Τα εκατό της χρόνια γιόρτασε στο Σίδνεϊ εν μέσω παιδιών, εγγονιών και δισέγγονων, η συμπατριώτισσά μας Κατερίνα Ευθυμίου.
Η Κατερίνα Ευθυμίου έζησε και μεγάλωσε στην Αγία Αναστασία Ρόδου, όπου και παντρεύτηκε, πριν μεταναστεύσει στην Αυστραλία.
Η καρδιά της έχει μείνει για πάντα στο νησί (και τη γειτονιά της Αγίας Αναστασίας) και έχει φροντίσει να μεταλαμπαδεύσει αυτήν την αγάπη στα παιδιά, στα εγγόνια και στα δισέγγονά της.
Στις 5 Φεβρουαρίου η Κατερίνα Ευθυμίου, γιόρτασε τα 100ά γενέθλιά της εν μέσω συγγενών και φίλων.
Η Κατερίνα Ευθυμίου γεννήθηκε το 1917 στην ρωσική πόλη Τασκένδη από Καλύμνιους γονείς. Μόλις βρέφος, με την επανάσταση των μπολσεβίκων, οι γονείς της έφυγαν από την ρωσική αυτή πόλη και εγκαταστάθηκαν πίσω στο νησί τους, την Κάλυμνο. Σε μικρή εφηβική ηλικία η οικογένειά της μετακόμισε στη Ρόδο και έμεναν στο μαράσι της Αγίας Αναστασίας.
Η Κατερίνα, νεαρή κοπέλα γνώρισε τον Αναστασιώτη, Σταύρο Ευθυμίου, και το 1939 τέλεσαν τους γάμους τους στην εκκλησία Αγίας Αναστασίας. Στην ίδια οδό δημιούργησαν το σπίτι τους. Το 1941 γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί ο Ανδρέας και το 1943 το δεύτερο παιδί τους ο Δημήτρης. Με υπεράνθρωπες θυσίες μπόρεσαν και ξεπέρασαν τον πόλεμο και, προπάντων, την πείνα από την οποία χάθηκε αρκετός πληθυσμός.
Η ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου έφερε χαρά και ευτυχία στον πληθυσμό της Δωδεκανήσου και υπήρξε ελευθερία και ευημερία. Το επάγγελμα του συζύγου υποδηματοποιού τον έκανε να σκεφθεί για το μέλλον των παιδιών του και το 1956 μετανάστευσε στο Σίδνεϊ με τον Ανδρέα. Η Κατερίνα, τους ακολούθησε το 1958 με τον Δημήτρη.
Στο Σίδνεϊ δημιούργησαν το σπίτι τους και ευημερούσαν στην νέα τους πατρίδα όπου, ευτυχώς, ήταν εγκατεστημένοι αρκετοί Ρόδιοι και, μάλιστα, από την ίδια συνοικία. Το 1958 ο Σταύρος μαζί με άλλους έγιναν τα ιδρυτικά μέλη του Παρροδιακού Συλλόγου Σίδνεϊ «Ο Κολοσσός». Η Κατερίνα στάθηκε δίπλα στον σύζυγό της τα πολλά χρόνια που υπηρέτησε την φιλανθρωπική και ροδιακή κουλτούρα του ροδιακού συλλόγου.
Στο διάστημα αυτό απέκτησε έξι εγγόνια και πέντε δισέγγονα. Ο γιος της Ανδρέας χρημάτισε και αυτός 10 χρόνια πρόεδρος του συλλόγου.
Η Κατερίνα επισκέφθηκε την Ρόδο όπου μένει η αδελφή της και αρκετά ανίψια της, μάλιστα έφερε μαζί της και εγγονή να γνωρίσει την πατρίδα των παππούδων και γονέων της.
Σε ηλικία 84 ετών ο σύζυγος Σταύρος απεβίωσε και η Κατερίνα έμενε στο σπίτι της και με παρέα τα παιδιά της και τα εγγόνια της κυλούσαν τα χρόνια. Σε εκδηλώσεις του Παρροδιακού Συλλόγου ήταν πάντα παρούσα και εκεί συναντιόταν με πολλούς γνωστούς της.
Σε ηλικία 96 ετών και μετά από πνευμονία εισήλθε σε γηροκομείο όπου εκεί την επιβλέπουν για την εκπλήρωση όλων των ιατρικών και προσωπικών της αναγκών. Τα παιδιά της ήταν πάντα δίπλα και παρ’ ότι έχασε την κινητικότητά της, η μνήμη της παρέμενε ζωηρή και πολλές φορές διηγείτο ιστορίες της γειτονιάς της στη Ρόδο που ποτέ δεν την ξεχνούσε.
Η κράση της την έφερε στη σημαντική αυτή επέτειο της ηλικίας της και ετσι στις 5 Φεβρουαρίου 2017 να εορτάσει τα 100 χρόνια της.
Μια φίλη της, την συνεχάρη. «Κατερίνα, 100 χρόνων τώρα, μπράβο!». «Και δεν μου φαίνεται» ήταν η απάντησή της.
Χάρηκε διότι έλαβε εκτός από την αγάπη των παιδιών, των εγγονών και των φίλων συγχαρητήριες κάρτες και επιστολές από την Βασίλισσα Ελισάβετ, τον Γενικό Κυβερνήτη της Αυστραλίας σερ Πήτερ Κόσγκροβ, τον πρωθυπουργό της Αυστραλίας κ. Μάλκολμ Τέρνμπουλ, τον κυβερνήτη της Νέας Νότιας Ουαλίας κ. Δαβίδ Χέρλι, την πρωθυπουργό Νέας Νότιας Ουαλίας κ. Γκλάντις Μπερεζικλιάν, τον ομοσπονδιακό βουλευτή Κίνγσφορντ κ. Ματ Θίσελγουεϊτ, τον βουλευτή Μαρούμπρα Ν.Ν. Ουαλίας κ. Μάικλ Ντέιλ, την πρόεδρο της Γερουσίας Ν.Ν. Ουαλίας κ, Σιέλλι Χάνκοκ και, επίσης, τον Παρροδιακό Σύλλογο Σίδνεϊ «Ο Κολοσσός» στον οποίο υπηρέτησαν ο σύζυγος και ο γιος της αρκετά χρόνια. Χάρηκε διότι οι Αρχές δεν ξεχνούν ανθρώπους που συνεισφέρανε στον τόπο της επιβίωσής τους.
*Πηγή: εφημερίδα «Ροδιακή».
