Ο Ιανουάριος είναι εκτός των άλλων η περίοδος της προετοιμασίας των μαθητών για την επιστροφή τους στα σχολεία. Οι κορυφαίες μάρκες έχουν ήδη γεμίσει τα ράφια τους με τις σχολικές στολές και η Oxfam Αυστραλίας υπενθυμίζει, με ανακοίνωση της, ότι την ώρα που μεγάλες μας αλυσίδες ετοιμάζονται να πάρουν μέρος σε ένα χορό εκατομμυρίων δολαρίων, οι γυναίκες που δουλεύουν στην κατασκευή αυτών των ρούχων στην Ασία πληρώνονται πενιχρά και δίνουν καθημερινά μεγάλο αγώνα για να προσφέρουν τα βασικά στα δικά τους παιδιά.
H υπεύθυνη της Oxfam για τα εργασιακά δικαιώματα κ. Joy Kyriakou, αναφέρει ότι επιχειρήσεις όπως οι Kmart, Target, Big W και Best & Less -που διαφημίζουν τα σχολικά ρούχα- έχουν όλες μαζί συνολικά ετήσια έσοδα $13 δις. “Οι εργάτριες στην Ασία που εργάζονται στην παραγωγή των ρούχων που κάθε αυστραλιανό σπίτι έχει στη ντουλάπα του, είναι αυτή τη στιγμή εγκλωβισμένες στη φτώχεια και στα πενιχρά μεροκάματα, κάποιες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ζουν σε παράγκες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αναγκάζονται να ζήσουν μακριά από τα παιδιά τους για να δουλέψουν και να προσφέρουν τα βασικά στην οικογένειά τους”.
Αναλυτική αναφορά που έδωσε πέρυσι στη δημοσιότητα η Oxfam και είχε τον τίτλο “What She Makes” περιελάμβανε έρευνα με στοιχεία που δείχνουν ότι κατά μέσο όρο μόνο το 4% της τιμής ενός ρούχου που πωλείται στην Αυστραλία πηγαίνει προς τους μισθούς των εργαζομένων στα εργοστάσια ενδυμάτων στην Ασία. Η έρευνα που έγινε από την Deloitte Access Economics, έδειξε επίσης ότι στο Μπαγκλαντές, όπου τα μεροκάματα είναι εξαιρετικά χαμηλά, επιστρέφει μόλις το 2% από την πώληση ενός ρούχου στην Αυστραλία.
“Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι όταν πληρώνετε πέντε δολάρια για ένα σχολικό μπλουζάκι που φτιάχτηκε στο Μπαγκλαντές, κατά μέσο όρο στους εργάτες που το έφτιαξαν επιστρέφει το ποσό των δέκα cents “, ανέφερε η κυρία Kyriakou. Στην έρευνα έγινε και μια εκτίμηση που λέει ότι με μια ελάχιστη αύξηση του 1%, δηλαδή μόλις 5 cent ανά μπλουζάκι, τα εργοστάσια θα μπορούσαν να πληρώνουν κανονικό μεροκάματο. Η Oxfam θεωρεί ότι με τα κέρδη που βγάζουν οι εργοστασιάρχες, οι έμποροι χονδρικής και λιανικής είναι λογική και ρεαλιστική απαίτηση να δοθούν πια αξιοπρεπείς μισθοί στους εργάτες.
Στο πλαίσιο της έρευνας, η Oxfam μίλησε και με εργάτριες στο Μπαγκλαντές και συγκέντρωσε μαρτυρίες σύμφωνα με τις οποίες πολλά νεαρά κορίτσια πιέζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο και να αρχίσουν να δουλεύουν στον τομέα της ένδυσης.
Για την 29χρονη Nahida, που εργάζεται αυτή τη στιγμή στην Ντάκα ως χειρίστρια μηχανημάτων σε εργοστάσιο που τροφοδοτεί την αυστραλιανή αγορά, ο αγώνας να ζήσει την εφτάχρονη κόρη της είναι διαρκής και ασταμάτητος. Χρειάστηκε να αφήσει το όνειρό της να σπουδάσει και να γίνει γιατρός μόλις στα 13 της, όταν εγκατέλειψε το σχολείο για να δουλέψει και να βοηθήσει την οικογένειά της. Σήμερα εργάζεται έξι μέρες την εβδομάδα και βγάζει μόλις $115 το μήνα. Ως ανύπαντρη μητέρα, ανησυχεί πολύ που αφήνει την κόρη πολλές ώρες μόνη στο σπίτι όσο η ίδια δουλεύει. “Επειδή δεν έχω τελειώσει το σχολείο και δεν έχω μορφωθεί, δεν μπορώ να διεκδικήσω μια καλύτερη δουλειά” λέει. “Αν είχα καλύτερη εκπαίδευση θα μπορούσα να είμαι για παράδειγμα δασκάλα και να προσφέρω κάτι καλύτερο στο παιδί μου. Τώρα ελπίζω ότι θα μπορέσω να εξασφαλίσω τη δική της μόρφωση δουλεύοντας σκληρά”.
Η κ. Kyriacou ζητά από κάθε αυστραλιανή οικογένεια την ώρα που ψάχνει τον τρόπο να τα καταφέρει με τις απαιτήσεις της νέας σχολικής χρονιάς να σκεφτεί και λίγο τις επιλογές που κάνει. Στηρίζοντας αξιόπιστες εταιρείες που φέρονται υπεύθυνα βοηθάμε ουσιαστικά και τους εργαζόμενους στις χώρες κατασκευής αυτών των σχολικών ρούχων. Αλυσίδες όπως το Kmart, το Target and το Big W αναφέρουν τουλάχιστον τον τόπο προέλευσης του ρούχου και αυτό είναι ένα θετικό βήμα. “Ζητάμε από τους Αυστραλούς να αρχίσουν να απαιτούν από τις μεγάλες αλυσίδες να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή μεροκάματα στους εργαζόμενους στις Ασιατικές χώρες, ώστε γυναίκες σαν την Nahida να μπορέσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να δουν ότι υπάρχει ελπίδα για τα παιδιά τους”.
