ΟΛΟΚΛΗΡΗ σελίδα στην Ελλάς, για το παιχνίδι κυπέλλου FFA, αλλά και αναφορές στην ιστορία της κυανόλευκης ομάδας, αφιέρωσε την περασμένη εβδομάδα, αγγλόφωνη εφημερίδα της Μελβούρνης.
Ενδιαφέρον ρεπορτάζ, αφού ό,τι καλό γράφεται για το ποδόσφαιρο είναι πάντα ευπρόσδεκτο.
– Ευχάριστη έκπληξη του ρεπορτάζ αυτού, ήταν η φωτογραφία του Βασίλη Παπαστεργιάδη με τον Αλέξη Τσίπρα και το ενδιαφέρον του Έλληνα πρωθυπουργού να… μεσολαβήσει (!!) για την επιστροφή της Ελλάς στο εθνικό πρωτάθλημα!!
– Δυσάρεστη έκπληξη, οι αποκαλύψεις του ρεπόρτερ ότι σύμφωνα με όσα γράφει στο βιβλίο/αυτοβιογραφία του, it’s only a game, ο Τζον Ο’Νιλ, πρώτος γενικός διευθυντής του νέου πρωταθλήματος…
Ο τότε “αλεξιπτωτιστής” διοικητικός παράγοντας (!!) της FFA, Τζον Σίνγκλετον, ήταν εκείνος που επέμενε την αντιδημοκρατική “κατάργηση-ισοπέδωση” του National Soccer League “που ήταν άκρως έθνικ”, και τη δημιουργία του νέου A-League, με φιλοσοφία που θα έχει απήχηση στην πλατιά μάζα της αυστραλιανής κοινωνίας.
Όπως, μάλιστα, αναφέρει ο Ο’Νιλ στο εν λόγω ρεπορτάζ, με τον Σίνγκλετον συμφωνούσε απόλυτα και ο ίδιος…
ΑΠΟ τότε πέρασαν περισσότερα από 13 χρόνια.
Σίνγκλετον και Ο’Νιλ έχουν εξαφανιστεί από προσώπου ποδοσφαιρικής γης, αλλά το νέο λιγκ παραμένει, με διαφορετική βέβαια μορφή και απαλλαγμένο από την ρετσινιά του έθνικ…
Έτσι νομίζουν και πλανώνται πλάνην μεγάλη, γιατί μια μάτια αν ρίξει κανείς και στο σημερινό πρωτάθλημα, αλλά και στο ποδόσφαιρο γενικά, έθνικ συνέχεια θα δει…
ΑΡΚΕΤΑ, λοιπόν, με αυτή την “καραμέλα” του παλαιού και βρώμικου έθνικ ποδοσφαίρου.
Ναι, υπήρχαν κάποιες μικρές σε μέγεθος έθνικ ανοησίες.
Ανοησίες, που μεγεθύνθηκαν κατάλληλα από τους αναμορφωτές για να εξαφανίσουν από την ελίτ κατηγορία του ποδοσφαίρου μας, ομάδες όπως η Ελλάς, ο κραταιός Μέγας, η Ελλάς Αδελαΐδας, το Ολύμπικ, το Μαρκόνι, οι δύο σούπερ Κροάτιες…
ΝΑ πάψουν, λοιπόν, όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο να πιπιλίζουν την καραμέλα περί έθνικ ταυτότητας του παλαιού πρωταθλήματος.
Το ποδόσφαιρο δεν έχει ταυτότητα…
Είναι παγκόσμιο, είναι μια όμορφη και πολύχρωμη “Βαβέλ”, όπου έχουν θέση οι πάντες…
Ο Ολυμπιακός έδωσε προχθές Τρίτη, το πρώτο του παιχνίδι με την σερβική Παρτιζάν, για την πρώτη προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ και ο γιος Σαββίδης, φρόντισε να ευχηθεί “καλή επιτυχία” στην Παρτιζάν…!
ΚΑΙ, βέβαια, είναι δικαίωμα του καθένα να υποστηρίζει την/τις ομάδα/ες, της αρεσκείας του.
Κάποιος, όμως, να εξηγήσει στον γιο του Ιβάν Σαββίδη, που κατέχει και διοικητική θέση στον ΠΑΟΚ του μπαμπά του, ότι…
– αν κερδίσει η Παρτιζάν τον Ολυμπιακό, βαθμούς στην κατάταξη της UEFA θα πάρει η Σερβία.
– αν όμως κερδίσει ο Ολυμπιακός, βαθμούς θα κερδίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο…
Η Ελλάδα δηλαδή…
Χώρα στην οποία δραστηριοποιείται ο μπαμπάς, πολλαπλασιάζοντας τα εκατομμύριά του.
Κάποιος να τα εξηγήσει όλα αυτά στον κακομαθημένο νεανία, που συνηθίζει να προκαλεί με “τιτιβίσματα” και δηλώσεις που κάποιες φορές ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας και γίνονται επικίνδυνα…
ΑΠΟ το κακό στο χειρότερο πάνε οι σχέσεις της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FFA), με τις ομάδες του εθνικού λιγκ.
Έτσι, δεν ξαφνιάστηκα όταν διάβασα σε ρεπορτάζ αγγλόφωνης εφημερίδας του Σίδνεϊ, ότι κάποιες ομάδες είναι έτοιμες να καταφύγουν στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας μεγαλύτερο μερίδιο από την “πίτα” του ντιλ της τηλεοπτικής συμφωνίας με το Φόξτελ.
Όπως είναι γνωστό, η ομοσπονδία έχει…προσφέρει ποσό $3,55 εκ, σε κάθε ομάδα του λιγκ, αλλά οι απαιτήσεις τους είναι μεγαλύτερες με αποτέλεσμα να βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές με την δικαιοσύνη να καλείται να βρει τη “χρυσή τομή”…
ΣΗΜΕΙΑ των καιρών…
Σε ένα νέο λιγκ και μια νέα ποδοσφαιρική τάξη πραγμάτων, που υ π ο τ ί θ ε τ α ι είναι η πρόοδος και ο εκσυγχρονισμός, μετά την απαλλαγή από το “βρώμικο” έθνικ παρελθόν…
ΕΙΝΑΙ όμως;
Καθόλου, μα καθόλου!
ΝΑ προσθέσω στα περί προσφυγής στα δικαστήρια ότι οι ομάδες του εθνικού λιγκ, απαιτούν και διαφάνεια στα οικονομικά της ομοσπονδίας.
Θέλουν δηλαδή να ξέρουν και έχουν κάθε δικαίωμα σ αυτήν την “πολυτέλεια”, λεπτομέρειες στα:
– έσοδα.
– έξοδα…
Λεπτομερείς λίστες και οικονομικό απολογισμό στα πόσα χρήματα μπήκαν στα ταμεία, πόσα βγήκαν και που πήγαν…
Καλό έτσι;
Πλάκα θα έχει να μάθουμε λεπτομέρειες…
ΕΓΡΑΦΑ την περασμένη εβδομάδα ότι ο Τζέιμς Τροΐσι πάει “εκτός απροόπτου” στην Maccabi του Ισραήλ και έγινε τελικά το “απρόοπτο”.
Ο διεθνής μέσος των Σοκκερούς, αν και πέρασε με επιτυχία τις ιατρικές εξετάσεις της Ισραηλινής ομάδας και πόσταρε και φωτογραφία με το κασκόλ της Maccabi στα χέρια του…
ΔΕΝ πάει, τελικά, Ισραήλ, με δημοσιογραφικές πληροφορίες να τον θέλουν να υπογράφει στην Σίτι της Μελβούρνης… (είχα αναφερθεί πριν εβδομάδες και σ’ αυτό το σενάριο…).
Ο Τροΐσι, που να θυμίσουμε, δεν τα βρήκε στο οικονομικό με την Βίκτορι, είναι συνηθισμένος στις ποδοσφαιρικές περιπλανήσεις, έχοντας φορέσει τις φανέλες εννέα ομάδων σε επτά διαφορετικές χώρες, στη διάρκεια της δεκάχρονης μέχρι σήμερα καριέρας του, βλέπει με καλό μάτι την περίπτωση Σίτι, γιατί θα είναι πολύ κοντά στην Βίκτορι…
Στην οποία έχει να αποδείξει πολλά…
Ίδωμεν.
ΕΧΟΥΝ μια ομορφιά και μια μαγκιά κάποιοι αθλητές μας που φέρνουν δάκρυα στα μάτια και κάνουν τα στήθη να φουσκώνουν από περηφάνια!
Πρωταθλητές Ευρώπης οι Νέοι (Κ20) της Εθνικής Μπάσκετ της Ελλάδας μας…
Έχει κάτι μυστήριο και υπέροχο, τελικά, αυτή η π α τ ρ ί δ α…
Και εκεί που λες, ξεψυχάει, πεθαίνει…
“Νάτη, νάτη, πετιέται από ‘ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει…”
(Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις/Γιάννης Ρίτσος)
