Ο Σπύρος Ευαγγελάτος, που απεβίωσε την περασμένη Τρίτη, σε ηλικία 77 ετών, υπηρέτησε το ελληνικό θέατρο με πάθος και συνέπεια. Υπήρξε εμπνευσμένος σκηνοθέτης και δάσκαλος. Υπέγραψε την πρώτη του σκηνοθεσία σε ηλικία 21 ετών και συνέχισε με περισσότερες από 220 σκηνοθεσίες σε όλα τα θεατρικά είδη στα ελληνικά κρατικά θέατρα, στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και στο εξωτερικό (Μελβούρνη, Βιέννη, Ζυρίχη, Ζάλτσμπουργκ, Κάσελ, Λουκέρνη, Μαδρίτη κ.ά.). Το 1975 ίδρυσε το Αμφι-θέατρο που λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 2011, παρουσιάζοντας από αρχαίους τραγικούς μέχρι σύγχρονους συγγραφείς.

Με το Αμφι-θέατρο περιόδευσε και την Αυστραλία στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Οι παραστάσεις του έμειναν αλησμόνητες. Ο ίδιος γνωρίστηκε τότε και με το «Νέο Κόσμο» και έκτοτε έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για την εφημερίδα μας.

Επίσης έδειξε ξέχωρο ενδιαφέρον και για το παροικιακό θέατρο και δεν είναι τυχαίο που για ένα διάστημα είχε κοντά του ως βοηθό σκηνοθέτη τον ομογενή Θανάση Φειδογιάννη.

«Το Αμφι-Θέατρο είχε μια ιδιοτυπία: υπηρέτησε το αρχαίο δράμα με μεγάλο φανατισμό επί πάρα πολλά καλοκαίρια, στην Επίδαυρο και αλλού, είχε το διεθνές κλασικό του ρεπερτόριο, από Σαίξπηρ μέχρι Τσέχοφ, και σύγχρονους, αλλά και είχε και μια πρόσθετη λειτουργία: παρουσίασε, προσθέτοντας και δύο – τρεις σκηνοθεσίες μου και εκτός Αμφι-Θεάτρου, περίπου 24 παλαιά και άγνωστα νεοελληνικά έργα», είχε δηλώσει ο Σπύρος Ευαγγελάτος σε συνέντευξή του προσθέτοντας ότι «με την έννοια αυτή θα έπρεπε το Αμφι-Θέατρο και μόνο για τον τελευταίο τομέα δραστηριότητός του να είναι ένα ημικρατικό θέατρο, ασχέτως της παρουσίας του Ευαγγελάτου ή όχι. Για να συνεχιστεί η παράδοση ως προς τη διερεύνηση του νεοελληνικού έργου.» Ο ίδιος δήλωνε παιδί του Εθνικού Θεάτρου: «Εδώ σπούδασα, εδώ έκανα τις πρώτες νεανικές μου επιτυχίες».

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος έχει μεταφράσει θεατρικά κείμενα, έχει γράψει επιστημονικές μελέτες, κυρίως σε θέματα του κρητικού και του επτανησιακού θεάτρου. Διετέλεσε γενικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και πρόεδρός της. Το 1989 εξελέγη καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1991 καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου διετέλεσε συχνά πρόεδρος. Έχει τιμηθεί με το βραβείο «Κάρολος Κουν» (1988), το βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994), το βραβείο Σκηνοθεσίας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996), με το παράσημο του «ταξιάρχη του τάγματος του Φοίνικος» από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώ το 2005 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Το περασμένο καλοκαίρι σκηνοθέτησε τον «Αμύντα» του Γεωργίου Μορμόρη στο Ηρώδειο. Ήταν η τελευταία φορά που υποκλίθηκε στο κοινό το οποίο του χάρισε ένα γενναιόδωρο χειροκρότημα. Το τελευταίο γι’ αυτόν τον σπουδαίο θεατράνθρωπο.