Είναι δυο φοβερές -οπτικά και ουσιαστικά- εικόνες που δίνονται από την πολιτειακή υπουργό Οικογενειών και Παιδιών, Τζένη Μικάκου, στη συνάντησή μας στο χώρο της, από όπου ατενίζει τη μισή Μελβούρνη και δηλώνει από την αρχή της κουβέντας μας ότι «κάθε μέρα που περνά θέλει να κάνει τη διαφορά».

Εκείνο που εισπράττω είναι ότι «ναι, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα, σίγουρα όμως είμαι εδώ για να γίνουν καλύτερα».

Δεν έχω λόγους να αμφιβάλλω, γνωρίζοντας τον χαρακτήρα και την πορεία της από την αρχική της είσοδο στον πολιτικό χώρο.

Εισαγωγικά, θα πει, επίσης, ότι «τα τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση, πριν έλθει το Εργατικό Κόμμα στην εξουσία, ήταν τα πιο επώδυνα της πολιτικής της πορείας».

H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Όταν 10.000 16χρονοι, στη Βικτώρια εγκαταλείπουν τα θρανία και πηγαίνουν κατευθείαν στα κυβερνητικά επιδόματα, σίγουρα δεν είναι κάτι που θα πρέπει να σας αφήσει αδιάφορους. Τι μέτρα έχει πάρει η κυβέρνηση Andrews προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό;

Δεν υπάρχει η ελάχιστη αμφιβολία ότι το πρόβλημα έχει τις ρίζες του στα αρχικά στάδια της ζωής του ατόμου, δένεται, δε, στενά με το κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο των οικογενειών.

Δεν είναι τυχαίο ότι ένα στα 7 παιδιά σε πρωτοβάθμια σχολεία της Πολιτείας που ερευνήσαμε, πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς να έχουν φάει πρωϊνό. Αυτό, εκτός όλων των άλλων, εμποδίζει τη συγκέντρωσή τους στο μάθημα και από την αρχή της μέρας τα φέρνει σε μειονεκτική θέση. Για το σκοπό αυτό έχουμε πάρει τα ανάλογα μέτρα.

Παιδιά τα οποία ζουν σε περιοχές με υποβαθμισμένο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, διατρέχουν τον κίνδυνο να είναι δύο φορές πιο πίσω στην πνευματική τους εξέλιξη σε σύγκριση με τα παιδιά από τις πιο αναβαθμισμένες περιοχές, η διαφορά, δε, αυτή φαίνεται να διευρύνεται με το πέρασμα του χρόνου.

Γεγονός, εντούτοις, παραμένει ότι η ποιότητα των υπηρεσιών είναι χαμηλότερη σε κοινωνικά και οικονομικά υποβαθμισμένες περιοχές, υψηλότερη δε σε προνομιούχα προάστια. Έτσι παιδιά τα οποία χρειάζονται περισσότερη στήριξη, στην ουσία λαμβάνουν λιγότερη.

Το γνωρίζω και αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση. Και, μάλιστα, πριν τα παιδιά πάνε στο σχολείο. Είναι γεγονός ότι πριν ακόμη το παιδί φθάσει στο σημείο να ξεκινήσει τη σχολική του ζωή, όλα αυτά που θα το βοηθήσουν στην υπόλοιπη ζωή του έχουν ήδη αρχίσει να διαμορφώνονται. Σε αυτό λοιπόν το τόσο κρίσιμο σημείο επεμβαίνουμε, ως κυβέρνηση, ώστε να βοηθήσουμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι σε παναυστραλιανή κλίμακα, αυτή τη στιγμή, επενδύουμε λιγότερα από άλλες χώρες σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Η Βικτώρια, όμως, φιλοδοξεί να ανατρέψει αυτήν την πραγματικότητα με ριζικές μεταρρυθμίσεις. Στην ουσία, να βρει την αιτία αυτού του φαινομένου. Και για να το επιτύχει αυτό, έχει διαμορφώσει προγράμματα σύμφωνα με τα οποία η στήριξη των ευάλωτων ατόμων ξεκινά από τη βρεφική τους ηλικία.

Πρακτικά τι σημαίνει αυτό;

Επενδύουμε $202.1 εκ. ώστε να βοηθήσουμε κάθε παιδί να έχει μια καλή αρχή στη ζωή πριν ξεκινήσει τη σχολική του πορεία. Η επένδυση αυτή σημαίνει περισσότερη και καλύτερη στήριξη όταν το παιδί τη χρειάζεται περισσότερο και μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Βοήθεια, σε πολλές περιπτώσεις χρειάζονται οι ίδιοι οι γονείς προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που παρουσιάζει η σύγχρονη κοινωνία, και να βρουν στήριξη από προσοντούχους επαγγελματίες σε Κέντρα Παιδικής Υγείας. Γι’ αυτό το σκοπό, η κυβέρνηση θα διαθέσει $81.1 εκ.

Επίσης, η κυβέρνηση θα διαθέσει $108.4 εκ. για την αναβάθμιση προσχολικών τάξεων, ώστε τα παιδιά να ωφεληθούν στον καλύτερο δυνατό βαθμό.

Ας μη μας διαφεύγει ότι κάθε παιδί που μπαίνει στην προσχολική τάξη έχει μια διαφορετική ιστορία. Έρχεται από διαφορετικό σπίτι, διαφορετικό οικογενειακό περιβάλλον και πολιτιστικό υπόβαθρο.

Αυτός είναι και ο λόγος που τα κέντρα προσχολικών τάξεων θα πρέπει να είναι κατάλληλα εξοπλισμένα και έτοιμα να καλύψουν με επιτυχία όλες αυτές τις προκλήσεις. Να έχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν κάθε παιδί, ανάλογα με τις ανάγκες του.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι ορισμένα παιδιά χρειάζονται περισσότερη προσοχή και στήριξη προκειμένου να φθάσουν το επίπεδο των άλλων παιδιών.

Για να το θέσουμε το θέμα απλά, κάθε παιδί θα πρέπει να έχει πρόσβαση σε ένα σωστά εξοπλισμένο προσχολικό κέντρο, ανεξάρτητα από το πού διαμένει και πόσα χρήματα μπορούν να διαθέσουν οι γονείς του για το σκοπό αυτό.

Εδώ, θα πρέπει ίσως να σημειωθεί, ότι ένα στα πέντε παιδιά προσχολικής ηλικίας, όταν ξεκινήσουν μαθήματα στα πρωτοβάθμια σχολεία δεν είναι έτοιμα και συναντούν δυσκολίες από την αρχή της μαθητικής τους ζωής. Γι’ αυτό και εκεί είναι που χρειάζεται να γίνει η ανατροπή.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζετε στην προσπάθειά σας αυτή, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα πολύπλευρο και σύνθετο στη λύση του πρόβλημα;

Να εντοπιστούν τα αίτια και να διαπιστωθεί πού μπορούμε να βοηθήσουμε πιο έγκαιρα και αποτελεσματικά. Η στήριξη αυτή ενδέχεται να κριθεί απαραίτητη από τα πρώτα στάδια της ζωής του παιδιού. Να χρειάζεται να στηριχθούν οι ίδιοι οι γονείς. Να πληροφορηθούν για τις υπηρεσίες που υπάρχουν, όπως για παράδειγμα η MCH (Maternal and Child Health Service), την ύπαρξη των οποίων σε πολλές περιπτώσεις δεν γνωρίζουν.

Η υπηρεσία που προανέφερα έχει τις πόρτες της ανοιχτές σε όλα τα παιδιά και τις μητέρες της Βικτώριας. Από τη στιγμή της γέννησης των παιδιών μέχρι την ηλικία των τριάμισι χρόνων.

Σε κάθε επίσκεψη, ειδικός εξετάζει την υγεία της μητέρας και του παιδιού, την ανάπτυξή του και παρέχει στήριξη, όπου κρίνεται απαραίτητο, όπως, για παράδειγμα, είναι ο θηλασμός, ο νέος ρόλος της μητέρας ή η μετά τον τοκετό κατάθλιψη που παρουσιάζεται σε ορισμένες περιπτώσεις.

Οι επισκέψεις αυτές έχουν ως στόχο να εξεταστεί στα διάφορα στάδια, αν η ανάπτυξη του παιδιού, από πλευράς σωματικής και ψυχικής υγείας, εξελίσσεται ομαλά, την ίδια όμως ώρα, αν και οι γονείς, οι μητέρες ειδικότερα, αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Είναι μια υπηρεσία που προσφέρει στήριξη σε όλες τις οικογένειες, εντοπίζοντας αυτές οι οποίες χρειάζονται επιπρόσθετη βοήθεια.

Σύμφωνα με ερευνητικά στοιχεία, όπως αναφέρατε, ένα παιδί στα επτά, στη Βικτώρια πηγαίνει στο σχολείο χωρίς πρωϊνό. Τι μέτρα έχει πάρει η κυβέρνηση γι’ αυτό το πρόβλημα που παραπέμπει, πολλούς από μας, σε άλλες εποχές;

Είναι ίσως ένα από τα πλέον αιχμηρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Πολιτεία, ανεπίτρεπτο σε μια αναπτυγμένη χώρα.

Η κυβέρνηση, προκειμένου να αντιμετωπίσει με επιτυχία την πρόκληση αυτή εφάρμοσε ειδικό πρόγραμμα, κόστους $13.7εκ. για την περίοδο 2016–2019. Σε συνεργασία με τον ανεξάρτητο φιλανθρωπικό οργανισμό Foodbank Victoria, εξασφαλίζεται πρωϊνό σε 500 πρωτοβάθμια κρατικά σχολεία της Πολιτείας μας, σε 25.000 παιδιά την εβδομάδα.

Πρόκειται για σχολεία τα οποία βρίσκονται σε υποβαθμισμένα, από κοινωνικής και οικονομικής άποψης, προάστια και το πρόγραμμα αυτό, εκτός από την πρακτική του πλευρά, παίζει ρόλο και στη δημιουργία στενότερων δεσμών μεταξύ εκπαιδευτικών, γονέων και εθελοντών που παίρνουν μέρος στην υλοποίησή του. Ευαισθητοποιείται, δηλαδή, ο κοινωνικός ιστός και γίνεται ακόμη πιο ισχυρός. Τα προβλήματα υπάρχουν και αυτό που έχει σημασία είναι να τα εντοπίζουμε όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα και, κυρίως, να μην εθελοτυφλούμε. Να παίρνουμε μέτρα για την έγκαιρη και όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική επίλυσή τους. Προσωπικά, θέλω και επιδιώκω κάθε μέρα να κάνω τη διαφορά», καταλήγει η ομογενής πολιτικός.

Τα προγράμματα που αποβλέπουν στην επίλυση των προβλημάτων στα οποία αναφέρθηκε η Τζένη Μικάκου, τα παρακολουθεί, από πρώτο χέρι η ίδια. Το ίδιο θα κάνουμε, από κάποια απόσταση κι εμείς και θα επανέλθουμε.