Φέτος στο Oakleigh Grammar η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου είχε μία παγκόσμια χροιά. Η γιορτή ήταν αφιερωμένη όχι, όπως άλλες χρονιές σε ήρωες ή ηρωίδες, σε καλλιτέχνες ή συγγραφείς που ύμνησαν το έπος του ’40, αλλά στη μητέρα. Στη μητέρα που αγωνιά, που δεν κοιμάται και δεν ησυχάζει ανεξαρτήτως παράταξης και πλευράς. Στη μητέρα που το παιδί της ήταν στρατιώτης. Οι μαθήτριες του Γυμνασίου και Λυκείου, Ευαγγελία Σταράκη, Αγγελική Αθανασάκη και Yang Liu, παρουσίασαν το θεατρικό κομμάτι « Οι μητέρες του πολέμου» στο οποίο τρεις μητέρες από διαφορετικές εθνικότητες παίρνουν ένα γράμμα από το γιο τους στο μέτωπο. Το θεατρικό ήταν τρίγλωσσο και πραγματικά άγγιξε το κοινό.
Η γιορτή ξεκίνησε με ένα μικρό φόρο τιμής στους παππούδες και γιαγιάδες του σχολείου που ήταν μικρά παιδιά την εποχή του 2ου Παγκόσμιου πολέμου και της κατοχής. Είχαμε όμως και την τιμή στο ειδικό τσάι που δόθηκε προς τιμήν των παππούδων και γιαγιάδων του σχολείου, να βρίσκεται ανάμεσά μας ένας αγωνιστής του ’40 ο κύριος Κωνσταντίνος Τσιρίβας, 97 ετών, ο οποίος όταν ρωτήθηκε για τις αναμνήσεις του από το μέτωπο μας απάντησε …. «Είναι σαν όνειρο, μια ζωντανή έκφραση της ιστορίας», συγκινημένος παρακολουθούσε τους μαθητές να τραγουδούν «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά» ενώ πόσες αναμνήσεις θα ξαναζωντάνευαν με το τραγούδι «Ο Σταμούλης ο λοχίας».
Σημαντική ήταν, επίσης, η παρουσίαση από μαθητές της Γ’ Γυμνασίου πάνω στην περσινή τους εργασία η οποία έγινε ποιητική συλλογή με τίτλο «Πόλεμος και Ειρήνη». Η συλλογή ποιημάτων των μαθητών εξέταζε τον πόλεμο από διάφορες οπτικές γωνίες και είναι δίγλωσση.
Η γιορτή συνεχίστηκε με χορό και μία πληθώρα ύμνους από την Βυζαντινή χορωδία του σχολείου καθώς και από τραγούδια από τα παιδιά του Νηπιαγωγείου μέχρι και την Έκτη Τάξη που συνεπήραν το κοινό και ολοκληρώθηκε με τις ευχές του ιερέα Γεωργίου Αδαμάκη.