Ο ήρεμος ακόμα και στις επιθέσεις προς τους πολιτικούς του αντιπάλους, φινετσάτος, μετρημένος και προσεκτικός Μάλκολμ Τέρνμπουλ, που ξέραμε μέχρι τώρα, την Τετάρτη και κατά τη διάρκεια της τακτικής συνεδρίασης του Κοινοβουλίου, μεταβλήθηκε σε μαινόμενο ταύρο εν υαλοπωλείω.
Προσπαθώντας να αποτινάξει από πάνω του τη «ρετσινιά» του αδύναμου πολιτικού, μία «ρετσινιά» που του κόλλησαν, κυρίως, τα μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας και να κερδίσει τις εντυπώσεις τους, ο πρωθυπουργός σε μαινόμενη κατάσταση, έστρεψε τα πυρά του προς τον αρχηγό της αντιπολίτευσης. Το σκηνικό για λίγα λεπτά θύμισε άλλες εποχές. Για την ακρίβεια, την εποχή που πρωθυπουργός ήταν ο Πολ Κίτινγκ, και κάποιοι από τους βουλευτές έμπαιναν στο Κοινοβούλιο εφοδιασμένοι με ωτοασπίδες που λέει ο λόγος.
Το μένος του νυν πρωθυπουργού την Τετάρτη προκάλεσε ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Μπιλ Σόρτεν, που μιλώντας για τις περικοπές που προωθεί η κυβέρνηση στα κρατικά επιδόματα, τον αποκάλεσε εμμέσως πλην σαφώς ανάλγητο προς τις ανάγκες των χαμηλών εισοδηματικών τάξεων, δίνοντάς του τον χαρακτηρισμό του «κυρίου της παραλιακής βίλας» (harbor-side mansion man κατά το αγγλικό). Ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός που εκτοξεύτηκε στον πρωθυπουργό για πρώτη φορά από την διευθύντρια του γραφείου του πρώην πρωθυπουργού Τόνι Άμποτ Πέτα Κρέντλιν, ήταν αιχμή -και τότε που του αποδόθηκε για πρώτη φορά και τώρα- που στόχευε στο να αναδείξει το γεγονός ότι ο πλούσιος πρωθυπουργός με την πανάκριβη παραλιακή του βίλα, δεν δίνει «έναν παρά» για τους φτωχούς πολίτες της χώρας.
Και τότε ποιος είδε τον Μάλκολμ και δεν τον φοβήθηκε. Απαντώντας στον κ. Σόρτεν, του… έσυρε τα εξής: «Μόλις ακούσαμε την ομιλία του συκοφάντη των πλουσίων, αρχηγού της αντιπολίτευσης. Τώρα επιδίδεται σε διαλέξεις ζηλοφθονίας, αλλά μία φορά και έναν καιρό όταν έτρωγε και ‘έγλειφε’ τον δισεκατομμυριούχο Ντικ Πρατ, στα σαλόνια του, δεν νομίζω να αρνήθηκε ούτε μία φορά τις προσκλήσεις του. Κανένας άλλος πρόεδρος συνδικάτου στη Μελβούρνη δεν έχει σταυρώσει τόσες φορές τα πόδια του κάτω από τραπέζια εκατομμυριούχων, όσο ο αρχηγός της αντιπολίτευσης. Και βολεύτηκε εκεί – ω! ναι, του άρεσε και βολεύτηκε εκεί. Δεν υπήρξε άλλος τέτοιος αριβίστας συκοφάντης αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, όσο ο σημερινός. Και έρχεται εδώ για να υπερασπιστεί δήθεν το συμφέρον του λαού. Κατηγορεί την παραλιακή βίλα γιατί πολύ θα ήθελε να έχει και αυτός μία. Ανυπομονεί να μπει στο Κιριμπίλι και ανυπομονεί γιατί ξέρει ότι δεν θα το πληρώσει αυτός, αλλά οι φορολογούμενοι. Αυτός ο άνθρωπος που ανυπομονεί να ζήσει μέσα στην πληρωμένη από το λαό πολυτέλεια, είναι ένα παράσιτο. Δεν σέβεται τους φορολογούμενους, όπως δεν σεβάστηκε και τα μέλη του συνδικάτου του οποίου ήταν πρόεδρος που τα πρόδωσε ξανά και ξανά».
Η επίθεση του πρωθυπουργού στον αρχηγό της αντιπολίτευσης συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα όταν για μία ακόμα φορά ο Μάλκολμ Τέρνμπουλ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, επανέλαβε τις «αβρότητες» της προηγούμενης μέρας, προσθέτοντας ότι ο αρχηγός της αντιπολίτευσης είναι υποκριτής και δεν είναι ικανός να κυβερνήσει τη χώρα λόγω του χαρακτήρα του, ότι είναι ακατάλληλος για αρχηγός της αντιπολίτευσης λόγω έλλειψης ηθικής ακεραιότητας.
Το μένος του πρωθυπουργού εξέπληξε ευχάριστα την κοινοβουλευτική του ομάδα, οι ενδείξεις για το αν εξέπληξε ευχάριστα και τους ψηφοφόρους στην επόμενη δημοσκόπηση.
