Το ταξίδι στο Περθ, έναν όχι και τόσο μακρινό προορισμό, έγινε πραγματικότητα για μια ομάδα Λευκαδιτών στις αρχές του μήνα. Κατά γενική ομολογία το ταξίδι στέφθηκε με επιτυχία, γεγονός που το οφείλουμε στην καλή συνεργασία και ξενάγησή μας από τον ανταποκριτή της SBS Κώστα Δημητριάδη και τον οδηγό του μίνι μπας Αργύρη Αντωνίου.

Ο ήλιος λαμπερός και φιλικός. Η πόλη καθαρή – με φαρδείς δρόμους και καταστήματα – μας κέρδισε με την πρώτη! Πρόκειται για ένα μοναδικό πάντρεμα της παλιάς αρχιτεκτονικής με τη μοντέρνα και του παραδοσιακού τρόπου ζωής με τον γνωστό μας αυστραλιανό. Σημαντικό να αναφέρουμε ότι πολλά σπίτια των πρώτων Ελλήνων σκαπανέων -οι περισσότεροι έλκουν την καταγωγή τους από το Καστελόριζο και τα Κύθηρα, είναι στον κατάλογο των διατηρητέων.

Το κόστος ζωής, σε σύγκριση με αυτό της Μελβούρνης, είναι υψηλότερο. Άτομα με τα οποία μιλήσαμε, το αποδίδουν στο κλείσιμο πολλών μεταλλείων, τη στασιμότητα στον κλάδο της οικοδομής και τον υψηλό δείκτη ανεργίας.

Το Arts Centre, κτισμένο στο κέντρο της πόλης, διαθέτει πολλές αίθουσες με εκθέσεις που αποτυπώνουν τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης των ιθαγενών και των νεότερων. Παραδίπλα και η Βιβλιοθήκη.

Εντός της πόλης και το 400 εκταρίων Kings Park. Πανέμορφο και πεντακάθαρο, με σπάνια και μακραίωνα είδη φυτών και δέντρων και με θέα στο ποτάμι που απλώνεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη σαν θάλασσα, προσφέρει ξεκούραση και ηρεμία τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα. Σε περίοπτη θέση είναι κτισμένο το Shrine of Remembrance, που όπως μας ειπώθηκε, η Επιτροπή Κηδεμόνων το παραχωρεί στην ομογένεια στις εθνικές μας εορτές.

ΕΝΤΟΝΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ

Κατά τη διάρκεια της 7ημερης παραμονής μας, και χάρη στους οδηγούς μας, επισκεφτήκαμε την εκκλησία του Ευαγγελισμού στο West Perth, που κτίστηκε το 1938, όπου μας υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα ο π. Εμμανουήλ. Εκεί φυλάσσεται και αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας του Κύκκου (Κύπρου), ενώ σταθμός επίσκεψης ήταν και η νεόκτιστη εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου στο προάστιο Dianella, όπου μας υποδέχθηκε ο π. Ιωάννης.

H ομάδα εκκλησιάστηκε την Κυριακή στο ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Northbridge που κτίστηκε το 1937, όπου λειτούργησε ο αρχιμανδρίτης κ. Ελπίδιος και παρέστη στην τελετή του αγιασμού των υδάτων, παρουσία του προξένου κ. Αντωνίου Κολιάδη στην παραλία Matilda. Τον σταυρό ανέσυρε ο νεαρός Ευστάθιος Μανιός. Αξίζει να αναφέρουμε ότι συμμετείχαν και κολυμβητές από την Ελληνική ομάδα Ιστιοπλοΐας, οι οποίοι είχαν λάβει μέρος στους Ιστιοπλοϊκούς Αγώνες που έγιναν στο Freemantle και διακρίθηκαν. Στο πανηγύρι που ακολούθησε συμμετείχε η ομογένεια του Περθ. Ευχαριστούμε τους οργανωτές για τη θερμή φιλοξενία.

Σύμφωνα με το Λεύκωμα για τα 50 χρόνια της εκκλησίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, απογραφή του Commonwealth Census, που έγινε το 1911, δείχνει ότι 323 άνδρες και 12 γυναίκες Έλληνες Ορθόδοξοι ήταν διασκορπισμένοι στη Δυτική Αυστραλία, από το βόρειο Kimberley έως το Albany στα νότια.

Επίσκεψη πραγματοποιήσαμε και στον Οργανισμό Φροντίδας Ηλικιωμένων «Βασιλειάδα» της Αρχιεπισκοπής, όπου μας υποδέχθηκε η διευθύντρια, Δρ. Anthea McGuigan.

Η Δρ McGuigan μας μίλησε για τα προγράμματα και τις υπηρεσίες που προσφέρει ο Οργανισμός κατ’ οίκον, τόσο σε άτομα της ομογένειας όσο και της ευρύτερης κοινωνίας. Και μια παρένθεση. Το μίνι μπας που είχαμε στη διάθεσή μας, ήταν ευγενική παραχώρηση της «Βασιλειάδας», την οποία η ομάδα ευχαριστεί και δημόσια.

Το Γηροκομείο, που λειτουργεί στο προάστιο Daniella από το 1993, ήταν ο τελευταίος μας σταθμός. Μας υποδέχθηκε ο διευθυντής κ. Γιάννης Μεταξάς. Ευάερο και ευήλιο, είναι ένα απάνεμο λιμάνι κτισμένο μέσα σε καταπράσινους κήπους, που προσφέρει φροντίδα, αγάπη, ζεστασιά, πολλές δραστηριότητες και προγράμματα ψυχαγωγίας στους τροφίμους, όπως μας εξήγησε η επικεφαλής κ. Έφη.

Ακριβώς δίπλα είναι και το δίγλωσσο Ημερήσιο σχολείο “St Andrews” της Αρχιεπισκοπής, όπου φοιτούν 420 μαθητές.

ΤΟ ΝΗΣΑΚΙ ROTTNEST – ΦΩΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ

Την Παρασκευή 5 του Γενάρη, ταξιδέψαμε με φέρι στο Rottnest Island. Πρόκειται για ένα απομονωμένο νησάκι κρατικής ιδιοκτησίας, που βρέχεται από τον Ινδικό ωκεανό και αποτελεί φωλιά (nest) ενός σπάνιου είδους αρουραίων, των quokka. Σύμφωνα με πληροφορίες, το νησί το οποίο έχει μήκος 11 χλμ και φάρδος 4 χλμ είναι το μοναδικό σε παγκόσμια κλίμακα που παρέχει συνθήκες αναπαραγωγής του σπάνιου αυτού θηλαστικού, που ανήκει στην κατηγορία των τρωκτικών. Τρέφονται με φύλλα και φρούτα. Υπάρχουν επίσης σπάνια είδη πουλιών, φίδια, παγόνια κλπ.

Βεβαίως, είναι όλα προστατευόμενα είδη. Ανακοινώσεις σε πινακίδες αναρτημένες σε περίοπτες θέσεις, απαγορεύουν την οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση και προειδοποιούν για τα πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες επί τόπου.

Η περιήγηση των τουριστών, που κατακλύζουν τους καλοκαιρινούς μήνες το νησί, γίνεται με λεωφορείο μέσα από τον έναν και μοναδικό φιδίσιο δρόμο που σε φέρνει βόλτα στο νησί. Και φυσικά με σεβασμό στο περιβάλλον και την ιστορία των ιθαγενών. Το μόνο επιτρεπόμενο μέσο κυκλοφορίας είναι το ποδήλατο.

Το νησί διαθέτει ξενοδοχείο, μπαρ, εστιατόριο, καφετέρια και χώρο για πικνίκ, ενώ διατηρεί την πρώτη αίθουσα κινηματογράφου κτισμένη το 1830, μουσείο με δείγματα της αγροτικής ζωής των πρώτων σκαπανέων και άλλα κτίσματα που δίνουν τη δική τους μάχη ενάντια στο χρόνο. Αξιοσημείωτο ότι λειτουργεί δημοτικό σχολείο όπου φοιτούν 8 μαθητές, παιδιά των μόνιμων φροντιστών.

ΑΝΑΜΕΙΚΤΑ ΤΑ ΣΥΝΑΣΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ FREEMANTLE

Το Σάββατο, 6 του Γενάρη, την ημέρα που ο υδράργυρος στη Μελβούρνη σκαρφάλωσε στους 41 βαθμούς, τα μέλη της ομάδας, με οδηγό τον Αργύρη και ξεναγό τον Κώστα, επισκεφτήκαμε το Freemantle. Κτισμένο στο στόμιο του ποταμού Swan, απέχει μόνο 25 λεπτά από την πρωτεύουσα. Ωστόσο η διαδρομή είναι ευχάριστη και η περιοχή πλήρως κατοικημένη.

Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα, που ξύπνησε πολλές αναμνήσεις. Αν και το λιμάνι, που σήμερα είναι περιφραγμένο, ήταν κλειστό, ο καθένας με τα φτερά της φαντασίας του, εντόπισε τον εαυτό του την ημέρα που επιβάτης σε ένα από τα υπερωκεάνια που έκαναν το υπερπόντιο ταξίδι τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και αρχές του ’70, πάτησε τα χώματα της νέας γης. Ανάμεικτα συναισθήματα, ιστορίες, θύμησες και άλλα πολλά.

Κι ενώ η εσωτερική πόλη διατηρεί κτίρια της παλιάς αρχιτεκτονικής, όπως το πανεπιστήμιο Notre Dame, εξωτερικά περιβάλλεται από μεγακτίρια με νέες προδιαγραφές.

Το Round House, που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, φέρεται να είναι το πρώτο κτίσμα της Δυτικής Αυστραλίας. Κτίστηκε το 1830 και ήταν κατοικία των πρώτων κατάδικων που μεταφέρθηκαν για να καλλιεργήσουν τη γη. Σε μερικά από τα κελιά, οι υπόδικοι ζωγράφισαν στους τοίχους που αξιολογούνται ως έργα τέχνης. Το 1982 περιήλθε στη δημαρχία, οπότε άνοιξε τις πόρτες στο κοινό.

Με την αύξηση του αριθμού άφιξης καταδίκων, κτίστηκαν οι φυλακές, Freemantle prison, που λειτούργησαν έως το 1991. Εννέα χρόνια μετά, το κτίσμα συμπεριελήφθη ως το πρώτο της Πολιτείας, στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Το πρωινό συμπληρώθηκε με μια βόλτα στην παραδοσιακή Σαββατιάτικη μαρκέτα, ενώ για μεσημεριανό, οι οδηγοί μας πρότειναν το παραθαλάσσιο εστιατόριο του Καΐλη με φρέσκα θαλασσινά.

ΖΕΣΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

Τη Δευτέρα 8 του Γενάρη η ομάδα επέλεξε απογευματινή κρουαζιέρα στο Upper Swan River. Το τοπίο, ένθεν και ένθεν του ποταμού ήταν ήρεμο, πράσινο, αλλού κατοικημένο και αλλού καταφύγιο των πουλιών. Αναμφίβολα, το καλό φαγητό, το καλλιτεχνικό πρόγραμμα και η καλή παρέα, μας χάρισαν ένα αξέχαστο 4ωρο. Την χαρήκαμε τόσο, που τη συστήνουμε σε μελλοντικούς ταξιδιώτες.

O επίλογος του ταξιδιού γράφτηκε την Τρίτη 9 του μήνα στην ταβέρνα «Αθήνα», όπου οι διευθυντές μας υποδέχθηκαν εγκάρδια. Εκτός από τα ωραιότατα σπιτικά φαγητά που ετοίμασαν, συναντήσαμε και πολλούς συμπατριώτες μας Λευκαδίτες και νιώσαμε στο ακέραιο τη ζεστή φιλοξενία τους.

Τους ευχαριστούμε, καθώς και τον ξεναγό μας Κώστα Δημητριάδη και τον οδηγό Αργύρη Αντωνίου.

Αν λοιπόν αποφασίσετε να ταξιδέψετε δυτικά, οργανώστε την παρέα σας, σχεδιάστε το πρόγραμμά σας και χαρείτε για λίγες μέρες τον φιλικό και λαμπερό ήλιο, το γλυκό κλίμα, τις φυσικές ομορφιές, και γιατί όχι, και τη ζεστή φιλοξενία που προσφέρει απλόχερα η ομογένεια του Περθ.