Σε δυναμικό αλλά και «συμφιλιωτικό» ρόλο αποβλέπει η Μαίρη Λάλιου, η πρώτη γυναίκα που εξελέγη πρόεδρος του Συνδέσμου Δήμων Βικτώριας.
Με δωδεκαετή πείρα στον Δήμο Ουίτλεσι (Whittlesea), με τρεις θητείες στον δημαρχιακό θώκο, είναι εξοπλισμένη με την ανάλογη πείρα προκειμένου να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Η ίδια, αμέσως μετά την εκλογή της, δηλώνει ότι «θα φέρει μια δυνατή, γεμάτη πάθος φωνή στο ρόλο της ως προέδρου του Συνδέσμου Δήμων Βικτώριας».
Το πώς θα το επιτύχει αυτό, είναι μια περιττή αν όχι αφελής ερώτηση, για όποιον γνωρίζει την Μαίρη Λάλιου και το έργο της. Την διακινδυνεύουμε, όμως, προκειμένου να έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε την άποψη της ίδιας.
«Κατ’ αρχήν, πιστεύω ότι η ουσιαστική επικοινωνία με τους Δήμους της Βικτώριας είναι από τα πλέον βασικά καθήκοντα που απαιτεί αυτή η θέση. Είμαι αποφασισμένη, λοιπόν, να είμαι σε συχνή επαφή μαζί τους, ώστε να βρίσκουμε τα κοινά θέματα που μας ενώνουν και να έχουμε μια ξεκάθαρη και δυνατή φωνή. Πιστεύω ότι αυτό είναι το ζητούμενο και προς αυτήν την κατεύθυνση στοχεύω να κατευθύνω το χρόνο και τις δυνάμεις μου».
ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Έχοντας πλήρη επίγνωση τόσο των δυσκολιών όσο και των αμείλικτων απαιτήσεων που απαιτεί ο ρόλος, στην πρώτη δήλωση που κάνει αμέσως μετά την εκλογή της, θα πει: «Mε το νομοθέτημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Συνδέσμου Δήμων Βικτώριας να αναθεωρούνται ταυτόχρονα, ο φόρος ακίνητης περιουσίας να δέχεται περιορισμούς και τα έσοδα των Δήμων να ασφυκτιούν, τα πράγματα είναι όντως δύσκολα. Προτίθεμαι, όμως, να χρησιμοποιήσω την πείρα που έχω αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια σε ηγετικές θέσεις, προκειμένου να αγωνιστώ για τις ανάγκες μας».
Η Μαίρη Λάλιου έχει υπηρετήσει στο Δήμο Whittlesea επί 12 συναπτά έτη, ενώ εξελέγη και υπηρέτησε στον δημαρχιακό θώκο το 2008-2009, το 2009-2010 και το 2013-2014.
Ο Δήμος Ουίτλεσι, βρίσκεται στα βόρεια προάστια της Μελβούρνης με έκταση 489,9 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 154.880 κατοίκων.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι ο τζόγος.
Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία, οι δημότες του Ουίτλεσι χάνουν πάνω από $103 εκατομμύρια το χρόνο στις μηχανές πόκερ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κόστος είναι μόνο οικονομικό.
«Μακράν αυτού», επιβεβαιώνει η Μαίρη Λάλιου, «οι τεράστιες οικονομικές απώλειες έχουν φοβερές επιπτώσεις στον παίκτη ο οποίος είναι εθισμένος στον τζόγο, αλλά και στην οικογένειά του, τους συγγενείς και, κατ’ επέκταση, σ’ αυτήν την ίδια την κοινωνία».
Η ίδια επεξηγεί ότι υπάρχει φανερή συσχέτιση μεταξύ εθισμού στον τζόγο και κοινωνικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων εγκληματικών πράξεων και διάρρηξης του οικογενειακού ιστού.
«Δεν είναι μόνο οι εθισμένοι στον τζόγο που υποφέρουν. Πρόκειται για μια πληγή, για έναν εχθρό ο οποίος στρέφει τα πυρά του προς όλη την κοινωνία γι’ αυτό και επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί δυναμικά και μεθοδικά».
Η ίδια θα πει ότι ο τζόγος απειλεί και πολλές άλλες περιοχές και δημότες της Βικτώριας, γι’ αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με μέτρα τα οποία είναι αποτελεσματικά και προς όφελος του συνόλου των δημοτών.
Στον νέο της ρόλο, ως πρόεδρος του Συνδέσμου Δήμων Βικτώριας, μας βεβαιώνει ότι το θέμα του τζόγου βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων της.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα βρει ένθερμους υποστηρικτές μεταξύ των συναδέλφων της οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουν από κοινού τον επικίνδυνο εχθρό.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ
«Η δύναμη βρίσκεται στην ένωση» υπογραμμίζει η Μαίρη Λάλιου.
«Οι συνάδελφοί μου στους περισσότερους Δήμους της Βικτώριας, αντιμετωπίζουν την ίδια πρόκληση. Οπότε, επιβάλλεται να ενώσουμε τις φωνές μας, να εργαστούμε όλοι μαζί, προκειμένου να επιτύχουμε τον κοινό στόχο. Αλλαγή των κανονισμών από την Πολιτεία, σε αυτό το θέμα, ώστε να μειωθεί όχι μόνο η υλική ζημιά, αλλά και οι επιπτώσεις της. Διαφώτιση του κοινού με ειδικές καμπάνιες και στήριξη εκεί που χρειάζεται. Διατίθεμαι να χρησιμοποιήσω την πολυετή μου πείρα και τις γνώσεις που έχω αποκομίσει, ώστε τα οφέλη να είναι ορατά» τονίζει η ίδια.
Η Μαίρη Λάλιου, από την πρώτη στιγμή που εξελέγη πρόεδρος του Συνδέσμου Δήμων Βικτώριας, είπε ότι θα προβάλει «μια δυνατή και ξεκάθαρη φωνή» αντιπροσωπεύοντας με το ίδιο πάθος και τον πιο μικρό Δήμο της Βικτώριας.
«Γνωρίζω ότι από τα βασικά μου καθήκοντα είναι να βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με όλους τους Δήμους, προσπαθώντας να εντοπίσω τις ανάγκες του καθένα και να δρομολογήσω, μαζί τους, τους κοινούς στόχους μας. Να βρούμε, για να το θέσω απλά, ποιες είναι οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες που μας χαρακτηρίζουν».
Στο ερώτημα «ποιοι είναι οι κοινοί στόχοι αυτήν ακριβώς τη στιγμή», αναφέρεται ενδεικτικά στο μέγιστο πρόβλημα του τζόγου που προαναφέραμε και, στη συνέχεια, στη χρηματοδότηση των Βιβλιοθηκών από την πολιτειακή κυβέρνηση που «επείγει να αυξηθεί».
«Πριν, η Πολιτεία είχε αναλάβει το 50% της χρηματοδότησής τους. Σήμερα, καλύπτει μόνο το 20%. Οπότε ζητούμε να επανέλθει στο ίδιο ύψος που ήταν πριν. Το ίδιο ισχύει και για τα Υγειονομικά Κέντρα Παιδιών που γιορτάζουν φέτος 100 χρόνια ύπαρξης και η χρηματοδότηση από την πολιτειακή κυβέρνηση δεν είναι επαρκής».
Στόχος της, τονίζει, στη θητεία των δύο χρόνων που έχει μπροστά της, είναι «να κάνει τη διαφορά».
«Η ευθύνη που ενέχει ο ρόλος μου είναι μεγάλη και έχω πλήρη συναίσθησή της. Εκείνο που επιδιώκω είναι στο διάστημα αυτό να κάνω τη διαφορά. Να εργαστώ με αφοσίωση, πάθος και δυναμισμό για να φέρω το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Να διανύσω νέο έδαφος που μετριέται σε πολλά χιλιόμετρα -μεταφορικά και κυριολεκτικά- προκειμένου να κατακτηθούν νέοι στόχοι».
Ας μη μας διαφεύγει ότι δώδεκα χρόνια στην τοπική αυτοδιοίκηση η Μαίρη Λάλιου έχει ήδη αφήσει το στίγμα της ως άνθρωπος που γνωρίζει πώς να κρατά τις ισορροπίες, προκειμένου να επιτευχθεί ο κοινός στόχος. Χαρακτηρίζεται ως καλή συνεργάτιδα και άριστη στο να προσεγγίζει τον άνθρωπο, ανεξάρτητα σε ποιο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο ανήκει. Έχει την ευαισθησία να αφουγκράζεται με προσοχή τις ανάγκες των δημοτών της και να φέρνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Εξίσου σημαντικό είναι ότι ενδιαφέρεται για την πλατύτερη ελληνοαυστραλιανή παροικία και παρακολουθεί με πραγματικό ενδιαφέρον πολλά από τα δρώμενα σε διάφορους τομείς.
Πάντοτε ευπροσήγορη και ουσιαστική στην προσέγγιση των πραγμάτων.
Προσόντα που από μόνα τους μιλούν και για τις απαιτήσεις που έχει η ίδια από τον εαυτό της, ακόμη και όταν δεν προβαίνει σε αποκαλύψεις και επεξηγήσεις.
