Μάθημα Ορθής Γραφής

Η σωστή και ορθή γραφή των λέξεων λέγεται ορθογραφία. Ποιος όμως όρισε τον σωστό και ορθό τρόπο της γραφής; Για να απαντήσουμε στην ερώτηση αυτή, θα πρέπει να πάμε πίσω στην Ιστορία μας πολλές χιλιάδες χρόνια.

Συνοπτικά 0ι Έλληνες είναι οι πρώτοι που συνέλαβαν τη χρήση του αλφάβητου. Γρατσούνισαν μία πέτρα πάνω στην άλλη και το ονόμασαν αυτό για πρώτη φορά ΓΡΑΦΩ και ΓΡΑΦΗ και έτσι γεννήθηκαν τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ, από το γρ, γρ πάνω στην πέτρα. Έκαναν έτσι το πρώτο αλφάβητο και έδωσαν κάποιο διακριτικό ήχο σε κάθε γράμμα: Π, Ρ, Τ, Σ. Σε άλλα έδωσαν πιο μεγάλη φωνή/ήχο Α, Ε, Ι, Ο. Και αυτά τα ονόμασαν φωνήεντα. Μετά πήραν μαζί δύο γράμματα ΠΑ και έτσι έκαναν την πρώτη συλλαβή, συν + λαμβάνω=συλλαβή: ΠΑ, ΡΕ, ΤΙ, ΣΟ.

Έτσι το αλφάβητό τους έγινε λειτουργικό, δηλ. δούλευε σε ένα πνευματικό επίπεδο. Ο συλλαβισμός αυτός είναι μία άκρως ελληνική ΕΦΕΥΡΕΣΗ! Και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για αυτό. Είναι πολύ πιο μεγάλη και πολύ πιο σπουδαία από το σημερινό Διαδίκτυο! Χωρίς αυτήν την πρώτη συλλαβική εφεύρεση, το Internet δεν μπορούσε να γεννηθεί. Σκεφτείτε το λίγο. Κοσμοϊστορική εφεύρεση η συλλαβή!

Με τα σύμβολα αυτά αποτύπωσαν τους ήχους των λέξεων στο μυαλό τους και τα έγραψαν στην πέτρα. Έτσι γεννήθηκε η γραφή και με αυτήν ανέβηκαν τα πολλά σκαλοπάτια βελτίωσης της ζωής τους και αυτό σήμερα το λέμε ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ

Όπως πρωτογράφτηκαν οι πρώτες λέξεις με τη σημασία τους, έτσι έφτασαν μέχρι σε μας. Πολλά άλλαξαν στο διάβα των αιώνων με σκοπό να γίνουν καλύτερα. Τα κεφαλαία γράμματα έγιναν μικρά μόνο τα τελευταία χίλια χρόνια. Τα περισσότερα όμως έμειναν όπως μάς τα κληρονόμησαν οι αρχαίοι. Τα προσαρμόζουμε όμως μέχρι ένα σημείο, αλλά η αρχαία τους σφραγίδα μένει μέχρι σήμερα. Για το λόγο αυτό η ορθογραφία μας σήμερα λέγεται ιστορική. Αυτή η ορθογραφία είναι σήμερα μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Η γραπτή μορφή των λέξεων μαζί με τη σημασία τους συναποτελούν το γραπτό λόγο της γλώσσας μας. Μέσα σ’ αυτόν απεικονίζεται η ιστορία των λέξεων, μια και ιστορική ορθογραφία σημαίνει παράσταση τής ετυμολογικής προέλευσης και τής ετυμολογικής συγγένειας κάθε λέξης.

Πολλοί υποστηρίζουν να γράφουμε σήμερα φωνητικά όπως μιλούμε. Αν το καλοσκεφτούμε, αυτό δεν γίνεται. Χάνουμε ΟΛΗ την Ιστορία μας. Ούτε μπορούμε να πάμε στο -καταχρηστικά λεγόμενο- λατινικό αλφάβητο. Εδώ πνιγόμαστε τελείως!

Οι αγγλόφωνοι λαοί, Άγγλοι, Αμερικανοί, Αυστραλοί, Καναδοί και άλλοι, δεν προχώρησαν σε υιοθέτηση τής φωνητικής ορθογραφίας -αν και γίνονται προσπάθειες εδώ και 200 χρόνια- όταν μάλιστα έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ πιο μεγάλες και οξύτερες ορθογραφικές δυσκολίες απ’ ό,τι εμείς. Βλέπετε όλοι σας ότι -όταν μιλάμε Αγγλικά- υπάρχει τεράστια απόσταση μεταξύ προφοράς και γραφής. Απλοποίηση της αγγλικής γλώσσας δεν μπορεί να γίνει για τους ίδιους παραπάνω λόγους και για αυτούς όλους τους λαούς παραμένει η ιστορική ορθογραφία.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ

Σκεφτήκατε ποτέ: Τι άραγε να σημαίνει η λέξη μάθημα; Προέρχεται από τη ρίζα μενθ- που έγινε μανθ- με τη σημασία του «σκέπτομαι» και από εδώ έγινε το μανθάνω που κατέληξε μαθαίνω και γέννησε τα μαθηματικά, το μαθαίνω, το μαθητή, τη μάθηση και μαθητεία, και το σημερινό μάθημα. Από την ίδια λέξη σχηματίστηκε και η λέξη μας Μούσα. Οι εννέα μούσες είναι οι αντιπροσωπευτικές και πνευματικές οντότητες της καλλιέργειας και της γνώσης και όπως βλέπετε συνδέονται άμεσα με το μάθημα(=γνώση). Αυτές θα επικαλεστούμε για τα παρακάτω.

ΒΑΣΙΚΗ ΟΡΘΗ ΓΡΑΦΗ (γι’ αυτούς που τη χρειάζονται)

Στη γλώσσα μας – όπως και σε όποια άλλη γλώσσα – τα πιο σπουδαία ρήματα είναι: το Είμαι και το Έχω. Λέμε: Εγώ είμαι και Εγώ έχω. (εγώ, εσύ, αυτός, εμείς, εσείς αυτοί). Σήμερα τα κλίνουμε ως εξής:

Είμαι, είσαι, είναι,- είμαστε, είστε, είναι.

* Έχω, έχεις, έχει,- έχουμε, έχετε, έχουν.

Προσέξτε ΟΛΕΣ τις καταλήξεις: αι, αι, αι, στε, στε, αι. – ω, εις, ει. ουμε, ετε, ουν.

Επίσης, στο λόγο μας οι πιο δυναμικές λέξεις είναι όλα τα ρήματα: Γράφω, Παίζω, Τρέχω. Οι αρχαίοι μας -και εμείς σήμερα- κλίνουμε όλα τα ρήματα ως εξής:

Ενεργητική φωνή: γράφω, γράφεις, γράφει, γράφουμε, γράφετε, γράφουν.

Παθητική φωνή: γράφομαι, γράφεσαι, γράφεται, γραφόμαστε, γράφεστε, γράφονται.

Προσέξτε όλες τις καταλήξεις στην Ενεργητική και στην Παθητική φωνή.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Α) Προσέξτε τα ρήματα Είμαι και Έχω και ΟΛΕΣ τις καταλήξεις τους. Έτσι κλίνονται, δεν αλλάζουν και επειδή είναι ΒΑΣΙΚΗ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ τα μαθαίνουμε ΟΛΑ απ’ έξω! Είναι πολλά να μάθουμε 12 καταλήξεις απ’ έξω;

Β) Στην Ενεργητική Φωνή όλα τα ρήματα κλίνονται όπως το Έχω. Να δείτε με προσοχή το ρήμα γράφω. Να κλίνετε παρόμοια τα ρήματα: Τρέχω, Παίζω, Δένω, Χάνω, Μαθαίνω. ω, εις, ει. ουμε, ετε, ουν. (Μαθαίνω, μαθαίνεις, μαθαίνει, μαθαίνουμε, μαθαίνετε, μαθαίνουν).

Γ) Στην Παθητική φωνή τα ρήματα καταλήγουν όπως το ρήμα Είμαι. Προσέξτε το αι και το ε. Και αυτό το μαθαίνουμε απ’ έξω: αι, αι, αι, στε, στε, αι.

Δ) Προσέξτε με πολλή σκέψη: 1.) Εσείς (πολλοί) γράφετε στα τετράδια σας. Και 2.) Ο Νίκος (ένας) γράφεται στο Πανεπιστήμιο. Οι καταλήξεις –ετε και –εται δεν είναι ίδιες και βλέπετε γιατί. (ένας – πολλοί).

Ε) Μαθαίνοντας αυτές τις καταλήξεις έχουμε μάθει 50% της ελληνικής ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑΣ! Και μάλιστα σε ένα μάθημα! Τόσο απλά!