Εάν σήμερα στη Μελβούρνη ρωτήσετε έναν μαθητή ή μια μαθήτρια Γυμνασίου να σας πει τι είναι η Μαραλίγκα, είμαι βέβαιος ότι η απάντησή τους θα είναι αρνητική στα Ελληνικά ή και στα Αγγλικά. Στα βιβλία της αυστραλιανής Ιστορίας αναφέρεται η Μαραλίγκα, αλλά ήδη έχει μπει στα πολύ «ψιλά γράμματα», αν και αξίζει να την αναφέρουμε και πρέπει να είναι γνωστή τόσο όσο και η Χιροσίμα!
Η Μαραλίγκα (Maralinga) είναι μία απομακρυσμένη δυτική περιοχή της Νότιας Αυστραλίας και είναι η πατρίδα της φυλής Μαραλίγκα Τζιρούτζια των Αβοριγίνων. Η περιοχή έχει έκταση γύρω στα 3.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το όνομα Μαραλίγκα στη γλώσσα τους σημαίνει Κεραυνός. Βρίσκεται 1.000 χλμ. βορειοδυτικά της Αδελαΐδας και συνορεύει με την έρημο της Δυτικής Αυστραλίας. Η πιο κοντινή της πόλη είναι η Γούμερα (Woomera) που απέχει 180 χλμ. από την Πορτ Ογκάστα (Port Augusta). Η Μαραλίγκα είναι σήμερα μία άβατη και απαγορευμένη γη για το κοινό.
Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΗΣ
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε με την πρώτη ατομική βόμβα που ρίχτηκε από τους Αμερικανούς στη πόλη της Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945. Η βόμβα ρίχτηκε από ύψος 9.000 μέτρων και εξερράγη σε ύψος 300 μέτρων. Δέκα τετραγωνικά χιλιόμετρα ισοπεδώθηκαν με πολύ μεγάλες καταστροφές γύρω τους. Οι νεκροί ήταν 137.000 (αυτοί που πέθαναν εκείνη τη στιγμή και λίγο αργότερα).
Το 1950 ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Ρόμπερτ Μένζις, συμφώνησε με δική του προτροπή, να παραχωρήσει το έδαφος της Αυστραλίας στην Αγγλία για να κάνει δοκιμές των ατομικών της μηχανισμών με κανένα όφελος για την Αυστραλία και να μην ξέρουν οι κάτοικοί της τίποτε. Ρίχτηκαν δύο ατομικές βόμβες στα νησιά Μόντε Μπέλο στα βορειοδυτικά της Δυτικής Αυστραλίας το 1952 και το 1953.
ΔΟΚΙΜΕΣ ΣΤΗ ΜΑΡΑΛΙΓΚΑ
Ακολούθησαν άλλες δύο δοκιμές στην περιοχή Emu κοντά στη Μαραλίγκα το 1953. Από το 1956 μέχρι και το 1957 έγιναν ΕΠΤΑ ΔΟΚΙΜΕΣ ατομικών βομβών στην περιοχή της Μαραλίγκα. Το εσωτερικό ολόκληρης της αυστραλιανής ηπείρου μολύνθηκε σοβαρά και, αν και οι σταθμοί δοκιμών απείχαν μεταξύ τους 3.200 χιλιόμετρα, ανέφεραν εκατονταπλάσια αύξηση της ραδιενέργειας. Σημαντικές ποσότητες ραδιενεργού σκόνης έφτασαν μέχρι τη Μελβούρνη και την Αδελαΐδα.
Ακόμη πιο έντονη και δυσάρεστη έκπληξη είναι το γεγονός ότι Βρετανοί και Αυστραλοί στρατιώτες στάλθηκαν εσκεμμένα να εργαστούν εκεί, προκειμένου να διαπιστωθεί η επίδραση της ραδιενέργειας στο ενεργό στράτευμα. Υπολογίζεται ότι το 30% από τους 7.000 άντρες των ενόπλων δυνάμεων που εργάστηκαν στην περιοχή, πέθαναν από διάφορες μορφές καρκίνου πριν κλείσουν τα εξήντα τους χρόνια.
Η επίδραση στους Αβορίγινες ήταν ακόμη χειρότερη. Στον τοπικό πληθυσμό αναφέρθηκαν υψηλά επίπεδα τύφλωσης, παραμορφώσεων και καρκίνου.
Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Ύστερα από πιέσεις ενώσεων βετεράνων Αυστραλών και ομάδων Αβοριγίνων -πολλά χρόνια μετά- το 1984, συστάθηκε η Βασιλική Επιτροπή ΜακΛέλλαντ. Η Επιτροπή αυτή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι και οι επτά δοκιμές της Μαραλίγκα είχαν πραγματοποιηθεί «υπό ακατάλληλες συνθήκες» και διέταξε τον εξονυχιστικό καθαρισμό της περιοχής, ο οποίος ολοκληρώθηκε μόλις το 2000.
ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Πάνω από 1.200 ιθαγενείς εκτέθηκαν στη ραδιενέργεια από τις δοκιμές. Αυτή έφερε πολλές ασθένειες και το θάνατο. Τα σύνορα των τόπων των δοκιμών δεν προστατεύτηκαν επαρκώς και η Αγγλία δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για την ασφάλεια των Αβοριγίνων. Το επίσημο σχόλιό της ήταν ότι «μία φυλή που πεθαίνει δεν μπορεί να επηρεάσει την άμυνα του Δυτικού Πολιτισμού»! («A dying race couldn’t influence the defense of Western civilisation!».
Και η ερώτηση: Πρέπει ΟΛΟΙ οι Αυστραλοί να τα γνωρίζουμε ΟΛΑ αυτά;
