ΤΟ έχω ξαναγράψει, θα το επαναλάβω.
Η διοργάνωση του FFA CUP είναι ό,τι καλύτερο έχει… προκύψει -με αρκετή καθυστέρηση- στη νέα ποδοσφαιρική τάξη πραγμάτων.
ΠΕΡΑ από τις χωρίς παρελθόν και ιστορία ομάδες του νέου εθνικού λιγκ, η διοργάνωση του Κυπέλλου Αυστραλίας κατάφερε να βγάλει από το «χρονοντούλαπο» της ποδοσφαιρικής μας ιστορίας, ομάδες με λαμπρό και υπέρλαμπρο παρελθόν, ομάδες με πολλές-πολλές φιλοδοξίες, που δηλώνουν π α ρ ο ύ σ ε ς και πανέτοιμες για εκπλήξεις…
ΕΙΝΑΙ σίγουρα ό,τι καλύτερο έγινε στο ποδόσφαιρό μας τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, το FFA Cup και σε αυτό συντελούν πάρα πολλοί παράγοντες:
*η αύξηση των φιλάθλων των «μικρών» ομάδων που συμμετέχουν.
*η πολύ καλή ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων από το Φόξτελ.
*η προβολή της διοργάνωσης από τα αγγλόφωνα και όχι μόνον ΜΜΕ.
ΜΕ περισσότερες από 600 ομάδες από κάθε γωνιά της Αυστραλίας, να ξεκινούν στο FFA Cup, η διοργάνωση έφτασε αισίως στην φάση των «32» (κάποιες ομάδες έχουν ήδη «αποχωρήσει»), αλλά όσο μειώνεται ο αριθμός των ομάδων που συμμετέχουν τόσο αυξάνεται κατακόρυφα και το ενδιαφέρον!
*χαμός για το προχθεσινό παιχνίδι της «Τούμπας», όπου ο Μέγας θα υποδεχόταν το Περθ.
*αγωνία στα ύψη στο 1-0 της Ελλάς στο 94′.
*απίστευτα πράγματα στην επική ανατροπή της Χακόα Σίδνεϊ για το τελικό 6-3.
ΝΑΙ, είναι πανέμορφη η διοργάνωση του Κυπέλλου, γιατί δίνει σε κάθε ομάδα που συμμετέχει, το δικαίωμα της ελπίδας.
Την πολυτέλεια να δηλώνει «είμαι κι εγώ εδώ»…
ΚΑΙ, βέβαια, υπενθυμίζει σε όσους δεν το γνωρίζουν, ότι ποδόσφαιρο στην Αυστραλία, δεν είναι μόνον οι 10 ελίτ (τρόπος του λέγειν) ομάδες του εθνικού λιγκ, αλλά η απέραντη «θάλασσα» χρωμάτων και ιστορίας, από όπου ξεκίνησαν ΟΛΑ…
Όλα, για να χτιστεί το ποδοσφαιρικό μας οικοδόμημα, πριν εμφανιστεί η «μπουλντόζα» της ανανέωσης (;;) που ισοπέδωσε τα πάντα.
ΠΟΙΟΣ θυμάται, για παράδειγμα, ότι η Χακόα Φ.Κ., που έκανε την μεγάλη ανατροπή για το 6-3 και την πρόκριση, είναι η κορυφαία ομάδα του λαμπρού παρελθόντος, Σίδνεϊ Σίτι; Η ομάδα του Φρανκ Λόουι, με τους καλύτερους προπονητές και ποδοσφαιριστές, τότε…
Που κέρδιζε πρωταθλήματα, αλλά δεν είχε καταφέρει να κερδίσει υποστήριξη, με τους φιλάθλους της να μην ξεπερνούν τους 50, άντε 60…
ΟΜΟΡΦΟ λοιπόν και πέρα για πέρα, πετυχημένο το FFA Cup και πάνω στην επιτυχία αυτή και στην όλη «φιλοσοφία» της διοργάνωσης, πρέπει να χτίσουν και το εθνικό πρωτάθλημα της Β´ Εθνικής οι ποδοσφαιροπατέρες (;;) μας.
ΠΑΝΩ στη φιλοσοφία και τη λογική, ότι όλοι έχουν δικαίωμα στη συμμετοχή…
Όχι μόνον αυτοί που με «χοντρά πορτοφόλια» εξασφαλίζουν τις άδειες συμμετοχής σε ένα εθνικό πρωτάθλημα, με ποδοσφαιρική υποδομή που είναι πέρα για πέρα, παράτυπο με βάση τους κανονισμούς της FIFA…
NEYΡΙΚΑ αντέδρασε η Ομοσπονδία (FFA) όταν πληροφορήθηκε ότι οι ομάδες του εθνικού λιγκ θα καταφύγουν στην δικαιοσύνη, ζητώντας «καθαρούς λογαριασμούς» και πρόσβαση στα ταμεία της…
Διέκοψε αμέσως τις συζητήσεις μαζί τους, φανερώνοντας έτσι ότι αποκλείεται κάθε διαφάνεια στα οικονομικά πάρε-δώσε, που φαίνεται ότι είναι «καλά κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα», όπως λέει και το γνωστό άσμα…
ΟΙ ομάδες όμως -και καλά κάνουν-, δεν υποχωρούν και επιμένουν, εντείνοντας τον «υπέρ πάντων αγώνα» τους.
Έγιναν μάλιστα και πιο συγκεκριμένοι στα «θέλω και απαιτώ» τους, ζητώντας να ανοίξουν οι λογαριασμοί και οι «συναλλαγές» της αποτυχημένης μας προσπάθειας για διοργάνωση του Μουντιάλ 2022.
Και έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν κάτι τέτοιο γιατί είναι μέλη της Ομοσπονδίας (FFA).
ΟΠΩΣ έγινε γνωστό, ο τσαίρμαν της Ομοσπονδίας Λόουι (γιος), που βρέθηκε προ ημερών στην Ευρώπη για επαγγελματικούς λόγους, έκανε και ένα ταξίδι-αστραπή στη Ζυρίχη, όπου συναντήθηκε και συνομίλησε με παράγοντα της FIFA, αρμόδιο για θέματα της Ασίας και Ωκεανίας.
Η συνάντηση ήταν ανεπίσημη και δεν εγινε γνωστό το τι ακριβώς συζητήθηκε.
ΕΠΙΣΗΜΗ όμως, θα είναι αυτόν τον μήνα, η επίσκεψη στην Αυστραλία αποστολής παραγόντων της FIFA και της Ασιατικής Ποδοσφαιρικής Συνομοσπονδίας για να συζητηθούν όλα τα θέματα που προέκυψαν με την διαμάχη FFA-εναντίον όλων!
ΑΣ ελπίζουμε ότι κάτι καλό θα βγει από τις εδώ επαφές της εν λόγω αποστολής.
Καλό για το ποδόσφαιρο και την πρόοδό του, γιατί ό,τι γίνεται τον τελευταίο καιρό είναι στασιμότητα και συνέχεια μιας «γκρίζας», για το ποδόσφαιρό μας εποχής, που ξεκίνησε πριν 15 περίπου χρόνια…
ΣΤΗ Βίκτορι θα συνεχίσει την καριέρα του ο Τζέιμς Τροΐσι…
Αυτή είναι η είδηση.
Τελεία και παύλα!
(Δεν γράφω περισσότερα, για να μην πω πράγματα για τα οποία μπορεί να μετανιώσω…).
Ο Κώστας Κατσώνης είναι γνωστός προπονητής στον ποδοσφαιρικό χώρο της Ελλάδας, ιδιαίτερα σε αυτόν της Μακεδονίας μας.
Με περισσότερα από 450 παιχνίδια ως παίκτης της Βέροιας, αλλά και περίπου 250 ως τεχνικός της «Βασίλισσας του Βορρά», αλλά και άλλων ομάδων του νομού Ημαθίας και της ευρύτερης περιοχής, ο Κώστας βρίσκεται εδώ και λίγο καιρό στη Μελβούρνη, με στόχο και φιλοδοξία να κάνει μια δεύτερη προπονητική καριέρα down under.
Κάτοχος διπλώματος UEFA και λάτρης του ποδοσφαίρου, ο Βεροιώτης προπονητής, περνάει -για την ώρα- τις μέρες και τις ώρες του παρακολουθώντας αγώνες του NPL, αγώνες Κυπέλλου, αλλά και διεθνή φιλικά που έγιναν πρόσφατα στη Μελβούρνη, Οι εντυπώσεις του είναι πολύ καλές, έχοντας ξεχωρίσει ομάδες, παίκτες, αλλά και προπονητές, που όπως μου είπε σε πρόσφατη συνάντησή μας «ξέρουν τι κάνουν και τι διδάσκουν στους παίκτες τους».
Ο Κώστας Κατσώνης θέλει να μείνει και να εργαστεί στην Αυστραλία και σκέπτεται ήδη κάποιες προτάσεις, με τις αποφάσεις να παίρνονται με το τέλος της φετινής σεζόν, που ολοκληρώνεται σε λίγο.
Καλή τύχη στον Κώστα Κατσώνη και είμαι σίγουρος ότι η ομάδα που θα εξασφαλίσει τις υπηρεσίες του, θα είναι τυχερή.
Στο κάτω κάτω, δεν είναι και σύνηθες φαινόμενο να υπάρχει στην ποδοσφαιρική Βικτώρια, προπονητής με πείρα Σούπερ Λιγκ…
ΤΟΝ συναντούσα στο Cafe Cosmopolitan του Double Bay, κάθε φορά που βρισκόμουν στο Σίδνεϊ.
Το γνωστό Cafe, ήταν το… γραφείο του, όπως μου είχε πει κάποτε, αστειευόμενος, ο Ανδρέας Πασχαλίδης.
Εκεί βρισκόμασταν, εκεί μιλούσαμε για ποδόσφαιρο, παλιό και νέο, μια και ανήκουμε στην ίδια «σχολή»…
Περνώντας έξω από το Cosmopolitan το μεσημέρι της Δευτέρας, «απουσίαζε» και πάλι.
«Ίσως έχει πάει διακοπές» σκέφθηκα, για να μάθω λίγο αργότερα ότι το πρωί της ίδιας μέρας, είχε φύγει για το μακρύ, χωρίς επιστροφή, ταξίδι…
Καλό Παράδεισο φίλε Les Murray.
Και χαιρετίσματα στον αγαπημένο μας «Πάντσο»…
