εξαιρετικά αφιερωμένο: «Αρρώστησε το σύστημα και η οικονομία, / αργοπεθαίνουν ασθενείς μες στα νοσοκομεία. / Οι νοσοκόμοι κι οι γιατροί τραβούνε τα μαλλιά τους / αφού δεν έχουν υλικά να κάνουν τη δουλειά τους. / Γάζες, βελόνες, σύριγγες, φιάλες οξυγόνου / λείπουν και ζουν οι ασθενείς σε σκηνικό του τρόμου».

Κυριάκο Μητσοτάκη: Στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εκκολαπτόμενο μελλοντικό πρωθυπουργό χαρίζω ένα ροζάριο. Γιατί; Διότι παρόλο που επισκέφθηκε πρόσφατα το Άγιον Όρος, διανυκτέρευσε στη Μονή Σίμωνος Πέτρας (όπου παρέστη και στην πρωινή λειτουργία) κι επίσης επισκέφθηκε τον Ιερό Ναό του Πρωτάτου (όπου βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα του Άξιον Εστί), τελικά δεν ζήτησε να μείνει για 10 λεπτά μόνος του προκειμένου να προσευχηθεί στην Πλατυτέρα των Ουρανών – όπως έκανε ο Αλέξης Τσίπρας τον Αύγουστο του 2014, αν και δεδηλωμένος άθεος. Κι επειδή εκλογές δεν κερδίζονται χωρίς προσευχή, φώτιση, θεία πρόνοια, και κάποιο θαύμα, το ραζάριο ίσως σε κάτι του χρησιμεύσει. Εκτός κι αν πήγε στον Άγιον Όρος για προπαρασκευαστικά μαθήματα σχετικά με το πώς να μετατρέπει το… κρέας σε ψάρι (όταν με το καλό χριστεί πρωθυπουργός), ή με το πώς θα φέρει το μάννα εξ ουρανού στον πενόμενο ελληνικό λαό…

Σταύρο Θεοδωράκη: Στον αρχηγό του Ποταμιού χαρίζω κορνιζαρισμένο το περίφημο ποίημα του Γεωργίου Βιζυηνού «Το Όνειρο», με τους εξής σημαδιακούς στίχους: «Εψές είδα στον ύπνο μου / ένα βαθύ ποτάμι, / – Θεός να μην το κάμει / να γίν’ αληθινό!». Για να παρηγορηθεί μετά την άρνηση του κ. Γιούνκερ να τον συναντήσει. Ταυτόχρονα, τον ενημερώνω ότι στην ελληνική αρχαιότητα, τα κύρια ποτάμια του κάτω κόσμου ήταν τρία: ο Αχέρων, ο Κωκυτός και ο Περιφλεγέθων. Όποιος περνούσε το πρώτο, έχανε κάθε ελπίδα επιστροφής. Ο Κωκυτός ήταν ο ποταμός των δακρύων. Ο Περιφλεγέθων (σύμφωνα με τον Δάντη) ήταν το ποτάμι του αίματος. Εκεί έβραζαν οι ψυχές. Το ερώτημα σήμερα είναι: τι σόι «Ποτάμι» είναι αυτό του Σταύρου;

Βασίλη Λεβέντη: Στον αρχηγό των Κεντρώων χαρίζω ένα βιβλίο μαγειρικής του δημοφιλούς Ελληνοαυστραλού σεφ George Kalombaris προκειμένου να λυθεί η μακρόχρονη διένεξη μεταξύ της αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Αλληλλεγγύης κυρίας Θεανώς Φωτίου και της Νατάσας Λεβέντη (συζύγου του λεβέντη κυρίου Βασίλη) για το ποια από τις δύο φτιάχνει τα καλύτερα γεμιστά, μήπως και γλιτώσει ο δύσμοιρος από την κρεβατομουρμούρα…

Παναγιώτη Λαφαζάνη: Στον πρόεδρο της Λαϊκής Ενότητας χαρίζω ένα Ελληνοτουρκικό λεξικό προκειμένου να εξιχνιάσει λεπτομέρειες σχετικά με την ετυμολογία του επιθέτου του, αφού στα τουρκικά «λαφαζάν» σημαίνει: φλύαρος, μπουρδολόγος, ψεύτης, κτλ. Ιδιαίτερα μετά τις δηλώσεις του στο… έγκυρο (;) περ. “Crash” του (εγκυρότερου;) Γιώργου Τράγκα, ότι το πολιτικό και γεωπολιτικό βάρος της Ελλάδας είναι κρίσιμο, η οικονομική μας διάσταση διόλου αμελητέα «σε ποιοτικές δυνατότητες». Τουτέστιν, η Ελλάδα μπορεί χωρίς την ΕΕ, η ΕΕ όμως δεν μπορεί χωρίς την Ελλάδα, συμπεραίνει ο μεγάλος πολιτικός νους Λαφαζάνη…

Βύρωνα Πολύδωρα: Στον ιδιωτεύοντα τέως πολιτικό της ΝΔ χαρίζω ένα βιβλίο με τους Μύθους του Αισώπου, μετά την αποτυχημένη υποψηφιότητά του να εκλεγεί πρόεδρος του ΕΣΡ. Διότι μετά το όλο φιάσκο, ο αρχαιολάτρης Βύρων έδωσε διάλεξη στο Αριστοτέλειο Κολλέγιο Θεσσαλονίκης για τα 2.400 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου σταγειρίτη φιλοσόφου με θέμα: «Οι διδαχές του Αριστοτέλους». Χαρακτηριστικό είναι ότι η ομιλία του ξεκίνησε ως εξής: «Ένα κοπάδι από καρακάξες επιτίθενται μετά μανίας σ’ ένα μικρό αηδόνι, γιατί το εύρισκαν παράφωνο και τους χαλούσε τη χορωδία (!)». Επειδή ο ευρυμαθής Βύρων δεν ήταν σίγουρος αν επρόκειτο για Αισώπειο μύθο ή λαϊκή παροιμία, το ταπεινό δώρο μου ίσως τον βοηθήσει να το διαλευκάνει.

Αλέκο Αλαβάνο: Στον επικεφαλή του Σχεδίου Β΄ και τον άνθρωπο που ανέδειξε τον Αλέξη Τσίπρα, χαρίζω έναν πολύχρωμο, πολύγλωσσο παπαγάλο που να μιλάει ισπανικά, με το εξής σκεπτικό: Ο Αλέκος Αλαβάνος είχε έναν ομιλώντα παπαγάλο τον οποίο και βάφτισε… Φιντέλ. Τον αγόρασε από την οδό Αθηνάς αντί 200 ευρώ και τον είχε στο τότε γραφείο του (στην οδό Μητροπόλεως) για συντροφιά και να έχει κάποιον να συνομιλεί μαζί του. Και ξέρετε γιατί τον έβγαλε «Φιντέλ»; «Μόλις είχα φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ και ήταν μια κίνηση ουτοπίας» λέει. Μόνο που ο Φιντέλ – εν αντιθέσει με τον μεγάλο συνονόματό του – είχε άσχημο τέλος. Εκεί στο γραφείο όπου βόλταρε και φώναζε ακαταλαβίστικες λέξεις, διαμαρτυρήθηκαν οι γείτονες ότι φωνάζει πολύ και τους αποσπούσε την προσοχή. Έτσι ο κ. Αλαβάνος αναγκάστηκε να τον βάλει σε κλουβί και να τον μεταφέρει στο σπίτι του, όπου τον έβαλε στη βεράντα. Μια γάτα όμως που δεν καταλάβαινε ούτε από ιστορία ούτε από επανάσταση, μίαν καλήν πρωίαν είδε τον παπαγάλο και προφανώς θα σκέφτηκε “good morning breakfast”, εφόρμησε κατά του «Φιντέλ» και άφησε στη βεράντα του κ. Αλαβάνου κάτι (πολύχρωμα) πούπουλα. Το καλό με τον δικό μου παπαγάλο είναι ότι, αντί για το συνηθισμένο «γεια σου μ@λ@κα», θα λέει σαν τον Τσίπρα «Patria o muerte» («Πατρίδα ή θάνατος»).

Αντώνη Σαμαρά: Στον τέως πρωθυπουργό, φανατικό βιβλιόφιλο και λάτρη της ποίησης, χαρίζω την ελληνική μετάφραση της ποιητικής συλλογής της Ελληνοκυπρίας performing poetess Κοραλίας Δημητριάδη με τίτλο «Ποιήματα για αγάπη και γ@μ@σι» (εκδ. Άστομαν 2014) προκειμένου να πάρει μια μικρή έστω γεύση της μοναδικής ελληνοαυστραλιανής ποίησης. Κι αυτό, μετά την είδηση ότι ο κ. Σαμαράς απ’ όταν παραιτήθηκε από αρχηγός της ΝΔ διάβασε 5 βιβλία, μεταξύ των οποίων και το «Έρωτας και Εξουσία» της Μαργαρίτας Παπανδρέου. Ευελπιστώ ότι το φετινό δωράκι μου θα είναι το επιδόρπιο στην αναγνωστική γευσιγνωσία κι ευωχία του φιλόμουσου τέως πρωθυπουργού.

Καλή Χρονιά σε Όλους!