Και φέτος ο Αγιοβασίλης είχε τα μπουρίνια του, όπως και πέρσι. Ο λόγος; Όπως μου εκμυστηρεύθηκε, επειδή όλοι φαίνεται να έχουν συνωμοτήσει για να τον θέσουν σε διαθεσιμότητα, και τελικά να τον… καταργήσουν! Δεν εξηγείται αλλιώς – μου τόνισε τσοχαδιασμένος – το γεγονός ότι και φέτος οι πάντες βάλθηκαν να μου κάνουν αντίπραξη μοιράζοντας και λαβαίνοντας δώρα πριν την Πρωτοχρονιά, διευκρινίζοντας: «Πάρε για παράδειγμα τον πρωθυπουργό κύριο Τσίπρα. Αποφάσισε μόνος του (κατά το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της Χούντας) να μοιράσει χουβαρντάδικα στο λαό φιλοδωρήματα (μποναμάδες) εν είδει “κοινωνικού μερίσματος” πριν τα Χριστούγεννα. Χώρια ότι τον δικό του μποναμά (δηλαδή το βραβείο «Πολιτικού Σθένους» στο Παρίσι) το τσίμπησε ήδη από το Νοέμβρη! Το ίδιο και ο ΓΑΠ, εννοώ ο τέως πρωθυπουργός Γιωργάκης Παπανδρέου, παρέλαβε το βραβείο-μποναμά «Ηγετικής προσφοράς» (!) από το International Leadership Association από τον Οκτώβρη ο αθεόφοβος… Όταν λοιπόν όλοι αυτοί οι σκερβελέδες κάνουν τέτοιες κουτσουκέλες, ήτοι αντιποίηση αρχής, εμένα ο ρόλος μου ποιος είναι τελικά; Μήπως για να… κολλάω μπρίκια;» αναρωτήθηκε φουρκισμένος.

Πριν όμως προλάβω να ψελλίσω κάτι αμήχανα, πρόσθεσε μεταξύ σοβαρού και αστείου, ευθυγραμμιζόμενος με το γιορταστικό κλίμα των ημερών: «Εκτός πια κι αν θέλουν να αντικαταστήσουν τον Αγιοβασίλη με την… Γεροβασίλη!». Του εξήγησα κι εγώ, χαριτολογώντας, ότι αυτό θα ήταν κομμάτι δύσκολο, αφού η Όλγα, δεν είχε καταφέρει ακόμη να λύσει το μυστήριο εξαφάνισης της… κότας που χάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου. Άρα, πώς θα μπορούσε να γίνει (μεταμφιεσμένος)… κόκορας; Αλλά επειδή ο συμπαθέστατος Άγιος με κοίταξε σα να έβλεπε εξωγήινο, αναγκάστηκα να του ξεδιπλώσω την όλη υπόθεση με το νι και με το σίγμα:

«Προσέξτε και θα καταλάβετε: Μια μέρα, μετά το Δημοψήφισμα, που πήγε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο Μέγαρο Μαξίμου (μπροστά στο οποίο είχαν συγκεντρωθεί τηλεοπτικά συνεργεία, δημοσιογράφοι, αστυνομία, περίεργοι, κτλ), εμφανίζεται ξαφνικά μια άγνωστη γυναίκα, στη μπλούζα της οποίας έγραφε: “Παριστάνετε τους κόκορες αλλά είστε κότες”. Με γρήγορες κινήσεις πλησιάζει την καγκελόπορτα του Μεγάρου Μαξίμου και πετάει μέσα μια λευκή κότα που την είχε βαφτίσει… “Αλέξη”, προτρέποντάς την: “Μπες μέσα, Αλέξη!…” Ήταν η ακτιβίστρια Αυγή Βουτσινά η οποία είχε προηγούμενα με τον Α. Τσίπρα. Διότι παλαιότερα σηκώθηκε όρθια από τα θεωρεία της Βουλής και, διακόπτοντας τον πρωθυπουργό, κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια για το πολυνομοσχέδιο φώναξε: “Ο ελληνικός λαός, κύριε Τσίπρα, ψήφισε OXI στο δημοψήφισμα”. Το μυστήριο όμως για την τύχη της… κότας περέμεινε. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε. Διότι ούτε η φρουρά του Μαξίμου ούτε κανείς άλλος βρήκε τα ίχνη της έκτοτε».

Ευλόγως ο Αγιοβασίλης με ρώτησε κατόπιν με αγωνία: «Και τι εξηγήσεις έδωσε η τότε η λαλίστατη κυβερνητική εκπρόσωπος;» Του είπα ότι απάντησε τα εξής: «Υπάρχουν δύο εκδοχές. Είτε θα την κάνουμε… σούπα και θα καλέσει ο Τσίπρας τον Μητσοτάκη να φάνε μαζί, είτε θα της χορηγήσουμε πολιτικό άσυλο κάνοντάς της και ένα σπιτάκι για να γίνει η μασκότ μας»…

Πριν ξεκαρδιστεί στα γέλια και μου παραδώσει τη λίστα των φετινών μποναμάδων του, ο Αγιοβασίλης μου έκανε την εξής τελευταία ερώτηση: «Αληθεύει ότι, σύμφωνα με νέα στοιχεία ερευνητών, ο Αδάμ και η Εύα ήταν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ διότι: Πρώτον, δεν είχαν ούτε βρακί να φορέσουν, δεύτερον, για φαγητό έτρωγαν ένα μήλο στη μέση, τρίτον, τους είχαν ζώσει φίδια, και τέταρτον, πίστευαν ακράδαντα πως κατοικούσαν στο… Παράδεισο;» Αμήχανος, του απάντησα ότι αυτή την απορία μόνο ο κύριος Πάνος Καμμένος είναι σε θέση να του την λύσει, λόγω των υψηλών διασυνδέσεών του με το Υπέρτατο Ον…

Τέλος, πρόσθεσε: «Και φέτος οι μποναμάδες μου είναι φτωχικοί λόγω συνεχιζόμενης λιτότητας. Από του χρόνου όμως θα… αναβαθμιστούν, αφού μετά τον Αύγουστο του 2018 θα έχουμε απαλλαγεί από τα επάρατα μνημόνια – σύμφωνα με τον εθνικό μας Τιμονιέρη κύριο Αλέξιο Τσίπρα…».

Προκόπιο Παυλόπουλο

Στον εξοχότατο Πρόεδρο της πολύπαθης Ελληνικής Δημοκρατίας χαρίζω ένα βιβλίο με DVD για το πώς χορεύεται το Καγκελάρι – παραδοσιακός χορός των Τζουμέρκων που κρατάει από την Τουρκοκρατία. (Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σίγουρα θα συνέβαλε τα μέγιστα στην εμπέδωση των ταχύρυθμων φροντιστηριακών μαθημάτων του πρώτου πολίτη της χώρας, καθότι μέγας εξπέρ ο ίδιος. Άλλωστε, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Αθαμάνιο Άρτας, ο εν λόγω χορός είναι σχεδόν εθνικός και χορεύεται κυρίως τον Δεκαπενταύγουστο). Όχι μόνο για να μάθει ο Πρόεδρος την καθοριστική επιρροή της καθ’ ημάς Ανατολής και γείτονος χώρας στον σύγχρονο πολιτισμό της φιλτάτης πατρίδος, αλλά και την πολύτιμη πρακτική αξία του συγκεκριμένου χορού. Διότι αν γνώριζε ο Πρόεδρος ότι βασικό χαρακτηριστικό του χορού αυτού είναι πως οι χορευτές σφιχταγκαλιάζονται – έστω και συμβολικά, διπλωματικά – δεν θα τα θαλάσσωνε κατά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψη του Νεοσουλτάνου ομολόγου του (Ερντογάν), και μάλιστα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες που κατέγραφαν εμβρόντητες τις εθνικιστικές κοκορομαχίες, καμουφλαρισμένες υπό τον διπλωματικό μανδύα αβροτήτων και φιλοφρονήσεων… Τουτέστιν: ο καλαματιανός που ξέρει ο Πάκης δεν αρκεί. Χρειάζεται και λίγο Καγκελάρι, ή έστω… καρσιλαμά – μήπως και συναντηθούν κάπου. Διότι όταν ο ομόλογός σου ξέρει μόνο το χορό των Δερβίσιδων (καθότι μουσουλμάνος) κι εσύ σκέτο καλαματιανό (καθότι ελληνορθόδοξος), σημαίνει: τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Άλλωστε, σύμφωνα με τη ρήση του Δαρβίνου, όποια έμβια όντα αδυνατούν να μετεξελιχθούν και προσαρμοστούν, απλούστατα αφανίζονται! Allah save poor Greece…

Αλέξιο Τσίπρα

Στον Έλληνα πρωθυπουργό, τον μεγάλο Τιμονιέρη, τον terminator (εξολοθρευτή) των μνημονίων, αλλά και πολιτικό μηχανικό, χαρίζω – τιμής ένεκεν – δύο δώρα: Πρώτον, ένα μαστίγιο. Όχι βέβαια για σαδομαζοχιστικούς σκοπούς. Μακριά από τέτοιες ανωμαλίες οι πρώην ΚΝίτες. Απλούστατα το χρειάζεται για να… μαστιγώνει τις «γέφυρες» τις οποίες, ενώ εκείνος χτίζει ως μηχανικός του ΕΜΠ που είναι (όπως επιμένει να υπενθυμίζει πάντα στους ομολόγους του – όπως και στον Ερντογάν), εκείνες οι άθλιες επιμένουν να γκρεμίζονται πανάθεμά τες… Σαν το περιβόητο γιοφύρι της γενέτειράς του της Άρτας, που «ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν»… Όπως ακριβώς έκανε κι ο Ξέρξης. (Θυμίζω ότι ο τελευταίος πέρασε με το στρατό του χωρίς δυσκολία τον Ελλήσποντο, με γέφυρες που κατασκεύασαν οι μηχανικοί του. Την πρώτη φορά όμως οι γέφυρες κατέρρευσαν ύστερα από τρικυμία, με αποτέλεσμα ο Ξέρξης να αποκεφαλίσει τους μηχανικούς του και να διατάξει να… μαστιγώσουν τη θάλασσα γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του!). Δεύτερον, χαρίζω (κορνιζαρισμένο φυσικά) το εγκωμιαστικό ποίημα του Στέλλιου Παππά (πατέρα του υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Παππά) που συνέθεσε στις 29-7-2016 επ’ ευκαιρία των γενεθλίων του λαοφιλούς Τιμονιέρη. (Όχι, η Όλγα Γεροβασίλη δεν του τραγούδησε, σαν άλλη Μέριλιν Μονρόε: “Happy birthday Mr President” – γιατί θα γινόταν το έλα να δεις…) Απολαύστε το: «Η Ανατολή που ροδίζει, / της γλυκιάς Πατρίδας τις πικρές ανάσες, / του Λαού μας καημούς κι ελπίδες / θερμαίνει. / Το ταξίδι μακρύ. / Το φορτίο βαρύ. / Και ‘σεις / Δρακογενιάς βλαστοί / Τιμονιέρηδες. / Και ‘μείς / την τιμή και την περιφάνεια (sic) των πατεράδων μας / μοναδική κι ανεξίτηλη κληρονομιά / κουβαλάμε. / Προορισμός “προόρισται” (sic) μοναδικός. / Η λευτεριά, η γνώση και το δίκιο». Είπε κανείς ότι η Ανανεωτική Αριστερά δεν βγάζει σύγχρονους… Πινδάρους;

Παναγιώτη (Πάνο)

Καμμένο

Στον αρχηγό, αρειμάνιο μπαϊρακτάρη των ΑΝΕΛ και συνεταίρο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛιτών, χαρίζω ένα… μανουάλι για το γραφείο του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Ποιο το σκεπτικό; Κατ’ αρχήν μια σύντομη προϊστορία: Όταν ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Άμυνας, το πρώτο πράγμα που φρόντισε να κάνει ο ευτραφής πλην ευλαβέστατος Πάνος, ήταν να κατεβάσει από το γραφείο του όλα τα εθνικά εικονίσματα. Δηλαδή τους πανάκριβους πίνακες από τους ελληνικούς πολέμους που υπήρχαν εκεί επί μισόν αιώνα, και να τους αντικαταστήσει με θρησκευτικά εικονίσματα. Ήτοι με τις εικόνες των εξής αγίων: Αγίας Βαρβάρας, Αγίου Νικολάου, Αγίου Γεωργίου, Αρχάγγελου Μιχαήλ. Έτσι, εκτός του ότι το μανουάλι θα ολοκληρώσει το όλο ντεκόρ του εικονοστασίου (γιατί περί κανονικού εικονοστασίου πρόκειται), θα μπορεί και ο κάθε ταπεινός επισκέπτης-προσκυνητής – ευκαιρίας δοθείσης – να ανάβει κι ένα κεράκι υπέρ υγείας των ζώντων, αλλά και για την ψυχή των τεθνεώτων μαχητών των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Πρακτικό πνεύμα ο μεγαλοφυής Πάνος. Βοήθειά του!

Κυριάκο Μητσοτάκη:

Στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και της Νέας Δημοκρατίας, χαρίζω δύο μποναμάδες: Πρώτον, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια Nike, που θα τον βοηθήσουν – ελπίζω – να κατακτήσει το μεγάλο του όνειρο. Όχι, λάθος μαντέψατε. Μην ταυτίζετε τη φίρμα “Nike” («Νίκη») με την πολυπόθητη κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας. Ο Κούλης άλλους, υψηλότερους και σημαντικότερους στόχους έχει κατά νου. Επιθυμία και όνειρο της ζωής του – λέει – είναι να κατακτήσει την υψηλότερη και μεγαλοπρεπέστερη κορυφή του Ολύμπου (πρώην κατοικία των θεών, κατά τη μυθολογία) σκαρφαλώνοντας στον Μύτικα (2.917 μ.) με απώτερο σκοπό την εσωτερική ενατένιση και την ανάταση ψυχής τε και σώματος. Δεν πρόκειται για την «Ξενοφώντας Κύρου Ανάβαση», αλλά για την… «Κυριακούλη Ανάβαση». Δεύτερον, του χαρίζω επίσης την αγαπημένη του μάρκα τσαγιού «Τρόικα» (για την ακρίβεια “Kusmi Tea Troika”), επειδή ξέρω πόσο ο Κούλης απεχθάνεται τους καφέδες, ενώ τρελαίνεται για τσάι. Άλλωστε, όπως ισχυρίζεται για τη συγκεκριμένη μάρκα, «διαθέτει τρία βασιλικά, όπως χαρακτηρίζονται, εσπεριδοειδή, ήτοι περγαμόντο, πορτοκάλι και μανταρίνι». Θα είναι κι ένα μικρό έπαθλο που θα τον ξεκουράσει και αποζημιώσει, μετά την εξουθενωτική κατάκτηση του ονείρου του…

Νικόλαο Μιχαλολιάκο

Στον αρχηγό του τρίτου μεγαλύτερου ελληνικού κόμματος (“Χρυσή Αυγή”), χαρίζω τον ιστορικό ογκώδη τόμο των 900 σελίδων του Αδόλφου Χίτλερ «Ο Αγών μου», σε μετάφραση Λεωνίδα Προεστίδη (εκδ. Κάκτος), με την εξής αφιέρωση: «Στον φίλτατό μου Νικόλαο, επ’ ευκαιρία του Σωτηρίου Νέου Έτους 2018 – προς μελέτη και αναστοχασμό για το: Να ζει κανείς ή να μη ζει;». Η πιθανότερη απάντησή του εικάζω ότι θα είναι: «Σεβαστέ και πολυαγαπημένε μου Αη-Βασίλη, σας απαντώ αυθωρεί και παραχρήμα: Ναζί, Ναζί, Ναζί και ξερό ψωμί! Έρρωσο. Ο σος Νικόλαος».

Φωτεινή (Φώφη)

Γεννηματά

Στη νεοεκλεγείσα αρχηγό του «Κινήματος Αλλαγή» (αγγλιστί «Kinima of Allagi – KINOA), με το προσωνύμιο «Ανδρέας Νο 2 με… φούστα», χαρίζω το τελευταίο πόνημα της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου «Η οργή του Ανδρέα». Αν μη τι άλλο, για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τα… τυχερά του φύλου της, που ενδεχομένως να μην τα γνώριζε. Συγκεκριμένα, για να διαβάσει (στη σελίδα 312) το παρακάτω ανέκδοτο που είχε πει η δεύτερη επίσημη σύζυγος-προκάτοχός της (Μαργαρίτα Τσαντ-Παπανδρέου) στη Σκάλα Λακωνίας το Φλεβάρη του 2004: «Κάποτε ένας παπάς που πήγε στον παράδεισο ρώτησε τον Άγιο Πέτρο γιατί η Παναγία είναι πάντα λυπημένη και κρατά πάντα ένα μικρό παιδί στην αγκαλιά της; Γιατί άραγε, ξέρετε; Απλό: γιατί δεν έκανε κορίτσι!, είπε και ξέσπασε σε γέλια».

Σταύρο Θεοδωράκη και Βασίλη Λεβέντη

Στους αρχηγούς του «Ποταμιού» και της «Ένωσης Κεντρώων» αντίστοιχα χαρίζω από ένα… κράνος. Όχι για να προστατεύονται από τα… κλομπ των ΜΑΤ – καθότι φιλήσυχοι άνθρωποι είναι και διόλου ταραξίες – αλλά για να τα φοράνε όποτε ιππεύουν τις μοτοσικλέτες τους, αφού και οι δυο τους τυγχάνουν φανατικοί και περήφανοι κάτοχοι μηχανών μεγάλου κυβισμού – ακόμη και ο γηραιός Βασίλης Λεβέντης! (Διότι, εδώ που τα λέμε, χωρίς μηχανή τι σόι… λεβέντης θα ήταν!) Ευκαιρίας δοθείσης όμως, θα ήταν σοβαρή παράλειψη αν δεν διάβαζαν το ποιηματάκι του Γιώργου Κατσέα («Κάτι υποκαθιστά / ανάμεσα στα σκέλια σου / η Kawassaki 1300») που προηγείται του σύντομου, πλην μεστού, δοκιμίου του θρυλικού Θεσσαλονικιού ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου: “Μοτοσικλέτα και σεξουαλική αναπηρία” στο τομίδιο του τελευταίου: «Με τέχνη και πάθος» (εκδ. Διαγωνίου 1988).

Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη

Στην πρώην υπουργό και νυν βουλευτή της ΝουΔούλας – μετά την ανακοίνωση-βόμβα του πολυαγαπημένου της αδελφού Κυριακούλη ότι κανένα συγγενικό του πρόσωπο δεν πρόκειται να μπει σε τυχόν μελλοντική κυβέρνησή του, – χαρίζω τα εξής δώρα: Πρώτον, την “Missing Sister” («Απούσα Αδελφή»), που είναι μια φωτογραφική σύνθεση της Αμαλίας Σωτηροπούλου η οποία είχε δοθεί στο Ιστορικό Μουσείο Σκουφά. Απεικονίζει όλες τις καρυάτιδες, με τη μεσαία έντονα φωτισμένη, δηλαδή αυτή που έχουν κλέψει οι Βρετανοί και κοσμεί σήμερα το Βρετανικό Μουσείο. Δεύτερον, ένα IQOS (τσιγάρου που δεν καίγεται) το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς της, ήταν η πρώτη που το λάνσαρε στη Βουλή. Θα το καπνίζει για να ξεχνάει τα σεκλέτια, ενόσω θα ακούει το παλαιότερο γνωστό άσμα του Μπάμπη Μπακάλη (1959) «Είμαστε αδέλφια»: «Τ’ αδέλφια δε χωρίζουνε, / η μοίρα το ‘χει γράψει& / κι ανάμεσά τους όποιος μπει / φωτιά να τονε κάψει». Τρίτον, της χαρίζω επίσης το πολύ επίκαιρο μυθιστόρημα του συμπατριώτη της Νίκου Καζαντζάκη «Αδερφοφάδες».

Αναστασία (Τασία) Χριστοδουλοπούλου

Στην Γ’ Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων χαρίζω μια… πιπεριέρα με καυτό πιπέρι για τη γλώσσα της – μετά τα όσα «ακατάλληλα δι’ ανηλίκους» εκστόμισε στο συνάδελφό της Νεοδημοκράτη Νικήτα Κακλαμάνη. Όταν ο Αλέξης Τσίπρας παρουσιάστηκε στη Βουλή για να στηρίξει τον εκλεκτό των ΑΝΕΛ Δ. Καμμένο στη νέα θέση του αντιπροέδρου (όταν η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απρόθυμη να το κάνει), οι δύο αντιπρόεδροι της Βουλής (Τασία και Νικήτας) είχαν τον εξής διάλογο στους διαδρόμους της Βουλής, σχετικά με αυτό το θέμα: «Τι γίνεται Τασία, τι κάνετε με τον Καμμένο;» ρώτησε με εύθυμη διάθεση (και… ντύσιμο – με πουκάμισο έξω) ο Νικήτας. Και αυτή του απάντησε: «Τι να σου πω Νικήτα μου, μας ζητούν για τον Καμμένο να δώσουμε@… (η λέξη αναφέρεται σε σημείο της… γυναικείας ανατομίας) και το δίνουμε. Μας ζητούν να δώσουμε@… (και αυτή η λέξη παραπέμπει σε άλλο ανατομικό σημείο) και το δίνουμε κι αυτό…» Λέτε στο μέλλον να λειτουργήσει αποτρεπτικά το «πιπέρι στη γλώσσα» της συμπαθούς κυρα-Τασίας;

Όλγα Γεροβασίλη

Στην υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης χαρίζω το τρίτομο μυθιστόρημα της E.L. James «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι», με το εξής σκεπτικό: Μετά τις μνημονιακές κιβυστήσεις (κωλοτούμπες) , οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛιδες άρχισαν να διαφθείρουν και τις ίδιες τις λέξεις. Έτσι, για παράδειγμα, η «τρόικα» έγινε «θεσμοί», το «ναι σε όλα» βαφτίστηκε «έντιμος συμβιβασμός», η «κωλοτούμπα» του τρίτου μνημονίου «αμοιβαία επωφελής συμφωνία», ο «Ολανδρέου» έγινε «συναγωνιστής Φρανσουά» και οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι «υγιείς παραγωγικές δυνάμεις»! Τώρα στοχοποίησαν και τα χρώματα: άλλο το μαύρο της ΕΡΤ, άλλο του ΜΕGA, άλλο του STAR και του ALPHA. Έτσι που το πάει, η κυρία Γεροβασίλη δεν αποκλείεται να συγγράψει και τις «6 αποχρώσεις του… μαύρου» και να συναγωνιστεί το πολύκροτο, παγκόσμιο μπεστ σέλερ της E.L. James…

Γιάννη Στουρνάρα

Στον κεντρικό τραπεζίτη της Τράπεζας της Ελλάδος χαρίζω ένα… σαμάρι. Γιατί; Εξηγούμαι: Στο ετήσιο συνέδριο τραπεζιτών που διεξήχθη στη Βασιλεία της Ελβετίας τον Iούνιο του 2017, κι ενώ επισκέπτονταν εκεί έναν ζωολογικό κήπο, η διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου Χρυστάλα Γιωρκέτζη κάλεσε τον ομόλογό της να επισκεφθεί την Κύπρο προκειμένου να δουν μαζί ένα αξιοθέατο: το μοναδικό ζώο που υπάρχει στον ζωολογικό κήπο που εκπροσωπεί το… έθνος! Δηλαδή ένα κυπριακό γαϊδούρι (ή «γαούρκα» και/ή «γάρους», όπως αποκαλούνται οι όνοι στην κυπριακή διάλεκτο), καθώς δεν υπάρχει κανένα άλλο ζώο εκεί από όλο τον ελληνικό χώρο. Δεδομένου ότι ο κύριος Στουρνάρας ενδέχεται να πέσει στον πειρασμό να… ιππεύσει το συμπαθές τετράποδο για να αποθανατιστεί μαζί του φωτογραφικά, σκέφτηκα ότι ένα σαμάρι θα του ήταν χρησιμότατο…

Μαρέβα Γκαμπρόφσκι-Μητσοτάκη

Στη σκανδαλοθηρική (για τις μπίζνές της) σύζυγο του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης χαρίζω ένα βιβλίο με τα αποφθέγματα του γάλλου φιλοσόφου, συγγραφέα και δοκιμιογράφου Φραγκίσκου Μαρία Αρουέ, γνωστότερου με το ψευδώνυμο Βολταίρος (Voltaire). Κυρίως μετά το σκάνδαλο και τον πόλεμο που ξέσπασε ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ εξαιτίας του πολύκροτου παρισινού διαμερίσματος που ανήκει στη Μαρέβα, αλλά δεν είχε δηλωθεί στο «πόθεν έσχες» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο τρίτος όροφος του οικήματος που βρίσκεται στις όχθες του Σηκουάνα (στην πιο αριστοκρατική γειτονιά του Παρισιού) ανήκε κάποτε στον Βολταίρο. Ανάμεσα στα διάφορα αποφθέγματα του βιβλίου, η Μαρέβα θα έχει την ευκαιρία να διαβάσει και τα εξής διδακτικά: «Για να βρεις ποιος σε εξουσιάζει, απλώς σκέψου ποιος είναι αυτός που δεν επιτρέπεται να κριτικάρεις». «Μόνο ένα μυστικό μπορεί να κρατήσει μια γυναίκα: το μυστικό της ηλικίας της». «Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες» (σ.σ.: μάλλον δεν το είπε ποτέ ο Βολταίρος, αλλά ιστορικά η φράση έχει κατοχυρωθεί σε αυτόν) και πολλά άλλα επωφελή για την αυτογνωσία της…

Ιωάννη (Γιάνη) Βαρουφάκη

Στον τέως θρυλικό τσάρο-υπουργό Οικονομικών, χαρίζω αναγκαστικά μία… σούβλα. Όχι για τον οβελία της Λαμπρής, ούτε για να σουβλίσει τους επικριτές του. Αλλά για να σουβλίσει τον επινοητή της ιδέας: «Πώς να φας τον Βαρουφάκη με 55.000 ευρώ»! Πρόκειται βέβαια για φιλανθρωπικό σκοπό και όχι για… κανιβαλική πράξη. Η ιδέα ανήκει σε τέσσερις Έλληνες βουλευτές που ήθελαν να συγκεντρώσουν το παραπάνω ποσόν για τις ανάγκες μιας παιδιατρικής κλινικής στο Μόναχο. Μιλάμε για ετήσιο δείπνο/Χριστουγεννιάτικο μπαζάρ που διοργάνωσε ο ομογενής δικηγόρος Σταύρος Κωνσταντινίδης στον ιππικό Όμιλο Μονάχου όπου συγκεντρώθηκε όλη η κοινωνική ελίτ, με πολύ χοντρά πορτοφόλια. Ο οικοδεσπότης έχει την εξής συνήθεια: κάθε φορά να δίνει και ένα πολιτικό όνομα στο… αρνάκι που προσφέρει με πατάτες. Πέρσι το βάφτισε… Βαρουφάκη και το ξεκοκάλισαν οι πάντες. Εν συνεχεία πρόσφερε στους καλεσμένους του φάβα, τζατζίκι, γαρίδες σαγανάκι και ελληνικά κρασιά. Οι Γερμανοί ενθουσιάστηκαν και έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη, συγκεντρώνοντας το ποσόν σε χρόνο ρεκόρ. Το ίδιο και οι γαλάζιοι βουλευτές που έφαγαν έστω και στο Μόναχο έναν κοτζάμ… Βαρουφάκη!

Γεώργιο (Γιώργο)

Α. Παπανδρέου

Στον τέως πρωθυπουργό χαρίζω το ποίημα ανωνύμου ποιητή εξ Αθηνών (που υπογράφει ως «Ποιητής εκ του προχείρου») με τίτλο: «Ο… άσωτος υιός». Ως μια ακόμη επιβράβευση για τις… άριστες επιδόσεις του στην πολιτική (με το «λεφτά υπάρχουν», τα μνημόνια, τη φτωχοποίηση της χώρας και άλλα θεάρεστα), που είχε ως αποτέλεσμα την πρόσφατη βράβευσή του με το βραβείο «Ηγετικής προσφοράς» (!) από το International Leadership Association για όλα τα παραπάνω ιστορικά επιτεύγματα επί πρωθυπουργίας του (2009-2011). (Σημ.: το ποίημα γράφτηκε μετά την… τεράστια απήχηση που είχε το ΚΙΔΗΣΟ στους ψηφοφόρους, και αποφάσισε να επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ (Δημοκρατική Συμπαράταξη). Απολαύστε το: «Γύρισ’ ο… άσωτος υιός, / με όλη του τη χάρη / κι η Φώφη έσφαξε γι’ αυτόν, / “το σιτευτό μοσχάρι”! // Σκέφτηκε ο Γιώργος πονηρά, / καλός είναι κι… ο οίκος, / γιατί όποιος φεύγει απ’ το μαντρί, / πάντα τον τρώει ο… λύκος! // Και τώρα, τι θα γίνουμε, / χωρίς το μέγα… ΚΙΔΗΣΟ; / Το όνειρο γι’… ανάσταση, / μας έμεινε λειψό! // Κι αρχίσανε σιγά-σιγά, / να ξετρυπώνουν κι άλλοι. / Και σκάσαν μύτη απ’ τα παλιά, / πολλοί γνωστοί… μεγάλοι! / Να κι ο Λαλιώτης στο μαντρί, / κι ο Ρέπας κι η Βασούλα. / Θα φέρουν και τον Πάγκαλο / και κάθε… φαταούλα! // κι έτσι θα γίνουμε ξανά, / κόμμα που θα ‘χει απ’ όλα! / Και θα τα τρώμε όλοι μαζί! / Τσοβόλα, δώστα όλα!!!»

Αντώνιο Σαμαρά

Στον τέως ηγέτη της ΝΔ και πρωθυπουργό, φανατικό βιβλιόφιλο και λάτρη της καλής ποίησης, χαρίζω τη νέα ποιητική συλλογή του αντιπροέδρου της Βουλής και ποιητή Τάσου Κουράκη, ο οποίος παρουσιάζει με καταιγιστική συχνότητα νέες ποιητικές συλλογές με επίκεντρο τον… έρωτα! Μετά την αποστρατεία του από τα ηγετικά αξιώματα και καθήκοντα, ο κ. Σαμαράς έχει ξεκοκαλίσει τα εξής βιβλία: “The quiet man” του John Sununu, που ήταν επιτελάρχης του Λευκού Οίκου επί εποχής Τζορτζ Μπους, για τα γεγονότα της Σοβιετικής Ένωσης και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. «Καταστροφές και Θρίαμβοι» του Στάθη Καλύβα, για τους επτά κύκλους της σύγχρονης ιστορίας μας. «Στον τρίτο βράχο από τον Ήλιο» του Δ. Νανόπουλου. «Δρόμοι ζωής» του Κ. Σημίτη. Επίσης, και (εδώ είναι η έκπληξη) «Έρωτας και εξουσία» της Μαργαρίτας Παπανδρέου. Ευελπιστώ ότι θα τιμήσει δεόντως και το τελευταίο ποιητικό πόνημα του συριζαίου Τάσου Κουράκη, ορισμένους γλαφυρούς στίχους του οποίου παραθέτω δειγματοληπτικά: «Έρωτας είναι / όταν, καθώς ανάμεσα στα σκέλια της, / αναρωτηθείς για κλάσμα δευτερολέπτου μήπως / τότε / πρωτοβγαίνεις στη ζωή και αντικρίζεις το φως!». Ο οίστρος της ποιητικής του ματιάς όμως διερευνά νέους ορίζοντες: «Δεν πρέπει να κατεβάζεις μονορούφι και νηστικός τη λογική. Θα παραπατάς. Πάντα χρειάζεται μισή φέτα όνειρο και λίγες θρούμπες ουτοπίες» γράφει. Καλή σας όρεξη κύριε Σαμαρά!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!