ΠΡΙΝ αναφερθώ στο Ν.Δ.Σ.Α.Ε. (αυτά είναι τα αρχικά του νέου Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού!…) θα γράψω στα πεταχτά δύο κουβέντες για την τρέχουσα επικαιρότητα…
ΠΑΡΑΚΑΛΩ τους Λάκωνες, τους ΠΑΣΟΚους και τους Νεοδημοκράτες της Μελβούρνης και των επαρχιακών πόλεων, να μη μου τηλεφωνούν, γιατί δεν έχω τίποτα νεότερο να τους πω από τα στρατόπεδά τους…
ΜΕ δύο λόγια, συνεχίζει να ισχύει η ανακωχή μεταξύ των αντιμαχομένων της Παλλακωνικής Αδελφότητας και οι εδώ Νομαρχιακές Επιτροπές ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας δεν έχουν αποφασίσει ακόμα πότε θα καλέσουν τα μέλη τους σε Γενικές Συνελεύσεις…
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να περιμένουν να γίνει την προσεχή Κυριακή (στις 5, δηλαδή, του Φλεβάρη) η μητέρα όλων των Γενικών Συνελεύσεων της παροικίας μας και, στη συνέχεια, και αφού ξεκουραστούν οι χιλιάδες συμπάροικοι που θα πάνε εκεί, να κάνουν τις δικές τους…
ΚΑΙ όταν λέω ότι στη Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης θα λάβουν μέρος χιλιάδες συμπάροικοι, το εννοώ και δεν υπερβάλλω…
ΜΕ την προϋπόθεση, βέβαια, ότι οι επιστολογράφοι μας, οι αναγνώστες που μας τηλεφωνούν και όλοι όσοι σχολιάζουν στις ηλεκτρονικές μας εκδόσεις με τη δημιουργία του Νέου Πολιτιστικού Κέντρου στο οικόπεδο του Μπουλίν, ότι εννοούν αυτά που λένε και γράφουν…
ΑΝ είναι έτσι -και στο κάτω-κάτω της γραφής γιατί να μην είναι, αφού κανείς δεν τους εξαναγκάζει να ταχθούν υπέρ της ανέγερσής του-, το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας θα βρεθεί για πρώτη φορά αντιμέτωπο μπροστά σε ένα δύσκολο πρόβλημα…
ΚΑΙ το πρόβλημα αυτό έχει να κάνει με το πού θα γίνει η Συνέλευση αφού η αίθουσα του Alphington δεν χωράει -όσο και αν στριμωχτούν- πάνω από 3.000 άτομα…
ΑΝ οι υπολογισμοί μου, που έχουν στηριχτεί στον… σεισμό που έχει προκαλέσει ο ενθουσιασμός με τον οποίο ολόκληρη η παροικία υποδέχτηκε την αξιοποίηση του Μπουλίν, στη Γενική Συνέλευση θα πρέπει να πάνε πάνω από 30.000 άτομα και λίγα λέω…
ΜΕ άλλα λίγα και για κάθε ενδεχόμενο, η Κοινότητα θα πρέπει να εξετάσει -και, μάλιστα, σοβαρά- τη πιθανότητα να γίνει η Συνέλευση σε ένα μεγάλο γήπεδο και κατά προτίμηση στο MCG για να μη μείνει κανένας απέξω…
ΤΕΤΟΙΟΝ παροικιακό ενθουσιασμό για ένα έργο δεν έχουμε ξαναζήσει. Ενδεχομένως, αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι αυτό το Δ.Σ. έκανε πράξη και την ανέγερση του Πολιτιστικού Κέντρου στο Lonsdale Street, οπότε και άνοιξε την όρεξη της παροικίας, που μετά το γευστικό ορεκτικό περιμένει και το κυρίως πιάτο…
ΝΑ σημειώσω, επίσης, απ’ όσα άκουσα και διάβασα, ότι μόνο τρεις συμπάροικοι μέχρι σήμερα δέχτηκαν την είδηση της αξιοποίησης με κάποιες… επιφυλάξεις…
ΚΑΙ αναφέρομαι, βέβαια, στον πρώην ταμία και γραμματέα της Κοινότητας Λεωνίδα Αργυρόπουλο -που είναι, μάλιστα… ειδικευμένος σε αξιοποιήσεις μεγάλων οικοπέδων-, ο Χρήστος Τσίρκας -και αυτός πρώην αξιωματούχος και μέλος του Δ.Σ. της Κοινότητας- και ο Χρήστος Φίφης…
ΕΓΩ στο μεταξύ, επειδή συγκαταλέγομαι μεταξύ αυτών που δεν ενθουσιάζονται εύκολα, είμαι υποχρεωμένος να επαναλάβω ότι αυτό που προηγείται είναι, πρώτον, η άρση των χωροταξικών περιορισμών και, δεύτερον, η πώληση ενός μικρού κομματιού…
ΓΙΑΤΙ τι θα αναγερθεί και αν θα είναι Παρθενώνας με 48 ή 64 κολώνες δωρικού ή ιωνικού ρυθμού, θα το συζητήσουμε αργότερα και ο καθένας θα πει τη γνώμη του…
ΕΠΕΙΔΗ για την ιστορία αυτή θα ξαναμιλήσουμε πολλές φορές, ας πούμε και δύο κουβέντες για την τρίτη κατά σειρά ανάσταση του Λαζάρου την τελευταία δεκαετία…
ΣΤΟ ΣΑΕ αναφέρομαι που όλο πεθαίνει και όλο άθαφτο μένει, για να ταλαιπωρεί και εμάς τους Απόδημους και την ταλαίπωρη πατρίδα…
ΟΠΩΣ ήδη θα διαβάσατε στον προχθεσινό «Νέο Κόσμο», ο σημερινός υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Τέρενς Κουίκ, κάλεσε τους πρώην… αρχιτέκτονες του ΣΑΕ να τον βοηθήσουν στην επανίδρυσή του…
ΝΑ ψάξουν, δηλαδή, να βρουν τι -επιτέλους- θα κάνει αυτό το όργανο, εκτός από το να συμβουλεύει τις ελληνικές κυβερνήσεις για θέματα που αφορούν εμάς τους ξενιτεμένους και αιωνίως ξεχασμένους…
ΓΙΑ πρώτη φορά θα έλεγα μάλιστα, ότι κατάφεραν, μιας και όλοι οι παραβρισκόμενοι -από τους οποίους δεν απουσίαζε ούτε ο δικός μας Δημήτρης Δόλλης- συμφώνησαν το όργανο να λέγεται Νέα Δεξαμενή Σκέψης Απόδημου Ελληνισμού (Ν.Δ.Σ.Α.Ε)…
ΚΑΙ αφού συμφώνησαν ότι και το νέο όργανο θα κάνει ό,τι και το προηγούμενο, θα ασχολείται, δηλαδή, με την παιδεία, τη γλώσσα και τη θρησκεία των ομογενών και θα μπορεί όποιος θέλει να συμμετέχει σε αυτό και να μη ρωτάει κανέναν, ασχολήθηκαν για να μη χάσουν τον καιρό τους και με τις λεπτομέρειες…
ΜΕ την αναγκαιότητα συστηματικότερης προσέγγισης των αποδήμων επιχειρηματιών, τη χάραξη νέας πολιτικής για τις νέες γενιές των μεταναστών ελληνικής καταγωγής, με την αυτοχρηματοδότησή του και άλλα παρόμοια που λέγονται σε τέτοιες διασκέψεις για να κυλήσει χρόνος…
ΜΕ άλλα λόγια, φίλοι αναγνώστες τα ίδια και τα ίδια για άλλη μια φορά, για να βρισκόσαστε σε δουλειά και να λέμε ό,τι κάνουμε…
ΑΠ’ Ο,ΤΙ διάβασα, όμως, στη συζήτηση τέθηκε και μια ερώτηση που αξίζει να απαντηθεί…
ΚΑΙ επειδή η πείρα με έχει διδάξει ότι κανείς δεν θα μπει στον κόπο να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, μιας και την απευθύνουν στον εαυτό τους, θα προσπαθήσω-με την άδειά σας-, να την απαντήσω εγώ…
ΕΡΩΤΟΥΝ: Τι θέλουμε εμείς (δηλαδή, η Ελλάδα) από την ομογένεια και τι θέλει η ομογένεια από εμάς, και απαντώ…
ΑΝ θέλει κάτι η ομογένεια από εσάς, είναι να πάψετε να ασχολείστε μαζί μας και να προσπαθήσετε να φτιάξετε την έρμη τη χώρα που την έχετε ρημάξει…
