Σε πρόσφατο δημοσίευμά του, το αγγλικό περιοδικό Forbes δίνει τα ονόματα των 10 πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου. Η περιουσία τους εκφράζεται σε δισεκατομμύρια δολάρια Αμερικής. Τα άτομα αυτά, όλοι άνδρες, είναι τα ακόλουθα:

1. Bill Gates, ιδρυτής της Microsoft, με περιουσία 86 δισεκατομμύρια δολάρια.

2. Warren Buffett, ιδρυτής της εταιρίας διαχείρισης μετοχών Berkshire Hathaway, με περιουσία 75 δισεκατομμύρια δολάρια.

3. Jeff Bezos, ιδρυτής της Amazon, με περιουσία 73 δισεκατομμύρια δολάρια.

4. Amancio Ortega, ιδρυτής της εταιρείας ρουχισμού Zara, με περιουσία 71 δισεκατομμύρια

δολάρια.

5. Mark Zuckerberg, ιδρυτής του Facebook, με περιουσία 56 δισεκατομμύρια δολάρια.

6. Carlos Slim, ιδιοκτήτης εταιριών τηλεπικοινωνιών, με περιουσία 55 δισεκατομμύρια

δολάρια.

7. Larry Ellison, ιδρυτής της Oracle, με περιουσία 52 δισεκατομμύρια δολάρια.

8. Charles Koch, ιδιοκτήτης διάφορων επιχειρήσεων, με περιουσία 48 δισεκατομμύρια

δολάρια.

9. David Koch, ιδιοκτήτης διάφορων επιχειρήσεων, με περιουσία 48 δισεκατομμύρια

δολάρια.

10. Μichael Bloomberg, ιδιοκτήτης του Bloomberg LP, με περιουσία 47 δισεκατομμύρια

δολάρια.

Ο πλούτος των 10 αυτών ατόμων ισούται με την περιουσία του φτωχότερου μισού του πληθυσμού της Γης, ήτοι με την περιουσία 3,7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, σύμφωνα με έκθεση της αγγλικής οργάνωσης Oxfam που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Η Oxfam δήλωσε πως αυτό το χάσμα πλούτου μεταξύ πλούσιων και φτωχών είναι το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί ποτέ. «Μπορούμε να διαχειριστούμε τον καπιταλισμό με διαφορετικούς τρόπους, που θα μπορούσαν να αποβούν κατά πολύ πιο ωφέλιμοι για την πλειονότητα των ανθρώπων» τόνισε σε δημοσίευμά της, και κάλεσε για αυστηρότερες διώξεις όσον αφορά την αποφυγή φορολόγησης.

Επιπλέον, η Oxfam τόνισε ότι, ενώ πολλοί εργαζόμενοι αγωνίζονται με μισθούς που παραμένουν στάσιμοι, οι περιουσίες των βαθύπλουτων από το 2009 έχουν αυξηθεί ετησίως κατά 11% κατά μέσον όρο. Παράλληλα, εξέφρασε την άποψη πως δεν μπορείς να έχεις ένα σύστημα όπου οι δισεκατομμυριούχοι συστηματικά πληρώνουν χαμηλότερες κλίμακες φόρου από ότι οι καθαρίστριές τους.

Από τα παραπάνω προκύπτει πως η ανισότητα τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ανησυχητικά μεγάλες διαστάσεις, και ως εκ τούτου η ευημερία, για την οποία γίνεται συνεχώς λόγος στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ισχύει κυρίως για τις προνομιούχες τάξεις σε παγκόσμια κλίμακα.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και διάφορες κοινωνικές και επιστημονικές οργανώσεις, έχουν προειδοποιήσει για τις καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της απαράδεκτης εξέλιξης.

Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα στοιχεία αυτά είναι ότι η παγκοσμιοποίηση χρειάζεται κανόνες, καθώς και ένα δίκαιο πλαίσιο λειτουργίας, ώστε να συμβάλλει σε μια βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη που θα ωφελεί τους πάντες, και όχι μόνο τους κατόχους του κεφαλαίου.

ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια εντυπωσιακή μετατόπιση του οικονομικού πλούτου από τη Δύση στην Ανατολή. Με βάση το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ), στον παρακάτω Πίνακα περίοπτη θέση μεταξύ των 10 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου κατέχουν τρεις χώρες της Ασίας: η Κίνα δεύτερη, η Ιαπωνία τρίτη, και η Ινδία έκτη.

Ο εν λόγω Πίνακας δείχνει το ΑΕΠ των 10 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, όπως υπολογίζεται ότι θα διαμορφωθεί μέχρι το τέλος του 2017.

Πίνακας

Το ΑΕΠ των 10 μεγάλων οικονομιών για το 2017

Χώρα          ΑΕΠ σε δολάρια     % του

ΗΠΑ               Παγκόσμιου

ΑΕΠ

ΗΠΑ          19.417.144.000     25,1

Κίνα          11.795.297.000     15,3

Ιαπωνία      4.841.221.000      6,2

Γερμανία      3.423.287.000      4,4

ΗΒ           2.496.757.000      3,2

Ινδία           2.454.458.000      3,2

Γαλλία           2.420.440.000      3,1

Βραζιλία      2.140.940.000      2,8

Ιταλία           1.807.425.000      2,3

Καναδάς      1.600.265.000      2,1

Σημείωση: ΗΠΑ = Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

ΗΒ = Ηνωμένο Βασίλειο

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ

Κατά το τριήμερο 23 – 25 Νοεμβρίου στην Αθήνα είχε λάβει χώρα Ευρωπαϊκό Συνέδριο με θέμα «Ανισότητες, νεοφιλελευθερισμός και ευρωπαϊκή ενοποίηση: προοδευτικές απαντήσεις».

Πριν προχωρήσω στην αναφορά των εργασιών του εν λόγω συνεδρίου κρίνω απαραίτητα κάποια διευκρινιστικά σχόλια αναφορικά με τον όρο «Νεοφιλελευθερισμός», γιατί εύκολα μπορεί να εκληφθεί ως η νεότερη, και ως εκ τούτου πιο προηγμένη, μορφή του «Φιλελευθερισμού».

Σε γενικές γραμμές ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένα ιδεολογικό, πολιτικό και οικονομικό κίνημα των τελευταίων δεκαετιών, το οποίο επιζητά τη δραστική μείωση της συμμετοχής και του ρόλου του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα, καθώς και την απορρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης και της αγοράς εργασίας.

Μάλιστα, ο νεοφιλελευθερισμός θεωρεί ευεργετικό ορισμένο ποσοστό ανεργίας, για να κρατηθούν χαμηλά τα ημερομίσθια, θεωρεί «αντιπαραγωγική» την παρέμβαση του κράτους στην οικονομία, και τάσσεται κατά του κράτους πρόνοιας για τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες.

Ο νεοφιλελευθερισμός άρχισε να εφαρμόζεται από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1970 στις ΗΠΑ, και επικράτησε σταδιακά και στην Ευρώπη τη δεκαετία του 1980.

Αποτέλεσμα της επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού είναι η συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, και η συνεχής διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών.

Στην ομιλία του στο προαναφερθέν συνέδριο ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Αλέξης Τσίπρας, αναφέρθηκε στις ανισότητες όπως έχουν καταγραφεί ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο, ανάμεσα στις αναπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και στις ανισότητες στο εσωτερικό κάθε χώρας, είτε αυτή είναι αναπτυγμένη, είτε αναπτυσσόμενη.

Επίσης τόνισε πως είναι σημαντικό το αίτημα για έναν κόσμο με περισσότερη δικαιοσύνη, περισσότερη αλληλεγγύη και λιγότερες ανισότητες.

«Την ίδια στιγμή που αμύθητα ποσά πλούτου συσσωρεύονται στα χέρια των λίγων, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον Πλανήτη στερούνται την πρόσβαση σε βασικά κοινωνικά αγαθά» ανέφερε ο Πρωθυπουργός.

Μιλώντας για δίκαιους στόχους που μειώνουν τις ανισότητες, μεταξύ άλλων ο κ. Τσίπρας ανέφερε τη δίκαιη φορολογία του πλούτου και του κέρδους, ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι για δημόσιες επενδύσεις και για τη λειτουργία κοινωνικού κράτους. Επίσης τόνισε πως πρέπει να υπάρχουν όρια στην χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία, την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων, αλλά και τον περιορισμό των μισθολογικών ανισοτήτων.

Ο κ. Τσίπρας δεν παρέλειψε να κατακρίνει εκείνους που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το μέλλον αυτού του κόσμου βρίσκεται στην ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση των αγορών, στην ιδιωτικοποίηση των βασικότερων κοινωνικών υπηρεσιών, στη μείωση των κοινωνικών δαπανών, στο δικαίωμα του κεφαλαίου για χαμηλούς φόρους, και στη δυνατότητά του να μεταναστεύει σε φορολογικούς παραδείσους.

Ο Πρωθυπουργός εισηγήθηκε τη συγκρότηση μιας ισχυρής κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας, λέγοντας: «Συμμαχία ανάμεσα σε όλους αυτούς που είναι όντως αποφασισμένοι να προωθήσουν ένα σχέδιο ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση της ανισότητας». Στη συνέχεια κατέκρινε «την τάση που ακόμα και σήμερα πιστεύει ότι το μέλλον αυτού του κόσμου είναι στην ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση των αγορών. Στην μετατροπή κάθε κοινωνικού δικαιώματος σε εμπόρευμα… Και βεβαίως στο ‘ιερό δικαίωμα’ του κεφαλαίου να μην φορολογείται και να μεταναστεύει σε φορολογικούς παραδείσους».

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας έκλεισε την ομιλία του με την προτροπή «Να αγωνιστούμε όλοι για την εναλλακτική πολιτική και οικονομική προοπτική, ώστε να την κάνουμε υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας και να την πραγματοποιήσουμε. Κλείνοντας οριστικά τον δρόμο στις ιδεολογίες του κυνισμού και της βαρβαρότητας».

Η Ελληνική Κυβέρνηση είναι άξια συγχαρητηρίων που διοργάνωσε το εν λόγω συνέδριο στην Αθήνα, στο οποίο συζητήθηκαν καίρια οικονομικά θέματα, και ο κ. Α. Τσίπρας είχε την ευκαιρία να επισημάνει δημόσια τις αντικοινωνικές επιπτώσεις της ανισότητας, στο πλαίσιο της ιδεολογίας του νεοφιλελευθερισμού.