ΡΕ παιδιά, μήπως τα πρωτοκλασάτα στελέχη των ντόπιων… Νομαρχιακών Επιτροπών της Νέας Δημοκρατίας, που μετακόμισαν (μετά αποσκευών, τίτλων και του… προέδρου τους) στη Χρυσή Αυγή, είχαν τους λόγους τους που την «έκαναν» στα μουλωχτά…
ΚΑΙ, εντάξει, ας πούμε ότι οι… μετακομίζοντες (εκτός του… προέδρου Αλαβέρα) ντρέπονταν για το γαλάζιο παρελθόν τους και ήθελαν να το αποκρύψουν από τους νέους τους συντρόφους. Το καταλαβαίνω αυτό…
Η Νέα Δημοκρατία, όμως, η οποία «έπινε νερό στο όνομά τους» και, κατά καιρούς, τους ανέδειξε σε προέδρους και γραμματείς της, γιατί σιωπά;
ΓΙΑΤΙ δεν έκανε μια εκδήλωση να τιμήσει τους ανθρώπους για την προσφορά τους; Να τους απονείμει μια τιμητική πλακέτα, ρε αδελφέ, σαν αυτές που δίνουν κατά καιρούς στους διπλωμάτες και τους ηγέτες μας, οι παροικιακές μας οργανώσεις για ενθύμιο…
ΘΑ δεχθώ, επίσης, ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, οι ιδεολογίες έχουν «χτυπήσει» τοίχο, οι κομματικές οργανώσεις αιμορραγούν και οι επιλογές στράτευσης στερεύουν…
ΟΣΟΙ πλέον έχουν λίγο χρόνο για χάσιμο, θέλουν να πουλήσουν μούρη και να κάνουν γνωριμίες, καταφεύγουν στο facebook…
ΩΣ εκ τούτου, δεν βρίσκονται μέλη και «συμπαθούντες» να παραβρεθούν σε τέτοιες εκδηλώσεις και να χειροκροτήσουν τους «αγωνιστές» του τίποτα…
ΑΣΕ που τις ευχαριστίες, τα καλά λόγια, τις πλακέτες με το όνομα της Οργάνωσης, για να μην ξεχνά ο τιμηθείς, ποιους (και γιατί) βοήθησε, τις έχουν βαρεθεί πια και οι καρέκλες των αιθουσών που γίνονται οι «ενθύμιες» τελετές…
ΕΔΩ που τα λέμε, μεταξύ μας, και τον Χρήστο Τσίρκα να τιμούσε το ΠΑΣΟΚ για την αφοσίωση και την διαχρονική του προσφορά στο Κίνημα, ούτε εγώ δεν θα πήγαινα…
ΕΔΩ ο κόσμος έχει αρχίσει να βαριέται (και να εγκαταλείπει) μέχρι και το facebook, δεν θα βαριόταν αυτού του είδους τις εκδηλώσεις, που μας ταλαιπωρούν ως παροικία πάνω από μισό αιώνα…
ΜΕ παρέσυρε, όμως, το παρελθόν και οι αναμνήσεις μου και παρ’ ολίγον να ξεχάσω ότι την απαράδεκτη συμπεριφορά της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στους αξιωματούχους της, ήθελα να επιπλήξω…
ΘΑ μπορούσε, ρε παιδί μου, κοτζάμ κόμμα, που κάποια στιγμή σε λίγα χρόνια θα διαδεχθεί τους ΣΥΡΙΖΑίους στην κυβέρνηση, να εκδώσει μια αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση…
ΤΩΡΑ θα μου πείτε, ότι δεν πάνε μακριά οι άνθρωποι και σύντομα θα ξανανταμώσουν. Στην πρώτη γωνία… δεξιά να στρίψει ο κάθε νεοδημοκράτης, πάνω σε φωλιά της Χρυσής Αυγής θα πέσει και ανάμεσα σε δικούς του ανθρώπους θα βρεθεί…
ΤΟ αίμα των εθνικοφρόνων και των πατριωτών νερό δεν γίνεται… Είναι δυνατόν αυτούς τους ανθρώπους να τους χωρίσουν γωνίες, φράχτες και εφήμερες κομματικές ταμπέλες; Τι να λέμε τώρα…
ΚΑΙ δεν είναι τυχαίο, ότι αυτή την εξ αίματος συγγένεια εμπέδωσε πρώτος απ’ όλους ο… πρόεδρος Αλαβέρας (ο γνήσιος…) ο οποίος, ως άλλος Μωυσής, οδήγησε τους απογοητευμένους και άστεγους νεοδημοκράτες στην ηρωική Έξοδο…
ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ στους γαλάζιους «αποστάτες», για να σας πω πως ό,τι ήταν κάποτε για την παροικία μας, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, τώρα είναι η Χρυσή Αυγή και η «Ελλήνων Συνέλευσις» του Αρτέμη Σώρρα…
Η Ν.Δ. «ψυχομαχεί», στο κραταιό κάποτε ΠΑΣΟΚ απέμειναν, μόνο ο Χρήστος Τσίρκας και ο Άγγελος Χαρίτου (για να κατεβάσουν τα ρολά…) και στο ΚΚΕ δυο-τρεις «φίλοι» του κόμματος, για να κάνουν πού και πού κανένα μνημόσυνο…
ΩΣ εκ τούτου, όσοι πιστεύουν στη συγγένεια του αίματος, στην Ορθοδοξία μας ή αισθάνονται ακόμα δεξιοί, σοσιαλιστές, κομμουνιστές και κληρονόμοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και θέλουν να «αγωνιστούν», έχουν τρεις επιλογές…
ΕΙΤΕ να συσπειρωθούν γύρω από τη Χρυσή Αυγή (όπως ο… πρόεδρος Αλαβέρας), είτε να γίνουν μέλη της «Συνέλευσις» των αυτοχθόνων Ελλήνων του Αρτέμη, είτε να ανοίξουν ένα λογαριασμό στο facebook…
ΑΝ, λοιπόν, έχετε «καιρό» για σκότωμα και θέλετε να οργανωθείτε, θα σας πρότεινα να επιλέξετε το facebook, που μπορείτε να βρείτε και ανθρώπους να σας ακολουθήσουν…
ΣΤΗ συνέχεια, θα αναφερθώ σε δύο άλλα θεματάκια, που ενώ θα έπρεπε να είναι στην κορυφή της λίστας, στις προτεραιότητες της οργανωμένης παροικίας, συνεχίζουμε όλοι να μη δίνουμε δεκάρα τσακιστή…
ΤΟ πρώτο έχει να κάνει με τις περιουσίες των Συλλόγων μας, που κινδύνευαν να χαθούν -και εδώ μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια δολάρια- και το δεύτερο με τα Αρχεία Δαρδάλη του Πανεπιστημίου La Trobe…
ΚΑΙ αρχίζω με το πρώτο που είναι και «όλα τα λεφτά». Χθες πρωί-πρωί, πήγα στον ελληνικό πεζόδρομο στο Όκλι να πιω έναν καφέ. Περιμένοντας τον καφέ, με πλησίασε ο 87χρονος συμπάροικος Αποστόλης Ζαπάρας, και με ρώτησε αν μπορεί να με απασχολήσει ένα-δυο λεπτά…
«ΘΕΛΩ να σου μιλήσω για ένα θέμα που με απασχολεί τα τελευταία χρόνια και εσύ έχεις γράψει πολλές φορές γι’ αυτό. Μήπως μπορείς να μου πεις τι θα γίνουν τα λεφτά των Συλλόγων μας;
ΕΧΩ μιλήσει και με τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Βασίλη Παπαστεργιάδη και σκέπτομαι να του στείλω ένα γράμμα, ώστε να φροντίσει η Κοινότητα Μελβούρνης, να μη χαθούν τουλάχιστον τα χρήματα πολλών Συλλόγων μας, που είναι καταχωνιασμένα και ξεχασμένα σε τραπεζικούς λογαριασμούς…
ΕΓΩ είμαι ένας από τους ιδρυτές του Πανσερραϊκού Συλλόγου και θέλω να ξέρω τι θα γίνει και σε ποιους θα μείνουν τα λεφτά που υπάρχουν στις Οργανώσεις μας, γιατί είναι δικά μας λεφτά. Λεφτά της παροικίας»…
ΜΟΥ είπε και άλλα πολλά ο Αποστόλης Ζαπάρας και σκέπτομαι να ξαναγράψω για την στοιχειωμένη αυτή ιστορία της παροικίας, η οποία δεν είναι και η μόνη που έχει βρικολακιάσει…
ΑΠ’ Ο,ΤΙ μαθαίνω, ουσιαστικά αναξιοποίητα και στοιχειωμένα στα ράφια τους και τις «αποθήκες» του Πανεπιστημίου La Trobe (το οποίο, επίσης, δεν δίνει δεκάρα τσακιστή, λόγω έλλειψης χρημάτων) βρίσκονται εδώ και κάτι χρόνια τα Αρχεία Δαρδάλη…
ΕΚΤΟΣ από ορισμένους ιδιώτες όπως τον Τάσο Ρέβη που κατέφυγε στο δικαστήριο και την Κοινότητα Μελβούρνης (και εκείνη μόνο όταν… «αδειάζει και προλαβαίνει»), κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται για την τύχη και την αξιοποίησή τους. Στα δύο αυτά θέματα, που αποτελούν ντροπή για ολόκληρη την παροικία, θα αναφερθώ (και πάλι) σύντομα…
ΣΤΗ συνέχεια, αναδημοσιεύω από την «Καθημερινή» ένα ενδιαφέρον σχόλιο του Στέφανου Κασιμάτη, για τις «ρίζες» της γνωστής σε ολόκληρο τον κόσμο, λέξης «μαλάκας». Να πώς έχει:
«Δεν ξέρω γιατί τόσο καιρό είχε διαφύγει την προσοχή των ελληνικών ΜΜΕ· το πιθανότερο είναι να το έκρυβαν οι γνωστοί σκοτεινοί κύκλοι, που επιβουλεύονται τον Υπαρκτό Ελληνισμό και δη την αυτοσυνειδησία των «αυτοχθόνων, ιθαγενών, κυρίαρχων», κατά τον ωραίο τρόπο που το έθεσε ο Αρτέμης ο Σώρρας…
Στο προκείμενο. Στην ένδοξη Ισπανία, στην περιοχή της Μάλαγας, ανακαλύφθηκε το 2012 αρχαίος Έλληνας οπλίτης –τα υπολείμματά του δηλαδή– σε τάφο του 6ου π.Χ. αιώνα. Οι αρχαιολόγοι συμπεραίνουν ότι ο νεκρός ήταν σημαίνον στέλεχος της κοινωνίας της φοινικικής αποικίας Μάλακα (!), από την οποία προέρχεται και η σημερινή ονομασία της περιοχής.
Το γεγονός με κάνει να τρέμω από συγκίνηση μπροστά στην Ιστορία, καθώς τη βλέπουμε να αποκαλύπτει τα μυστικά της. Νιώθω σαν τον Σλήμαν την ώρα που αντικρίζει τη χρυσή «μάσκα του Αγαμέμνονα».
Ναι! Ο αρχαίος οπλίτης της Μάλακα είναι το πρώτο αρχαιολογικό εύρημα που δείχνει ότι οι ρίζες της εθνικής μας ονομασίας –της πραγματικής, αυτής που χρησιμοποιούμε καθημερινά μεταξύ μας– φθάνουν βαθιά στην αρχαιότητα. Σημειωτέον ότι η Μάλακα ιδρύθηκε περί το 770 π.Χ. από τους Φοίνικες, οι οποίοι γενικώς δεν είχαν πολύ καλή φήμη στην αρχαιότητα.
Ξέρω για το αλφάβητο, τη ναυσιπλοΐα, το εμπόριο και τον Αννίβα· αλλά είχαν μια αποκρουστική θρησκεία με ανθρωποθυσίες και πολύ αίμα. Δεν ήταν λοιπόν για να κάνεις παρέα με Φοίνικες. Εκείνος όμως, ο οπλίτης του τάφου, σηκώθηκε και πήγε στη Μάλακα, όπου μάλιστα έκανε σταδιοδρομία λαμπρή.
Μπορώ να υποθέσω, επομένως, ότι εκείνοι που τον ήξεραν από την Ελλάδα και είχαν εκπλαγεί με την παλαβή απόφασή του ίσως να ρωτούσαν πότε-πότε: «Τι να κάνει εκείνος ο Μάλακας;».
