Γεννημένος στην Νότια Αυστραλία, ο Κώστας Δαλαγιώργος, ο οποίος είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ομογενείς μουσικούς στην Νότια Αυστραλία, αποφάσισε να μοιραστεί τις γνώσεις και την αγάπη του για την ελληνική μουσική, δημιουργώντας το πρώτο μουσικό σχολείο για παιδιά και ενήλικες που έχουν πάθος με την ελληνική μουσική και θέλουν να μάθουν να παίζουν το πιο αγαπημένο ίσως ελληνικό όργανο: το μπουζούκι.

«Η ιδέα να δημιουργήσω μια μικρή σχολή και να διδάξω μπουζούκι ώστε να μην χαθεί αυτό το εκπληκτικό όργανο της πατρίδας μας, υπήρχε στο μυαλό μου εδώ και πολύ καιρό, αλλά πριν από περίπου ένα χρόνο το όνειρό μου άρχισε πλέον να παίρνει σάρκα και οστά και σήμερα η μικρή μας σχολή έχει ήδη 25 μαθητές κάθε ηλικίας, από οκτώ έως 61 χρόνων», λέει στον «Νέο Κόσμο» ο ομογενής γιος μεταναστών που έλκει την καταγωγή του από την Κοζάνη και την Κάλυμνο.

Σύμφωνα με τον 54χρονο καλλιτέχνη, στόχος αυτής της πρωτοβουλίας είναι να διδάξει στη νέα γενιά ελληνική μουσική μέσα από ένα ελληνικό παραδοσιακό όργανο που για τον ίδιο αποτελεί σήμα κατατεθέν της ελληνικότητας τους.

«Έχω πάθος με του μπουζούκι και θέλω τα παιδιά μας να το γνωρίσουν και να το αγαπήσουν ως όργανο, να μυηθούν στην ελληνική μουσική και να γνωρίσουν την ιστορία των μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών που μας άφησαν μια αδιαμφισβήτητα πολύτιμη πολιτιστική και μουσική κληρονομιά» λέει.

Ο Κώστας Δαλαγιώργος σε συνεργασία με την επίσης μουσικό, Τσαμπίκα Διακογεωργίου, διδάσκει στους μαθητές του μουσική θεωρία, τραγούδι και μπουζούκι, «για να διασκεδάσουν εκείνοι πια τις επόμενες γενιές που θα έρθουν αλλά και να ξεκουράσουν εμάς τους παλιούς μουσικούς όταν αποσυρθούμε δίνοντας τη σκυτάλη στα παιδιά μας».

«Το μπουζούκι το λατρεύω και πρέπει να κάνουμε όλοι, ειδικά οι μουσικοί, ό,τι περνάει από το χέρι μας να μην σβήσει αυτό το όργανο ειδικά εδώ στην ξενιτιά. Οφείλουμε στα παιδιά μας να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διασωθεί αυτό που κατά κοινή ομολογία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα όργανα της πατρίδας μας» εξηγεί ο μουσικός, η αγάπη του οποίου για το μπουζούκι ξεκίνησε σε ηλικία μόλις δέκα ετών.

«Εγώ ξεκίνησα να παίζω όταν ήμουν μικρός επειδή είδα έναν φίλο μου να παίζει μπουζούκι και αμέσως είπα μέσα μου πως αυτό το όργανο είναι για μένα. Σήμερα χαίρομαι που έχω μαθητές όλων των ηλικιών και με συγκινεί να ακούω ότι ακόμα και ο μικρότερος μαθητής μου που είναι οκτώ ετών, ζητάει από τους γονείς του να παρακολουθήσει βίντεο από εκτελέσεις του Μητσάκη.

«Τα παιδιά μας ενδιαφέρονται, θέλουν να μάθουν για τους μουσικούς μας, ζητάνε να δουν βίντεο με παλιές εκτελέσεις του Τσιτσάνη και του Ζαμπέτα και για μας αυτό είναι συγκλονιστικό αλλά και ευθύνη ταυτόχρονα» λέει ο ομογενής, ο οποίος θα παρουσιάσει επίσημα την πρώτη του μουσική παράσταση με τους μαθητές του στις 6 και 7 Οκτωβρίου στο πλαίσιο του Ετήσιου Φεστιβάλ «Οδύσσεια» που διοργανώνει η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Νότιας Αυστραλίας.

«Θα παρουσιάσουμε μια σειρά από τραγούδια Ελλήνων καλλιτεχνών. Αυτή την περίοδο δουλεύουμε και μελετούμε τον Μητσάκη, θα συνεχίσουμε με Ζαμπέτα, μετά με Τσιτσάνη και Βαμβακάρη και θα τελειώσουμε το μουσικό μας ταξίδι με Παπαϊωάννου και Χιώτη.

«Πέρα και πάνω από όλα όμως δική μου ευχή είναι αυτή που λέω και στους μαθητές μου. Να μπορώ να τους ακούω και να τους καμαρώνω. Να τους βλέπω να πηγαίνουν πίσω στην πατρίδα των γονιών και των παππούδων τους, στην πατρίδα τη δική τους και να λένε ‘μπορεί να είμαι μετανάστης αλλά ξέρω κι εγώ να παίζω το μπουζούκι’ και να γίνονται έτσι όλα τα παιδιά μια μεγάλη παρέα.

Όσο για το μέχρι τώρα πιο αγαπημένο τραγούδι όλων των μαθητών του έως σήμερα; «Δεν είναι άλλο από τη τεράστια επιτυχία του Γιώργου Ζαμπέτα «Ο πιο καλός ο μαθητής», το οποίο προς το παρόν το εκτελούν οι μεγάλοι μαθητές και το τραγουδούν οι μικρότεροι.

«Μαθαίνουμε για τους μεγαλύτερους Έλληνες μουσικούς, μαθαίνουμε για την μουσική ιστορία της πατρίδας μας αλλά πάνω από όλα μαθαίνουμε πώς να διασκεδάζουμε τον κόσμο ελληνικά, πώς να παίζουμε όρθιοι και χαμογελαστοί, με κέφι και χαρά και να επικοινωνούμε με τον κόσμο.

«Μαθαίνουμε να παίζουμε από την καρδιά μας» καταλήγει ο ομογενής.