Αυτό που θεωρούσαμε ως τώρα “μουσική βιομηχανία” έχει αλλάξει ριζικά. Σήμερα, οποιοσδήποτε διαθέτει έναν προσωπικό υπολογιστή και σύνδεση στο ίντερνετ μπορεί να δημιουργήσει μουσική και να την μοιραστεί αυτόματα με τον κόσμο, με αποτέλεσμα να έχουμε κατακλυστεί από ήχους και φωνές. Κάθε τόσο όμως, εμφανίζονται κάποιες φωνές που ξεχωρίζουν, που ακούγονται πιο δυνατά και καθαρά από τις άλλες. Μια τέτοια περίπτωση παρουσίας που λάμπει μέσα στο πλήθος είναι και αυτή της Έλλης Ηλιάδη, μιας νεαρής τραγουδίστριας από τη Μελβούρνη που μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο της EP, με τον χαρακτηριστικό τίτλο ‘Genesis’. Μιλώντας στον “Νέο Κόσμο”, μοιράστηκε μαζί μας τις φιλοδοξίες και τα όνειρά της.
Πώς είναι μέχρι στιγμής το ταξίδι σου στη μουσική;
Πολύ συναρπαστικό. Είχα πάντοτε πάθος για το τραγούδι και ήμουν ένα ενεργητικό παιδί με αυτοπεποίθηση, δεν έχανα ευκαιρία να στήσω παραστάσεις για την οικογένειά μου. Άρχισα μαθήματα πιάνου όταν ήμουν πέντε ετών και έμαθα μόνη μου κιθάρα στα 13. Μετά άρχισα σιγά σιγά να παίζω δημόσια, σε εστιατόρια, καφέ και μπαρ ανά τη Μελβούρνη. Στην συνέχεια έμαθα να γράφω τραγούδια, να φτιάχνω ρυθμούς στον υπολογιστή μου και να δημιουργώ τον δικό μου ήχο.
Πρόσφατα κυκλοφόρησα το πρώτο μου προσωπικό άλμπουμ, το EP ‘Genesis’. Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος του 2016 δουλεύοντας πάνω σ’ αυτά τα τραγούδια και είναι εκπληκτικό να το έχω πια έτοιμο και ολοκληρωμένο. Επίσης, συνεργάστηκα με τον DJ Nemø από το Σίδνεϊ, στο χορευτικό κομμάτι ‘Lifeline’, που έφτασε στη θέση 19 των χορευτικών επιτυχιών της ARIA.
Τώρα δουλεύω σε καινούρια τραγούδια, σε ύφος πιο κοντά στο R&B, τα οποία θα κυκλοφορήσουν μέσα στο 2018. Πάντα μου άρεσε αυτό το είδος μεγαλώνοντας, και ανυπομονώ να τα κυκλοφορήσω.
Πώς μπορεί κανείς να ακούσει την μουσική σου;
Τα τραγούδια μου είναι διαθέσιμα στις περισσότερες διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες, όπως το Spotify, το iTunes και το Soundcloud, όπου θα κυκλοφορήσω περισσότερα τραγούδια μέσα στη χρονιά. Επίσης συχνά ανεβάζω τις διασκευές μου σε γνωστά τραγούδια στο κανάλι μου στο Youtube. Παράλληλα παίζω συχνά ζωντανά στη Μελβούρνη – όποιος θέλει να με δει, μπορεί να δει το πρόγραμμα των εμφανίσεών μου στη σελίδα μου στο Facebook.
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου σε κάποιον που δεν την έχει ακούσει;
Είναι μία ιστορία εμπειριών. Το πιο σημαντικό πράγμα για μένα και για όλους μας είναι η αυθεντική ευτυχία, αυτός είναι ο απώτερος σκοπός και μέσα από τη μουσική μου προσπαθώ να προσφέρω στον ακροατή αυτή τη σύνδεση.
Αν το άλμπουμ σου ήταν η μουσική μιας ταινίας, τί ταινία θα ήταν αυτή;
Θα ήταν μάλλον η ιστορία ενός κοριτσιού που μεγάλωσε με ταινίες της Disney και πιστεύει ότι η αγάπη είναι σαν παραμύθι (όπως περιγράφω στο τραγούδι ‘Cinderella). Στην εφηβεία, αποκτά δικές της εμπειρίες και μαθαίνει πράγματα στην πορεία (τραγούδια ‘Insomnia’ και ‘Losing Interest’). Βλέποντας τη γιαγιά της να βυθίζεται στην άνοια μετά τον θάνατο του παππού της καταλαβαίνει ότι εκείνος την βοήθησε όταν ξεχνούσε και ήταν εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλο. Αυτήν την ισχυρή αγάπη που υπάρχει σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι θέλει να ζήσει, την αγάπη που κάνει κάθε αρρώστια ή δυσκολία πιο υποφερτή (‘Until the end’). Συνολικά, είναι μία ζωή γεμάτη ευγνωμοσύνη.
Πώς είναι να ξεκινά κανείς μία καριέρα στη μουσική σήμερα;
Παλιά, οι περισσότεροι καλλιτέχνες γίνονταν γνωστοί από τις ζωντανές τους εμφανίσεις και περίμεναν κάποιος να τους ανακαλύψει, ενώ τώρα η τεχνολογία προσφέρει πολύ περισσότερες ευκαιρίες να κάνουμε μόνοι μας πολλά πράγματα, να γίνουμε παραγωγοί της δικής μας μουσικής, να γράψουμε τραγούδια, να κλείσουμε συναυλίες, να μάθουμε να παίζουμε μόνοι μας διάφορα όργανα – είναι συναρπαστικό γιατί μπορείς να πειραματιστείς με διαφορετικούς ήχους από το σπίτι σου. Από τη μια υπάρχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες, από την άλλη όμως υπάρχει και πολύ περισσότερος ανταγωνισμός.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που χρειάστηκε να αντιμετωπίσεις;
Ο φόβος μου να βγω στη σκηνή. Σαν παιδί, είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση, αλλά μεγαλώνοντας γινόμουν όλο και πιο ντροπαλή και αυτό με εμπόδισε. Πολλές φορές έβγαινα να τραγουδήσω και ήξερα ότι δεν τραγουδούσα όσο καλά ήξερα ότι μπορώ να το κάνω. Ήμουν απογοητευμένη από τον εαυτό μου αλλά δούλεψα πολύ για να το ξεπεράσω και τώρα νιώθω περήφανη κάθε φορά που τραγουδάω γιατί θυμάμαι πώς ένιωθα παλιότερα. Τις προάλλες μία από τις δασκάλες μου με είδε στη σκηνή και μού είπε μετά: “ήταν σαν να βλέπω έναν άλλο άνθρωπο”.
Ποια είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία σου;
Να γεμίσω κάποια στιγμή ένα στάδιο με χιλιάδες ανθρώπους που θα έρθουν να με ακούσουν και να αξιοποιήσω τα χρήματα που θα βγάλω για έναν φιλανθρωπικό σκοπό.
Ποιοι είναι οι ήρωές σου;
Οι μουσικές μου επιρροές είναι η Βeyonce, ο Stevie Wonder και η Alicia Keys. Ως τραγουδοποιός θαυμάζω πολύ νέους καλλιτέχνες, όπως ο Daniel Caesar και η H.E.R.
Πώς έχει επηρεάσει τη μουσική σου η ελληνική σου ταυτότητα;
Οι ελληνικές μου ρίζες με έχουν επηρεάσει γενικότερα στη ζωή μου. Προέρχομαι από μια οικογένεια πολύ εργατικών ανθρώπων. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μου και από τις δύο πλευρές ήρθαν στην Αυστραλία χωρίς χρήματα και κατάφεραν να βγάλουν τα προς το ζην και να αναθρέψουν τις οικογένειές τους. Νιώθω ευλογημένη που χάρη σ’ εκείνους έχω τώρα ευκαιρίες που δεν είχαν οι ίδιοι και έχω κληρονομήσει την εργατικότητά τους, όπως και οι γονείς μου άλλωστε. Όσο για τη μουσική, όταν ήμουν μικρή άκουγα πολύ Έλενα Παπαρίζου, με έχει επηρεάσει πολύ.
Τι σημαίνει για σένα το να είσαι Ελληνίδα;
Σημαίνει οικογένεια, παραδόσεις και πάνω απ’ όλα αγάπη. Είμαι πολύ δεμένη με την οικογένειά μου και μου αρέσει να πηγαίνω στην Ελλάδα και την Κύπρο όπου μεγάλωσαν οι παππούδες μου. Η αγάπη είναι το πιο σημαντικό και νιώθω ευγνωμοσύνη που μπορώ να την μοιραστώ μέσα από τη μουσική μου και να βοηθήσω και τους άλλους.
