ΜΕΓΑΛΩΣΕ, λοιπόν, η παροικία μας και όχι μόνο ηλικιακά.

ΣΤΟ συμπέρασμα αυτό κατέληξα, διαβάζοντας την προχθεσινή πρωτοσέλιδη είδηση της εφημερίδας μας, που αναφερόταν στα πρώτα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, από την Απογραφή του περασμένου Αυγούστου. 

ΣΥMΦΩΝΑ, λοιπόν, με την Απογραφή, τα άτομα που δήλωσαν ελληνικής καταγωγής ανέρχονται σε 421.000.

ΑΝ κοντά σε αυτά προσθέσετε και καμιά εξηνταριά χιλιάδες που απουσίαζαν -όπως εγώ- στην Ελλάδα για τις καλοκαιρινές τους διακοπές, φτάνουμε χοντρικά το μισό εκατομμύριο! 

ΕΤΣΙ μάλιστα και συνεχιστεί η οικονομική κρίση στην πατρίδα μας για καμιά εικοσαριά χρόνια ακόμα και βάλουν και τα νιόπαντρα ζευγάρια τα δυνατά τους, ενδέχεται στην Απογραφή του 2040 να σπάσουμε το φράγμα του ενός εκατομμυρίου! 

ΔΕΝ αποκλείεται, δηλαδή, να ξεπεράσουμε ως παροικία και τους Κινέζους. Αυτοί, βέβαια -ό,τι και αν κάνουμε- θα συνεχίσουν να φαίνονται περισσότεροι από εμάς μιας και είναι όλοι ίδιοι και τους μετράμε δυο και τρεις φορές.

ΑΝ αναρωτιέστε και εσείς, όπως ο φίλος μου ο Βασίλης από το Richmond, που συνάντησα χθες, πώς γίνεται να μεγαλώνει η παροικία, τη στιγμή που κατά μέσο όρο ο Νέος Κόσμος δημοσιεύει 15 αγγελίες θανάτου κάθε βδομάδα, η απάντηση είναι απλή:

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ, αυτούς που πεθαίνουν τους αναπληρώνουν με το παραπάνω, τα παιδάκια που γεννιούνται από ζευγάρια ελληνικής καταγωγής, τα οποία, μάλιστα, αρχίζουν να μιλούν ελληνικά από την κούνια τους.

ΚΑΙ αν κοντά στα νεογέννητα προσθέσουμε και τα κύματα των νεοφερμένων συμπατριωτών μας που γέννησε η οικονομική κρίση, όχι μόνο ισοφαρίζουμε τις απώλειες από τις επιδρομές του Χάρου, αλλά έχουμε και πλεόνασμα. 

ΕΤΣΙ είναι η φύση των κρίσεων, ρε παιδί μου, δημιουργούν πλεονάσματα, έστω και εικονικά, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα μας. 

ΕΚΕΙ, όμως, που ως παροικία καταρρίψαμε μια πρωτοφανή για το αριθμητικό μας μέγεθος πρωτιά, στέλνοντας αδιάβαστους και τους πολυπληθείς Κινέζους, είναι στη γλώσσα μας.

ΤΑ στοιχεία της Απογραφής δείχνουν, ότι από τα γεννημένα άτομα στην Αυστραλία, η παροικία μας έχει το υψηλότερο ποσοστό αυτών που μιλούν τη γλώσσα καταγωγής των γονέων τους στο σπίτι.

ΚΑΙ δεν την μιλούν μόνο κάθε Μάρτιο, όπως τους παροτρύνει η γνωστή εκστρατεία που άρχισε πριν μια τριετία, αλλά 365 μέρες το χρόνο!

ΜΕΧΡΙ και όνειρα μεταφρασμένα στα Ελληνικά βλέπει ένα ποσοστό της τάξης του 83% από αυτούς, σύμφωνα με μια δική μου έρευνα, στην οποία θα αναφερθώ προσεχώς και αφού την επεξεργαστώ ακολουθώντας την αναλυτική συνταγή του Σίγκμουντ Φρόυντ.

ΝΑ σας πω, επίσης, ότι παρά το γεγονός της μείωσης κατά 15.000 του αριθμού των ατόμων που μιλούν Ελληνικά στο σπίτι, σε σχέση με την Απογραφή του 2011 (πριν 6 χρόνια, δηλαδή, την μιλούσαν 252.000, ενώ πέρυσι 237.000) το ποσοστό αυτών που συνεχίζουν να ονειρεύονται στα Ελληνικά αυξήθηκε κατά 33,3%.

ΣΤΟ συμπέρασμα που κατέληξα, συγκρίνοντας τα πιο πάνω στοιχεία, είναι ότι η αύξηση του ποσοστού στα όνειρα οφείλεται αποκλειστικά στην εκστρατεία της Επιτροπής «Μιλάμε Ελληνικά τον Μάρτιο».

ΤΗΝ ώρα που στην πραγματικότητα η ομιλία της ελληνικής γλώσσας φθίνει και η ποιότητα της εκπαίδευσης δεν βελτιώνεται, το μόνο που μπορεί να την κρατά ζωντανή είναι τα όνειρα.

ΚΑΛΟ είναι να γνωρίζετε, ότι από το σύνολο των 237.000 που μιλούν στο σπίτι την γλώσσα των γονιών τους, οι 110.707 κατοικούν στην Βικτώρια, οι 81.000 στη Νέα Νότια Ουαλία, οι 23.000 στη Νότια Αυστραλία, οι 10.500 στο Κουίνσλαντ, οι 5.000 στη Δυτική Αυστραλία, οι 3.250 στη Βόρεια Επικράτεια και οι 1.200 στην Τασμανία.

ΑΥΤΑ προς το παρόν με την Απογραφή, στην οποία και θα επανέλθω, αφού την ερχόμενη εβδομάδα θα δοθούν στη δημοσιότητα και νέα αναλυτικά στοιχεία που, ενδεχομένως, ενδιαφέρουν την παροικία μας. 

ΣΤΗ συνέχεια, θα καταπιαστώ και με δυο-τρία άλλα επίκαιρα θεματάκια, προκειμένου να σας κρατώ ενήμερους για την επικαιρότητα.

ΕΝΑ από αυτά είναι η παρουσίαση από τον Βρασίδα Καραλή, της τελευταίας ποιητικής συλλογής «Μητρίδες» του συμπάροικου ποιητή, Κωνσταντίνου Καλυμνιού.

ΣΤΟ θέμα επανέρχομαι, παρά το γεγονός, ότι το περασμένο Σάββατο είχα αναφερθεί στην ποίηση του Καλυμνιού και στα όσα έγραψε γι’ αυτόν ο Βρασίδας στον πρόλογο της συλλογής τον οποίο και δημοσιεύσαμε και το κάνω για δύο λόγους:

ΠΡΩΤΟΝ, για να ενημερώσω τους δεκάδες ποιητές της παροικίας μας, ότι προχθές ο Νέος Κόσμος δημοσίευσε ένα ακόμα ενδιαφέρον άρθρο για την ποίηση του Καλυμνιού, του φιλόλογου Γιώργου Μουρατίδη, που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Μελβούρνης και, δεύτερον: 

ΓΙΑ να θυμίσω στους ενδιαφερόμενους και ιδιαίτερα στους ποιητές μας, ότι την ερχόμενη Κυριακή, 9 Ιουλίου, στο Ελληνικό Κέντρο της Ελληνικής Κοινότητας, ο Βρασίδας Καραλής, δηλαδή ένας από τους κορυφαίους ακαδημαϊκούς της Αυστραλίας που ασχολείται αποκλειστικά με την Ελληνική γλώσσα, θα παρουσιάσει την συλλογή του Καλυμνιού. 

 

ΕΥΚΑΙΡΙΑ, λοιπόν, να δώσουν το παρών τους και σε μια διαφορετική παρουσίαση ποιημάτων, από έναν άνθρωπο, που όχι μόνο γνωρίζει την ελληνική γλώσσα σε βάθος, αλλά είναι παράλληλα καθηγητής Πανεπιστημίου και αξιόλογος συγγραφέας.

ΚΑΙ μετά την ποίηση και τους ποιητές, ας πούμε δυο κουβέντες και για τους facebookάδες υβριστές…

ΣΤΟ βοσκοτόπι αυτό των social media στεγάζεται την τελευταία δεκαετία κυρίως κάθε καρυδιάς καρύδι…

ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ στους τύπους, που μην έχοντας τίποτε καλύτερο να κάνουν για να σκοτώσουν τον καιρό τους, τη «στήνουν» στο facebook για να βγάλουν τα απωθημένα τους, βρίζοντας αδιακρίτως όλους όσους τα γραφόμενά τους ενοχλούν…

ΜΕΤΑΞΥ των άλλων, στο facebook, εδώ και κάτι χρόνια, έχουν κάνει φωλιά και οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι συνεργαζόμενοι με ορισμένους χούλιγκαν και άτομα που έχουν προσβληθεί από την αγιάτρευτη νόσο του κακοφορμισμένου πατριωτισμού, βρίζουν χυδαία και καταριούνται όσους διαφωνούν με τα ιδεολογικά τους πιστεύω.

ΤΟΝ τελευταίο καιρό, για λόγους που αδυνατώ να κατανοήσω, στο στόχαστρό τους δεν έχει μπει μόνο ο Νέος Κόσμος, αλλά και ο αρχισυντάκτης μας, Σωτήρης Χατζημανώλης, τον οποίο και έχουν στοχοποιήσει.

ΕΠΕΙΔΗ στο θέμα αυτό και στο υβρεολόγιο που χρησιμοποίησαν εναντίον του, αναφέρθηκε λεπτομερειακά ο Σωτήρης στην προχθεσινή έκδοση, δεν θα γράψω περισσότερα.

ΚΑΙ αυτό το κάνω, παρά το γεγονός ότι το όλο θέμα προσφέρεται για σχολιασμό, για έναν και μόνο λόγο: γιατί τα άτομα αυτά ζουν και αναπνέουν για να βρεθεί κάποιος να τους απαντήσει.

ΑΠΟ τη στιγμή που τους απαντάς ή σχολιάζεις τις ανοησίες που γράφουν, θεωρούν ότι λαμβάνεις υπόψη σου την άποψή τους και τα αρρωστημένα πιστεύω τους και επανέρχονται με νέες αναρτήσεις μέχρι να εξαντλήσουν το υβριστικό τους λεξιλόγιο. 

ΜΕ δύο λόγια, μια χαμένη ιστορία από χέρι είναι όλοι αυτοί οι τύποι που το μόνο που τους αξίζει είναι να τους αγνοείς. 

ΜΟΝΟ αν τους διακόψεις την παροχή του οξυγόνου της δημοσιότητας, θα «παραδώσουν» το πνεύμα.

ΓΙΑ να κάνουν χαβαλέ και γίνεται ντόρος κάνουν ότι κάνουν. Μην τους δίνετε την ευκαιρία…