ΑΚΗΣ Τσοχατζόπουλος: ποια να ήταν άραγε η πρώτη σκέψη -και η πρώτη εικόνα- που πέρασε από το μυαλό του όταν, πληροφορήθηκε ότι η γυναίκα του ζητά διαζύγιο;
ΤΙ να είπε από μέσα του –γιατί, συνήθως, οι πρώτες λέξεις δεν εκστομίζονται- όταν συνειδητοποίησε ότι τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του θα τα περάσει εντελώς μόνος σε ένα κελί φυλακής.
Ο άνθρωπος από τον οποίο έμαθε -τη φοβερή για τέτοιες στιγμές- απόφαση της κυρίας Βίκυς Σταμάτη να ζητήσει διαζύγιο, ήταν ο δικηγόρος του.
ΕΝΑ μόλις 24ωρο είχε περάσει, από τη στιγμή που καταδικάστηκε για δεύτερη φορά, σε 19 χρόνια κάθειρξη από το Πενταμελές Εφετείο. Την προηγούμενη είχε καταδικαστεί σε 20.
ΟΠΩΣ είπε ο δικηγόρος του, η απόφαση της γυναίκας του τον διέλυσε. Όταν το άκουσε στην κυριολεξία κεραυνοβολήθηκε. Τα έχασε…
ΚΑΙ δεν θα μπορούσε βέβαια να αντιδράσει διαφορετικά, αφού κάτω από τις συνθήκες στις οποίες εκτυλίχθηκε η ιστορία του με την Βίκυ, θα ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενε.
ΑΚΟΜΑ και από το μυαλό του να περνούσε φευγαλέα μια τέτοια σκέψη από το 2012, που άρχισε να ξετυλίγεται το ατελείωτο κουβάρι δωροδοκιών, μιζών και σκανδάλων, δεν θα μπορούσε να συμβιβαστεί με την τελεσίδικη καταδίκη της Βίκυς.
ΜΙΑ καταδίκη, που ούτε της φυλακής τα σίδερα, δεν μπορούν να τη χωρέσουν…
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ τι να σκέπτεται τώρα μόνος μέσα στο κελί του; Τώρα, που έχει όλο το χρόνο να ανακαλέσει στη μνήμη του τα μέλλοντα, τα τωρινά και τα περασμένα;
ΣΙΓΟΥΡΑ, θα του περνά από το μυαλό του, πως ό,τι σχεδίαζε να γίνει δεν έγινε και όσα έγιναν δεν έπρεπε ποτέ να γίνουν…
ΕΤΣΙ είναι, όμως, η ζωή. Άλλα σχεδιάζεις, άλλα προσδοκάς και άλλα σε βρίσκουν.
ΠΩΣ να χωρέσει στο μυαλό του Άκη -και οποιουδήποτε άλλου που θα βρισκόταν στη θέση του- ότι η μοιραία γυναίκα της ζωής του θα ήταν αυτή στην οποία έδωσε τα πάντα. Τα ρέστα του…
ΚΑΛΟΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ και ομορφόπαιδο στα νιάτα του, μπασκετμπολίστας του ΠΑΟΚ το 1953 και 1954, έφυγε το 1959 για τη Γερμανία όπου και σπούδασε πολιτικός μηχανικός και εκεί παντρεύτηκε το 1964 την Γερμανίδα, Γκούντρουν Μολντενχάουερ, και έκανε δύο παιδιά.
ΑΝ, όμως, η μοιραία γυναίκα για τον Τσοχατζόπουλο ήταν η Βίκυ Σταμάτη, ο μοιραίος άνθρωπος που σημάδεψε και άλλαξε τη ζωή του, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
ΜΕ τον Ανδρέα γνωρίστηκε το 1968 στη Φρανκφούρτη και το 1970 έγινε μέλος του Πανελληνίου Απελευθερωτικού Κινήματος (ΠΑΚ).
ΣΤΗ Γερμανία όπου και παρέμεινε μέχρι το 1975, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, άρχισε να δραστηριοποιείται στο ΠΑΚ.
Ο Ανδρέας, απ’ ό,τι φαίνεται, τον γοήτευε και με τα χρόνια άρχισε να «δένεται» όλο και περισσότερο μαζί του.
ΕΤΣΙ με το που επέστρεψε στην Ελλάδα, το πρώτο πράγμα που έκανε, ήταν να ενταχθεί στο νεογέννητο ΠΑΣΟΚ και να συμβάλει στο να γίνει πράξη το όραμα του Ανδρέα, για μια καινούργια σοσιαλιστική Ελλάδα.
ΓΙΑ την αφοσίωσή του αυτή, ο Ανδρέας, που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν χαρισματικός πολιτικός, τον αντάμειψε με το παρά πάνω και από την πρώτη στιγμή τον συμπεριέλαβε μεταξύ των πιο έμπιστων και στενών συνεργατών του.
ΜΑΖΙ με τον Γιώργο Γεννηματά και τον Κώστα Λαλιώτη (το θείο… βρέφος της εποχής εκείνης) αποτέλεσαν την «ιερή» τριανδρία του… κινήματος. Την αιχμή δηλαδή του πράσινου δόρατος…
ΑΠΟ το 1975 και έπειτα, ο Άκης άρχισε να ανεβαίνει, με μεγάλα άλματα, τα σκαλοπάτια της κομματικής ιεραρχίας, γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα να βλέπει όλο και ψηλότερα.
ΑΠΟ τη στιγμή, μάλιστα, που το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση και άρχισε να παίρνει και υπουργικούς θώκους. Τότε ήταν που άνοιξαν οι… ουρανοί και θα σκέφτηκε στα σοβαρά, ότι αν ήθελε θα μπορούσε να κάνει και αποκτήσει τα πάντα.
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ, βέβαια, 20 χρόνια για να φτάσει στο σημείο να διεκδικήσει τον θρόνο του Ανδρέα.
ΟΤΑΝ ο Ανδρέας, για λόγους υγείας αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1996, μεταξύ αυτών που έθεσαν υποψηφιότητα για την πρωθυπουργία και προεδρία του ΠΑΣΟΚ ήταν ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο Κώστας Σημίτης, ο Γεράσιμος Αρσένης και ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος.
Ο Αρσένης και ο Χαραλαμπόπουλος έχασαν στην πρώτη ψηφοφορία, στην οποία ο Τσοχατζόπουλος και ο Σημίτης ισοβάθμησαν με 53 ψήφους ο καθένας, για να κερδίσει τελικά το «ντέρμπι» ο Σημίτης που πήρε 86 ψήφους, έναντι 75 ψήφων που συγκέντρωσε ο Άκης.
ΑΝ ο Άκης είχε αναδειχτεί πρωθυπουργός σε αυτή τη ψηφοφορία, ενδεχομένως η ζωή του να είχε πάρει άλλο δρόμο και να μην είχε ποτέ διασταυρωθεί ο δρόμος του με αυτόν της Βίκυς.
ΠΟΥ να προνοήσεις, όμως, τότε τα μελλούμενα, που άλλα σου έλεγαν τα τρέχοντα και άλλες υποσχέσεις αντλούσες από το λαμπρό παρελθόν.
ΟΣΟΙ γνώριζαν τον Άκη από κοντά πριν το 1996, ισχυρίζονται ότι ήταν ένας τίμιος πολιτικός και άνθρωπος, ο οποίος και δεν είχε κατηγορηθεί για το παραμικρό.
ΤΩΡΑ, πώς αυτός ο ηθικός και αψεγάδιαστος αγωνιστής, έκανε ό,τι έκανε την οκταετία που ακολούθησε ως υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη, δεν ξέρω.
ΠΟΛΛΑ μπορεί να έγιναν τότε ή και πολλά που δεν ξέρουμε, γίνονταν και πριν το 1996, και να τον έσπρωξαν να κάνει ό,τι έκανε.
ΑΝ, για παράδειγμα, γνώριζε, ότι κάποιοι άλλοι έκαναν «περιουσίες», γιατί να μην κάνει και αυτός, τώρα που του δόθηκε η ευκαιρία;
ΕΤΣΙ και αλλιώς το κορυφαίο αξίωμα της εξουσίας, που όλοι κυνηγούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το είχε χάσει. Τι απέμενε;
ΑΠΟ τα περισσότερα υπουργικά και κομματικά αξιώματα είχε περάσει, κερδίζοντας δημοσιότητα, προβολή, κοινωνική καταξίωση και ό,τι άλλο προσφέρονταν στη δημόσια σφαίρα. Η Ελλάδα ολόκληρη τον γνώριζε…
ΣΥΝΕΠΩΣ, βλέποντας τόσα λεφτά και τόσες «μίζες» γύρω του να αλλάζουν χέρια, δεν αποκλείεται να του σφηνώθηκε στο μυαλό η ιδέα να κάνει και πολλά λεφτά.
ΟΛΑ τα άλλα τα είχε κάνει. Γιατί να μην κάνει και λεφτά; Άσε που το χρήμα ήταν και παραμένει, ακόμα πιο εθιστικό ναρκωτικό από την εξουσία.
ΚΑΙ όσα περισσότερα κάνεις, τόσο σου ανοίγει η όρεξη και θέλεις και άλλα. Άσε που ήταν και εύκολο να κάνεις ό,τι έκαναν και οι άλλοι, τη στιγμή που οι «μίζες» έτρεχαν από παντού, σαν το νερό της βρύσης.
ΓΙΑΤΙ δεν πιστεύω ότι ο Τσοχατζόπουλος ήταν αυτός που εφεύρε τις «μίζες». Το ότι αυτός μόνο μπήκε στη φυλακή, ακριβώς το αντίθετο αφήνει να εννοηθεί.
ΤΟ 2004, δεν ήταν μόνο η χρονιά που η Ελλάδα ξόδεψε 25 δισεκατομμύρια για να οργανώσει με μεγάλη επιτυχία τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν επίσης και η χρονιά του Άκη…
ΑΠΟ τη στιγμή που κατάλαβε ότι έχει κάνει ήδη μεγάλο κομπόδεμα, αποφάσισε να ακολουθήσει το παράδειγμα της πατρίδας και να ξοδέψει αυτός μερικά περισσευούμενα εκατομμύρια ευρώ.
ΝΑ κάνει, δηλαδή, το κέφι του και ό,τι άλλο είχε στερηθεί τόσα χρόνια. Τι όμως είχε στερηθεί ένας άνθρωπος σαν τον Άκη;
ΑΝ κρίνω από αυτά που διαβάσει, για το τι ακολούθησε μετά το σημαδιακό 2004, αυτό που θα πρέπει να είχε λείψει στον Άκη, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ήταν ένας μεγάλος έρωτας.
ΔΕΝ ξέρω πότε ακριβώς γνωρίστηκε με τη Βίκυ, εκείνο που ξέρω είναι ότι το 2004 την παντρεύτηκε και μάλιστα… δυο φορές!
ΤΟΝ πρώτο πολιτικό γάμο τον έκανε στη Θεσσαλονίκη και τον δεύτερο, δηλαδή τον θρησκευτικό, στο Παρίσι, στην εκκλησία δίπλα στο ανάκτορο του Λουδοβίκου 16ου…
ΤΟΝ δεύτερο γάμο, του 65χρονου τότε Τσοχατζόπουλου, με την 38χρονη Βίκυ Σταμάτη, ακολούθησε και μια ξέφρενη και άνευ προηγουμένου σπατάλη σε πολυτελή ξενοδοχεία, θέατρα, εστιατόρια και πανάκριβους τουριστικούς προορισμούς της Ευρώπης.
Η συμπεριφορά του εκείνη και το μεγάλο ποσό που ξόδεψε αργότερα για να αγοράσει το νεοκλασικό σπίτι στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να στεγάσει τον έρωτά του με τη Βίκυ, δείχνουν ότι ο Άκης θα πρέπει να είχε ερωτευτεί πολύ αυτή τη γυναίκα.
Ο,ΤΙ έκανε το έκανε πάνω απ’ όλα για να την εντυπωσιάζει. Ενδεχομένως, ο Άκης ήταν θύμα της ίδιας παγίδας που πλήττει και καταστρέφει πολλές φορές, όσους ανακαλύπτουν τον μεγάλο έρωτα της ζωής τους στα πρώιμα γεράματα.
ΤΟΤΕ είναι που δίνουν κυριολεκτικά τα ρέστα τους. Ό,τι έχουν και δεν έχουν και αν χρειαστεί και την ίδια τους τη ζωή.
ΑΥΤΟ έκανε και ο έρμος ο Άκης, ελπίζοντας ότι μιας και της έδωσε τα πάντα, το ελάχιστο που θα μπορούσε να περιμένει τώρα που έφτασε στα 78, ήταν να του δώσει ένα ποτήρι νερό στα γεράματά του.
ΕΛΑ, όμως, που ο έρωτας δεν ακολουθεί, ούτε τον ηθικό κώδικα ούτε τα παραδοσιακά έθιμα της κοινωνίας.
ΑΣΕ που εκτός από μπαμπέσης και εκδικητικός, είναι και τυφλός…
