ΜΕ αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του Τάκη Λουκανίδη, γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά με συχνή την επανάληψη στην κλισέ πλέον αναφορά στο «έφυγε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές.
ΕΚΦΡΑΖOΝΤΑΣ πάντα προσωπική γνώμη, θα τονίσω ότι ο αείμνηστος Τάκης Λουκανίδης ήταν ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Έλληνας ποδοσφαιριστής!
Κορυφαίος με την έννοια του ο λ ο κ λ η ρ ω μ έ ν ο υ, του παίκτη που μπορεί να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις της άμυνας, του κέντρου, της επίθεσης, αλλά και Νο1 κάτω από τα δοκάρια, αν χρειαστεί…
ΑΥΤΟΙ είναι κατά τη γνώμη μου οι Κ ο ρ υ φ α ί ο ι…
Το έχω ξαναγράψει, θα το επαναλάβω…
Θρύλοι της στρογγυλής θεάς οι Πελέ, Μαραντόνα, Ζιντάν, Πλατινί, Μέσι, Ρονάλντο, αλλά για μια και μόνο θέση.
Αυτή του «εγκεφαλικού» μέσου που δημιουργεί, αλλά και σκοράρει.
Ποιος από αυτούς όμως, θα μπορούσε να αγωνιστεί σε ώρα ανάγκης κεντρικός αμυντικός, ακραίος αμυντικός ή «καθαρόαιμος» επιθετικός;
ΙΣΩΣ κανένας…
Γι’ αυτό κατά καιρούς έχω αναφερθεί μιλώντας εδώ για τα δικά μας, στον ‘Άλαν Ντέιβενσον, ως τον κορυφαίο όλων παίκτη της Αυστραλίας.
Καλός ο Βιντούκα, ο Κιούελ, ο Καχίλ…
Μόνον για τις συγκεκριμένες θέσεις τους όμως.
Ενώ ο «Κινέζος»;
Σε όποια κι αν τον χρησιμοποιούσαν οι προπονητές του, ήταν ο καλύτερος!
ΕΤΣΙ και ο Λουκανίδης.
Ο πληρέστερος όλων!
Μέγας ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ο Μίμης Δομάζος, ο Γιώργος Κούδας…
Το μεγαλείο του Λουκανίδη, όμως, δεν το είχε κανένας τους.
ΕΙΧΑ γνωρίσει τον αείμνηστο Δραμινό σταρ πριν πολλά-πολλά χρόνια στην Βέροια όπου διετέλεσε και προπονητής της «βασίλισσας» του βορρά…
Τον θυμάμαι ένα βαρύ χειμωνιάτικο απόγευμα στο Δημοτικό Στάδιο της πόλης, να προπονεί τους τερματοφύλακες της ομάδας.
Έβρεχε, λασπωμένο το γήπεδο και ο Τάκης Λουκανίδης να σουτάρει ξυπόλητος την «σκληρή» πέτσινη μπάλα εκείνης της εποχής, χωρίς ίχνος πόνου.
ΘΑ την θυμάμαι για χρόνια αυτή την «εικόνα» και θα την συγκρίνω με κάποιες των «αέρινων» άσων του σήμερα, που σουτάρουν με «προχωρημένα» παπούτσια, «προχωρημένες» μπάλες, «έναντι» εκατομμυρίων δολαρίων…
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ όλων λοιπόν ο Δραμινός και όχι «από τους κορυφαίους»…
ΚΑΙ τον συγχωρώ μετά θάνατον και για την συνήθειά του να πίνει πριν από κάθε αγώνα ένα ποτήρι γάλα «ενισχυμένο» με…ουίσκι, όταν στην Δύση της καριέρας του, φόρεσε ως γκεστ, την φανέλα του Πανελλήνιου Σίδνεϊ…
ΜΠΟΡΕΙ το αγγλικό πρωτάθλημα να μην είναι το καλύτερο στον κόσμο, είναι όμως χωρίς καμία αμφιβολία, το συναρπαστικότερο όλων!
Το κυριακάτικο ντέρμπι Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Σίτι, το επιβεβαίωσε περίτρανα για μια ακόμη φορά.
Τελικό σκορ 4-3 υπέρ των γηπεδούχων που προηγήθηκαν 4-1 για να κινδυνεύσουν στο τέλος να ισοφαριστούν σε 4-4…
Ποδόσφαιρο…
Μεγαλείο!!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και κάποιοι που «καβάλα» στο τεράστιο καλάμι τους, νομίζουν ότι έπιασαν τον Πάπα (… από εκεί που ξέρετε).
Είναι το 86’ λεπτό του αγώνα της Βίκτορι με το Περθ, ο πιτσιρικάς Νίγκρο, είναι έτοιμος να αντικαταστήσει τον Μπερίσα, με τον τελευταίο να αποχωρεί φανερά δυσαρεστημένος και να σνομπάρει επιδεικτικά τον νεαρό συμπαίκτη του για την καθιερωμένη χειραψία.
Χειραψία που σέβονταν και σέβονται παικταράδες με ένα κιλό (…δεν θα το πω) ταλέντο!
ΚΑΠΟΙΟΣ να εξηγήσει στον Κοσοβάρο ότι εδώ δεν είναι Βαλκάνια και τις «βαλκανιές» να τις κάνει εκεί που τον παίρνει..
Αρκετά πια με τους δήθεν σταρ και τους υπερτιμημένους «παικταράδες».
ΣΤΟ ρυθμό του τένις ζει από τις αρχές της εβδομάδας η Μελβούρνη και βέβαια η πολυπληθής παγκόσμια κοινότητα του ευγενούς Σπορ της Αντισφαίρισης.
Έντονη και η ελληνική παρουσία, με πρώτο και καλύτερο τον Νικ Κύργιο, μεγάλη ελπίδα για διάκριση, τριών κρατών (Ελλάδα, Μαλαισία, Αυστραλία).
Ευχή μας να τα πάει καλά και να αποφύγει κάποιο από τα συνηθισμένα του «φάουλ».
ΤΗΝ περασμένη Κυριακή παρουσιάστηκε από την Γιοκαχόμα Μαρίνος ο νέος τεχνικός της ομάδας, Άγγελος Ποστέκογλου, ο οποίος στις πρώτες του δηλώσεις τόνισε μεταξύ άλλων ότι «στόχος του είναι η δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας η οποία θα διεκδικήσει πρωτάθλημα και κάθε δυνατή διάκριση εντός της Ιαπωνίας, αλλά και εκτός, στις διάφορες Ασιατικές διοργανώσεις».
Η προετοιμασία της νέας ομάδας του Άγγελου, έχει ήδη ξεκινήσει με το πρωτάθλημα (J-League) να ξεκινάει στο τέλος του άλλου μήνα.
ΕΥΧΕΣ για τα καλύτερα στον «δικό» Άγγελο των ρεκόρ και των διακρίσεων…
ΕΠΕΙΔΗ όμως υπάρχουν και κάποιοι που «βλέπουν» μπροστά…
‘Άκουσα προ ημερών μια συζήτηση με θέμα το τι θα γίνει σε περίπτωση που ο Άγγελος δεν τα πάει καλά στην Ιαπωνία…
«Θα επιστρέψει στη Μελβούρνη και θα αναλάβει την Βικτορι» είπε με σιγουριά ένας από τους συνομιλητές…
ΓΕΛΑΣΑ και δεν έδωσα σημασία, αλλά αργότερα όταν καλοσκέφτηκα το «σενάριο», δεν το απέκλεισα μια και ο Άγγελος έχει περάσει από την Βίκτορι, από όπου αποχώρησε για να πάει εθνική και συνεχίζει να διατηρεί άριστες σχέσεις με τους «Βικτωριανούς», τόσο με τον τσαίρμαν της ομάδας, Άνθονι Ντι Πιέτρο, όσο και με τον κουμπάρο του Πολ Τριμπόλι, υπεύθυνο του ποδοσφαιρικού τμήματος της Βίκτορι…
Ίδωμεν… Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη.
