Την προπερασμένη Κυριακή, στην αίθουσα της Παλλακωνικής Αδελφότητας «Ο Λεωνίδας», έγινε -παρουσία πολλών φίλων του ποιητή και της λογοτεχνίας-, η παρουσίαση της νέας συλλογής ποιημάτων του Βαγγέλη Μπατσάκη με τίτλο Μιας Ζωής Ποιήματα.
Συνδιοργανωτές της εκδήλωσης ήταν ο Σύνδεσμος Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας και ο Ελληνοαυστραλιανός Πολιτιστικός Σύνδεσμος Μελβούρνης.
Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε η λογοτέχνιδα κ. Ιωάννα Λιακάκου. Η λογοτέχνιδα κ. Διονυσία Μούσουρα και ο ποιητής κ. Γιάννης Σαχινίδης, απήγγειλαν ποιήματα από τη συλλογή. Ο Νίκος Πιπέρης και ο Γιάννης Γεωργίου απηύθυναν χαιρετισμούς εκ μέρους των συνδιοργανωτών Συνδέσμων.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Νίκος Πιπέρης.
Η κ. Ιωάννα Λιακάκου τόνισε ότι το βιβλίο του Βαγγέλη Μπατσάκη είναι ένα βιβλίο προσεγμένο, πλούσιο και ευχάριστο σε περιεχόμενο, γραμμένο σε γλώσσα απλή, κατανοητή και από τους διανοούμενους και από εκείνους που απλώς διαβάζουν και απολαμβάνουν την ποίηση.
Είναι το δεύτερο βιβλίο του κ.Μπατσάκη και θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει ότι είναι μικρό σε περιεκτικότητα, αλλά καθ’ ότι Λάκωνας, ο ποιητής είναι και ολιγόλογος στο έργο του. Εκείνο που μετράει δεν είναι το πολύ αλλά η ποιότητα του έργου και η τέχνη του ποιητή. Η ποίηση όταν μιλάει στην καρδιά του αναγνώστη είναι καλής ώρας οίστρος. Όλα είναι ωραία και τα λίγα του Καβάφη και τα πολλά του Ρίτσου και τα λίγα του Μπατσάκη. Και σύμφωνα με τη σύγχρονη ρήση «τα ωραία πράγματα έρχονται σε μικρές δόσεις».
Η ποίηση του Βαγγέλη Μπατσάκη είναι αυτή που αρέσει στους πολλούς και μπορούν να την απολαύσουν όλοι, τόσο εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι όσο και οι άλλοι οι περισπούδαστοι – αν βέβαια θέλουν. Η ποίηση του Μπατσάκη χαρακτηρίζεται από μια διάχυτη φιλοσοφική διάθεση, μια έρευνα να βρει δίοδο, μήπως και δει μια στάλα φως και φωτιστεί κάπως το μυστήριο της ζωής και του θανάτου. Δύσκολα πράγματα που, όμως, καταφέρνει να τα φέρει κοντά μας και να μας μιλήσει για θέματα απρόσιτα σε γλώσσα προσιτή σε όλους μας.
Ο Μπατσάκης βλέπει και νοιώθει τη ζωή τη δική του, των μεταναστών των προσφύγων των καταπιεσμένων και αδικημένων της γης και διαμαρτύρεται. Χαίρεται, όμως, για τις ομορφιές της ζωής, της νιότης, του έρωτα και γυρίζει πίσω, άλλοτε νοσταλγικά στα ωραία που ζήσαμε και που έχουν τώρα περάσει, και άλλοτε λυπημένα για τα τόσα, κατά κανόνα εσκεμμένα, λάθη που πράξαμε.
Ο Βαγγέλης Μπατσάκης οδεύει το 88ο έτος της ηλικίας του και με την πνευματική διαύγεια που τον διακρίνει και την αγάπη του για την ποίηση που τον ωθεί και τον εμπνέει να γράφει, όχι μόνον εκπλήττει τους πάντες, αλλά συγχρόνως εμψυχώνει και ενθαρρύνει τους νέους λογοτέχνες να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να πετύχουν το υπέρτατο ποιητικό τους επίτευγμα.
