ΣΙΓΑ μην άφηνε τον γάμο να πάει για πουρνάρια…

ΣΤΟΝ πρωθυπουργό μας αναφέρομαι, τον Μάλκολμ Τέρνμπουλ, στον λάτρη του φιλελευθερισμού, των «αγορών» και της… Δημοκρατίας.

ΣΤΟΝ άνθρωπο που πίνει νερό στο όνομα της εξουσίας και δεν δίστασε ούτε λεπτό να σπαταλήσει 120 εκατομμύρια δολάρια των φορολογούμενων για να παραμείνει στην πρωθυπουργία.

ΑΥΤΟΣ είναι ο μόνος λόγος, που επικαλέσθηκε μια ξεπερασμένη από την κοινωνία προεκλογική δέσμευση του κόμματός του και δεν επέτρεψε στους βουλευτές του να ψηφίσουν κατά συνείδηση, υπέρ ή κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων.

ΚΑΙ αυτό το έκανε αποκλειστικά και μόνο για να μην δυσαρεστήσει τους πιο συντηρητικούς –και κολλημένους σε προκαταλήψεις μιας άλλης εποχής– εσωκομματικούς του αντιπάλους, οι οποίοι από την πρώτη μέρα που ανέτρεψε από την πρωθυπουργία τον Τόνι Άμοοτ, τον υπονομεύουν και κάνουν ό,τι μπορούν για να απαλλαγούν από την παρουσία του.

ΜΙΑ σκληρή και υποβόσκουσα κόντρα για την εξουσία στο στρατόπεδο του Φιλελεύθερου Κόμματος, είναι όλη αυτή ιστορία και τίποτε άλλο πέραν αυτού.

ΑΠΟ τη στιγμή που η ομάδα του Τέρνμπουλ «στριμώχτηκε» και αναγκάστηκε να οχυρωθεί πίσω από προεκλογική δέσμευση, να αποφασίσει ο λαός για το αν θα μπορούν ή όχι να παντρεύονται και οι ομοφυλόφιλοι, η κυβερνητική ομάδα έκανε ό,τι κάνουν όλες οι ποδοσφαιρικές ομάδες όταν στριμώχνονται: πέταξε την «μπάλα» στην εξέδρα.

ΕΤΣΙ, καλούνται ουσιαστικά οι ψηφοφόροι να λύσουν ένα καθαρά κοινοβουλευτικό εσωκομματικό πρόβλημα και «να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά» για λογαριασμό του πρωθυπουργού.

ΣΕ μια εποχή που ο θεσμός του γάμου φθίνει και μπορεί να παντρεύεται «και η κουτσή Μαρία», χωρίς κανείς να δίνει μια πεντάρα, η κυβέρνηση, ζητά από τους ψηφοφόρους –μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και ένα ποσοστό 30% που στην τελευταία απογραφή δήλωσαν άθρησκοι– να αποφασίσουν ποιος μπορεί να παντρεύεται με τη συγκατάθεση της Πολιτείας και ποιος όχι.

ΝΑ αποφασίσουν, δηλαδή, οι ψηφοφόροι, αν το «νόμιμο» δικαίωμα της… επίσημης αναγνώρισης, που τα τελευταία 12 χρόνια μονοπωλούσαν οι «προνομιούχοι» ετερόφυλοι, θα μπορούν να το έχουν και οι ομοφυλόφιλοι συμπολίτες μας.

Η απόφαση και μόνο, ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα διεξάγει δημοψήφισμα για το θέμα αυτό, μιλάει από μόνη της για το τι κρύβεται πίσω από την τραβηγμένη από τα μαλλιά αυτή ιστορία.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, το θέμα δεν σχετίζεται, ούτε με τη θρησκεία ούτε με την Δημοκρατία ούτε με την ελεύθερη έκφραση, όπως ισχυρίζεται ο συντηρητικός «αρχιερέας» της εκστρατείας αυτής: ο πρώην πρωθυπουργός, Τόνι Άμποτ.

ΑΣΕ που είναι αντιδημοκρατικό, ανήθικο και άδικο να αποφασίζει η πλειοψηφία για το τι είναι «νόμιμο» και τι «παράνομο» για οποιαδήποτε μειοψηφία. Αυτό και αν είναι ρατσισμός και καραμπινάτη περίπτωση διακρίσεων.

ΑΣ ελπίσουμε, ότι δεν θα συμβεί και με το δημοψήφισμα αυτό ό,τι συμβαίνει συνήθως με τα περισσότερα δημοψηφίσματα, που όχι μόνο δεν λύνουν τα προβλήματα που καλούνται να λύσουν αλλά τα περιπλέκουν και τα δυσκολεύουν περισσότερο και ενίοτε διχάζουν τους ψηφοφόρους.

ΤΟ δημοψήφισμα αυτό είναι περιττό, γιατί ήδη η Αυστραλία έχει αναγνωρίσει όλα τα νόμιμα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και το μόνο που ζητούν οι άνθρωποι, είναι να καταργηθεί και η τροπολογία που είχε ψηφιστεί από την κυβέρνηση Τζον Χάουαρντ το 2004, να αναγνωρίζεται επίσημα από την Πολιτεία μόνο ο γάμος μεταξύ ανδρών και γυναικών.

ΜΕ άλλα λόγια, η Βουλή, που είχε ψηφίσει πριν 12 χρόνια την πιο πάνω τροπολογία χωρίς καν να ρωτήσει τον λαό, θα μπορούσε το ίδιο εύκολα (αν όχι ευκολότερα) να την καταργήσει και ούτε γάτα, ούτε ζημιά, ούτε δημοψήφισμα.

ΓΙΑ τους λόγους, όμως, που προαναφέραμε, ο Τέρνμπουλ και τα παλικάρια του, για να διατηρήσουν τις θεσούλες και τα αξιώματά τους, καταφεύγουν στο δημοψήφισμα και σπαταλούν 120 εκατομμύρια δολάρια, στην κυριολεξία για «τον γάμο του Καραγκιόζη».

ΕΝΑΝ «γάμο», που για τίποτα δεν ήθελαν να αφήσουν για «να πάνε για πουρνάρια». Δηλαδή, να ασχοληθούν με την επίλυση των δύσκολων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία.

ΣΕ μια στιγμή που, από τη μια πλευρά, συνεχίζουν να αυξάνονται οι τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης και, από την άλλη, να διογκώνεται δραματικά ο αριθμός των ανθρώπων που δεν μπορούν πια να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, του γκαζιού και του νερού, η κυβέρνηση να ασχολείται τον τελευταίο καιρό με τον γάμο των γκέι.

ΜΕ έναν «γάμο», δηλαδή, που θα συνεχίσει να μας απασχολεί τουλάχιστον μέχρι τα Χριστούγεννα, βοηθώντας μας έτσι να ξεχνάμε τα μύρια όσα προβλήματα που έχουμε.

ΕΤΣΙ μάλιστα και ο αυστραλιανός λαός ακολουθήσει το αμερικανικό μονοπάτι και μας προκύψει και κανένα… τραμπικό αποτέλεσμα, τότε είναι που θα γίνει το «έλα να δεις» και θα ασχολούμαστε με το γάμο των γκέι και όλον τον επόμενο χρόνο αν δεν έχουν αντίρρηση οι… Βορειοκορεάτες.

ΝΑ προσθέσω εδώ, ότι την προεδρική προεκλογική εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ, μου θύμισαν τα όσα άκουσα τις τελευταίες μέρες από των πρώην πρωθυπουργό, Τόνι Άμποτ, που ηγείται της εκστρατείας κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων.

ΚΑΙ μιας και το έφερε η κουβέντα, να τονίσουμε για άλλη μια φορά, ότι η εκλογή Τραμπ, δεν έφερε τα πάνω κάτω μόνο στην Αμερική, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

ΚΑΙ, εντάξει, ας πούμε ότι οι Αμερικανοί τα ήθελαν και τα έπαθαν, εμείς όμως οι υπόλοιποι, στην άλλη άκρη του πλανήτη, τι φταίμε να μας έλθει καμιά βορειοκορεατική πυρηνική βόμβα στο κεφάλι στα καλά καθούμενα…

ΚΑΙ το ενδεχόμενο αυτό δεν μπορεί πια κανείς να το αποκλείσει, μιας και οι ηγέτες και των δύο χωρών «δεν τα έχουν τετρακόσια» και μη έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνουν, παίζουν σαν τα μικρά παιδιά με τα χειριστήρια των πυρηνικών πυραύλων.

ΕΠΕΙΔΗ, μάλιστα, τόσο ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, όσο και ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιουγκ Ουν, δεν είναι μόνο οξύθυμοι, αλλά «χρωστούν και της Μιχαλούς», δεν αποκλείεται να πατήσουν την ώρα που «παίζουν» και κανένα κουμπί και να αρχίσουμε να βλέπουμε σε λίγο όλοι τα ραδίκια ανάποδα.

ΜΗΝ ξεχνάμε ότι ο Αύγουστος ήταν και τότε που οι Αμερικανοί έριξαν στην Ιαπωνία, που δεν απέχει και πολύ από τη Βόρεια Κορέα τις δύο πρώτες –και ευτυχώς μοναδικές μέχρι στιγμής– πυρηνικές βόμβες, αφανίζοντας τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αθώους πολίτες.

ΣΥΝΕΠΩΣ, μιας και απ’ ό,τι φαίνεται οι Αμερικανοί δεν διστάζουν να τις χρησιμοποιούν και έχουν και το know how, δεν αποκλείεται να τριτώσει το κακό.

ΚΑΙ μιας το ένα κακό φέρνει το άλλο και με ακόμα πιο ισχυρές και καταστροφικές πυρηνικές βόμβες είναι γεμάτος ο κόσμος, δεν αποκλείεται να αρχίσουν κάποια στιγμή που δεν θα το περιμένουμε να φυτρώνουν πυρηνικά μανιτάρια πάνω από πολλές πόλεις.

ΠΙΣΤΕΥΩ ότι θα πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας πολύ τυχερούς που την έχουμε βγάλει καθαρή για 72 συνεχόμενα χρόνια.

ΑΣ ελπίσουμε, λοιπόν, ότι δεν θα μας εγκαταλείψει η τύχη μας…