Tρόι Αργυρός: «Εργάζομαι σκληρά ως Ελληνο-Αυστραλός καλλιτέχνης»

Έχει ξεκινήσει μία εκστρατεία συλλογής χρημάτων ώστε να μπορέσει να σπουδάσει ζωγραφική στην Φλωρεντία. Aφηγείται την ιστορία του και ζητά από την παροικία να τον στηρίξει να πραγματοποιήσει το όνειρό του

Ο Τρόι Αργυρός χρειάζεται την βοήθειά μας. Ζωγράφος που υπηρετεί τον ρεαλισμό και εμπνέεται από την αιώνια ‘ελληνική’ θεματική, ο νεαρός καλλιτέχνης είναι αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρό του – να παρακολουθήσει μαθήματα στην Ακαδημία Τέχνης της Φλωρεντίας, έχοντας ήδη επιλεγεί μεταξύ πολλών καλλιτεχνών από όλον τον κόσμο. Για να τα καταφέρει, έχει ξεκινήσει μία διαδικτυακή εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων, μέσα από την ιστοσελίδα gofundme.com, όπου βρίσκει κανείς και ένα μικρό, χαριτωμένο ταινιάκι, που γύρισε για λογαριασμό του η κινηματογραφίστρια και μουσικός Σόφη Κεσογλίδη. Το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τι συμβαίνει όταν δύο μέλη της ίδιας κοινότητας – είτε μιλάμε για την Ελληνοαυστραλιανή, είτε για την καλλιτεχνική κοινότητα – φροντίζουν ο ένας τον άλλο και δημιουργούν ένα δίκτυο υποστήριξης. Είναι αυτό το δίκτυο που θέλει να διευρύνει ο ταλαντούχος ζωγράφος, καλώντας την παροικία να γίνει μέρος του και να τον βοηθήσει να πάει στην Φλωρεντία.

Ποια είναι η μέχρι τώρα διαδρομή σας στην Τέχνη;

Σπούδασα καλές τέχνες στο Πανεπιστήμιο Monash, από όπου πήρα και ένα Δίπλωμα στην Εκπαίδευση το 2013. Την επόμενη χρονιά κέρδισα μία θερινή υποτροφία στην Ακαδημία Τέχνης της Φλωρεντίας, για να παρακολουθήσω ένα εργαστήριο προσωπογραφίας διάρκειας ενός μήνα. Παρ’ ότι τα δίδακτρα ήταν πληρωμένα, έπρεπε να μαζέψω χρήματα για την μετακίνηση, την διαμονή και τα καθημερινά μου έξοδα. Το κατάφερα, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση, με την επιστροφή μου να δημιουργήσω μικρά έργα τέχνης εμπνευσμένα από τις σπουδές μου και να τα δώσω σε όσους χρηματοδότησαν το ταξίδι μου. Αυτή η συμφωνία, έγινε το υλικό της τρίτης ατομικής μου έκθεσης, με τίτλο “Θραύσματα Φλωρεντίας” που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2015 στο ξενοδοχείο Sofitel στην οδό Collins.

Αυτά που έμαθα εκείνον τον μήνα στην Φλωρεντία τα έβαλα σε εφαρμογή στην Μελβούρνη, δημιουργώντας το πορτρέτο της Ελληνοαυστραλής ηθοποιού και τραγουδίστριας Μαρίας Μερσέντες, με το οποίο έλαβα μέρος στον διαγωνισμό για το βραβείο Archibald το 2015. Αυτόν τον καιρό δουλεύω ένα άλλο πορτρέτο, της Ελληνοαυστραλής δημοσιογράφου Ελένης Κάπαλου. Όταν είναι έτοιμο, θα το υποβάλλω κι αυτό στον ίδιο διαγωνισμό – ή σε κάποιον άλλο.

Φέτος εξάλλου ανέλαβα ένα νέο ρόλο, διδάσκοντας στο Ατελιέ του ‘Melbourne Studio of Art’ στο Elsternwick. Διδάσκω στα τμήματα αρχαρίων και προχωρημένων ενηλίκων, τούς μαθαίνω τις τεχνικές του κλασικού σχεδίου και της κλασικής ζωγραφικής, που έμαθα στην Φλωρεντία.

Πώς θα περιγράφατε τα έργα σας σε κάποιον που δεν τα έχει δει;

Πρόκειται για ελαιογραφίες, μικρού σχήματος, ρεαλιστικές απεικονίσεις αντικειμένων, προσώπων και τοπίων, που επικεντρώνονται στην ομορφιά του φωτός. Συχνά, υπάρχουν στα θέματά μου αναφορές στην ελληνική μου καταγωγή: ένα ‘μάτι’, τα πιάτα της γιαγιάς μου, κλαδιά ελιάς, ένα φλουρί τυλιγμένο σε ασημόχαρτο κ.ο.κ.

Πώς προέκυψε το ενδεχόμενο σπουδών στη Φλωρεντία;

Από την περίοδο των σπουδών μου στο Monash, όπου πάσχιζα να μάθω την τεχνική των μεγάλων ζωγράφων, επιθυμώ απεγνωσμένα να σπουδάσω κλασική ζωγραφική στην Ιταλία. Πήρα μια γεύση το 2014 και από τότε θέλω απεγνωσμένα να επιστρέψω. Εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο τον μήνα που πέρασα εκεί, αλλά τώρα είναι ώρα να επιστρέψω ώστε να μπορέσω αν μελετήσω πιο εντατικά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Τι ελπίζετε να αποκομίσετε από αυτήν την εμπειρία; 

Ελπίζω να αποκτήσω μία βαθύτερη κατανόηση της τεχνικής της κλασικής ζωγραφικής και ειδικότερα του σχεδίου, όπου κυρίως επικεντρώνεται το πρόγραμμα σπουδών του πρώτου έτους. Το σχέδιο είναι για την ζωγραφική ό,τι τα θεμέλια για ένα σπίτι: όλα χτίζονται πάνω του, οπότε πρέπει να είναι σταθερό. Αυτές είναι δεξιότητες που δεν διδάσκονται σε μεγάλο βαθμό στην Αυστραλία, γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να πάω στην Ακαδημία της Φλωρεντίας.

Γιατί ξεκινήσατε μία εκστρατεία χρηματοδότησης για τον σκοπό αυτό;

Έστησα την καμπάνια γιατί τα δίδακτρα είναι πολύ υψηλά και εγώ έρχομαι από μία οικογένεια με χαμηλό εισόδημα που δεν μπορεί να με στηρίξει οικονομικά. Έχω κάνει πολλές δουλειές αυτόν τον χρόνο προκειμένου να μπορέσω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου: έχω δουλέψει ως αναπληρωτής δάσκαλος στο Δευτεροβάθμιο Κολέγιο Glen Waverley, ως πωλητής υλικών ζωγραφικής στο Senior Art Supplies στην οδό Degraves, ακόμη και στο Chadstone τα Χριστούγεννα έγραφα ονόματα σε χριστουγεννιάτικες μπάλες, με την τεχνική της καλλιγραφίας. Η οικογένειά μου έκανε μία βραδιά με παιχνίδι trivia για την συγκέντρωση χρημάτων που είχε μεγάλη επιτυχία, αλλά είναι αυτή η καμπάνια που θα μου επιτρέψει να ζήσω και να σπουδάσω για έναν χρόνο στην Φλωρεντία.

Έχω κάνει αιτήσεις για διάφορες επιχορηγήσεις, αλλά δυστυχώς οι παραδοσιακές και κλασικές τέχνες δεν χρηματοδοτούνται εύκολα στην Αυστραλία. Γι’ αυτό χρειάζομαι την υποστήριξη του κόσμου για να το πετύχω. Κάθε δολάριο είναι χρήσιμο, καμία δωρεά δεν είναι μικρή και προσφέρω και μία σειρά από ανταλλάγματα, ανάλογα με το ύψος της προσφοράς, για όσους ενδιαφέρονται να επενδύσουν στις σπουδές μου.

Τι θα λέγατε σε κάποιον για να τον πείσετε να συνδράμει στην καμπάνια σας;

Θα έλεγα ότι εργάζομαι σκληρά για να γίνω ένας σπουδαίος Ελληνοαυστραλός καλλιτέχνης και ότι προσφέρω στην κοινότητα, είτε διδάσκοντας, είτε εκπροσωπώντας την χώρα μας στο διεθνές στερέωμα των καλών τεχνών. Η Αυστραλία δεν έχει και πολλούς σπουδαίους ρεαλιστές ζωγράφους, οπότε θα ήθελα να συνεχίσω αυτήν την παράδοση στον 21ο αιώνα. Δεν πρόκειται για μία εξεζητημένη μορφή τέχνης που απαιτεί από τον θεατή να έχει ακαδημαϊκές γνώσεις για να την καταλάβει. Είναι μια τέχνη λαϊκή.

Ποια είναι η σχέση σας με τις ελληνικές σας ρίζες;

Η ελληνική μου ταυτότητα είναι μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου. Οι παππούδες μου μετανάστευσαν από την Λευκάδα στην δεκαετία του ’50 – μεγάλωσα μαζί τους και με τον θείο μου και την μητέρα μου. Επειδή με ενδιαφέρει η νεκρή φύση, αναζητώ συχνά έμπνευση στα αντικείμενα που υπάρχουν γύρω μου και κυρίως στα αντικείμενα που ανήκαν στην γιαγιά μου. Πέθανε όταν ήμουν πέντε ετών αλλά η παρουσία της παραμένει ζωντανή μέσα από αυτά τα κειμήλια που συμβολίζουν την ενότητά μας, ως ανθρώπων που ζουν σε μία νέα χώρα.

Ποια είναι η μεγαλύτερή σας καλλιτεχνική φιλοδοξία;

Όταν ολοκληρώσω τις σπουδές μου, θέλω να δημιουργήσω τέχνη που να συγκινεί τους ανθρώπους με την ομορφιά και την σημασία της. Θα ήθελα να ζω μια ταπεινή ζωή όπου θα εργάζομαι καθημερινά ως καλλιτέχνης. Δεν έχω ανάγκη από πολλά πράγματα, λίγο φαγητό στο τραπέζι μου και χρώματα.

Ποιος είναι ο ρόλος της Τέχνης στην σύγχρονη κοινωνία;

Να βοηθήσει τους ανθρώπους να δουν την ομορφιά στον κόσμο. Αυτό ελπίζω να κάνω με το έργο μου.

*Αν θέλετε να βοηθήσετε τον Τρόι Αργυρό να πετύχει τον στόχο του, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της καμπάνιας του, πατώντας εδώ