Η διαχείριση του Μακεδονικού ζητήματος, κατά τη γνώμη μου, εξελίσσεται μεταξύ ικανότητας ώριμης σκέψης και φανατισμού. Είναι δυσάρεστο ότι ο φανατισμός, συχνά κυριαρχεί και στις δυο χώρες, προς βλάβη των αμοιβαίων συμφερόντων τους. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, κοινωνικοί ταγοί όπως πολιτικοί αρχηγοί, Ιεράρχες και κάποιοι πρώην στρατιωτικοί σκιαμαχούν και ενώνονται με πολιτικάντηδες και επίδοξους πολιτικάντηδες ή επίδοξους ηγετοπαράγοντες να φανατίσουν τον κόσμο για ένα δευτερεύον ζήτημα. Η ελληνική Μακεδονία δεν κινδυνεύει από τη ΦΥΡΟΜ. Κινδυνεύουν, όμως, το Αιγαίο, τα ελληνικά νησιά και η Κύπρος από τον τουρκικό επεκτατισμό. Οι Τούρκοι παραβιάζουν καθημερινά την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο και σκηνοθετούν και δημιουργούν θερμά επεισόδια, δοκιμάζουν τις αντοχές και τις αντιδράσεις των Ελλήνων και όπως στην Κύπρο, προγραμματίζουν, όταν δοθεί ευκαιρία, μελλοντικές επεμβάσεις για δημιουργία τετελεσμένων. Εντούτοις, από άτομα που αρνούνται τον διάλογο, οργανώνονται διαδηλώσεις και συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και όχι για το Αιγαίο, όχι για τις αποκαλούμενες γκρίζες ζώνες και τα νησιά και τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού χώρου. Πιθανόν για κάποιους λόγους, υπάρχουν ομάδες, στην Ελλάδα αλλά και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, που δεν επιθυμούν τη λύση του προβλήματος αλλά τη διαιώνισή του.
Οι Έλληνες θα πρέπει να ξεφύγουν από αυτό το μίζερο σύνδρομο της εσωστρέφειας, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δουν τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα. Να δούμε ότι ο κίνδυνος προέρχεται από τις παραβιάσεις και τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας.
Ας εξετάσουμε την αλήθεια όσον αφορά τη διαφορά με τη ΦΥΡΟΜ. Η αρχαία Ιστορία της Μακεδονίας είναι ελληνική αλλά η Μακεδονία, μετά την απελευθέρωσή της από τον Οθωμανικό ζυγό δεν είναι εξολοκλήρου ελληνική. Η Ελλάδα κατέχει ένα ποσοστό 50-52% της Μακεδονίας αλλά το υπόλοιπο αποτελεί τμήματα της ΦΥΡΟΜ, της Βουλγαρίας και της Αλβανίας. Η Ελλάδα σέβεται τα παρόντα σύνορα και δεν έχει αλυτρωτικές βλέψεις προς τη Μακεδονία των γειτόνων της.
Οι Έλληνες που γεννιούνται στην ελληνική Μακεδονία είναι Μακεδόνες αλλά το ίδιο είναι και οι Σλαβόφωνοι Μακεδόνες της ΦΥΡΟΜ. Κατοικούν στη Μακεδονία για αιώνες και είναι επίσης Μακεδόνες, όπως είναι Σέρβοι οι κάτοικοι της Σερβίας, Κροάτες οι κάτοικοι της Κροατίας, Πολωνοί οι κάτοικοι της Πολωνίας, κλπ. μολονότι όλοι προέρχονται από την ευρεία Σλαβική οικογένεια. Το ΠΓΔΜ αποτελεί σύνθετη ονομασία με παράγωγο της Μακεδονίας και έγινε δεκτό από την ελληνική κυβέρνηση στον ΟΗΕ το 1993.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις ενδίδοντας στον καλλιεργούμενο φανατισμό των λαοσυνάξεων έχασαν μια σπάνια ευκαιρία το 1992 να λύσουν τη διαφορά με τη ΦΥΡΟΜ σύμφωνα με το πακέτο Πινέιρο (από το όνομα του Πορτογάλου υπουργού Εξωτερικών που ανέλαβε τη διαμεσολάβηση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Το 1993 η υπόθεση πήγε στον ΟΗΕ και η πρόταση που αποδέχτηκε και η ελληνική κυβέρνηση ήταν ΦΥΡΟΜ. Η μη ρεαλιστική ανταπόκριση των ελληνικών κυβερνήσεων είχε ως αποτέλεσμα μέχρι σήμερα περισσότερες από 120 χώρες να αναγνωρίσουν τη ΦΥΡΟΜ ως σκέτη Μακεδονία. Αν σήμερα η κυβέρνηση καταφέρει με τις διαπραγματεύσεις της να διασώσει κάτι από αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη, δηλαδή να πετύχει μια αποδεχτή σύνθετη ονομασία αυτό θα είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα.
Ύστερα από τις παραπάνω εξελίξεις δεν μπορεί η Ελλάδα να επιστρέφει στην κατάσταση του 1992-1993. Οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής τον Απρίλιο του 2008 και ο Γιώργος Παπανδρέου τον Ιανουάριο του 2010 έχουν δηλώσει ότι διαπραγματεύονται για μια σύνθετη ονομασία. Πώς ξαφνικά τώρα μπορεί να φουντώνει πάλι ο φανατισμός και η εσωστρέφεια; Πώς μπορεί να διατηρηθεί η αξιοπιστία της ελληνικής πολιτικής με τέτοια πισωγυρίσματα;
Υπάρχουν προβλήματα από τη ΦΥΡΟΜ; Τα προβλήματα είναι η μονοπώληση του ονόματος, οι αλυτρωτικές βλέψεις και ο αμοιβαίος σεβασμός των συνόρων. Αν επιτευχθεί μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία στα ζητήματα αυτά οι δυο χώρες θα μπορούν να είναι συνεργαζόμενες φίλες και σύμμαχοι. Και αυτό θα είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών.
Δεν είναι πάντα εύκολη η διαπραγμάτευση αλλά η Ελλάδα θα πρέπει να ξεφύγει από τον φανατικό εθνικισμό. Εσωστρέφεια είναι ο λόγος του Θεοδωράκη, των μονοδιάστατων ιεραρχών και των κάθε λογής δημαγωγών πολιτικάντηδων. Εξωστρέφεια είναι η συζήτηση με τη διεθνή κοινότητα, με όλες τις χώρες και η έντιμη διαπραγμάτευση. Εξωστρέφεια είναι επίσης η διεθνής αποκάλυψη της επεκτατικής και εκφοβιστικής πολιτικής της Τουρκίας ώστε η διεθνής κοινότητα να γνωρίζει τον τρομοκρατικό ρόλο της. Η Μακεδονία δεν κινδυνεύει από τη ΦΥΡΟΜ αλλά το Αιγαίο και μερικά νησιά του Αιγαίου τρομοκρατούνται καθημερινά και κινδυνεύουν από την νεο-Οθωμανική πολιτική της Τουρκίας. Αυτές τις απειλές και τον επεκτατικό ρόλο θα πρέπει να αποκαλύπτουμε και να δημοσιοποιούμε και εμείς εδώ στην Αυστραλία.
