Φανταστείτε τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που, από τη μία στιγμή στην άλλη, αναγκάζεται να ξεσπιτωθεί, επειδή το σπίτι του πήρε φωτιά.

Και, βέβαια, αν είσαι άνθρωπος, κάτι η ασφάλεια, κάτι οι συγγενείς και οι φίλοι, ή κάποιος άλλος τέλος πάντων, θα βρεθεί να σου παραχωρήσει ένα κρεβάτι να κοιμηθείς.

Αν όμως είσαι κροκόδειλος, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Σ’ αυτήν ακριβώς τη θέση βρίσκεται από την Πέμπτη το πρωί η Άλμπερτ, το 70χρονο κατοικίδιο της ομογενούς Ελένης Χαρίτου από το Fannie Bay του Ντάργουιν, που μαζί με την κ. Ελένη ξεσπιτώθηκαν λόγω πυρκαγιάς που ξέσπασε σε αυτό.

Τα καλά νέα είναι ότι τόσο η κ. Ελένη Χαρίτου όσο και η αγαπημένη της Άλμπερτ, δεν έπαθαν τίποτα, έστω και αν το σπίτι τους πρέπει πλέον να κατεδαφιστεί.

Και ενώ η κ. Ελένη κατάφερε να βρει εναλλακτική στέγαση, η Άλμπερτ όπως δήλωσαν οι άνδρες της Πυροσβεστικής, «θα αναγκαστεί να περιμένει υπομονετικά στη λιμνούλα της αυλής έως ότου βρεθεί το κατάλληλο κατάλυμα που θα την φιλοξενήσει».

Aυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η τεσσάρων μέτρων 70χρονη Άλμπερτ αντιμετωπίζει στεγαστικά προβλήματα. Παρόμοια ταλαιπωρία τράβηξε και πριν από 40 περίπου χρόνια όταν ζούσε με τον πατέρα της κ. Ελένης, τον Γιώργο και όλο σχεδόν το Ντάργουιν μαζί με το σπίτι της Άλμπερτ καταστράφηκαν από τον κυκλώνα Tracey.

Για τα τωρινά βάσανα της Άλμπερτ την αποκλειστική ευθύνη φέρουν οι άνθρωποι. Και πιο συγκεκριμένα ο πατέρας της κ. Ελένης, Γιώργος που ήταν κυνηγός κροκοδείλων και αν είχε αφήσει την Άλμπερτ να ζήσει στα λημέρια της δηλαδή στο Mary River πριν από 60 περίπου χρόνια τώρα το άμοιρο ερπετό δεν θα αντιμετώπιζε προβλήματα στέγασης. Ο κ. Γιώργος, που έφυγε από τη ζωή το 1992, έπιασε την Άλμπερτ το 1958 για να την δώσει σε κάποιον που του είχε ζητήσει να του φέρει ένα επικίνδυνο ερπετό, αλλά όταν το αίτημα του φίλου του πραγματοποιήθηκε, εκείνος το μετάνιωσε και δεν την ήθελε πια. Ο κ. Γιώργος αποφάσισε τότε να μην επιστρέψει την Άλμπερτ «στο χωριό» της αλλά να την κρατήσει ως κατοικίδιο.

Από τότε η Άλμπερτ ζούσε σε μια λίμνη στην αυλή του σπιτιού της κ. Ελένης, η οποία μεγάλωσε με τον κροκόδειλο καθώς ήταν μόλις πέντε ετών, όταν την έφερε ο πατέρας της στο σπίτι.