Τελευταία, που η λαίλαπα του πολέμου, η βία και οι διώξεις εξαναγκάζουν εκατομμύρια άμαχους να εγκαταλείπουν τις ιδιαίτερες πατρίδες τους και να παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς αναζητώντας σε ξένη γη ένα καλύτερο μέλλον, ο νους μου γυροφέρνει στην ιδιαίτερη πατρίδα μου Κύπρο. Αισθάνομαι, ότι η γη που με γέννησε, μετά την τραγωδία του 1974, κρύβει πολύ πόνο και άλλο τόσο θυμό. Προδόθηκε, αδικήθηκε και συνεχίζει να είναι αντικείμενο της Τουρκικής αδιαλλαξίας. Απτό παράδειγμα η δήλωση του Τούρκου αρχηγού του Εθνικιστικού Κόμματος Μπαχτσελίνι στις 10.6.2018. «Η Κύπρος είναι Τουρκική και η Τουρκία θα παραμείνει στο Αιγαίο. Θα γίνει ο τάφος των Ελληνικών πόθων…», που ανατριχιάζουν.

Αναμφισβήτητα, πριν την προδοσία και το πραξικόπημα, την εισβολή και την κατοχή που ακολούθησε, η μεγαλόνησος βρισκόταν σε ρυθμούς γρήγορης ανάπτυξης. Όλοι μιλούν για επίγειο παράδεισο, δεμένο με τη ψυχή και το σώμα των κατοίκων της. Μέχρι την αποφράδα μέρα του καυτού εκείνου καλοκαιριού, όταν οι κάτοικοι της Μόρφου, της Κερύνειας και της Αμμόχωστου με τα γύρω χωριά τους, είδαν κι έζησαν το φρικιαστικό έγκλημα του πολέμου.

Η Τουρκία, με πρόσχημα την «ειρηνική επέμβαση» και στόχο την δήθεν επαναφορά της συνταγματικής τάξης, εισέβαλε στην Κύπρο παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, 44 χρόνια μετά παραμένει αμετακίνητη στις θέσεις της. Αυτοί που τα έζησαν μιλούν για σφαγές, καταστροφές, βασανιστήρια, ατιμίες, λεηλασίες, εγκατάλειψη των πατρογονικών εστιών, καταστροφή των πολιτιστικών ιερών και μνημείων και …

«Ξέρετε τί σημαίνει να είσαι πρόσφυγας στην ίδια σου πατρίδα; Ξέρετε τί σημαίνει να είσαι μέρες στα βουνά του Πενταδάκτυλου και να προσπαθείς να βρεις καταφύγιο κάτω από τα δένδρα ή σε πρόχειρα αντίσκηνα; Και μετά, φέροντας την ετικέτα του πρόσφυγα, να προσπαθείς να σταθείς όρθιος και με αξιοπρέπεια, γιατί αυτό επιβάλλει η λεβεντιά του Κύπριου; Ρωτήστε και άλλους», λέει με πίκρα ο κ. Χρήστος Ανδρέου. «Εκείνο που κράτησα, ήταν τα βουβά πρόσωπα των συγχωριανών μου. Όσο για τις ελπίδες επιστροφής, χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων», προσθέτει.

Όντως. Η οδυνηρή εισβολή του 74, σημάδεψε την εν γένει ζωή της μεγαλονήσου. Δυστυχώς ο πόλεμος έσβησε τα όνειρα τόσων παιδιών και έκλεψε τη ζωή τους, το χώμα που γέννησε τους παππούδες κι ανέθρεψε τους γονείς τους. Οι εισβολείς χαίρονται τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους και καρπούνται το βιός από τα περιβόλια τους. «Είμαι 82 ετών. Στερέψανε τα δάκρυα», θα πει ο κ. Χρήστος.

Ο Νέος Κόσμος μίλησε και με τη σεβάσμια γερόντισσα κ. Κυριακούλα από χωριό της επαρχίας Κερύνειας, εκεί που όπως διηγείται, «την άνοιξη ο κάμπος ήταν κατάσπαρτος με κυκλάμινα, παπαρούνες και άλλα αγριολούλουδα, η ευωδιά των λεμονοανθών προμηνούσε μια καλή σοδειά και το τρεχούμενο νερό από τα σπλάχνα του Πενταδάκτυλου, δρόσιζε τους κήπους και πότιζε τα περιβόλια τους. Μου λένε να ξεχάσω. Μπορώ;»

Η κ. Κυριακούλα 37 τότε ετών, έζησε με τα τρία παιδιά της την κόλαση του πολέμου. Θυμάται με θλίψη τα αεροπλάνα που έσπερναν βόμβες και αλεξιπτωτιστές, και τον κόλπο της Κερύνειας που είχε γεμίσει με πολεμικά που αποβίβαζαν στρατιώτες και άρματα μάχης. Σε κάθε γειτονιά ο θάνατος έστηνε καρτέρι ακόμα και στους άμαχους.

«Συλλάβανε και τον άντρα μου. Φάνηκε τυχερός όχι γιατί τον άφησαν ελεύθερο, αλλά γιατί τους ξέφυγε. Άστα, μεγάλη ιστορία. Κατάστρεψαν τον τόπο μας, στέρησαν τους συζύγους και πατέρες από τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Με πνίγει το παράπονο. Μου λένε για συναντήσεις και συνομιλίες. Βλέπω τις ειδήσεις και ακούω ραδιόφωνο. Μα δεν βλέπω να γίνεται κάτι. Θα ήθελα πριν κλείσω τα μάτια να προλάβω να δω τον τόπο μου ελεύθερο».

Ξεκάθαρο, με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Προσφύγων είναι και το μήνυμα του προέδρου της Σ.Ε.Κ.Α Βικτώριας κ. Κώστας Σωκράτους. «Το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής, κατοχής και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι’ αυτό ζητούμε την εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων, την απόσυρση του στρατού κατοχής και των εποίκων και την επιστροφή όλων των κατοίκων Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων με ασφάλεια στις πατρογονικές τους εστίες. Επίσης συμπαραστεκόμαστε στο αίτημα των χιλιάδων προσφύγων όπου γης για δικαίωση των πόθων και προσδοκιών τους, σε χώρες που να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια, ελεύθεροι».
Αναφορικά με την αυριανή εκδήλωση μνήμης και συμπαράστασης των προσφύγων, η Επιτροπή απευθύνει ανοικτή πρόσκληση στην ομογένεια και όλοι μαζί να θυμηθούμε τους πρόσφυγες της Κύπρου μας, που ξεριζωμένοι μετά την Τουρκική εισβολή, εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα πατρώα εδάφη και να γίνουν πρόσφυγες στην ίδια τους πατρίδα.

Το πρόγραμμα που αρχίζει στις 7μμ. περιλαμβάνει ομιλία από την Ύπατο Αρμοστή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Καμπέρα κ. Μάρθα Μαυρομάτη, χαιρετισμούς, παραδοσιακούς χορούς, μουσική και τραγούδια και θεατρικό με αναφορά στο δράμα των προσφύγων.

Η εκδήλωση θα γίνει στο οίκημα της Κυπριακής Κοινότητας, 495 Lygon Street, στο Brunswick. Για πληροφορίες μπορείτε να τηλεφωνήσετε στον κ. Σωκράτους στο 0400 681 401.