Όσο η διαμάχη για τη διαχείριση του πληθυσμού των καγκουρό στη χώρα μας συνεχίζεται, ένας βετεράνος οικολόγος υποστηρίζει ότι μία λύση είναι να στραφούμε πιο ενεργά στην κατανάλωση τους κρέατος τους. Με αυτό τον τρόπο, λέει ο David Paton, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αδελαΐδας, θα υπάρξει έλεγχος στον ολοένα αυξανόμενο πληθυσμό των μαρσιποφόρων και θα προστατευτούν τα άλλα είδη στο οικοσύστημα.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ABC, ο καθηγητής δήλωσε ότι οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να υποστηρίξουν τη σφαγή καγκουρό σε συγκεκριμένες περιοχές αλλά και να αρχίσουν να εντάσσουν το κρέας τους πιο ενεργά στη διατροφή τους. «Εφόσον προχωράμε σε σφαγές ζώων για το καλό του οικοσυστήματος πρέπει να το κάνουμε, αφενός, με ανθρωπιστικούς όρους, αφετέρου, έχοντας στο μυαλό μας τρόπους αξιοποίησης του σφαγείου. Αλλιώς οι περιοχές μας θα είναι γεμάτες ψοφίμια».
Ο καθηγητής είναι υπέρ του περιορισμού του πληθυσμού των καγκουρό. Άλλωστε, έχει αφιερώσει πολύ χρόνο σε ένα μακροχρόνιο πείραμα, εξετάζοντας διάφορα σενάρια σε περιφραγμένες θαμνώδεις περιοχές στο Πάρκο Συντήρησης Sandy Creek, στην κοιλάδα Barossa. Το συμπέρασμά του από το πείραμα ήταν σαφές: όταν τα πεινασμένα καγκουρό δεν μπορούσαν να μπουν στις περιφραγμένες περιοχές, η βλάστηση επέστρεψε στα επίπεδα που είχε στη δεκαετία του ’70, όταν ο ίδιος ήταν νέος. Ελεύθερα να αναπτυχθούν, τα φυτά μπορούσαν πλέον να στηρίξουν τα πουλιά της περιοχής που δεν έχουν την υπέρμετρη αύξηση των γκρι καγκουρό στα δυτικά του πάρκου.
«Η περιοχή επέστρεψε στην κατάσταση που ήταν όταν ήμουν νέος και ξεκινούσα τη διαδρομή μου ως οικολόγος» λέει ο καθηγητής. «Και έτσι πρέπει να είναι αυτά τα μέρη. Δυστυχώς, αν δεν περιορίσουμε την αύξηση του πληθυσμού των καγκουρό, θα έχουμε μεγάλες απώλειες στην βιοποικιλότητα και θα χάσουμε πολλά άλλα είδη». Ο καθηγητής διευκρινίζει ότι δεν έχει κάτι εναντίον των μαρσιποφόρων. Η ανθρώπινη παρέμβαση και κυρίως ο τρόπο εκμετάλλευσης της γης που απομάκρυνε τα αρπακτικά, άλλαξαν τις ισορροπίες. «Δεν φταίνε τα καγκουρό για την αύξησή τους» αναφέρει. «Πιθανότατα φταίει το ότι εμείς δεν έχουμε την βούληση να στραφούμε ενάντια σε αυτό το ζώο και να το απομακρύνουμε από το σύστημα, επειδή δεν μας πάει η καρδιά. Έτσι όμως προκαλούμε πολύ μεγαλύτερη ζημιά».
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Υδάτων και Φυσικών Πόρων Νότιας Αυστραλίας εκτιμά ότι στην περιοχή εμπορικής συγκομιδής υπάρχουν 4,7 εκατομμύρια καγκουρό, που καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της αγροτικής Νότιας Αυστραλίας. Ο περιφερειακός διευθυντής Brenton Grear, επιβεβαιώνει ότι η διαδικασία περιορισμού του πληθυσμού έχει ήδη ξεκινήσει στα Όρη Lofty Ranges. «Εφαρμόζουμε προγράμματα ελέγχου σε διάφορα πάρκα και προσπαθούμε να τα επεκτείνουμε» δήλωσε. «Ο νόμος για τα Εθνικά Πάρκα και την Άγρια Ζωή, μας δίνει το δικαίωμα να λάβουμε μέτρα εξόντωσης και έχουμε επίσης άδειες καταστροφής. Όλα γίνονται υπό το φως του νόμου περί καλής διαβίωσης των ζώων» λέει ο κ. Grear, τονίζοντας ότι στις περιπτώσεις των σφαγών τα καγκουρό αντιμετωπίζονται με τον απαιτούμενο σεβασμό. «Χρησιμοποιούμε τους αρμόδιους σκοπευτές για να διασφαλίσουμε ότι τα ζώα θανατώνονται με ανθρώπινο τρόπο».
Ωστόσο, η οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων Animal Liberation, δηλώνει την αντίθεσή της σε αυτή την πρακτική και αναρωτιέται αν η σφαγή είναι η μόνη λύση να περιοριστεί η αύξηση. «Έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για προγράμματα στείρωσης, είναι όμως σε πρώιμο στάδιο και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να μετεγκατασταθούν τα καγκουρό» δήλωσε η εκπρόσωπος της οργάνωσης Sally Sutton. «Ξέρουμε ότι στόχος είναι το ζώο να πυροβοληθεί στο κεφάλι, όμως συμβαίνει στα αλήθεια αυτό; Είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει ορατότητα τις βραδινές ώρες που γίνονται οι περισσότερες σφαγές. Και υπάρχει βέβαια και η καίρια ερώτηση τι γίνεται με τα μικρά που είναι στο μάρσιπο ή βρίσκονται απλά δίπλα τους;»
Αντίστοιχες ανησυχίες μοιράζεται και ο Εργατικός βουλευτής Newland, Tom Kenyon. «Οι ψηφοφόροι μου έχουν αναφέρει το πρόβλημα, καθώς βλέπουν τα καγκουρό που μπαίνουν στη γη τους να αυξάνονται συνεχώς και οι αριθμοί είναι πλέoν μεγάλοι. Είναι μέγιστο ζήτημα για τους κατοίκους» λέει. Όμως ο κ.Kenyon, που διαθέτει πτυχίο στην περιβαλλοντική διαχείριση θεωρεί ότι πρόγραμμα σφαγών είναι απλώς η λιγότερο κακή λύση. «Το ζήτημα επιδεινώνεται όμως και η μαζική σφαγή δεν είναι λύση» λέει. Ο βετεράνος οικολόγος David Paton όμως τονίζει ότι η αύξηση του πληθυσμού των καγκουρό αποτελεί ένα «αίνιγμα», καθώς είναι τα μόνα ζώα που αναπαράγονται με τέτοιο ρυθμό και αναδιατυπώνει την ερώτηση που είναι στο κέντρο της διαμάχης: «Ποιος είναι ο τελικά ο στόχος μας; να μειώσουμε τον πληθυσμό των καγκουρό ή να τα κρατήσουμε στο επίπεδο που δεν απειλούν το υπόλοιπο σύστημα και την βιοποικιλότητα;»
