H Γεωργία Δαρβίδη είναι ιδιαίτερα απασχολημένη τον τελευταίο καιρό. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η τραγουδίστρια συμμετείχε σε δύο διαφορετικές -αλλά εξίσου απαιτητικές- παραστάσεις του Φεστιβάλ Μελβούρνης: το ‘No New Noise’ ήταν η παρουσίαση της νέας δουλειάς τριών πολύ ιδιαίτερων συνθετών, του Alistair McLean, του Reuben Lewis και του Joe O’Connor, ενώ το ‘Diomira’, ήταν μία φιλόδοξη μουσική παράσταση του Peter Knight, βασισμένη σε ένα από τα πιο σημαντικά έργα της ιταλικής λογοτεχνίας, τις ‘Αόρατες Πόλεις’ του Italo Calvino.

“Σίγουρα μου αρέσει να πειραματίζομαι” λέει η τραγουδίστρια, η οποία εξελίσσεται σε μία από τις πιο σημαντικές φωνές της ανθηρής τζαζ σκηνής της Μελβούρνης. Είτε ως μέλος του φωνητικού τρίο ‘The Furbelows’, είτε με την συνεργασία της με άλλα συγκροτήματα, η Γεωργία Δαρβίδη είναι πάντα πρόθυμη να εξερευνήσει κάθε εκδοχή της τζαζ, από την παραδοσιακή μέχρι την πιο πρωτοποριακή – όπως αποδείχθηκε και από τις εμφανίσεις της στο φεστιβάλ. “Αν κάτι είναι πολύ οριοθετημένο, δεν τραγουδάω τόσο καλά”, λέει, περιγράφοντας την προσέγγισή της στο τραγούδι. “Θέλω να υπάρχει χώρος να το πειράξω λίγο”.

Θα έχει ενδιαφέρον, επομένως, να δει κανείς πώς θα ‘πειράξει’ τα ελληνικά τραγούδια που ετοιμάζει – για πρώτη φορά στην πορεία της στο τραγούδι – για να τα παρουσιάσει στο Port Fairy Spring Music Festival, μία διοργάνωση αφιερωμένη στην κλασική και σύγχρονη μουσική.

Φέτος, το φεστιβάλ έχει θέμα τη μετανάστευση. Η Γεωργία Δαρβίδη είναι μέρος μιας ομάδας μουσικών που είναι όλοι παιδιά και εγγόνια μεταναστών από διάφορες χώρες και συμμετέχουν στην παράσταση ‘All the world’s a stage’ (κατά την περίφημη ρήση του Σέξπιρ). Ο καθένας τους κλήθηκε να ερμηνεύσει τρία τραγούδια από την χώρα καταγωγής του. “Έπρεπε να ζητήσουμε από τους παπούδες μας να μας πουν τα αγαπημένα τους τραγούδια, αυτά που σημαίνουν κάτι γι’ αυτούς” εξηγεί η τραγουδίστρια. “Οπότε πήγα στο σπίτι τους, φάγαμε – πολύ – και μετά προσπάθησα να τους εξηγήσω τι θέλω να κάνω. Δεν νομίζω ότι πολυκατάλαβαν”, γελάει. “Αλλά μετά η γιαγιά μου με πήγε και μου έδειξε τους δίσκους τους που δεν νομίζω να τους έχουν ακούσει πολλά χρόνια τώρα. Έβγαζε τον ένα δίσκο μετά τον άλλο με ενθουσιασμό και τους σκόρπιζε στο πάτωμα, μέχρι που βρήκε το τραγούδι που έψαχνε”.

“ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ;”
Πρόκειται, φυσικά, για ένα τραγούδι του αγαπημένου των απανταχού μεταναστών, του Στέλιου Καζαντζίδη, το ‘Σήκω χόρεψε κουκλί μου’, απαραίτητο συστατικό στα γλέντια των Ελλήνων όπου γης, διαχρονικά. “Η μοναδική ελληνική λέξη που ξέρω είναι ‘κούκλα μου'” γελάει η Γεωργία Δαρβίδη, η οποία προσπαθεί να μάθει φωνητικά τους στίχους.

Το δεύτερο τραγούδι του προγράμματος, τής το πρότειναν οι γονείς της, οι οποίοι μόλις επέστρεψαν από το παρθενικό τους ταξίδι στην Ελλάδα. Πρόκειται για το ‘Τραγούδι της Σειρήνας’, μία νοσταλγική μπαλάντα του Μάνου Χατζιδάκι που απέχει έτη φωτός από το τσιφτετέλι του Καζαντζίδη. Γραμμένο για τις ανάγκες της ταινίας ‘Μανταλένα’, το τραγούδι έγινε επιτυχία από την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Μαίρη Λίντα και την Νάνα Μούσχουρη.

“Μου άρεσε αυτό που μεταφέρει, μιλάει για κάποιον που φεύγει από την πατρίδα του και λείπει στην αγαπημένη του που ανάβει κεριά στην εκκλησία περιμένοντάς τον” λέει η τραγουδίστρια. Το τρίτο τραγούδι είναι πάλι από την ίδια εποχή, πάλι από ταινία, όχι όμως από ελληνική ταινία. Είναι το ‘Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη’ του Τάκη Μωράκη, που τραγούδησε η Σοφία Λόρεν στην ταινία ‘Το παιδί και το Δελφίνι’. Είναι επιλογή της ίδιας της Γεωργίας: “Υποτίθεται ότι δεν έπρεπε να το κάνω αυτό, ήταν αντίθετα με τους κανόνες, αλλά το άκουσα τυχαία και το λάτρεψα. Έμαθα τους πρώτους στίχους και τους τραγούδησα στους παππούδες μου που άρχισαν αμέσως να τραγουδάνε μαζί μου – ειδικά ο παππούς μου που ήταν ψάλτης, είχε βουρκώσει.

Με ρωτούσαν πού το ξέρω εγώ αυτό το τραγούδι, δακρυσμένοι. Ήταν πολύ συγκινητικό”. Οπότε ναι, μετά από έναν φωνητικό αυτοσχεδιασμό πάνω σε λογοτεχνικές ουτοπίες, η Γεωργία Δαρβίδη θα τραγουδήσει ελληνικά τραγούδια – και στην συνέχεια, θα επιστρέψει στην τζαζ, με ένα αφιέρωμα στην θρυλική Nina Simone. “Αυτό σημαίνει ότι έχω να κάτσω τώρα να μάθω και τα δικά της τραγούδια – κάτι που φυσικά δεν με πειράζει καθόλου” γελάει. “Αλλά μετά θα ξεκουραστώ μέχρι το τέλος του χρόνου. Έκανα πολλά φέτος και πρέπει να ξεκουραστώ”.

H παράσταση ‘All the World’s a Stage’ θα παρουσιαστεί αύριο Παρασκευή, 13 Οκτωβρίου, στο Drill Hall, στο πλαίσιο του Port Fairy Spring Music Festival. Για περισσότερες πληροφορίες και εισιτήρια, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: portfairyspringfest.com.au/event/all-the-worlds-a-stage/

Το αφιέρωμα ‘Reimagining Nina Simone’ θα παρουσιαστεί την Κυριακή, 29 Οκτωβρίου στο Flying Saucer Club στο Elsternwick. Για περισσότερες πληροφορίες και εισιτήρια, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: flyingsaucerclub.com.au/gig/reimagining-nina-simone-presented-by-nicola-watson-the-nathan-liow-trio/