ΔΕΝ είχα ακόμα αρχίσει να γράφω τη στήλη όταν μου τηλεφώνησε ένας αναγνώστης για να με ρωτήσει, αν ο γνωστός παπά-Λευτέρης –ο άρχοντας δηλαδή του Red Hill και των γύρω λόφων- είναι παγανιστής.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του χριστιανέ μου –του απαντώ- τι είναι αυτά που λες; Ο παπά-Λευτέρης που ξέρω εγώ και όλες οι πέτρες της Μελβούρνης και της Χίου, όχι μόνο δεν είναι ειδωλολάτρης, αλλά, ο πιο γνήσιος ορθόδοξος χριστιανός που έχω γνωρίσει σε τούτο τον ψεύτικο πάνω κόσμο.
«ΜΑ γι’ αυτό ρωτώ εσένα, που ξέρεις καλά την εκκλησιαστική και αρχαία ελληνική ιστορία και από που κρατά η σκούφια των Χιωτών, από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα» και συνέχισε ο αναγνώστης πριν προλάβω να πω οτιδήποτε άλλο…
«ΤΟ όλο θέμα προέκυψε όταν μου τηλεφώνησε η κουμπάρα μου, η Σούλα, και μου είπε να μην πάμε αύριο στο πανηγυράκι του Red Hill, που σχεδιάζαμε να πάμε, αλλά, στο μεγάλο πανηγύρι της Ελληνικής Κοινότητας στο Lonsdale Street που έχει καλύτερα σουβλάκια και χορευτικά συγκροτήματα που χορεύουν τσάμικο.
«ΣΤΟ κάτω-κάτω, μου λέει η Σούλα, εκεί θα χτυπά σήμερα και αύριο η καρδιά του Ελληνισμού και της Μακεδονίας μας, εκεί θα είναι μαζεμένοι και οι καλύτεροι σεφ και ζαχαροπλάστες της πόλης μας και εκεί θα μπορούμε να χορεύουμε… Zorba για 38 συνεχόμενες ώρες ’til We Drop Dead…
«ΡΕ Αθανασία κάτσε καλά –της λέω- έχω εκτεθεί στον παπά-Λευτέρη, του υποσχέθηκα ότι θα πάμε και μας περιμένει ο άνθρωπος, αλλά η κουμπάρα μου Αιθεροβάμονα παρέμενε ανένδοτη, γιατί, όπως μου είπε, άλλαξε γνώμη όταν διάβασε στον προχθεσινό «Νέο Κόσμο» ότι η γιορτή των σταφυλιών είναι ένα αρχαιοελληνικό έθιμο το οποίο και υιοθέτησε ο άρχοντας του Red Hill για να διαφημίσει την ειδωλολατρία. Εσύ τι λες;».
ΟΧΙ του απαντώ, να πεις στην κουμπάρα σου τη Σούλα, ότι οι Έλληνες πληροφορήθηκαν τη γέννηση του Χριστούλη μας και έγιναν ορθόδοξοι 1500 χρόνια μετά τον τρωικό πόλεμο, που σημαίνει ότι πολλά ήθη και έθιμα που είχαν και πριν από τον Όμηρο τα διατήρησαν όταν το 300μ.Χ. άρχιζαν σιγά-σιγά να ασπάζονται τον Χριστιανισμό.
ΕΝΑ από τα πάρα πολλά αρχαία ελληνικά έθιμα που διατηρούνται ακόμα και σήμερα είναι και η γιορτή των σταφυλιών που γιορτάζεται αύριο στο Red Hill.
ΜΕ τη μόνη διαφορά ότι τα σταφύλια δεν τα ευλογεί πια ο αλκοολικός και ερωτομανής Διόνυσος, αλλά, η χριστιανική και πιο κόσμια εκδοχή του, ο παπά-Λευτέρης, ο άρχοντας των γύρω θρησκευόμενων χριστιανικών λόφων που παράγουν πολλά σταφύλια.
ΑΚΟΥΣΑ μάλιστα και το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη, μιας και δεν κατάφερα να διασταυρώσω τα όσα εμπιστευτικά μου είπαν ορισμένοι πιστοί, ότι από τότε που άρχισε ο παπά-Λευτέρης να προσεύχεται στους λόφους και να ευλογεί τα σταφύλια, η παραγωγή τους στην ευρύτερη περιοχή αυξήθηκε κατά 484 εκατομμύρια τόνους.
ΑΥΤΑ είπα (χοντρικά) στο φίλο αναγνώστη, προσθέτοντας όχι μόνο να δεχτεί την πρόταση της Σούλας και να πάει στο Φεστιβάλ του Lonsdale Street, αλλά να την πείσει μάλιστα, μιας και είναι και πολύ καλή μαγείρισσα -όπως μου είπε- με ειδίκευση στα κλασικά ελληνοτουρκικά γλυκά, να λάβει μέρος στον διαγωνισμό του μπακλαβά.
Ο διαγωνισμός αυτός, μαζί με τον διαγωνισμό του Ζορμπά, στον οποίο φέτος θα λάβουν μέρος και όσοι δεν έπεσαν… νεκροί από την περσινή χορευτική εξουθένωση, δεν θα είναι το μόνο highlight του μεγαλύτερου ελληνικού φεστιβάλ σε ολόκληρο τον κόσμο.
ΤΗΝ παράσταση για άλλη μια φορά, αναμένεται να κλέψει η ατελείωτη στρατιά των μαγείρων, η οποία, όπως και ο μαϊντανός, δεν απουσιάζει πια από κανένα φεστιβάλ και μεγάλη εκδήλωση.
ΤΑ χορευτικά συγκροτήματα, που μονοπωλούσαν κάποτε τις γιορτές της οργανωμένης μαζικής χαράς έχουν περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Οι σεφ έχουν γίνει πια πολύ της μόδας για αυτό και η ποιότητα των φαγητών – λόγω του ανταγωνισμού για επικράτηση της καλύτερης… κουζίνας – έχει χειροτερέψει σε όλο τον κόσμο, που τα πάντα πια τα ρυθμίζουν οι «αγορές», η ζήτηση και η άγνοια των καταναλωτών.
ΕΠ’ ευκαιρία να προσθέσω εδώ, ότι ο πρωθυπουργός της Βικτώριας, Daniel Andrews, όταν διάβασε στη στήλη τα όσα έγραψα πριν δέκα εβδομάδες για τα έρημα και ορφανά αρχαία μάρμαρα της ζωφόρου, που κρεμαστήκαν έξω από το κτίριο εν απουσία των υπολοίπων, αποφάσισε να δώσει η κυβέρνησή του $337.000 να τοποθετηθούν και τα υπόλοιπα και να πάψει το Πολιτιστικό Κέντρο του Ελληνισμού να δείχνει… λεηλατημένο.
ΣΥΝΟΛΙΚΑ, η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης θα λάβει από την πολιτειακή κυβέρνηση και άλλες $600.000 για τη διοργάνωση του Φεστιβάλ του Lonsdale Street, που σημαίνει ότι αν είσαι μεγάλος οργανισμός και δεν κάνεις φεστιβάλ σε αυτή τη χώρα που λατρεύει τις μαζικές χαρές, δεν πρόκειται να προκόψεις.
ΚΑΙ μιας και βρισκόμαστε και εμείς και η κυβέρνησή μας καταμεσής της φεστιβαλικής χαράς είπα να… ρίξω στο τραπέζι άλλη μια καλή ιδέα.
ΣΚΕΦΤΗΚΑ λοιπόν, ότι επειδή όλες οι κυβερνήσεις τούτης της χώρας επιχορηγούν (και καλά κάνουν) όλες τις εκδηλώσεις και όσος περισσότερος κόσμος πάει σε αυτές τόσα περισσότερα χρήματα δίνονται, να ζητήσουμε ως μεγάλη παροικία να πάρουμε ένα ποσό και για τη διαδήλωση που θα κάνουμε στις 25 Φεβρουαρίου για να μην… ξεπουληθεί το όνομα της Μακεδονίας μας.
ΑΝ όλα πάνε καλά και θα πάνε, μιας και υπέρ του συλλαλητηρίου έχει ταχθεί ανεπιφύλακτα, από τη μια πλευρά το 3ΧΥ και οι ακροατές του, και από την άλλη «η πένα που καίει», «Τα Νέα» και οι αναγνώστες τους, βάζω στοίχημα την εθνική μου… περηφάνια, ότι στο συλλαλητήριο θα κατέβουν πάνω από 200.000. Ούτε ένας λιγότερος…
ΚΑΙ αν έτσι έχουν τα πράγματα και η Κοινότητα έλαβε για το Φεστιβάλ, όπου πηγαίνουν λιγότερα από 200.000 άτομα ένα εκατομμύριο δολάρια, γιατί να μην πάρουμε $500.000 για τη διαδήλωση;
ΕΝΤΑΞΕΙ έπεσα έξω στην εκτίμησή μου για το πόσοι θα πηγαίνανε στο συλλαλητήριο της Αθήνας την περασμένη Κυριακή. Δεν πήγαν πέντε εκατομμύρια που έγραψα αλλά πήγε τουλάχιστον ενάμιση εκατομμύριο, που έγραψαν την περασμένη Τετάρτη «Τα Νέα» της «πένας» και γελάει ακόμα ο κόσμος…
ΝΑ σημειώσω εδώ, ότι, κατά τη γνώμη μου, το σύνθημα που είχε γραφεί στο πανό που δημοσιεύω, άξιζε περισσότερο από πέντε εκατομμύρια διαδηλωτές, μιας και ξεγυμνώνει τους Σκοπιανούς… απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ολόκληρη την ιστορία που έχουμε διδαχτεί.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μάθαμε την αλήθεια. Ο Μέγας Αλέξανδρος, όχι μόνο Σλάβος δεν ήταν, αλλά ούτε καν Μακεδόνας! Γέννημα και θρέμμα της Πελοποννήσου ήταν και αυτός και μάλιστα Τημενίδης, δηλαδή Πόντιος, από το ξακουστό Άργος του Αγαμέμνονα!
ΑΥΤΟΣ ενδεχομένως ήταν και ο λόγος που πριν τρεις εβδομάδες αναρωτιόμουν στη στήλη γιατί αισθάνομαι περισσότερο Μακεδόνας απ’ ότι Έλληνας και Πελοποννήσιος. Τώρα εξηγούνται όλα χάρη της ιστορίας…
