Ραγδαίες εξελίξεις αναμένεται να έχουμε από αύριο που θα ολοκληρωθεί η κρίσιμη συνεδρίαση της FIFA και της Ασιατικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (AFC) με την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FFA) που θα καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους εκπροσώπους των ομάδων του A’ League, την Ένωση Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (PFA), τις εννέα Ομοσπονδίες των Πολιτειών της χώρας, ενώ την τελευταία στιγμή, όπως αναφέρθηκε στο άρθρο του «Ν.Κ.» της Δευτέρας, η FIFA ενέκρινε επίσημα την παρουσία στη συνεδρίαση, της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αυστραλίας (AAFC).
Ο νεοσύστατος οργανισμός AAFC, έχει ως κεντρικό αντικείμενο δράσης του την αναβάθμιση του ποδοσφαίρου και την προστασία των σωματείων των εθνικών πρωταθλημάτων (NPL) της χώρας, τα οποία, όπως μας εξηγεί ο ιδρυτής και στρατηγικός σύμβουλός της, Τομ Κάλας, είναι παραμελημένα και παντελώς απροστάτευτα.
Η Ένωση συγκροτήθηκε μόλις στις αρχές του τρέχοντος χρόνου και μέχρι σήμερα εκπροσωπεί 120 σωματεία NPL από όλη την Αυστραλία.
Ως εκ τούτου, η επίσημη πρόσκλησή της από την FIFA για να δώσει το παρών στην κρίσιμη συνάντηση, αποτελεί τεράστια επιτυχία.
Το ποτήρι ξεχείλισε τον περασμένο Μάρτιο όταν η Αυστραλιανή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FFA) δεν κατάφερε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βικτωριανή Ομοσπονδία (FFV), την Football NSW και κάποιους συλλόγους του Εθνικού πρωταθλήματος A’ League, με αποτέλεσμα να μην αποκτήσει το απαιτούμενο 75% που χρειάζεται, προκειμένου να έχει αυτοδυναμία αποφάσεων. Αυτή είναι και η βασική αιτία που ανάγκασε τις FIFA και AFC να έρθουν στην Αυστραλία, με την FIFA να απαιτεί την διαμόρφωση Κανονισμού Λειτουργίας της FFA, ώστε να δρομολογηθούν αλλαγές, όπως η αύξηση των ψήφων και η δημιουργία της Β’ Εθνικής Κατηγορίας. Επίσης, η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου πιέζει για μεταρρυθμίσεις που θα έχουν σκοπό το γενικό όφελος του ποδοσφαίρου.
Ουσιαστικά, η Αυστραλιανή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, με πρόεδρο τον Steven Lowy και τσαίρμαν τον David Gallop, βάλλεται απ’ όλες τις πλευρές και έχει μείνει με ελάχιστη υποστήριξη, πράγμα που σημαίνει ότι αναμένονται ανακατατάξεις.
Στην κρίσιμη συνάντηση που καθορίζει την μοίρα του αθλήματος θα βρεθεί τριμελής αντιπροσωπεία του AAFC. Το παρών θα δώσουν ο στρατηγικός σύμβουλος και ιδρυτής της Ένωσης, Τομ Κάλας, ο πρόεδρος και εκπρόσωπος της Πολιτείας του Κουίνσλαντ, Rabieh Krayem, και ο νομικός σύμβουλος, Νικ Γαλατάς.
Λίγο πριν την αναχώρησή του για το Σίδνεϊ, ο Τομ Κάλας -o οποίος παλαιότερα είχε διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελλάς Μελβούρνης, μίλησε στο «Νέο Κόσμο» για το πλάνο και τις θέσεις που υποστηρίζει ο νεοσύστατος μη κερδοσκοπικός οργανισμός.
Κύριε Κάλας ποιος είναι ο σκοπός του AAFC;
Η Ένωση εκπροσωπεί τα σωματεία NPL, τα οποία ουσιαστικά εδώ και χρόνια, μένουν απροστάτευτα, χωρίς οικονομική υποστήριξη και εξουσία. Είναι λυπηρό καθ’ ότι κάποια από αυτά αποτελούν ζωντανό κομμάτι κληρονομιάς του ποδοσφαίρου της χώρας.
Η δομή του ποδοσφαίρου στην Αυστραλία βρίσκεται σε λάθος τροχιά. Σε όλο τον κόσμο, όπου παίζεται ποδόσφαιρο, οι ομάδες χρηματοδοτούνται από την κορυφή προς τα κάτω. Στην Αυστραλία, δυστυχώς, συμβαίνει κάτι τελείως παράλογο, με τις πολιτειακές Ομοσπονδίες να είναι υποχρεωμένες να χρησμοδοτούν το FFA και αυτή, με τη σειρά της, το A’ League. Αυτό πιστεύω είναι μια λανθασμένη στρατηγική.
Οι επιλογές των τελευταίων χρόνων είχαν ως συνέπεια την υποβάθμιση της Εθνικής Αυστραλίας, αποδυνάμωση των μικρότερων ομάδων που συμμετέχουν στα πολιτειακά πρωταθλήματα, ενώ την ίδια στιγμή έχουμε ένα A’ League μη βιώσιμο, κάτι στο οποίο συμφώνησε και η FFA, όπως ανακοίνωσε στις 28 Φεβρουαρίου.Το ευχάριστο είναι ότι δεν είμαστε μόνοι. Οι θέσεις μας συμβαδίζουν με αυτές τις FIFA, της Ομοσπονδίας της Βικτώριας (FFV), της Football NSW, του PFA και κάποιων ομάδων του Α’ League.
Ποιες λύσεις εσείς προτείνετε;
Χρειάζεται να δρομολογηθεί μια παναυστραλιανή στρατηγική που θα έχει ως στόχο με την υποστήριξη της κυβέρνησης, επενδυτών και άλλων φορέων την ανάπτυξη των γηπεδικών εγκαταστάσεων σε όλη την Αυστραλία. Με αυτόν τον τρόπο, θα οικοδομήσουμε μια ισχυρή ποδοσφαιρική κουλτούρα των ομάδων που θα βελτιώσει το ποδοσφαιρικό οικοσύστημα της Αυστραλίας. Πρέπει να γίνουν αλλαγές με πιο σημαντική το μοντέλο χρηματοδότησης. Από την εποχή του Α’ League μέχρι σήμερα, δαπανήθηκαν στο Εθνικό πρωτάθλημα περισσότερο από 1 δις, τα οποία αν είχαν επενδυθεί στις εγκαταστάσεις θα είχαμε σήμερα μια πολύ ισχυρή βάση. Είναι ένα μακροπρόθεσμο πλάνο, το οποίο χρόνο με το χρόνο θα προοδεύει. Είμαστε υποχρεωμένοι να το χτίσουμε και να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Πρέπει να διαμορφωθεί μια ενσωματωμένη πυραμίδα στα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου της Αυστραλίας. Σε διάστημα δύο χρόνων πρέπει να δημιουργήσουμε Β’ και Γ’ Κατηγορία, αυτό που ζητά επίμονα εδώ και χρόνια η FIFA. Αν δεν εισάγουμε τους κανονισμούς που ισχύουν σε όλο τον κόσμο, με προβιβασμό και υποβιβασμό ομάδων, πολύ φοβάμαι ότι το ποδόσφαιρο θα χάσει περισσότερο ενδιαφέρον και πολύτιμο έδαφος.
Τα σωματεία που υποστηρίζονται από εθνικές κοινότητες μπορούν να έχουν θέση στο εθνικό πρωτάθλημα;
Και βέβαια. Κατ’ αρχήν να πάρουμε το παράδειγμα ομάδων του A’ League Melbourne Victory, Brisbane Roar και Wellington Phoenix. Είναι γνωστό σε όλους ότι η ομάδα της Βικτώριας ξεκίνησε με σκωτσέζικες γκάιντες, η ομάδα του Μπρίσμπαν από Ολλανδούς με πορτοκαλί χρώματα και έμβλημα το λιοντάρι, ενώ η Phoenix είναι νεοζηλανδική ομάδα που αγωνίζεται στο αυστραλιανό πρωτάθλημα. Το φούτι της προπολεμικής περιόδου, οι ομάδες Collingwood, Essendon και Hawthorn είχαν θρησκευτικές διαφορές, κάποιες υποστηρίζονταν από καθολικούς και άλλες από προτεστάντες, ό,τι δηλαδή συμβαίνει μέχρι σήμερα στα σκωτσέζικα ντέρμπι Celtic – Rangers. Στην Ιταλία εκτός από το πολύ «δυνατό» παράδειγμα της Hellas Verona, έχουμε και αυτό της AC Milan, η οποία ξεκίνησε από Άγγλους μετανάστες, ενώ στο αμερικανικό NBA του μπάσκετ, η Boston Celtics από Ιρλανδούς. Υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα ομάδων που ξεκίνησαν από εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες. Και τι μ’ αυτό. Να τις εξαφανίσουμε; Φανταστείτε να υπήρχε σχέδιο εξολόθρευσης αυτών των ομάδων που κάποιες από αυτές έφτασαν στην ελίτ του παγκόσμιου χάρτη. Όλες οι ομάδες προέρχονται από κάπου και με τα χρόνια εκσυγχρονίζονται, αλλάζουν. Το FFA αντέδρασε λανθασμένα πριν από 17 χρόνια και, όπως λέει και η λαϊκή ρήση των Άγγλων, «μαζί με το νερό της σκάφης πετάξαμε και το μωρό». Δεν κρατήσαμε τα καλά στοιχεία αυτών των ομάδων που έστησαν το οικοδόμημα του ποδοσφαίρου στην Αυστραλία. Σήμερα, μπορεί να παίζουν στα πρωταθλήματα NPL της χώρας σε παρατημένες εγκαταστάσεις, αλλά υπάρχουν ακόμα και έχουν υποστήριξη από φιλάθλους, ενώ παράλληλα έχουν εκσυγχρονιστεί, υποστηρίζονται από φιλάθλους της περιοχής πέρα από εθνικότητες και υπάρχει απόλυτη ειρήνη στους αγώνες μεταξύ τους. Το ποδόσφαιρο εδώ και πολλά χρόνια είναι η νούμερο ένα επιλογή σε επίπεδο τζούνιορ, σε αγόρια και κορίτσια. Δεν εκμεταλλευτήκαμε το γεγονός αυτό, ώστε να ζητήσουμε από την κυβέρνηση περισσότερους χώρους και επιδοτήσεις που θα δαπανηθούν στην αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και προπονητικών προγραμμάτων. Το λάθος της Ομοσπονδίας είναι ότι σπατάλησε όλη της την ενέργεια στο ιδιόκτητο Α’ League που είναι μία καλή βιτρίνα, χωρίς, όμως, οφέλη για την πρόοδο του αθλήματος και την ανάδειξη νέων ταλέντων.
