Κάθε χρόνο, τον Ιούλιο, ετοιμαζόμαστε για τις συνηθισμένες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, προκειμένου να θυμίσουμε στους γύρω μας, πως εξακολουθούμε να περιμένουμε, επί 43 ολόκληρα χρόνια, μια δίκαιη λύση για τη Κύπρο μας και ότι… «δεν ξεχνάμε» και επιτρέψτε μου να προσθέσω πως δεν πρέπει να ξεχάσουμε, όποια και αν είναι η εξελίξει των… διαπραγματεύσεων. Και δεν πρέπει να ξεχάσουμε γιατί διάβαζα στον Νέο Κόσμο της περασμένης Δευτέρας το άρθρο με τίτλο «Κήδεψε τον επί 43 χρόνια αγνοούμενο γιο της» και με υπότιτλο «Τον εκτέλεσαν με μια σφαίρα πίσω στο κεφάλι…»
Και το άρθρο, από το οποίο θα αντιγράψω μόνο δύο παραγράφους, συνεχίζει… «Δάκρυα θλίψης, πένθους, αλλά κατά βάθος ανακούφισης για την 88χρονη Ελένη Κυριάκου, που εδώ και χρόνια είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καρότσι. Πριν από λίγες ημέρες τελέστηκε η κηδεία του επί 43 χρόνια αγνοούμενου γιου της Επιφάνιου Κυριάκου, στο ναό Αγίων Πάντων στην Έγκωμη Λευκωσίας. Το 1974, ο εικοσάχρονος τότε ανθυπολοχαγός ήταν μεταξύ εκείνων που πολέμησαν τις δυνάμεις της τουρκικής εισβολής. Τα οστά του καταγόμενου από την Βιτσάδα, εντοπίστηκαν σε ομαδικό τάφο, κοντά στο χωριό Μασσάρι στην Μόρφου. Η ταυτοποίηση έγινε μέσω DNA…»
Και μετά μου λέτε αν πρέπει να κρατήσουμε το «Δεν ξεχνώ».
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι το 2008 καταδικάστηκε η… Τουρκία. Το διάβασα εκεί που γράφουν τι έγινε σαν σήμερα: Σαν σήμερα (24 Ιουνίου 2008) Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζει την Τουρκία για τις δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού τον Αύγουστο του 1996 στη νεκρή ζώνη, κοντά στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Το Δικαστήριο επιδικάζει 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ και 35.000 στον πατέρα του Σολωμού. Επίσης, η Τουρκία θα πρέπει να καταβάλει από 15.000 ευρώ στο αδελφό του Ισαάκ και τον αδελφό του Σολωμού, ενώ θα πληρώσει 12.000 ευρώ δικαστικά έξοδα. Μερικά ευρώ και καθαρίσαμε.
Και μετά μου λες αν θα πρέπει να κρατήσουμε το «δεν ξεχνώ» για πάντα. Η Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα (Σ.Ε.Κ.Α) Βικτωρίας, ετοιμάζεται για τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά της Κύπρου το 1974.
Στη σημερινή έκδοση της εφημερίδας θα βρείτε την ανακοίνωση της Σ.Ε.Κ.Α και σας παρακαλώ να την διαβάσετε προσεκτικά. Δεν είναι ανάγκη να είσαι Έλληνας της Κύπρου για να συμπαρασταθείς και να φωνάξεις. Ας φωνάξουμε όλοι μαζί οι Έλληνες της Μελβούρνης, οι Έλληνες της Αυστραλίας, οι απανταχού Έλληνες, μια φορά ακόμη, δυνατά, πολύ δυνατά, «δεν ξεχνώ» και «δεν θα ξεχάσω ποτέ.» Και για να θυμηθούμε ορισμένα πράγματα και κυρίως πως το… έργο που παίζεται αυτή την περίοδο το… έχουμε ξαναδεί θα μεταφέρω μέρος των απόψεων του Υποστράτηγου ε. α. Στυλιανού Δράκου όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εστία στις 26 Ιουλίου 1996. Αν βρείτε ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση της προσπάθειας λύσης του… εγκλήματος, δεν πέφτετε έξω.
Σημείωση: Θα φέρω την όμορφη γλώσσα που χρησιμοποιεί ο αντιστράτηγος στα μέτρα μας και θα περικόψω ορισμένα σημεία, γνωστά σε όλους μας και επαναλαμβανόμενα.
«Συμπληρώθηκαν 22 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 20ής Ιουλίου 1974, κατά την οποία μια ακόμη εθνική τραγωδία άρχισε και συνεχίζεται εις βάρος των αδελφών μας Κυπρίων. Ήδη, εδώ και λίγο καιρό, παρατηρείται μια κάποια κινητικότητα, εκ μέρους των Αμερικανών κυρίως, προς «διευθέτηση» του Κυπριακού Ζητήματος, όπως τους αρέσει να αποκαλούν το αίσχος της Τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής του βορείου τμήματος της Μεγαλονήσου. Παράλληλα, όμως, η Τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο και την Κύπρο έχει υπερβεί κάθε όριο ανοχής και δεν πρέπει να είναι άσχετη της επιδιωκόμενης «λύσης». Για να βγάλουμε όμως τα σωστά συμπεράσματα είναι αναγκαία, έστω και στα γρήγορα, η αξιολόγηση των συστατικών στοιχείων του όλου ζητήματος, εν όψει των προσφάτων εξελίξεων. Ειδικότερα έχουμε τα ακόλουθα δεδομένα:
α) Η κατά της νήσου Τουρκική εισβολή ήταν από καιρό επιμελώς προσχεδιασμένη και προετοιμασμένη και το απερίσκεπτο πραξικόπημα κατά του Προέδρου Μακαρίου αποτέλεσε την αφορμή.
β) Η Τουρκία ουδέποτε θα αποτολμούσε απόβαση στη Κύπρο αν δεν είχε τουλάχιστο τη συγκατάθεση- βασίμως πιστεύουμε πως είχε και την αρωγή- της Βρετανίας και των Η.Π.Α.
γ) Αντικειμενικός σκοπός της εισβολής ήταν η διχοτόμηση της νήσου και ο διωγμός των Ελληνοκυπρίων από τα κατεχόμενα εδάφη, διωγμός ο οποίος έγινε με Τούρκικο τρόπο, δηλαδή με σφαγές, λεηλασίες, και ωμότητες απερίγραπτης φρίκης, όπως ομολόγησε πρόσφατα ο κυνικός σουλτανίσκος του Τουρκοκυπριακού κρατιδίου, Ραούφ Ντεκτάς ο οποίος δήλωσε ότι όλοι οι 1.612 αγνοούμενοι Έλληνες (Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι) έχουν φονευθεί από τους Τούρκους, δηλαδή εκτελέστηκαν εν ψυχρώ !
δ) Η επελθούσα εθνική καταστροφή, οφείλεται αποκλειστικά στην ήττα μας- μιαν ήττα χωρίς πόλεμο. Όλοι θυμούνται την έντονη δραστηριότητα του Χένρυ Κίσσινγκερ και των απεσταλμένων του Σίσκο και Σια που έκαναν το παν για να διασώσουν την απόβαση των φίλων τους των Τούρκων που κινδύνευε να αποτύχει παταγωδώς. Πρώτος και αντικειμενικός σκοπός με υποσχέσεις απατηλές να καθηλώσουν τις δικές μας Ένοπλες Δυνάμεις σε θέση και κατάσταση αναμονής μέχρις ότου εδραιωθεί ο εισβολέας στο προγεφύρωμά του της Κυρήνειας και επιχειρήσει εκ του ασφαλούς τον «Αττίλα 2». Γράφει πολλά, ο αντιστράτηγος, γνωστά και άγνωστα σε πολλούς από εμάς. Σε ένα σημείο αναφέρεται σε κάτι, λεει τη γνώμη του και μου θυμίζει προφήτη, διαβάστε το. « Συνεπώς λύση κατ’ εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων του Ο.Η.Ε. δεν πρέπει να περιμένουμε για τους λόγους που προαναφέραμε. Ως εκ τούτου, τόσο οι Η.Π.Α. όσο και η Τουρκία χρειάζονται μια λύση με την οποία θα νομιμοποιείται η εισβολή –και αυτό γίνεται αν γίνει αποδεκτό να παραμείνει στην Κύπρο έστω και ένα μέρος των Τουρκικών στρατευμάτων κατοχής –και δρομολογείται η διχοτόμηση. Άμεση αποχώρηση και του τελευταίου στρατιώτη των δυνάμεων κατοχής, το ενιαίο του Κυπριακού κράτους χωρίς σοφίσματα περί χαλαρής ομοσπονδίας και τα συναφή, επάνοδο των προσφυγών στις εστίες τους με αυτονόητη αποχώρηση των Τούρκων εποίκων. Κάθε άλλη λύση θα είναι νόθος, άδικη και μη βιώσιμη».
Δεν ξέρω αν τελειώσουμε, πώς και πότε. Δικαιολογήστε τους φόβους μου.
