Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά παλαιότερα είχα γράψει για τις ιδιομορφίες που έχω. Μεταξύ αυτών είναι και η συνήθεια να μαζεύω αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών με άρθρα που, κατά καιρούς, παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Τα αρχειοθετώ και κάπου-κάπου ανατρέχω και «ξεθάβω» κάποιο.
Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ από κοντά, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες, τις κινήσεις, τα κόλπα και τα τσαλιμάκια της Τουρκίας καθώς και την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού της στην Ελλάδα.
Εκείνο που με ενόχλησε και εξακολουθεί να με ενοχλεί πάρα πολύ, είναι η δική μας απάθεια και η ανικανότητά μας να πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα, τουλάχιστον εκεί που μπορούμε. Θα εξηγήσω τι εννοώ, αφού σημειώσω ότι αφορμή για το σημερινό σημείωμα μου έδωσε κάποιο διαφημιστικό δημοσίευμα για τις περιοχές Ξάνθης και Κομοτηνής.
Το ξεδίπλωμα του μυαλού σε γυρίζει πίσω. Θυμάμαι όταν, πριν πολλά χρόνια, περισσότερα από σαράντα, είχα επισκεφθεί τις δύο αυτές πρωτεύουσες των Νομών με κάποιον υποψήφιο βουλευτή της περιοχής. Οι περιγραφές των «δικών μας» για τους Μουσουλμάνους συντοπίτες τους, τον τρόπο ζωής τους και τα πολλά «προνόμια» τους σε γέμιζαν απορία και φόβο. «Δεν αγοράζουν γη, δεν αγοράζουν σπίτι, ένας σοφράς είναι τα έπιπλά τους. Μαζεύουν το χρήμα, το κάνουν χρυσάφι και θέλουν να γυρίσουν στην… “πατρίδα”, την Τουρκία τους. Και υποτίθεται ότι είναι Έλληνες, Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα και γεννήθηκαν στην Ελλάδα, πήγαν σε ελληνικό σχολείο, πήγαν στρατιώτες για να υπηρετήσουν τη θητεία τους και σας πληροφορώ ότι δεν ένιωσαν ποτέ Έλληνες. Αν βρεθούν σε άλλο νομό, λένε ότι είναι Τούρκοι. Άλλοι και πατάτες αν θέλουν να αγοράσουν θα ρωτήσουν τον Μουφτή. Χωρίς υπερβολή και έχει αποδειχτεί με μαθηματική ακρίβεια, ότι σε δικαστικές διαμάχες και εν γένει διαφορές μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών κατοίκων της Ξάνθης και της Κομοτηνής, οι αποφάσεις, κατά μεγάλο ποσοστό, είναι υπέρ των Μουσουλμάνων γιατί σε περίπτωση επιβολής ποινής ή προστίμου και γενικώς αν ο Μουσουλμάνος χάσει τη δίκη, είναι βεβαία η ανάμειξη του Τουρκικού Προξενείου, του Μουφτή, και πρωτοσέλιδα σε τουρκικές εφημερίδες για τις … “αδικίες που γίνονται στους…Τούρκους της Θράκης από τους… βάρβαρους Έλληνες”».
Αν αναφέρομαι σε καταστάσεις που συνέβησαν προ ετών, θα παρακαλούσα να μου πει κάποιος αν πιστεύει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει τα χρόνια που πέρασαν και αν έχουν χειροτερέψει ή σε τι ποσοστό και σε ποιον τομέα έχουν καλυτερεύσει.
Δεν έπρεπε να είχαμε, ως κράτος, επιτρέψει την ύπαρξη Τουρκικού Προξενείου στη Θράκη, εφόσον υπάρχει το της Θεσσαλονίκης. Ξέρω τι θα μου πείτε, ότι ψάχνω για… ψύλλους στ’ άχυρα.
Το 1990 ο αείμνηστος Αρεοπαγίτης Χρίστος Καθάρειος, δημοσίευε στην εφημερίδα Εστία (Τετάρτη, 7 Φεβρουαρίου ), τις προσωπικές του εμπειρίες. Θα μου επιτραπεί να τολμήσω κάποιες αλλαγές στη γλώσσα, από αυτή που χρησιμοποίησε ο Αρεοπαγίτης, χωρίς να αλλοιώσω την ουσία. «Αναφέρθηκε πως ο Μουφτής της Κομοτηνής εμφανίστηκε στους αρχηγούς των κομμάτων και τον υπουργό των Εξωτερικών, συνοδευόμενος από διερμηνέα. Ο Μουφτής όμως είναι Έλληνας πολίτης, γεννημένος στην Ελλάδα, φοίτησε υποχρεωτικώς σε σχολεία που διδάσκεται η Ελληνική γλώσσα και ακόμη υπηρέτησε σαν Έλληνας πολίτης τη στρατιωτική του θητεία. Επομένως η άγνοια της Ελληνικής γλώσσας από τον Μουφτή και τους ομόθρησκούς του στις μέρες μας είναι αδιανόητη. Επί πλέον ο Μουφτής είναι κρατικός υπάλληλος, διορισμένος από την Ελληνική Κυβέρνηση δια την εξυπηρέτηση των Μουσουλμάνων στα θρησκευτικά τους καθήκοντα και μισθοδοτείται από το Ελληνικό κράτος. Ισχυριζόμενος λοιπόν ότι αγνοεί την Ελληνική γλώσσα, αφενός ψεύδεται, αφετέρου σαν κρατικός υπάλληλος θα πρέπει να απολυθεί, διότι δεν μπορεί κρατικός υπάλληλος να αγνοεί τη γλώσσα του κράτους που υπηρετεί».
Σε άλλο σημείο, ο Χ. Καθάρειος, αναφέρεται στους Μουσουλμάνους της Θράκης με την ακόλουθη, κατά τη γνώμη μου, αντίφαση: «Οι Μουσουλμάνοι της Θράκης είναι εξαίρετοι πολίτες, ως άτομα, και συνεργάζονται με τους Χριστιανούς αρμονικά. Σπανιότατα θα παρουσιαστή διαφωνία μεταξύ Μουσουλμάνου και Χριστιανού. Ως σύνολο, όμως, ως θρησκευτική μειονότητα είναι αγέλη άβουλη που υπακούει τυφλά στις εντολές του προξένου και της Άγκυρας. Από αρνιά μεταβάλλονται σε άγρια θηρία, φανατίζονται υπό των εγκαθέτων του προξένου και με βάση το Κοράνι, το οποίο προτρέπει τους πιστούς να φτάσουν μέχρι εξοντώσεως των απίστων, δημιουργώντας επεισόδια και συμπλοκές. Το Μουσουλμανικό θέμα της Θράκης αν έφτασε εδώ που έφτασε οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα των εκάστοτε Ελληνικών κυβερνήσεων οι οποίες άφησαν την Άγκυρα να κηδεμονεύει τη Μουσουλμανική μειονότητα κατά τρόπο που συμφέρει, κάθε φορά, το Τουρκικό κράτος, δίχως να υπάρχει η σχετική αντίδραση εκ μέρους των κυβερνήσεων μας
Και με τον τρόπο αυτό φτάσαμε η μεν Χριστιανική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο από 180.000 κατά το χρόνο της υπογραφής της Συνθήκης της Λοζάννης να είναι σήμερα μόνο 5.000 περίπου ενώ η Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης από 120.000 τότε να είναι σήμερα, 104.000 περίπου».
Αν σας φαίνονται περίεργα, υπερβολικά ή και αναληθή τα όσα ανέφερε ο αείμνηστος Αρεοπαγίτης Χρ. Καθάρειος, που έγιναν πριν 27 χρόνια ή αυτά που θυμήθηκα εγώ, που είναι ακόμη πιο παλιά, τότε ρωτήστε αυτούς που ξέρουν, ρωτήστε τους Χριστιανούς ομογενείς που κατάγονται από τη Θράκη. Θα σας πουν την αλήθεια, την πικρή αλήθεια.
