Μπορεί ο όρος «πάλη» -χάρη, βέβαια, στους πρωτεργάτες της θεωρίας του κομμουνισμού, Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, να γεννά συνειρμικά στο μυαλό μας εικόνες από μαζικές κινητοποιήσεις και αγώνες της εργατιάς- ωστόσο πριν από δύο μέρες, στην Αυστραλία τουλάχιστον, απέκτησε μία εντελώς διαφορετική διάσταση χάρη στην υιοθέτησή της από το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας.
Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες της κυβέρνησης να εξασφαλίσει τη στήριξη των δύο ανεξαρτήτων γερουσιαστών Derryn Hinch και Tom Storer, για να καταφέρει να περάσει το νομοσχέδιο για μείωση του δείκτη φορολογίας των εταιρικών κερδών από το 30% στο 25%, τελικά δεν τα κατάφερε. Την Τρίτη το βράδυ ο υπουργός Οικονομίας, Mathias Cormann -ο οποίος είναι υπεύθυνος για την προσπάθεια ψήφισης του νομοσχεδίου και της επιτυχίας των διαπραγματεύσεων με τους «δύσκολους» ανεξάρτητους γερουσιαστές- ανακοίνωσε στην Γερουσία ότι αυτό δεν πρόκειται να τεθεί προς ψήφιση πριν το Πάσχα καθώς χρειάζεται «περισσότερη δουλειά», προσθέτοντας, επίσης, ότι η συζήτησή του θα συνεχιστεί κατά την επόμενη συνεδρίαση του Σώματος τον Μάιο.
Η καθυστέρηση της ψήφισης του νομοσχεδίου ανησυχεί ιδιαίτερα την κυβέρνηση καθώς στους κυβερνητικούς κύκλους επικρατεί η άποψη ότι όσο αυτό καθυστερεί τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να καταφέρει να το περάσει μιας και η όλη διαδικασία ψήφισής του στηρίζεται στην ψήφο και των υπόλοιπων ανεξαρτήτων γερουσιαστών που μπορούν από τη μία στιγμή στην άλλη να την αποσύρουν ή να προβάλλουν νέες απαιτήσεις.
Πάνω και περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, όμως, αυτοί που ανησυχούν τα μέγιστα είναι οι μεγάλες εταιρίες της χώρας που θα επωφεληθούν άμεσα από την ψήφισή του. Γι’ αυτό και η γενική διευθύντρια του θεσμικού τους οργάνου, του Συμβουλίου Επιχειρήσεων Αυστραλίας (Business Council of Australia – BCA), Jennifer Westacott, μετά την ανακοίνωση της αναβολής της ψήφισης του νομοσχεδίου, δήλωσε ότι το BCA θα ξεκινήσει εκστρατεία ώστε να «πληροφορήσει» την κοινή γνώμη για τα οφέλη που θα παράσχει στην εργατική τάξη και την οικονομία της Αυστραλίας το, συνολικού ύψους $65 δις για τα επόμενα δέκα χρόνια, «δώρο», που θέλει να τους παραχωρήσει η κυβέρνηση.
«Η επιχειρηματική κοινότητα της χώρας πρέπει να δώσει στους πολίτες να καταλάβουν ότι η μείωση του φόρου σημαίνει περισσότερες θέσεις εργασίας, υψηλότερους μισθούς, αύξηση των επενδύσεων, ενίσχυση του ανταγωνισμού και οικονομική ανάπτυξη για τη χώρα» αναφέρεται στο περιεχόμενο της διαφημιστικής καμπάνιας που ξεκινά το BCA.
Από την πλευρά της η γενική διευθύντρια του BCA, ανακοινώνοντας τη «μεταλλαγμένη ταξική πάλη» του κεφαλαίου, εμμέσως πλην σαφώς είπε ότι η επιχειρηματική κοινότητα έγινε εύκολος στόχος και χρησιμοποιήθηκε από αυτούς που υιοθετούν τον λαϊκισμό ώστε να αυξήσουν το πολιτικό τους «κεφάλαιο».
Το νομοσχέδιο μείωσης του εταιρικού φόρου που κανένας δεν αρνείται ότι θα ενισχύσει τους μεγάλους κεφαλαιούχους της χώρας με περισσότερα κεφάλαια, απορρίφθηκε ευθύς εξ αρχής από το Εργατικό Κόμμα και τους Πράσινους. Το Εργατικό Κόμμα, μάλιστα, ανακοίνωσε ότι ακόμα και αν η κυβέρνηση του Συνασπισμού καταφέρει να περάσει το νομοσχέδιο -αν βέβαια αναλάβει την εξουσία της χώρας μετά τις επόμενες εκλογές- θα το καταργήσει.
Βέβαια, θα πρέπει να προσθέσουμε σε αυτό το σημείο ότι οι «κεφαλαιούχοι» δεν έχουν «θυμώσει» μόνο με την αντιπολίτευση ή τους ανεξάρτητους γερουσιαστές που «φράζουν» τον δρόμο τους προς τα $65 δις, αλλά και με την κυβέρνηση που, κατά τον προηγούμενο προϋπολογισμό, ανακοίνωσε ότι θα επιβάλλει στις πέντε μεγάλες τράπεζες της χώρας την πληρωμή ειδικής εισφοράς ύψους $6,2 δις.
Ένας από τους «δύσκολους» γερουσιαστές, όμως, ο Derryn Hinch -την ψήφο του οποίου πρέπει η κυβέρνηση να εξασφαλίσει αν θέλει να περάσει το νομοσχέδιο για τη μείωση του δείκτη φορολογικού δείκτη- θέλει να αυξηθεί η ειδική εισφορά που θα πληρώσουν οι τράπεζες, γεγονός που σίγουρα δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα του Malcolm Turnbull, να εξασφαλίσει την ψήφο του, καθώς θα πρέπει να δυσαρεστήσει τον επιχειρηματικό κόσμο και, ιδίως, τις τράπεζες.
Βέβαια, αν απλοποιήσουμε το δίλημμά του και το εξετάσουμε με απλές αριθμητικές πράξεις, όπως ακριβώς βλέπουν τον κόσμο και οι κεφαλαιούχοι επιχειρηματίες κανένας δεν θυσιάζει $65 δις για $6 δις.
