Ένα νέο όπλο στη φαρέτρα της για την καταπολέμηση υποθέσεων κακοπληρωμής μεταναστών εργατών, προσθέτει η Συνήγορος του Πολίτη για τα εργασιακά δικαιώματα, Natalie James.

Σύμφωνα με πρόσφατη δικαστική απόφαση, οι εργοδότες είναι πολύ πιθανό πλέον να διώκονται και για ρατσιστική διακριτική μεταχείριση όταν καταβάλλουν μειωμένες πληρωμές σε αλλοδαπούς εργαζόμενους, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για επιδίκαση αποζημιώσεις απεριορίστου ύψους.

Συγκεκριμένα, το αρμόδιο Federal Circuit Court εκδίκασε την περασμένη εβδομάδα την υπόθεση ιδιοκτήτη ξενοδοχείου στην Τασμανία, ο οποίος κατέβαλλε επανειλημμένως μειωμένες πληρωμές σε έναν σεφ από την Μαλαισία και στη σύζυγό του, κατόχους βίζας 457.

Ο ιδιοκτήτης του Scamander Beach Resort, κ. Chang Yen Chang, είναι κινεζικής καταγωγής και ισχυρίστηκε στο δικαστήριο ότι λόγω της επίσης κινεζικής καταγωγής του ζευγαριού, τους θεωρούσε “οικογένεια” και ότι τους ένωναν οι δεσμοί “της κουλτούρας όπου κάποιος βοηθά την οικογένεια και εργάζεται σκληρά για τα μέλη της”.

Ωστόσο, η δικαστής, Barbara Baker, δεν βρήκε πειστικό τον ισχυρισμό, λέγοντας, μάλιστα, ότι η καταγωγή και η χώρα προέλευσης των εργαζομένων ήταν ο λόγος που οδήγησε στην εσκεμμένη μη καταβολή των ελάχιστων αμοιβών.

Συνολικά, από τους μισθούς και μπόνους υπερωρίας που δικαιούνταν οι εργαζόμενοι, δεν τους καταβλήθηκαν περισσότερα από $48,000, ενώ κρίσιμο στοιχείο ήταν επίσης το γεγονός ότι ο Μαλαισιανός σεφ εργαζόταν 6 ημέρες την εβδομάδα, σε αντίθεση με πρώην απασχολούμενους στην ίδια θέση που εργάζονταν 5 ημέρες με περισσότερες απολαβές.

Ο κ. Chang υποστήριξε, επίσης, ότι επέλεξε να προσλάβει σεφ από το εξωτερικό, επειδή αναζητούσε κάποιον με γνώσεις ασιατικής κουζίνας, όμως παραδόξως η προϋπηρεσία του κακοπληρωμένου σεφ δεν υποδείκνυε ότι πληρούσε το κριτήριο, καθώς η προηγούμενη θέση του ήταν σε ένα steakhouse και, γενικότερα, είχε εμπειρία αυστραλιανής κουζίνας.

Όπως κατατέθηκε στο δικαστήριο, ο κ. Chang είχε αρχικά προσλάβει μαγείρους από τη Σιγκαπούρη και όταν αυτοί παραιτήθηκαν στράφηκε στη Μαλαισία. Ο ίδιος κατέθεσε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία “η Σιγκαπούρη… είναι πολύ πιο εύπορη από τη Μαλαισία και οι άνθρωποι έχουν πολύ υψηλότερες απαιτήσεις” ενώ στη Μαλαισία “εργάζονται πολύ σκληρά”.

Η δικαστής, όμως, θεώρησε μη επαρκή τη δικαιολογία του κ. Chang, κάνοντας λόγο για σκόπιμη περίπτωση εργασιακής εκμετάλλευσης, με τον κ. Chang να πιστεύει ότι ο εργαζόμενος δεν θα παραπονεθεί λόγω της καταγωγής του.

“Θεωρώ ότι [ο κ.Chang] ήξερε ότι ήταν πιθανό ένας Μαλαισιανός να αποδεχθεί να εργάζεται έξι ημέρες” ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Baker, με την απόφαση που εξέδωσε να υποχρεώνει τον κ. Chang σε καταβολή χρηματικών αποζημιώσεων.

Το δικαστήριο κάλεσε και τις δύο πλευρές να υποβάλλουν προτάσεις για τις αποζημιώσεις.

Όπως εξηγεί ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, John Howe, η απόφαση εντάσσεται στο πλαίσιο νέας στρατηγικής της υπηρεσίας Συνηγόρου του Πολίτη για τα εργασιακά δικαιώματα, προκειμένου να καταπολεμηθεί η εκμετάλλευση μεταναστών εργαζομένων.

Με τη σχετική απόφαση να συνιστά δικαστικό προηγούμενο, ο κ. Howe δηλώνει βέβαιος ότι η υπηρεσία θα ακολουθήσει την ίδια γραμμή διώξεων και σε άλλες υποθέσεις. Το γεγονός ότι η δίωξη κατά κακοπληρωτών εργοδοτών θα βασίζεται πλέον όχι μόνο στη μη καταβολή δεδουλευμένων αλλά και στη ρατσιστική μεταχείριση είναι καίριο, καθώς, αφενός, ανοίγει το δρόμο σε καταβολή αποζημιώσεων απεριορίστου ύψους και, αφετέρου, αντιστρέφει το βάρος των αποδεικτικών στοιχείων ως προς τη διακριτική μεταχείριση.