Ο Τιμ Καχίλ είναι για πολλούς, ο κορυφαίος παίκτης της Αυστραλίας!
Κορυφαίος όλων των εποχών (…όπως λένε οι μη γνωρίζοντες).
Για μένα, πάντως, δεν είναι και μικρό το κακό, αφού δεν το γνωρίζει και δεν πρόκειται να το μάθει ποτέ…
ΤΟ έχω πει αρκετές φορές ότι ο «Τίμι» είναι/ήταν καλός μόνο στο «κεφάλι».
Λίγο όμως η ηλικία (38 ετών), λίγο το ότι οι αντίπαλοι τον έμαθαν πια…
Και δεν είναι πλέον, αυτός που ήταν κάποτε.
Αυτό φαίνεται ότι το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Ποστέκογλου/Joyce (πρώην τεχνικός των Σοκκερούς ο πρώτος, τεχνικός της Μέλμπουρν Σίτι, ο δεύτερος) οι οποίοι δεν τον θεώρησαν ποτέ πρώτη επιλογή και βασικό…
ΑΥΤΗ η «τακτική», ιδιαίτερα του Αγγλοσάξονα τεχνικού της Σίτι, Warren Joyce, μας βοήθησε να «γνωρίσουμε» έναν διαφορετικό και όχι απαραίτητα καλό «Τίμι».
ΕΙΧΑ γράψει αν θυμάστε, ότι μετά την πρόκριση των Σοκκερούς στο Μουντιάλ της Ρωσίας, ο Καχίλ α π α ί τ η σ ε από τον τεχνικό του να είναι βασικός, ώστε να διατηρήσει τη φόρμα του, αλλιώς θα έφευγε…
Ο Joyce, σε συμφωνία με τους υψηλά ιστάμενους του City Group, δεν υπέκυψε στους… «εκβιασμούς»…
ΓΙΑΤΙ περί εκβιασμών επρόκειτο, αφού ο Τιμ χωρίς να σεβαστεί την ομάδα που του έδωσε «ποδοσφαιρική στέγη» έναντι ηγεμονικής αμοιβής…
Και τους φιλάθλους της που τον αποθέωναν κάθε φορά που αγωνιζόταν…
Την έκανε με «ελαφρά πηδηματάκια» για άλλη ομάδα…
Σκεπτόμενος μόνον τον εαυτό του!
ΑΝ αυτό είναι επαγγελματική συμπεριφορά του καλύτερου παίκτη της Αυστραλίας…
Τότε κάτι «σάπιο» υπάρχει στο ποδόσφαιρό μας (σιγά το νέο θα μου πείτε).
ΑΥΤΑ για τον «Τίμι» και καλή του τύχη, στη νέα του ομάδα, όπου πέρα από τα διαδικαστικά για τις υψηλές αποδοχές του, θα πρέπει να εξασφαλίσει και «συμβόλαιο» ότι θα παίζει «βρέξει-χιονίσει»…
Για να πάει στη Ρωσία!
ΚΑΙ θέλετε και τη γνώμη μου για το αν πάει στη Ρωσία; Θα είναι «σκάνδαλο», γιατί θα στερήσει από έναν νέο και ταλαντούχο ποδοσφαιριστή την ευκαιρία να ζήσει την απέραντη ομορφιά του «ονείρου» ενός Μουντιάλ, κάτι που ο Καχίλ έζησε στις καλές του μέρες…
Για να έρθει ο καιρός, να πάει και να πάμε, παρακάτω…
ΟΝΤΑΣ… «μεσικός» διαφωνώ κάθετα και με την επιλογή του Κριστιάνο Ρονάλντο για την 5η «Χρυσή» του μπάλα.
Είναι πολύ καλός ο Πορτογάλος άσος της Ρεάλ, δεν λέω…
Σε σύγκριση όμως, με τον Μέσι, απλώς, δεν είναι ο καλύτερος.
Άλλη ποιότητα ο Αργεντινός, άλλη «πάστα», άλλη ιστορία…
Ο Κριστιάνο είναι σίγουρα καλός παίκτης και πιο ωραίο παλικάρι και στην «καταναλωτική» μας κοινωνία αυτό πουλάει περισσότερο.
Σε φανέλες, για παράδειγμα που αποφέρουν κέρδη αμέτρητων εκατομμυρίων $$$, αλλά και στα πόστερ με την «Χρυσή μπάλα» στο χέρι…
ΑΥΤΑ και έχετε κάθε δικαίωμα να διαφωνείτε…
Αυτή είναι εξάλλου και η ομορφιά του ποδοσφαίρου, να λέμε ελεύθερα την γνώμη μας.
ΕΙΝΑΙ «ηλίου φαεινότερον», πλέον…
Κάτι δεν πάει καλά στη Βίκτορι!
Η φετινή πορεία της πάλαι ποτέ πανίσχυρης και καλύτερης ομάδας του νέου εθνικού λιγκ, είναι για κλάματα.
Η ομάδα παραπατάει και προβληματίζει και η μόνη «απώλεια» μέχρι τώρα είναι η παραίτηση του εκ φούτι προερχόμενου… γενικού διευθυντή της.
ΔΕΝ γνωρίζω αν έχει να κάνει με την πορεία της ομάδας η παραίτηση αυτή και γνώμη μου είναι ότι αλλού πρέπει να αναζητηθούν οι «αιτίες» και οι «υπεύθυνοι» του αγωνιστικού κατήφορου…
Προσωπικά και σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι η Βίκτορι ως ομάδα, ολοκλήρωσε τον κύκλο της…
Τι χρειάζεται τώρα;
Αλλαγές, αλλαγές, αλλαγές…
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ…
– νέο προπονητή.
– νέους παίκτες, γιατί κάποιοι πάλιωσαν και δεν είναι τόσο καλοί όσο νομίζουν οι ίδιοι, αλλά και κάποιοι ποδοσφαιρικά «αγράμματοι» ρεπόρτερ, αγγλόφωνων ΜΜΕ.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ restart η ομάδα…
Όλα -ή σχεδόν όλα- από την αρχή.
Με την ευχή να ξαναγίνει κραταιά και φόβητρο η Βίκτορι που αγαπήθηκε και αποθεώθηκε από τους περισσότερους φιλάθλους της χώρας!
ΚΑΙ περιττό να πω ότι η αποχώρηση του Μάσκατ, θα ανοίξει το δρόμο του και προς την εθνική ομάδα (!!!) για να χαρεί και ο Simon Hill του Φόξτελ, που τον επέλεξε για τεχνικό των Σοκκερούς!!
Τελικά «ή στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε» (…αρμενίζουν κάποιοι).
Αλλιώς πώς να εξηγήσεις τα κωμικά αυτά «φαινόμενα»;
ΓΙΑ τις αλλαγές της FIFA στα ποδοσφαιρικά μας δρώμενα (βλέπε προβλήματα) τι να πει κανείς; Άλλα περιμέναμε και άλλα μας προέκυψαν με το μήνυμα της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Συνομοσπονδίας να είναι, εμμέσως πλην σαφώς, ότι…
«Ναι, θα γίνουν αλλαγές, αλλά θα τις κάνει η FFA… » (!)
Μήπως μας δουλεύουν τελικά;
Και μήπως οι Λόουι είναι πολύ «σκληροί» (…και πλούσιοι) για να «πεθάνουν» ποδοσφαιρικά; Μήπως;
ΩΣ τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, πλήρες σκοτάδι υπάρχει και στο θέμα με τον αντικαταστάτη του Άγγελου.
Καθημερινές οι «παρελάσεις» υποψηφίων στο αγαπημένο θέμα των αγγλόφωνων ΜΜΕ.
– Ο Γερμανός Κλίνσμαν είναι ακριβός και ζητάει πολλά.
– Ο Σουηδός Σβεν Γκόραν Έρικσον, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη…
Και πολύ φοβάμαι μια λύση Μάσκατ ή Αλοΐσι, έτσι για να γελάμε κιόλας…
ΕΚΕΙΝΟ που με κάνει να απορώ, είναι το πώς δεν σκέφθηκε κανείς από τους ευφάνταστους αγγλόφωνους ρεπόρτερ, να προσλάβουμε τον Καταλανό Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος κατά τη γνώμη μου, είναι ο μοναδικός «μάγος» του σύγχρονου ποδοσφαίρου…
